Από το Γραφείο τύπου του ΠΑΣΟΚ εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση :
Η κυβέρνηση - και προσωπικά ο κ. Τσίπρας - αρνείται πεισματικά να ομολογήσει την προφανή αλήθεια. Η κυβέρνηση τα έκανε μαντάρα στην υποτιθέμενη «σκληρή» διαπραγμάτευση.
Η Ελλάδα αναγκάστηκε να πάει πολλά βήματα πίσω. Να παραμείνει στο τρέχον μνημόνιο, με πρόσθετες δεσμεύσεις, υπό τη συνεχή αξιολόγηση της τρόικας που λέγεται οι «θεσμοί», χωρίς διασφαλισμένη χρηματοδότηση και ετοιμάζεται να ενταχθεί από τον Ιούλιο σε Μνημόνιο 3.
Τώρα το νέο συνομωσιολογικό σενάριο είναι ότι η νέα κυβέρνηση βρέθηκε παγιδευμένη από την προηγούμενη!
Προφανώς ο κ. Τσίπρας δεν ήξερε πού βρέθηκε η χώρα το 2009 και τί συνέβη από το 2010 έως τις εκλογές της 25.1.2015 για να γλιτώσει από την ασύντακτη χρεοκοπία και την απόλυτη καταστροφή.
Προφανώς ο κ. Τσίπρας έδινε επί χρόνια - και ιδίως προεκλογικά - υποσχέσεις χωρίς να ξέρει τα δεδομένα. Χωρίς αίσθηση των ευρωπαϊκών και διεθνών συσχετισμών. Χωρίς να έχει λάβει υπόψη του αυτά που του είχαν πει πριν τις εκλογές οι αρμόδιοι συνομιλητές του: ο κ. Γιούγκερ, ο κ. Ντράγκι, ο κ. Σούλτς, η κα Λαγκάρντ, αλλά και η Τράπεζα της Ελλάδος.
Τι από τα δύο δηλώνει τώρα ο κ. Τσίπρας: ότι έλεγε συνειδητά ψέματα στους πολίτες ή ότι δεν είχε καταλάβει πού πηγαίνει; Ας διαλέξει .
Η Ελλάδα διχάστηκε επί χρόνια σε «μνημονιακούς» και «αντιμνημονιακούς» πάνω σ´ ένα δημαγωγικό ψέμα. Τώρα έχει την ευκαιρία να ενωθεί πάνω στην παραδοχή της απλής και ολοφάνερης αλήθειας.
Αντί συνεπώς να προβάλλει νέες απελπισμένες θεωρίες συνωμοσίας ο κ. Τσίπρας, ας παραδεχθεί την αλήθεια.
Και ας σεβαστεί το Σύνταγμα φέρνοντας την παράταση της δανειακής σύμβασης/προγράμματος/μνημονίου στη Βουλή, για να μη προκληθεί και νέα διαπραγματευτική βλάβη στη χώρα τις επόμενες ημέρες. Μόλις οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, όπως το EFSF και η ΕΚΤ, αλλά και οι κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών αρχίσουν να θέτουν ζήτημα εγκυρότητας της παράτασης. Αλλά και ζήτημα διαφωνίας της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας με τις αποφάσεις της κυβέρνησης και τις υπογραφές του ακκιζόμενου Υπουργού Οικονομικών που περνάει με φόρα στη σφαίρα της γραφικότητας.
Πρώτη φορά εμφανίζεται κοινοβουλευτική πλειοψηφία που λέει ότι δεν την ενδιαφέρει πώς η κυβέρνηση δεσμεύει τη χώρα, αρκεί η ίδια να μη "μολυνθεί " με μια ψήφο ευθύνης.
Πρώτη φορά εμφανίζεται κυβέρνηση που θέτει η ίδια σε αμφιβολία το αν διαθέτει την εμπιστοσύνη των βουλευτών της στις βασικές διεθνείς δεσμεύσεις της.
Πάνε στη συνέχεια της διαπραγμάτευσης κατευχαριστημένοι επειδή κοροϊδεύουν τον εαυτό τους και αλληλοκοροϊδεύονται με τους βουλευτές τους. Δεν μπορούν όμως να κοροϊδεύουν για πολύ την κοινωνία και να υπονομεύουν τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας.
