 Εδώ και λίγες ημέρες έχουμε μια νέα κυβέρνηση στη χώρα. Πολλοί συμπατριώτες μας είδαν με ανακούφιση τα μεγάλα κόμματα να «συνεννοούνται» και να «συνεργάζονται» με σκοπό να βγει η χώρα από την κρίση. Άλλοι πάλι έχουν δει με πολύ επιφύλαξη το όλο εγχείρημα είτε γιατί πιστεύουν ότι δεν θα τα καταφέρει, είτε γιατί πιστεύουν ότι κινείται στα πλαίσια κατευθύνσεων από ξένα κέντρα εξουσίας. Σήμερα και αύριο η....
νέα κυβέρνηση θα ζητήσει να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή. Οφείλει να απαντήσει σε πολλά ερωτήματα μεταξύ των οποίων καταγράφω και τα παρακάτω: - Τι σκοπεύει να κάνει άμεσα για να αντιμετωπίσει το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας;
- Τι σκοπεύει να αλλάξει στην οικονομική πολιτική της, ώστε να αλλάξει η συρρίκνωση της Ελληνικής Οικονομίας όταν όλα τα μέτρα έχουν υφεσιακή λογική;
- Πως πιστεύει ότι θα γίνει βιώσιμο το χρέος μας, όταν ακόμα και μετά το «κούρεμα» θα δίνουμε 16δις € σε τόκους το χρόνο (με ύφεση στο -5,5%) όταν πριν 3 χρόνια χρειαζόμασταν 9 δίς € και δεν τα καταφέραμε (σε μια οικονομία με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης τότε);
- Πως θα αντιστραφεί η κακή εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό που τόσο πολύ έχει κατασυκοφαντηθεί από τον προηγούμενο πρωθυπουργό;
- Ποιο είναι το κοινωνικό κράτος που εκτιμάει ότι πρέπει να έχει η Ελλάδα και αν θα δοθεί στήριξη στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες ή απλά θα αφεθούν στη μοίρα τους;
- Τι μέτρα θα κληθεί να λάβει η κυβέρνηση εν όψει της 7ης δόσης και τι πλάνο υπάρχει εν όψει της νέας αποτυχίας υλοποίησης (που τη θεωρώ βέβαιη) του νέου προϋπολογισμού;
Πέρα από τα καθαρά πολιτικά ερωτήματα όμως προκύπτουν και ορισμένα άλλα που προκαλούν το κλαυσίγελο των πολιτών - Πως θα συνεργαστούν οι «εθνοπατριώτες» και οι «πολέμιοι του σιωνισμού» με τους εκπροσώπους των ελίτ και των διεθνών λόπμυ;
- Πως θα συνεργαστούν οι «άριστοι» με «ψεύτες, κλέφτες και γομάρια»;
- Πως οι «πολέμιοι του μνημονίου» θα υπογράψουν και θα εφαρμόσουν τα σκληρότερα μέτρα του μνημονίου;
Η κυβέρνηση έχει τη τύχη τα εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ να προσπαθούν να ωραιοποιήσουν τη κατάσταση. Να πουλήσουν ελπίδα και αισιοδοξία. Ωστόσο άνθρωποι που έχουν χάσει κάθε επαφή με την κοινωνία δεν είναι δυνατόν να λάβουν το μήνυμα της ανέχειας των πολιτών, της απογοήτευσης τους και της ανασφάλειας που νοιώθουν. Αν αυτά τα 3 συναισθήματα δεν εκλείψουν τότε ποτέ η οικονομία μας δεν θα πάρει μπροστά. Ως Νεοδημοκράτης είμαι «παγωμένος» έως και απογοητευμένος από την εξέλιξη. Ήλπιζα ότι υπάρχει ελπίδα για ένα διαφορετικό δρόμο και μια αναγεννητική πορεία της χώρας μου. Έτσι μου είχε πει ο πολιτικός φορέας στον οποίο πιστεύω. Πάντα ήξερα ότι η Ν.Δ. ερχόμενη στην εξουσία προσπαθεί να λύσει και να διορθώσει μια χαώδη κατάσταση που παραλαμβάνει. Σήμερα τι; Εύχομαι αυτή η περίοδος να είναι μια παρένθεση, ένα μικρό διάστημα, ένας μικρός εφιάλτης που θα τελειώσει σε 3 μήνες και θα ξαναβρούμε την αποστολή μας. Αισθάνομαι όμως ότι παγιδευτήκαμε. Θα μας παρουσιάζουν καθημερινά τα μέσα των εργολάβων ότι η «κυβέρνηση πάει καλά» και ότι «οι πολίτες δεν θέλουν εκλογές», ότι η «χώρα κινδυνεύει», ότι «είναι ανεύθυνη πολιτική οι εκλογές» και όλα αυτά που θα μας κρατάνε εγκλωβισμένους.
| 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου