Περισσότερες γυναίκες στην πολιτική.

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγος

 Όταν οι Αμερικάνοι πολίτες δεν είναι ώριμοι για την εκλογή στη θέση του Προέδρου της χώρας τους, μιας γυναίκας που απέτυχε μια φορά και προσπαθεί για δεύτερη να κερδίσει τον επίζηλο τίτλο, οι Έλληνες πολιτικοί θα δώσουν τα ηνία της εξουσίας σε γυναίκα;

Ένας Έλληνας πρωθυπουργός θα μπορούσε να κάνει υπουργούς περισσότερες γυναίκες από άνδρες όπως έγινε στην Ισπανία; Από την άλλη πλευρά, έχουμε το οξύμωρο οι Ελληνίδες να βλέπουν με «καλό μάτι» τη συμμετοχή γυναικών στα ψηφοδέλτια και στις

δημοσκοπήσεις, αλλά να μην τις ψηφίζουν! Είναι ακόμη τόσο προνομιακό το πεδίο της πολιτικής για τους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες; Ναι, ακόμη είναι!

Φυσικά, οι εποχές έχουν αλλάξει και οι άνδρες πολιτικοί θα πρέπει να συνηθίσουν στην ιδέα ότι θα μοιράζονται τις πρώτες θέσεις με γυναίκες πολιτικής. Ακόμη και τη θέση του Πρωθυπουργού. Είναι γνωστή η φράση του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι «Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο»!

Είναι προφανές ότι γυναίκες πολιτικοί έχουν δρόμο να διαβούν αναφορικά με τον τρόπο που τις αντιμετωπίζουν πολίτες και μέσα ενημέρωσης τα οποία παραμένουν ανδροκρατούμενα σε μεγάλο βαθμό και είναι ιδιαίτερα επιλεκτικά στην προβολή γυναικών πολιτικών.

Μια ματιά στα τηλεοπτικά πάνελ των ενημερωτικών εκπομπών δείχνουν του λόγου το αληθές. Περιορισμένη η συμμετοχή των γυναικών, παρά το γεγονός ότι η γυναικεία συμμετοχή στην πολιτική και στη δημόσια ζωή είναι απαραίτητο στοιχείο της δημοκρατίας.

Ο θεσμός της ποσόστωσης συμμετοχής των γυναικών στα ψηφοδέλτια των κομμάτων είναι ένα μέσον για μεγαλύτερη συμμετοχή και όχι αυτοσκοπός.

Να στηρίζονται οι γυναίκες υποψήφιοι από τα κόμματα και όχι να αναζητούνται μέχρι την τελευταία στιγμή για να κλείσουν «τρύπες» στα ψηφοδέλτια. Ιδιαίτερα στις αυτοδιοικητικές εκλογές, «κλείνουν» ψηφοδέλτια με ανηψιές και ξαδέλφες.

Χρειάζεται στήριξη και από την πολιτεία ώστε οι γυναίκες να μπορούν να «παντρέψουν» την πολιτική με τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας.

Ακόμη, η γυναίκα πολιτικός είναι πολύ σημαντικό να ξεκαθαρίσει ποια είναι η συνεισφορά της στην πολιτική και τι είναι αυτό που έχει να προσφέρει στην πολιτική διαδικασία.

Η γυναίκα έχει στη φύση της τη δημιουργία, την ανάπτυξη, την προστασία, την προσφορά. Μπορεί να κάνει τον κόσμο καλύτερο όχι κατ’ ανάγκη ως ωραία Ελένη, δίπλα στον άνδρα ως σύντροφος ή ως Θεοδώρα ως σύμβουλος, αλλά ως Ιωάννα της Λωραίνης ως οδηγός με πάθος, όραμα και διαίσθηση.

Όμως καθηλώνεται στην άκρη της πολιτικής κονίστρας, ενώ διαθέτει και εξυπνάδα και ένστικτο και υπευθυνότητα και αυτογνωσία. Και τις περισσότερες φορές υπερτερεί ανδρών συναδέλφων της στο πολιτικό στερέωμα.

Φανταστείτε πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν επί ίσοις όροις οι γυναίκες είχαν λόγο για τα κυρίαρχα ζητήματα του κόσμου, τον πόλεμο, την πείνα, τη ρύπανση, την ποιότητα ζωής και άλλα.

Και μια συμβουλή από έναν άνδρα επικοινωνιολόγο:

«Γυναίκες φουλ επίθεση στα ανδροκρατούμενα πολιτικά κάστρα, κεντρική πολιτική σκηνή, κοινοβούλιο, αυτοδιοίκηση»! Θα τα κατακτήσετε όλα. Γιατί είστε «γάτες με πέταλα»!