H διάθεση προχθές ήταν τόσο περίεργη. Ήθελε να ακούσω μουσική:
Αυτή, τη διάλεξε ο μουντός συννεφιασμένος ουρανός, του λιβαδιού της Νάξου
και ένας επίμονος ενοχλητικός πένθιμος ήχος κουκουβάγιας, στα χαλάσματα
που έβλεπα μπροστά.
Το Ρέκβιεμ του Μότσαρτ.
Ακούγοντάς με πιο μελαγχολική διάθεση από άλλη φορά, δήλωνε και κουβαλούσε αναμνήσεις, για την οικογενειακή-προσωπική φίλη, τη μεγάλη σε όλους και σε όλα, Καλυψώ Μαριανού Μπογιατζόγλου, σύζυγος Θωμά, μητέρα δύο παιδιών, και γενικής κοινωνικής αποδοχής, καταξίωσης και αγάπης. Έτσι το Ρέκβιεμ με κυρίαρχο το Όμποε, είναι μια σοβαρή αφιέρωση και βοηθάει τις αναμνήσεις να αναδυθούν και να μας