ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ κ. ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ ΕΠΙ Τῌ ΕΟΡΤῌ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2024
Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Παροναξίας
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ὑμῖν...» (Ἰω.1,14)
Μὲ αὐτὴ τὴν λιτὴ καὶ ἀπέριττη ἀλλὰ γεμάτη σωτήριο νόημα φράση ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος διακηρύσσει στὸ πρῶτο κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου του τὸ μοναδικό, ἀνυπέρβλητο, κοσμοσωτήριο καὶ κοσμοχαρμόσυνο γεγονὸς τῆς σαρκώσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸ ὁποῖο μᾶς ἀξιώνει τὸ ἄπειρο ἔλεός Του νὰ ἑορτάζουμε γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ τὰ φετινὰ Χριστούγεννα.
Ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ Ὁμοούσιος καὶ Ὁμόδοξος τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, ὁ Ἴδιος δηλαδὴ ὁ Ἄναρχος καὶ Ἀτελεύτητος Θεὸς εἰσέρχεται μὲ τὴν θέλησή Του στὸν χωροχρόνο τῆς ἐπίγειας πραγματικότητας καὶ ἐμεῖς, ὅπως θὰ πεῖ καὶ πάλι ὁ Εὐαγγελιστῆς Ἰωάννης συνεχίζοντας τὸν λόγο του «...ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν Αὐτοῦ, δόξαν ὡς Μονογενοῦς παρὰ Πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας.» (Ἰω. 1,14)
ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ κ. ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ ΕΠΙ Τῌ ΕΟΡΤῌ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2024
Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Παροναξίας
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ὑμῖν...» (Ἰω.1,14)
Μὲ αὐτὴ τὴν λιτὴ καὶ ἀπέριττη ἀλλὰ γεμάτη σωτήριο νόημα φράση ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος διακηρύσσει στὸ πρῶτο κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου του τὸ μοναδικό, ἀνυπέρβλητο, κοσμοσωτήριο καὶ κοσμοχαρμόσυνο γεγονὸς τῆς σαρκώσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸ ὁποῖο μᾶς ἀξιώνει τὸ ἄπειρο ἔλεός Του νὰ ἑορτάζουμε γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ τὰ φετινὰ Χριστούγεννα.
Ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ Ὁμοούσιος καὶ Ὁμόδοξος τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, ὁ Ἴδιος δηλαδὴ ὁ Ἄναρχος καὶ Ἀτελεύτητος Θεὸς εἰσέρχεται μὲ τὴν θέλησή Του στὸν χωροχρόνο τῆς ἐπίγειας πραγματικότητας καὶ ἐμεῖς, ὅπως θὰ πεῖ καὶ πάλι ὁ Εὐαγγελιστῆς Ἰωάννης συνεχίζοντας τὸν λόγο του «...ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν Αὐτοῦ, δόξαν ὡς Μονογενοῦς παρὰ Πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας.» (Ἰω. 1,14)
Ἡ ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων, αὐτὴ ἡ τόσο ὄμορφη καὶ ἑορταστικὴ ἡμέρα ποὺ ἔρχεται κάθε χρόνο στὴν καρδιὰ τοῦ χειμῶνα γιὰ νὰ ζεστάνει τὶς ψυχές μας, νὰ μᾶς φέρει πιὸ κοντὰ μὲ τὰ ἀγαπημένα μας πρόσωπα καὶ νὰ μᾶς προσφέρει μιὰ μικρὴ ἀλλὰ τόσο ἀπαραίτητη διαφυγὴ ἀπὸ τὶς δυσκολίες καὶ τὰ ποικίλα προβλήματα τῆς καθημερινότητας, μᾶς προσφέρει κάθε φορὰ καὶ τὴν σπουδαία εὐκαιρία νὰ ἀναλογισθοῦμε τὸ μεγαλεῖο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ ποὺ τὸν ὁδήγησε σὲ αὐτὴ τὴν μοναδικὴ καὶ ἀνεπανάληπτη ἀπόφαση νὰ ἔλθει στὸν κόσμο ὄχι ἁπλῶς γιὰ νὰ συναντήσει ἀλλὰ γιὰ νὰ ἑνωθεῖ μὲ τὰ πλάσματά Του.
Βέβαια ὅσο γυρνᾶμε πίσω στὸν χρόνο, διαπιστώνουμε πὼς τὸ πραγματικὸ περιεχόμενο τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων ἦταν περισσότερο οἰκεῖο καὶ γνωστὸ στοὺς ἀνθρώπους. Περνώντας ὅμως τὰ χρόνια δυστυχῶς τὸ βαθύτερο νόημα τῶν Χριστουγέννων χάνεται ὅλο καὶ περισσότερο μέσα στὸν θόρυβο, τὴν ἀγοραστικὴ μανία καὶ τὴν ὑπερβολικὴ φωταψία τῶν ἡμερῶν. Ἡ ἀνάγκη νὰ ἑστιάσουμε ξανὰ στὴν αἰτία τῆς ἑορτῆς ποὺ εἶναι ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ προβάλλει ἐπιτακτική. Μόνο ἔτσι ἡ ὀμορφιὰ αὐτῆς τῆς ἡμέρας θὰ ἀποκτᾶ διάρκεια καὶ θὰ μᾶς συνοδεύει σὲ ὅλο τὸν ὑπόλοιπο χρόνο.
Γιὰ νὰ μπορέσουμε ὅμως νὰ ἐπιστρέψουμε στὸ ἀληθινὸ περιεχόμενο τῆς ἑορτῆς θὰ πρέπει νὰ ἀναζητήσουμε σὲ αὐτὴν τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ μας, ὁ ὁποῖος γεννᾶται καὶ εἰσέρχεται στὴν ἱστορία μας ἀλλὰ δυστυχῶς, μὲ δική μας εὐθύνη καὶ ὑπαιτιότητα, ἀπομακρύνεται ὅλο καὶ περισσότερο ἀπὸ τὴν ζωή μας. Τὰ Χριστούγεννα εἶναι ἡ στιγμὴ ποὺ μποροῦμε νὰ ἀναρωτηθοῦμε καὶ νὰ ἀναζητήσουμε μὲ πόθο νὰ μάθουμε ποιός πραγματικὰ εἶναι ὁ νεογέννητος Χριστός.
Ἂν ἀνοίξουμε τὴν ὕπαρξη καὶ τὴν καρδιά μας σὲ αὐτὴν τὴν ἀναζήτηση τότε θὰ ἀνακαλύψουμε καὶ τὸ μεγαλεῖο τῆς σαρκώσεως τοῦ Χριστοῦ. Θὰ διαπιστώσουμε πὼς αὐτὸ τὸ Θεῖο Βρέφος τῆς Βηθλεὲμ δὲν εἶναι κάποιος ἀδέκαστος κριτὴς ποὺ ἔρχεται νὰ μᾶς δικάσει καὶ νὰ μᾶς κατακρίνει ἀλλὰ ἕνας φιλάνθρωπος Θεὸς ποὺ ἔρχεται γιὰ νὰ θυσιασθεῖ καὶ νὰ ἐλευθερώσει τὸν κόσμο ἀπὸ τὴν φθορὰ καὶ τὸν θάνατο. Θὰ ἀνακαλύψουμε πὼς ὁ μεγάλος ἐπισκέπτης τῆς Φάτνης δὲν εἶναι ἕνας Θεὸς ποὺ θέλει μὲ τὴν παρουσία του νὰ ἑδραιώσει ἀκόμα περισσότερες διακρίσεις καὶ ἀνισότητες ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους χωρίζοντάς μας σὲ καλοὺς καὶ κακούς, ἠθικοὺς καὶ ἀνήθικους, ἁμαρτωλοὺς καὶ ἁγίους ἀλλὰ ἕνας Θεὸς ποὺ γεννιέται γιὰ νὰ φέρει τὴν εἰρήνη καὶ τὴν ἀδελφοσύνη καὶ νὰ καταργήσει ὁ,τιδήποτε μπορεῖ νὰ μᾶς χωρίζει μεταξύ μας καθιστώντας μας ἀδέλφια ἰσότιμα καὶ ἰσάξια κάτω ἀπὸ τὴν σκέπη καὶ τὴν στοργὴ τοῦ κοινοῦ μας Οὐράνιου Πατέρα.
Ἀναζητώντας τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ στὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων θὰ διαπιστώσουμε πὼς αὐτὸ τὸ μικρὸ παιδὶ ποὺ κρατᾶ στοργικὰ ἡ Παρθένος Μαρία στὴν ἀγκαλιά Της δὲν εἶναι ἕνας Θεὸς ποὺ ἔρχεται στὸν κόσμο γιὰ νὰ μᾶς προσκαλέσει σὲ μία πραγματικότητα ποὺ δὲν ὑπάρχει οὔτε ἔρχεται γιὰ νὰ μᾶς ζητήσει πράγματα ἀκατόρθωτα ἀλλὰ ἔρχεται γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσει νὰ ξαναγίνουμε αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο ἀπὸ τὴν ἀρχή μας δημιούργησε: Δηλαδή κατὰ χάριν Θεοί. Ἄν καὶ Θεὸς δέ ὁ Ἴδιος, γίνεται ἄνθρωπος γιὰ νὰ μᾶς πεῖ ἀκριβῶς πὼς ἐμεῖς δὲν χρειάζεται νὰ γίνουμε κάτι ἄλλο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ εἴμαστε. Τὸ μόνο ποὺ χρειάζεται εἶναι νὰ ἀκουμπήσουμε τὴν ὕπαρξή μας μὲ πίστη στὰ δικά Του χέρια, νὰ ἀφεθοῦμε στὴν δική Του Θεία Πρόνοια καὶ μὲ τὴν δική Του βοήθεια νὰ προσπαθοῦμε νὰ κάνουμε πράξη στὴν ζωή μας τὸ σωτήριο θέλημά Του.
Ἀδελφοί μου,
Ὁ μεγάλος Σέρβος Θεολόγος καὶ σύγχρονος Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας Ὃσιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς σὲ ἕνα λόγο του στὰ Ἅγια Χριστούγεννα γράφει: «Ἑορτάζοντες τὰ Χριστούγεννα, οὐσιαστικά ὁμολογοῦμε καὶ δοξάζουμε τὸ μοναδικὸ ἀληθινὸ νόημα καὶ τὸν λόγο τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως, τοῦ ἀνθρωπίνου πνεύματος, τῆς ἀνθρωπίνης σκέψεως, τῆς ἀνθρωπίνης αἰσθήσεως, τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς. Διότι κατὰ τὴν ἡμέρα της Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ το φῶς τὸ τῆς γνώσεως.» Τὰ φετινὰ Χριστούγεννα ἂς προσπαθήσουμε νὰ ἀνακαλύψουμε αὐτὸ τὸ φῶς καὶ αὐτὴ τὴν γνώση ποὺ θὰ μᾶς φέρει πιὸ κοντὰ στὸν νεογέννητο Χριστὸ ὁ ὁποῖος θὰ πάψει πλέον νὰ εἶναι ὁ μεγάλος ἄγνωστος. Οἱ φετινὲς ἑορτὲς ἂς εἶναι ὄντως μιὰ ὁμολογία τοῦ νοήματος καὶ τοῦ λόγου τῆς ὑπάρξεώς μας ποὺ δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὸ νὰ δοξάζεται τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ στὸν κόσμο. Καὶ ὅταν σβήσουν τὰ φῶτα καὶ καταλαγιάσει ὁ θόρυβος τῶν ἑορτῶν ὁ νεογέννητος Χριστὸς νὰ ἔχει πλημμυρίσει τὴν ὕπαρξή μας ὣστε ἡ σωτήρια παρουσία του νὰ μᾶς συνοδεύει σὲ ὅλο τὸ ὑπόλοιπο τῆς ἐπίγειας ζωῆς μας.
Εὒχομαι πρός ὅλους ἀνεξαιρέτως, ἰδιαιτέρως δέ πρός τούς ἀσθενοῦντες καί δοκιμαζόμενους ἀπό πένθός ἤ ἀνέχεια ἀδελφούς μας, τούς ἀποδήμους, τούς ναυτιλλομένους καί τούς ταξιδεύοντες, τούς ἐγγύς καί τούς μάκράν, τούς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ναξίους, Παρίους καί Ἀντιπαρίους, ὁ Τεχθεὶς Ἰησοῦς νὰ σᾶς εὐλογεῖ, νὰ σᾶς χαρίζει ὑγεία ψυχῆς καὶ σώματος καὶ νὰ πλημμυρίζει τὴν ζωή σας μὲ τὰ ἐγκόσμια καὶ ὑπερκόσμια ἀγαθά Του.
Χρόνια πολλά, εὐλογημένα, εἰρηνικά καί ἁγιασμένα!
Διάπυρος εὐχέτης πρός Κύριον,
Ὁ Ἐπίσκοπός σας,
† Ο ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
