Σας είχαμε αποκαλύψει το σχέδιο για επαναγορά του χρέους με δάνεια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης και με απόκτηση ομολόγων σε τιμή έως και 30% χαμηλότερη από την αρχική. Δεν περιμέναμε όμως ότι τόσο γρήγορα η κυβέρνηση θα το επιβεβαίωνε. Τότε είχαμε γράψει ότι ένα τέτοιο σενάριο είναι καλό για την Ελλάδα αφού θα μπορεί να επαναγοράσει το χρέος της με δάνεια που θα της έδιναν τα ευρωπαϊκά κράτη και με επιτόκια πολύ χαμηλότερα από αυτά που θα συναντήσει η Ελλάδα αν βγει στις αγορές. Και είχαμε γράψει ότι η κυβέρνηση θα ποντάρει στο σχέδιο αυτό που βγάζει από το αδιέξοδο και από σίγουρη ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και επιστροφή στη δραχμή. Ετσι θα πήγαινε σε εκλογές με σκοπό να τις κερδίσει (με λίστα φυσικά) και να εφαρμόσει νέα, πιο αντιλαϊκά μέτρα.
Αφού βγήκε λοιπόν στο Νταβός ο Παπακωνσταντίνου αρχικά και επιβεβαίωσε τις συζητήσεις όπως και η Λαγκάρντ, η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών, στη συνέχεια, θεωρούμε ότι ο κύβος ερρίφθη.
Σήμερα σας αποκαλύπτουμε το τελικό σχέδιο το οποίο είναι τόσο μαύρο που δε φαντάζετε ο νους σας.
Το ζήτημα της ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης με αγορά ομολόγων έως και 70% της αξίας τους, συνοδευόταν από ένα ερώτημα: Γιατί ξαφνικά η Γερμανία και οι άλλες χώρες θέλουν να ξαναδανείσουν την Ελλάδα, την οποία «έφτυναν» όπου έβρισκαν;. Γιατί γίναμε ξαφνικά αξιόπιστοι και θα μας δανείσουν 50,60,70 δις για να επαναγοράσουμε το χρέος μας;
Σίγουρα όχι γιατί φοβήθηκαν μήπως η Ελλάδα χρεοκοπήσει και χαθεί στη Βενετιά βελόνι. Αλλωστε, ένα «κούρεμα» κατά 30% θα έκανε κακό στους ισολογισμούς Γερμανικών και γαλλικών τραπεζών. Επομένως, κάποιο λάκκο έχει η φάβα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει στο σχέδιο επαναγοράς του χρέους με μια βασική προϋπόθεση. Με την υπογραφή της συμφωνίας και τον δανεισμό, η Ελλάδα χάνει την οικονομική της αυτοτέλεια. Όχι όπως τώρα με τους Τροϊκανούς, αλλά χειρότερα. Με συνεχείς ελέγχους σε μισθούς και συντάξεις, περικοπές όπου θα θεωρούν οι ξένοι ότι πρέπει να γίνει, αλλαγή εργασιακών σχέσεων, πώληση ακινήτων – φιλέτων και εταιρειών, πώληση της ΔΕΗ κ.λπ.
Ουσιαστικά θα δημιουργηθεί ένα οικονομικό διευθυντήριο το οποίο με επικεφαλής τη γερμανική κυβέρνηση θα έχει την πραγματική διακυβέρνηση του κράτους. Από την πρώτη μέχρι την τελευταία δεκάρα στον προϋπολογισμό. Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών δε θα υφίσταται και θα μπορεί να συντάσσει τον Προϋπολογισμό το Διευθυντήριο – και επισήμως, επειδή ανεπισήμως το κάνει ήδη.
Πώς θα γίνει, όμως, αυτό καθώς δεν τον προβλέπει το Σύνταγμα; Εδώ είναι και το μεγάλο κόλπο. Η κυβέρνηση πάει σε εκλογές έχοντας τη λύση στην τσέπη της, χωρίς όμως τις δραματικές λεπτομέρειες. Η επόμενη Βουλή είναι αναθεωρητική, αλλάζουν βασικά σημεία του Συντάγματος και ο Γερμανός κυρίαρχος έρχεται χωρίς πρόβλημα.
Αυτό είναι το κρυφό σχέδιο που απεργάζονται στις Βρυξελλες και το Νταβός, ένα σχέδιο που έχει και μια μικρή λεπτομέρεια. Με την υπογραφή της συμφωνίας δανεισμού από το EFSF η Ελλάδα θα είναι υποχρεωμένη να υπογράψει ένα πολύ σκληρό Μνημόνιο το οποίο φυσικά θα κληθεί να υλοποιήσει το ξένο διευθυντήριο.
