Κοιτώντας το παρελθόν με τα μάτια στραμμένα στο μέλλον

Τέσσερις δεκαετίες τώρα, ο νεοφιλελευθερισμός που κυριαρχεί κι έχει ανάγκη τον περιορισμό κοινωνικών και ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων για να πραγματοποιήσει το όραμά του -τον υπερπλουτισμό των ελίτ και τη φτωχοποίηση του κόσμου- ενισχύει και στη χώρα μας τα οράματα των νοσταλγών του δόγματος του «εχθρού λαού», των εποχών του ελέγχου
Του Νίκου Μανιού*
Ας μιλήσουμε λοιπόν ξανά για τη μακρινή (;) Μεταπολίτευση.
Ολόκληρα 46 χρόνια πέρασαν κι αυτή η ήπια, σχεδόν βελούδινη, λέξη περιέχει και περιγράφει την πολυσήμαντη βαθιά κοινωνική δυναμική που γαλουχήθηκε επί χρόνια, που υψωνόταν μέρα τη μέρα τρομερή, ιδίως τα τελευταία χρόνια της χούντας (1972-1974) «αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις» όπως λέει ο ποιητής μας.