Το κύμα της μεγάλης φυγής του πληθυσμού από τη Νάξο, στις δεκαετίες του ’50, ’60 και ’70 κυρίως προς την Αθήνα, αλλά και προς την Αμερική και την Αυστραλία, δημιούργησε κοινότητες Ναξιωτών, οι οποίες μακριά από την γενέθλια γη εργάστηκαν, προόδευσαν και δημιούργησαν οικογένειες και περιουσίες.
www.palmosnews.grΓράφει ο ΙΑΚΩΒΟΣ Β. ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ*
Χημικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.,
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος
Νάξου και Μικρών Κυκλάδων yakoumis.blogspot.com
Η πιο σημαντική κοινότητα Ναξιωτών δημιουργήθηκε στο Γαλάτσι και την Ανω Κυψέλη. Η κοινότητα αυτή κράτησε ισχυρούς τους δεσμούς της με την Νάξο καθώς οργανώθηκε σε Συλλόγους, ανά χωριό καταγωγής, με αποτέλεσμα, όχι μόνο να διατηρηθούν τα ήθη, τα έθιμα και οι παραδόσεις του νησιού, αλλά και να μεταλαμπαδευτεί η αγάπη για το νησί και στα Ναξιωτάκια Δεύτερης (και τώρα Τρίτης) Γενιάς. Δεν είναι τυχαίο πως τα Χορευτικά Τμήματα των πιο δραστήριων Συλλόγων σφύζουν από νεολαιίστικη ζωή, ενώ οι λέσχες τους γίνονται συχνά - πυκνά τόποι συνάντησης παλιών φίλων και συμμαθητών, όπου εν μέσω ρακής ή βραστής γίδας (ζούλας), επανέρχονται στο θυμικό και εξιστορούνται περιστατικά από τις εποχές που τα χωριά μας έσφυζαν από ζωή.
Η ιδιότητα του Ναξιώτη Δεύτερης Γενιάς είναι...
για πολλούς από εμάς, ένας τιμητικός τίτλος που τον αναδεικνύουμε σε κάθε πτυχή της κοινωνικής, επαγγελματικής και πολιτικής μας δραστηριότητας. Η αγάπη προς το νησί και τους ανθρώπους (μας) που ζουν εκεί αποδεικνύεται με πράξεις που δεν είναι συνηθισμένες σε άλλες περιοχές της Ελλάδας: με την επιμέλεια ανακαίνισης του πατρικού σπιτιού (κρατώντας, όσο είναι δυνατόν τον παραδοσιακό χαρακτήρα του), με την συχνή επίσκεψη στο νησί (και όχι μόνο το καλοκαίρι, αλλά και με άλλες αφορμές, όπως το Πάσχα, οι Απόκριες, τα Λιομαζώματα), με την παρότρυνση των νέων παιδιών να πηγαίνουν στους Συλλόγους για να μαθαίνουν παραδοσιακούς χορούς και να αποκτούν Ναξιώτες φίλους και με την σημαντική βοήθεια που έδωσαν και δίνουν προς το νησί όλοι οι Ναξιώτες που έχουν ή πέρασαν από θέσεις ευθύνης. Τέλος, το όνειρο της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ναξιωτών που άφησαν το νησί στα δύσκολα οικονομικά χρόνια των προηγούμενων δεκαετιών είναι: «Να πάρομε την σύνταξη και να κατοικήσομε μόνιμα στο χωριό μας».
Σήμερα, λοιπόν, που οι αποστάσεις έχουν μικρύνει (η Νάξος έχει καθημερινή και γρήγορη επικοινωνία με τον Πειραιά με περισσότερα από δύο δρομολόγια, ακόμη και τον χειμώνα), που οι νέες τεχνολογίες (ίντερνετ, ηλεκτρονικά μέσα μαζικής επικοινωνίας, κ.α.) μας επιτρέπουν να ενημερωνόμαστε και να παρεμβαίνουμε στα τεκταινόμενα του νησιού με πολύ γρήγορους ρυθμούς και που οι επιχειρηματικές δυνατότητες του νησιού έχουν πολλαπλασιαστεί, είναι ανάγκη να συμμετέχουν οι Ναξιώτες Δεύτερης Γενιάς στην επεξεργασία και την λήψη των αποφάσεων του Νέου Δήμου - Κυβερνείου (όπως χαρακτηρίζονται από την Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης, ευρέως γνωστή ως «Καλλικράτης», οι νησιωτικοί δήμοι) Νάξου και Μικρών Κυκλάδων. Αλλωστε, ο πολυνησιακός και ορεινός χαρακτήρας του νέου Δήμου, που τον κάνουν μοναδικό σε όλη την Ελλάδα, δεν επιτρέπει σε κανέναν από εμάς να μείνει παθητικός και αδιάφορος παρακολουθητής των εξελίξεων. Οι Ναξιώτες Δεύτερης Γενιάς, πάντα σε αγαστή συνεργασία με τους μόνιμους κατοίκους (που άλλωστε γνωρίζουν τα προβλήματα από πρώτο χέρι), μπορούν να παρέχουν με τις εμπειρίες και τις ιδέες τους μία διαφορετική οπτική στην επίλυση των προβλημάτων.
Με τις σκέψεις αυτές κατά νου, αποφάσισα να συμμετάσχω στα κοινά της Νάξου και των Μικρών Κυκλάδων, αποδεχόμενος την πρόταση του νυν Δημάρχου Νάξου κ. Νίκου Μαράκη για συμπαράταξη όλων μας προς την κατεύθυνση της ισόρροπης ανάπτυξης του συνόλου της Νάξου και των Μικρών Κυκλάδων, κατερχόμενος στον πολιτικό στίβο ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του.
Οραμα και απαίτησή μου είναι να αλλάξουμε ταχύτητα (και σε μερικές περιπτώσεις οπτική) για τα μεγάλα θέματα που απασχολούν την πατρίδα μας. Η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των κατοίκων των νησιών μας με ότι αυτό συνεπάγεται για την βελτίωση των υποδομών (δρόμοι, λιμάνι, αεροδρόμιο), των υπηρεσιών υγείας και παιδείας και των δυνατοτήτων αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου (πολιτισμός, αθλητισμός, παράδοση) σε συνδυασμό με την βελτίωση του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος (χωροταξία, διαχείριση στερεών και υγρών αποβλήτων, ανακύκλωση) είναι η προτεραιότητά μου και ο λόγος εμπλοκής μου με τα κοινά των νησιών μας.
Βιογραφικά στοιχεία μου μπορούν να βρεθούν στο προσωπικό μου ιστοχώρο (blog): yakoumis.blogspot.com και στην σελίδα μου στο facebook. Οι ιστοσελίδες αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως διαδικτυακοί χώροι ανταλλαγής απόψεων και προβληματισμού για τα θέματα που απασχολούν τους κατοίκους των νησιών μας.
* Συνοπτικό βιογραφικό:
Ο Ιάκωβος Γιακουμής σπούδασε Χημικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1992 - 1997). Κατά την διάρκεια των σπουδών του υπήρξε εκλεγμένο μέλος της Γενικής Συνέλευσης και του Διοικητικού Συμβουλίου του Τμήματος.
Με την αποφοίτησή του ασχολήθηκε επιχειρηματικά με το επάγγελμά του και το 2000 αναδείχτηκε ως ο καλύτερος νέος επιχειρηματίας από τον ΕΟΜΜΕΧ (ΒΗΜΑ, 28/1/2000).
Διατέλεσε μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Βιομηχανιών Αθηνών - Πειραιώς, Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Νέων Επιχειρηματιών Αττικής και μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Παρατηρητηρίου Νεανικής Επιχειρηματικότητας της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς. Το 2008 εκλέχθηκε μέλος του Δ.Σ. του Απεραθίτικου Συλλόγου Νάξου και το 2009 μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Ναξιακών Συλλόγων και υπεύθυνος της Επιτροπής Νέας Γενιάς της Ομοσπονδίας.
Εχει δημοσιεύσει 14 πρωτότυπες ερευνητικές εργασίες σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά.
Είναι παντρεμένος με την Κατερίνα Πολύζου και έχει δύο παιδιά τον Βασίλη και την Μαρία (20 μηνών).
Επικοινωνία: κινητό 6936602700,
e-mail: yakoumis@igvp.gr
