Η Νέα Δημοκρατία θα καταψηφίσει επί της αρχής το νομοσχέδιο, επικρίνοντας την κυβέρνηση και για το περιεχόμενό του και για τη διαδικασία του κατεπείγοντος, που ακολουθεί για την ψήφισή του, η οποία δίνει μόνον 11 λεπτά λόγου στην Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Η Νέα Δημοκρατία, ως υπεύθυνη Παράταξη, θα στηρίξει μεμονωμένες διατάξεις, που κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά θα ζητήσει, ταυτόχρονα, την απόσυρση ή την τροποποίηση άλλων ρυθμίσεων, που αντί να προωθούν την Ανάκαμψη και την Ανάπτυξη της Οικονομίας, τη βυθίζουν στη συρρίκνωση και την ύφεση.
Ένα σχέδιο νόμου που κατατέθηκε, μετά από τις εντολές της τρόικας.
Υποκρισία, έλλειψη αποτελεσματικότητας, ισοπέδωση εργασιακών σχέσεων, δραματική μείωση των εισοδημάτων των χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων είναι οι αυτα που χαρακτηρίζουν τις ρυθμίσεις, ειδικότερα σε ό,τι αφορά στα φορολογικά θέματα και ιδιαίτερα αυτά των εσόδων. Διαβάζοντας κανείς το νομοσχέδιο εύκολα παρατηρεί :
1. Ποιος θα ξεχάσει ότι ο πρωθυπουργός προεκλογικά υποσχόταν ότι “λεφτά υπάρχουν”, επιχειρηματολογώντας ότι πρέπει να εισπραχτούν τα 31 δισ. ευρώ που λίμναζαν ως ανείσπρακτα στις εφορίες και στα τελωνεία; Σήμερα, ένα χρόνο μετά, αυτά ακριβώς “τα λεφτά που υπήρχαν” κατά τον κ. Παπανδρέου, είναι οι ανείσπρακτες οφειλές που διαγράφονται και μάλιστα με διαδικασίες κατεπείγοντος. Όμως η προεκλογική εξαπάτηση δεν διαγράφεται.
Χωρίς ούτε καν μια συγγνώμη στον Ελληνικό λαό.
- Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί τέτοια σπουδή για τη διαγραφή χρεών 23 δις € ;
- Ποιος διασφαλίζει ότι έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες ενέργειες να εισπραχτούν τα ποσά αυτά;
- Έχει λειτουργήσει το από καιρό ανακοινωθέν κέντρο “είσπραξης ληξιπρόθεσμων οφειλών” και διαπίστωσε ότι δεν είναι δυνατόν να εισπραχτούν αυτά τα ποσά;
- Μήπως η διαδικασία διαγραφής χρεών που επαφίεται σε μεγάλο βαθμό στις κατά τόπους εφορίες, αποτελέσει αντικείμενο ύποπτων συναλλαγών και διαφθοράς;
-Μήπως μιλάμε για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που έχει γνωρίσει τα τελευταία χρόνια η χώρα;
2. Αυξάνεται για ακόμα μία φορά ο Φ.Π.Α. των προϊόντων ευρείας κατανάλωσης (μεσαίας και μικρής κατηγορίας) από το 11% σε 13% και από 5,5% σε 6,5%. Είναι η τρίτη κατά σειρά αύξηση μέσα σε 10 μήνες που συνολικά φτάνει το 45%. Που και να μην είχε δεσμευτεί ο πρωθυπουργός προεκλογικά ότι δεν θα αυξανόταν ο ΦΠΑ;
Με τον τρόπο αυτό, θα προκύψει μία σειρά αυξήσεων σε βασικά είδη διατροφής (κρέατα, γαλακτοκομικά, πουλερικά, ψάρια, λαχανικά, φρούτα, αβγά, ξηροί καρποί, αναψυκτικά, εμφιαλωμένα νερά, καφενεία, εστιατόρια, ταβέρνες), παροχή υπηρεσιών από ιδιωτικές κλινικές και διαγνωστικά κέντρα, εισιτήρια μέσων μαζικής μεταφοράς και κόμιστρα ταξί, λογαριασμοί ΔΕΗ, ύδρευσης, φυσικού αερίου κλπ. βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες, εισιτήρια θεάτρων κλπ.
Η ύφεση στην αγορά θα μεγαλώσει. Τα επιπλέον προσδοκώμενα έσοδα είναι αμφίβολο αν θα εισπραχθούν καθημερινότητα της μέσης Ελληνικής οικογένειας θα χειροτερέψει. Τα μέτρα θα επιφέρουν περισσότερα λουκέτα και απώλεια θέσεων εργασίας.
Είναι θετική η μείωση του ΦΠΑ στα φάρμακα. Θετική και στα τουριστικά καταλύματα, ωστόσο αυτή δεν εφαρμόζεται σε όλο το φάσμα του τουριστικού τομέα. Για τον λόγο αυτό έχουμε καταθέσει σχετική τροπολογία στην Βουλή.
3. Οι αυξήσεις στη φορολογία των καπνικών προϊόντων (τρίτη κατά σειρά) θα επιβαρύνουν επιπλέον τον καταναλωτή και εδώ με αμφίβολο αποτέλεσμα για τα κρατικά έσοδα, είτε λόγω αλλαγής κατηγορίας τσιγάρων από μεριάς εταιρειών, είτε λόγω μειωμένης κατανάλωσης, είτε αύξησης του λαθρεμπορίου, είτε στροφής καταναλωτών σε εναλλακτικά προϊόντα καπνού. Επιπλέον, δεν απαντάει ουσιαστικά στα προβλήματα επιβίωσης των μικρών σημείων λιανικής πώλησης (περίπτερα, μίνι μάρκετ) παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις που η κυβέρνηση έχει δώσει. Για τον λόγο αυτό έχουμε καταθέσει σχετική τροπολογία για την θεσμοθέτηση ελάχιστου κέρδους στους περιπτερούχους.
4. Εδώ και καιρό τονίζαμε ότι η αναστολή “πόθεν έσχες” για την αγορά πρώτης κατοικίας θα αναθερμάνει την αγορά ακινήτων, που περνά την πιο μεγάλη κρίση στη σύγχρονη ιστορία της, παρασύροντας αρνητικά εκατοντάδες επαγγέλματα. Ωστόσο, κάποια στιγμή θα πρέπει να αποφασίσουν στην κυβέρνηση να αποκτήσει η χώρα ένα σταθερό και μακροπρόθεσμο φορολογικό πλαίσιο σχετικά με την αγορά ακινήτων, που να αποτελεί κίνητρο για τον επενδυτή και να μην βλέπουν το ακίνητο σαν μέσο υφαρπαγής φόρων.
5. Ποιος ξεχνάει την κριτική της τότε αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ στο μέτρο της απόσυρσης που έφερε η ΝΔ το 2008, με σκοπό να αναθερμάνει την αγορά αυτοκινήτου; Τότε μιλούσαν για “χαριστική πολιτική υπέρ των εταιρειών και των εισαγωγέων”. Σήμερα, επαναφέρουν τις διατάξεις του ίδιου νομοσχεδίου με σκοπό να περισώσουν ό,τι μπορούν από ένα κλάδο που έχει πληγεί, όχι μόνο από την κρίση, αλλά και από την πολιτική της κυβέρνησης, που δεν θεωρεί το αυτοκίνητο ως αναγκαίο αγαθό για την οικογένεια, αλλά ως είδος πολυτελείας το οποίο φορολογεί σκληρά όπου μπορεί.
Το μέτρο κινδυνεύει να έχει ελάχιστα αποτελέσματα, καθώς το υψηλό κόστος συντήρησης (τέλη κυκλοφορίας, ασφάλιστρα, καύσιμα, διόδια, ανταλλακτικά) κάνει την κατοχή αυτοκινήτου πολύ δύσκολη.
6.Τέλος,προκαλεί εντύπωση η διάταξη για αύξηση των ορίων των ποσών, για απ' ευθείας αναθέσεις προμηθειών του Δημοσίου, στις 60.000 και με πρόχειρους διαγωνισμούς στις 100.000 ευρώ !!!.
Αναρωτιέται κανείς τι επέβαλε στην κυβέρνηση αυτή την αύξηση στα όρια των ποσών, την ώρα μάλιστα κατά την οποία διαμορφώνεται ένα περιβάλλον οικονομικής ύφεσης.
Η ειρωνεία εντείνεται από το γεγονός ότι η συγκεκριμένη διάταξη προτείνεται για ψήφιση ταυτόχρονα μ' εκείνες τις διατάξεις που διαμορφώνουν νέες επαχθέστερες συνθήκες για τις σχέσεις εργασίας και για τις αμοιβές στον ιδιωτικό τομέα.
Συμπερασματικά από το ύφος, τη σύνθεση των διατάξεων, τη σπουδή με την οποία κινείται το νομοσχέδιο, φαίνεται ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε πανικό. Διολισθαίνει σε πρακτικές και διαδικασίες πρωτοφανείς για τα κοινοβουλευτικά δεδομένα της χώρας.
Η κυβέρνηση σπεύδει να ρυθμίσει τις απαιτήσεις των δανειστών της, αλλά αμελεί να ασχοληθεί με τα προβλήματα του απλού πολίτη, προβλήματα που η ίδια πολλαπλασίασε ενώ με το συγκεκριμένο πολυνομοσχέδιο επιφέρει μειώσεις μισθών και μικρότερες αποζημιώσεις σε απολύσεις ενώ σε ισχύ θα είναι οι κλαδικές συμβάσεις μόνο όπου δεν μισθών, με κατώτατο όριο τα 740 ευρώ.
Οι δέκα ανατροπές στα εργασιακά είναι οι εξής:
1) Με την ειδική επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας (που καθιερώνεται από 1-1-2011) δεν θα ρυθμίζονται μόνο τα μισθολογικά, αλλά και θέματα εργασιακών σχέσεων.
2) Η αποζημίωση σε απόλυση θα υπολογίζεται με βάση τον μειωμένο μισθό.
3) Οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα υπερισχύουν έναντι των κλαδικών.
4) Οι «υπό δοκιμή» εργαζόμενοι (για διάστημα 1 έτους αντί των 2 μηνών που είναι σήμερα) δεν θα αποζημιώνονται όταν απολύονται.
5) Μειώνεται σε 1 μήνα ο χρόνος προειδοποίησης για την απόλυση εργαζομένου με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, διάρκειας εργασίας από 12 μήνες έως 24 μήνες.
6) Καταργείται η προσαύξηση 10% για την υπερωριακή απασχόληση των μερικών απασχολουμένων.
7) Επεκτείνεται ο χρόνος της διαθεσιμότητας των εργαζομένων στις επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα από 6 σε 9 μήνες.
8) Αυξάνεται από 18 σε 36 μήνες η επιτρεπόμενη διάρκεια της απασχόλησης εργαζομένων σε έμμεσο εργοδότη (με τυχόν παρατάσεις).
9) Περιορίζεται η δυνατότητα προσφυγής στη διαιτησία.
10) Ορίζεται ημερομηνία λήξης για τη διατήρηση ή κατάργηση της διαιτησίας.
------------------------------------------
Στο υπόμνημα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ (που επισυνάπτεται στο τέλος του Νομοσχεδίου) επισημαίνεται ότι το κεφάλαιο Β’ του ν/σ (Ειδικές Επιχ. ΣΣΕ κλπ), άρθρα 14 έως 18:
καταλύει εν συνόλω τη συνδικαλιστική ελευθερία των κλαδικών οργανώσεων, οι οποίες ακόμα και όταν συμφωνούν ευνοϊκότερους όρους εργασίας δεν θα είναι σε θέση να επιβάλουν την εφαρμογή τους,
προσβάλλει τη συνδικαλιστική ελευθερία των επιχειρησιακών συνδικαλιστικών οργανώσεων, αφού ο εργοδότης θα μπορεί μέσω της διαπραγμάτευσης σε επίπεδο επιχείρησης, να επιβάλει (μονομερώς στην ουσία, καθώς θα έχει τη διαπραγματευτική υπεροπλία, ήτοι σύναψη επιχ. ΣΣΕ ή άλλως απολύσεις/μεταφορά σε άλλη χώρα/κλείσιμο επιχείρησης/επιβολή καθολικής μερικής απασχόλησης) ευκολότερα τους όρους του,
παραβιάζει καταφανώς την αρχή της συλλογικής αυτονομίας και της συνδικαλιστικής ελευθερίας που καθιερώνει το Σύνταγμα στο άρθρο 23
παραβιάζει το άρθρο 1 εδ. α’ του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ που αφορά την προστασία της περιουσίας, αφού η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης σε περίπτωση συρροής συλλογικών ρυθμίσεων συνιστά υλοποίηση του κοινωνικού δικαιώματος εργασίας (άρθρο 22 παρ. 1α’ Σ.), το οποίο πλήττεται ευθέως στην προκειμένη περίπτωση.
Γράφει ο Γιάννης Πρεβενιός
