Διότι εκείνο που μετράει τελικά είναι οι πράξεις και όχι τα λόγια.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη, ως υπεύθυνη αντιπολίτευση, ζητεί με την κατάθεση τεκμηριωμένων τροπολογιών, την αποκατάσταση αδικιών του νέου ασφαλιστικού συστήματος που φέρει τη σφραγίδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Ο αντιασφαλιστικός και κοινωνικά άδικος νόμος Κατρούγκαλου (ν. 4387/2016), όπως τροποποιήθηκε επί τα χείρω με τον νόμο Αχτσιόγλου (ν. 4472/2017), προκάλεσε τις μαζικότερες κοινωνικές αντιδράσεις, σε σχέση με κάθε άλλη ασφαλιστική ρύθμιση την τελευταία δεκαπενταετία.
Η Κυβέρνηση αρνείται να αναγνωρίσει το λάθος της και επιμένει πεισματικά στην διατήρηση των βασικών ασφαλιστικών της επιλογών, που είναι κυρίως:
α) Η δραματική μείωση των συντάξεων για ένα μεγάλο πλήθος ασφαλισμένων που έχουν συνεισφέρει με τη συνεπή καταβολή εισφορών καθ’ όλη τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου (κατάργηση ΕΚΑΣ, μειώσεις επικουρικών, κατάργηση προσωπικών διαφορών, δραματική μείωση νέων συντάξεων), και
β) η δυσανάλογη αύξηση των οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών, που καταλήγει σε απροκάλυπτη δήμευση του εισοδήματος αυτοαπασχολούμενων και ελευθέρων επαγγελματιών.
Είναι φανερό ότι το ασφαλιστικό σύστημα χρειάζεται συνολικό επανασχεδιασμό με γνώμονα τις αρχές της βιωσιμότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Υπό τις παρούσες συνθήκες όμως, συντηρούνται, παραλλήλως, ακραίες αδικίες σε βάρος πολλών ειδικών κατηγοριών ασφαλισμένων και συνταξιούχων, οι οποίες θα μπορούσαν ευχερώς να αποκατασταθούν.
Οι τροπολογίες που καταθέτει σήμερα η Δημοκρατική Συμπαράταξη έχουν σκοπό να άρουν ορισμένες εκ των σημαντικότερων αδικιών. Συγκεκριμένα προτείνουμε :
Η κλιματική αλλαγή είναι ένα φαινόμενο παγκόσμιο, πολύ καλά μελετημένο (π.χ. Επιστημονική κοινότητα, το Διακυβερνητικό Πάνελ για την Κλιματική Αλλαγή, η Διεθνής Στρατηγική του ΟΗΕ για τη Μείωση των Καταστροφών, η Συνδιάσκεψη για το Κλίμα στο Παρίσι το 2015), το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη κι έχει αντίκτυπο στη ζωή μας, με πολλούς τρόπους Είναι επιτακτική η προσαρμογή των κοινωνιών στις κλιματικές αλλαγές και η λήψη μέτρων περιορισμού των αιτιών τους. Η ικανότητα και η δυνατότητα προσαρμογής και περιορισμού συνδέεται με την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, η οποία διαφέρει στις κοινωνίες. Στην Ελλάδα, δεν υπάρχει ακόμα μια συνολική εθνική πολιτική για τη διαχείριση της κλιματικής αλλαγής. Όπου λαμβάνονται κάποια μέτρα είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων μεμονωμένα και αποσπασματικά.
