"Λαϊκή Συσπείρωση Νάξου & Μικρών Κυκλάδων

Ανακοινώθηκε το Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου η κάθοδος στις δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου του υποψήφιου συνδυασμού "Λαϊκή Συσπείρωση Νάξου & Μικρών Κυκλάδων με επικεφαλής την Ευδοκία Ψαρρά.



Η ανακοίνωση της "Λαϊκής Συσπείρωσης Νάξου & Μικρών Κυκλάδων":

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Σήμερα, 4 Σεπτεμβρίου 2010, σε σύσκεψη των μελών της Λαϊκής Συσπείρωσης Νάξου και Μικρών Κυκλάδων αποφασίστηκε:

1. να δοθεί στη δημοσιότητα η διακήρυξη της παράταξης για τις τοπικές εκλογές,

2. επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης και υποψήφια Δήμαρχος για το Δήμο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων ορίστηκε η Ψαρρά Ευδοκία,

3. εξέλεξε γραμματεία αποτελούμενη από τους:

Κορρέ Βαγγέλη

Κορρέ Νίκο

Κουτσοκέρη Νικηφόρο

Λεβογιάννη Μιχάλη

Μαργαρίτη Γιάννη

Μαρούλη Ανθούλα

Νάξος, 4-9-2010

· ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ

· ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ

· ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ

· ΠΩΣ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

Φίλοι και Φίλες,

Οι φετινές εκλογές στην τοπική και περιφερειακή διοίκηση συμπίπτουν με τη γενικευμένη επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι, οι νέοι και οι….

νέες, οι συνταξιούχοι, και γενικά η λαϊκή οικογένεια, τα λαϊκά στρώματα και οι μετανάστες από την πλουτοκρατία και τους πολιτικούς εκπροσώπους της. Μέχρι τώρα μας έβαλαν να πληρώσουμε τα κέρδη τους, τώρα μας βάζουν και πληρώνουμε την κρίση.
Αυτόν ακριβώς το σκοπό εξυπηρετεί και η τοπική διοίκηση ακόμα πιο στυγνά με τον Καλλικράτη. Η τοπική αυτοδιοίκηση (που κάποτε ξέραμε και πιθανόν να εξακολουθούν να έχουν κάποιοι στο μυαλό τους) δεν υπάρχει πια. Η Τοπική Διοίκηση γίνεται 100% τοπική κρατική διοίκηση.
Οι φετινές εκλογές είναι εκλογές ανάδειξης των οργάνων της κρατικής διοίκησης τοπικά, αφού ο «Καλλικράτης» προβλέπει η κυβέρνηση να αποφασίζει και να ελέγχει την υλοποίηση της πολιτικής της από τα τοπικά όργανα, όπως ξεκάθαρα ορίζει ο νόμος.

Υπάρχει λύση;
Ναι, υπάρχει λύση.
Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, η νεολαία, οι γυναίκες, οι μετανάστες μπορούμε να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας, δείχνοντας εμπιστοσύνη στη δύναμή μας και σε τοπικό επίπεδο. Εμείς παράγουμε τον κοινωνικό πλούτο και σε μας ανήκει. Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία-τα μονοπώλια που ιδιοποιούνται τον πλούτο που εμείς παράγουμε. Είναι παράσιτα που ζουν από τις πλάτες μας, σε βάρος των δικαιωμάτων μας, σε βάρος του περιβάλλοντος, σε βάρος των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών μας, μέρος των οποίων αποτελούν και τα ιδιαίτερα τοπικά προβλήματα.
Η λύση που προτείνουμε δεν προκύπτει επειδή η Λαϊκή Συσπείρωση Νάξου και Μικρών Κυκλάδων έτσι τη θέλει ή τη φαντάζεται, αλλά τη γεννά η ίδια η ζωή, η εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας. Αποδεικνύεται από την επιστημονική μελέτη της ιστορικής εξέλιξης της κοινωνίας και στηρίζεται σ’ αυτή.

Ποιοι είμαστε

Η Λαϊκή Συσπείρωση δεν ξεκινά τη δράση της τώρα, ούτε φυσικά ο ορίζοντάς της είναι μόνο οι Τοπικές Εκλογές.
 Στη Λαϊκή Συσπείρωση συναντώνται όσοι στο προηγούμενο διάστημα αρνήθηκαν να συμβιβαστούν, επέλεξαν το δρόμο της αντίστασης στο Μνημόνιο, στο Πρόγραμμα Σταθερότητας, στον «Καποδίστρια», στον «Καλλικράτη», στην αντιλαϊκή θύελλα. Είναι οι ανυπότακτες δυνάμεις του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, των προβληματισμένων, ανυπότακτων ΕΒΕ και αγροτών, του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών. Όλων, όσων κατανοούν ότι δεν μπορούν πια να κάτσουν με σταυρωμένα χέρια, όσων μέσα από τον αγωνιστικό συντονισμό τους φτιάχνουν μέτωπο αγώνα και στέλνουν μήνυμα ενότητας και προοπτικής για τη ζωή που μας αξίζει, για τον φιλολαϊκό δρόμο ανάπτυξης.

 Η Λαϊκή Συσπείρωση Νάξου και Μικρών Κυκλάδων αποτελεί μέρος αυτού του Μετώπου. Είναι η συνέχεια, διευρυμένη και με νέα μέλη, της Δημοτικής Αγωνιστικής Κίνησης Νάξου. Δεσμεύεται να «κατεβάσει» το μήνυμα της ελπίδας και της διεκδίκησης στις γειτονιές, στους τόπους δουλειάς, στην πόλη και τα χωριά του δήμου μας, με κατεύθυνση τόσο την άμεση διεκδίκηση λύσεων στα προβλήματα της ζωής της λαϊκής οικογένειας, όσο και την προετοιμασία δυνάμεων για την επιλογή και κατάκτηση ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, αποκλειστικά υπέρ του εργαζόμενου λαού.

 Στη Λαϊκή Συσπείρωση Νάξου και Μικρών Κυκλάδων συναντιόνται αγωνιστές και αγωνίστριες, που συνειδητοποιούν την ανάγκη να δοθεί η μάχη των τοπικών εκλογών, όχι σαν μια μάχη μεταξύ παραγόντων, ρουσφετολογικών δικτύων, ή ανιδιοτελών «επώνυμων» και ανεξάρτητων – ακομμάτιστων «καλών παιδιών» που νοιάζονται για τον τόπο τους, αλλά σαν μια μάχη ΠΟΛΙΤΙΚΗ, μάχη για το σύνολο των προβλημάτων της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων αγροτών, ΕΒΕ, αυτοαπασχολούμενων και της νεολαίας των Λαϊκών στρωμάτων γενικότερα.

 Στη Λαϊκή Συσπείρωση Νάξου και Μικρών Κυκλάδων συναντιόνται αγωνιστές και αγωνίστριες, που έχουν συνειδητοποιήσει ότι τα ιδιαίτερα τοπικά προβλήματα αλλά και η γενικότερη ανάπτυξη του δήμου μας είναι πολιτικά ζητήματα, αναπόσπαστα δεμένα και απορρέουν από τη γενική πολιτική κατεύθυνση της χώρας μας και αποτελούν μέρος των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών. Λύση των τοπικών προβλημάτων μεμονωμένη και ανεξάρτητη από τη γενικότερη πολιτική δεν υπάρχει.

Ο πολιτικός χαρακτήρας των τοπικών εκλογών
Είναι εξαιρετικά αποπροσανατολιστικά και επικίνδυνα τα κλισέ που ακούμε χρόνια τώρα περί ανεξάρτητων δημοτικών αρχών, «ανταρτών» που σπάνε τα κομματικά δεσμά κ.ο.κ. Είναι εξίσου επικίνδυνη η αυταπάτη και η εμμονή στο ξέκομμα των τοπικών προβλημάτων και της τοπικής ανάπτυξης από τη γενικότερη πολιτική κατεύθυνση ανάπτυξης της χώρας.
Με αλλεπάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις από το 1994 μέχρι και πρόσφατα με τον «Καλλικράτη», το αστικό κράτος φρόντισε να διαλύσει τις όποιες αυταπάτες υπήρχαν για την άσκηση «ανεξάρτητων» πολιτικών, δημιουργώντας θεσμικά πλαίσια που χωράνε μόνο την ανταγωνιστικότητα, την ανταποδοτικότητα (πλήρωσε για να γίνει ή να έχεις…), την εμπορευματοποίηση και γενικώς τις αρχές του Μάαστριχτ, της Λισσαβόνας κλπ. Σε κανένα δήμαρχο, ή δημοτικό σύμβουλο πλέον δεν «επιτρέπεται» να αγνοήσει αυτές τις αρχές, τους όρους και τις προϋποθέσεις που βάζουν που ουσιαστικά συνιστούν τη στρατηγική των μονοπωλίων.

α) Η ρίζα του κακού
Ποια είναι η στρατηγική των μονοπωλίων; Αύξηση της δύναμής τους με τη συγκέντρωση όλο και περισσότερων κερδών, όλο και περισσότερων κεφαλαίων σε όλο και λιγότερα χέρια. Αυτό φέρνει τα μονοπώλια σε κόντρα μεταξύ τους (ανταγωνιστικότητα τη λένε). Οι κόντρες μεταξύ των μονοπωλίων έχουν δημιουργήσει μια αγέλη λύκων που μονόδρομος για να επικρατήσει ο ένας απέναντι στον άλλο είναι ένας: να αυξάνουν συνέχεια τα κέρδη τους.
Την αύξηση των κερδών τους μπορούν να την πετύχουν μόνο με ακόμα μεγαλύτερο χτύπημα των μισθών και των μεροκάματων των εργαζομένων, τη μείωση του προσωπικού που απασχολούν, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την νόμιμη απαλλαγή τους από το μερίδιο των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλουν για τους εργαζόμενους, από την είσπραξη από τον κρατικό μηχανισμό με διάφορους τρόπους ζεστού χρήματος, από την επέκταση των επενδύσεών τους σε νέους τομείς που μέχρι σήμερα δεν είχαν βάλει χέρι π.χ. Δημόσιες επιχειρήσεις, ακόμα και σε τομείς που ήταν μέχρι πρόσφατα αποκλειστική ευθύνη του δημοσίου και παρέχονταν «δωρεάν», όπως παιδεία, υγεία, πρόνοια. Αυτές τις κατευθύνσεις συμφωνούν τα μονοπώλια όλης της Ευρώπης, μαζί και τα ελληνικά, με τις διάφορες συνθήκες της ΕΕ μέσω των πολιτικών τους εκπροσώπων. Αυτές τις κατευθύνσεις νομοθετούν και εξειδικεύουν με μέτρα, νόμους και θεσμούς σε επίπεδο χώρας οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι μέσω των διάφορων κομμάτων τους (παλαιότερων ή νεότερων που δημιουργούν για να επιβιώσουν).
Αυτόν ακριβώς το σκοπό (χωρίς παρεκκλίσεις - χωρίς να αφήνουν κανένα από τα περιθώρια που άφηναν κάποτε) υπηρετούν και οι αλλαγές και οι αλλεπάλληλες μεταρρυθμίσεις στην παλιότερα γνωστή Τ.Α. από το 1994 μέχρι σήμερα. Με τον Καποδίστρια χτες και με αποκορύφωμα τον Καλλικράτη σήμερα έπαψε να υπάρχει Τ.Α.
Σκεφτείτε:
• που πέρασαν πρώτα οι εργασιακές σχέσεις-λάστιχο (δημιουργώντας όμως άκαμπτους πελατειακούς μηχανισμούς με αποτέλεσμα τη φθορά των συνειδήσεων και την υφαρπαγή ψήφων, την καλλιέργεια του ατομισμού);
• Αλήθεια, κάθε πότε και πως πληρώνονται οι λεγόμενοι έκτακτοι στους δήμους;
• Με τι σχέση εργασίας απασχολείται το προσωπικό της βοήθειας στο σπίτι, των κέντρων δημιουργικής απασχόλησης παιδιών, των ΚΑΠΗ;
• με τι συμβάσεις, πότε και πώς πληρώνονται οι εργαζόμενοι στους εργολάβους;
• Γιατί τα προβλήματα συνεχώς οξύνονται και ο κόσμος διαμαρτύρεται ότι δεν έγινε τίποτα;
• Γιατί αυτές οι μεταρρυθμίσεις στην τοπική διοίκηση που παρουσιάζονται σαν καινοτομία στην Ελλάδα έχουν εφαρμοστεί εδώ και μερικά χρόνια στις ευρωπαϊκές χώρες και μάλιστα με οδυνηρές συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα;

β) Ο ρόλος και οι συνέπειες του Καλλικράτη

Το ρόλο του Καλλικράτη αποκάλυψαν περίτρανα οι δηλώσεις τόσο του Πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου όσο και του Υπουργού κ. Ραγκούση ότι ο Καλλικράτης αποτελεί βασικό πυλώνα του συμφώνου ανταγωνιστικότητας, σταθερότητας και ανάπτυξης της χώρας. Δηλώσεις βεβαίως που αμέσως καταχωνιάστηκαν και εξαφανίστηκαν από τους μηχανισμούς προπαγάνδας της αστικής εξουσίας.
Ο «Καλλικράτης» έρχεται σαν φυσική συνέχεια και ολοκλήρωση των προηγούμενων διοικητικών μεταρρυθμίσεων που διαμορφώνουν το λεγόμενο κράτος-στρατηγείο, που με βραχίονες τους νέους δήμους και περιφέρειες, θα δέσει στο άρμα της αντιλαϊκής ανάπτυξης που προωθούν τις τοπικές κοινωνίες. Θέλουν να λειτουργήσει ως μοχλός χειραγώγησης των τοπικών κοινωνιών. Ο «Καλλικράτης» είναι ένα εργαλείο προς την κατεύθυνση της ακόμα μεγαλύτερης διάλυσης σε βάθος και εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων και των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Γι’ αυτό φέρνει στις τοπικές κοινωνίες:
• εμπορευματοποίηση Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας με τη μεταφορά στις περιφέρειες και τους δήμους της αρμοδιότητας του κράτους στην εκπαί¬δευση, στην Υγεία, στην Πρόνοια. Αυτό σημαίνει μεγαλύτερη υποβάθμιση των κοι¬νωνικών παροχών, κατακερματισμό του ενιαίου χαρακτήρα τους και διάλυση τους, μετακύλιση του κόστους λειτουργίας τους στο λαό. Θα οδηγήσει ακόμα και στο κλείσιμο σχολείων, Κέντρων Υγείας, νοσοκομείων, θα μειωθεί τραγικά η δυνατότητα της λαϊκής οικογένειας στη φροντίδα της για τα παιδιά, τις αρρώστιες, αφού η ποσότητα και η ποιότητα αυτών των αγαθών θα εξαρτάται από την οικονομική της κατάσταση. Οι μαθητές θα κατηγοριοποιούνται και θα πηγαίνουν σε σχολεία με βάση την οικονομική τους θέση. Με λίγα λόγια μετακυλύουν το κόστος των κοινωνικών υπηρεσιών στο λαό, ώστε να μπορούν να δώσουν μεγαλύτερο κομμάτι του κρατικού προϋπολογισμού στο μεγάλο κεφάλαιο. Ταυτόχρονα, σπάνε τον ενιαίο χαρακτήρα αυτών των υπηρεσιών με τραγικές συνέπειες για το λαό: για παράδειγμα ένα σχολείο, ή ένα Κέντρο Υγείας, θα λειτουργεί όσο του το επιτρέπουν οι χορηγοί του, ή το πορτοφόλι του δημότη και όχι με βάση τις αντικειμενικές ανάγκες των εργαζόμενων για μόρφωση, ή υγεία.
 Μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος και ιδιωτικοποίηση των υποδομών ,
 υπερφορολόγηση των λαϊκών στρωμάτων,
 ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας,
 απορρύθμιση εργασιακών σχέσεων, επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας
 δήμους Α.Ε. που θα λειτουργούν πλήρως ως επιχειρήσεις, βλέπε δηλαδή «έργα που βγάζουν τα λεφτά τους».
 εξασφαλίζει στους μεγάλους επιχειρηματίες την χωρίς εμπόδια εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου, την αλλαγή χρήσης γης στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης» και των ήπιων μορφών ενέργειας (ανεμογεννήτριες, φωτοβολ-ταϊκά κ. ά).
 Η νέα διοικητική δομή, θα οξύνει την ανισότητα των περιφερειών της χώρας, θα εντείνει την ερήμωση στην ύπαιθρο (χαρακτηριστικό πρόβλημα της περιοχής μας),
 θα οδηγήσει στη δραστική περικοπή της κρατι¬κής χρηματοδότησης και των αναγνωρισμένων οφειλών προς την Τοπική Διοίκη¬ση.
Επομένως ο Καλλικράτης είναι η ένταξη της τοπικής διοίκησης στη διάρθρωση των απαραίτητων διοικητικών μεταρρυθμίσεων του κρατικού μηχανισμού ώστε να εξυπηρετηθούν οι άξονες της κυβερνητικής πολιτικής, όπως τις έχουν συμφωνήσει με την ΕΕ και το κεφάλαιο (ντόπιο και ξένο). Αποτελεί το χέρι βοήθειας για την εφαρμογή του κατάπτυστου μνημονίου, των εργασιακών ανατροπών και του πετσοκόμματος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και όλων όσων έχουν από κοινού υπογράψει στην ΕΕ προκειμένου να διευκολυνθούν οι επενδύσεις του μεγάλου κεφαλαίου χωρίς να θιχτεί στο ελάχιστο, αντίθετα να εξασφαλίσει ακόμα μεγαλύτερα κέρδη. Αποτελεί το εργαλείο δηλαδή που υποθηκεύει το μέλλον των ανθρώπων των λαϊκών στρωμάτων των τοπικών κοινωνιών στην πολιτική των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.
Γι’ αυτό εμείς λέμε ότι η τοπική διοίκηση και οι τοπικές εκλογές είναι ζήτημα βαθιά πολιτικό.
Όλοι καλούνται να πάρουν θέση στο βαθιά πολιτικό δίλλημα: με τα μονοπώλια ή με το λαό;
γ) Η στάση των άλλων δυνάμεων για τον Καλλικράτη

Αν κάποιος ενημερωνόταν για τον «Καλλικράτη» μόνο από τις θέσεις και τις ανακοινώσεις των αιρετών και των υποψήφιων δημάρχων στην περιοχή μας και του νομού μας, και από τους προπαγανδιστές φυσικά αυτής της μεταρρύθμισης, θα σχημάτιζε την εικόνα ότι πρόκειται απλώς για ένα «συμμάζεμα» των διοικητικών μονάδων με ταμπακέρα τα όρια των νέων δήμων (ποιος ενώνεται με ποιον), άντε και τους πόρους. Ότι εξασφαλίζει τη διαφάνεια και βάζει φραγμό στην κακοδιαχείριση και κατασπατάληση των οικονομικών.

Αυτό βολεύει εξαιρετικά τόσο την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όσο και τα υπόλοιπα κόμματα που αρχικά στήριξαν το «πείραμα της αποκέντρωσης» και μετά είτε άλλαξαν ξαφνικά γνώμη χωρίς όμως να αναδεικνύουν την ουσία του προβλήματος (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ), είτε ακόμα χειρότερα επέμειναν στην αναγκαιότητα μιας καλύτερης εκδοχής του «Καλλικράτη» (ΝΔ – ΛΑΟΣ).
Όλοι μαζί αποκρύπτουν τον βαθιά πολιτικό και αντιλαϊκό χαρακτήρα του Καλλικράτη και των τοπικών εκλογών. Αποκρύπτουν το ουσιαστικό δίλημμα που μπαίνει: με τα μονοπώλια ή με το λαό;
Το φιλομονοπωλιακό δρόμο έχουν επιλέξει οι αιρετοί στην τοπική διοίκηση, που ανεξαρτήτως κρυφής, ή φανερής κομματικής ταυτότητας, αρνήθηκαν να συγκρουστούν με τις αντιλαϊκές πολιτικές, αρνήθηκαν να συμπορευτούν με το λαϊκό κίνημα και πολύ περισσότερο έγιναν «μικροί» διαχειριστές της αντιλαϊκής πολιτικής

Τα προβλήματα του δήμου μας

Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στο δήμο μας;
Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε.
• Ευκαιριακή, εποχιακή απασχόληση και υποαπασχόληση, ανεργία
• Περιορισμός των κατασκευών μόνο στον τομέα της οικοδομής οικιών, μαζική ανεργία οικοδόμων
• Καταστροφή της γεωργίας, της κτηνοτροφίας και της αλιείας γενικότερα, καμιά κατοχύρωση του αγροτικού εισοδήματος και υπερχρέωση των αγροτικών νοικοκυριών
• καταχρεωμένα στις τράπεζες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τα λαϊκά μας νοικοκυριά, οι μικροεπιχειρηματίες και αυτοαπασχολούμενοι των νησιών μας.
• Έλλειψη αξιοποίησης ορυκτού πλούτου ή στις περισσότερες περιπτώσεις άναρχη και καταστροφική εκμετάλλευσή του με απαράδεκτες συνθήκες εργατών και απολύσεις
• Άναρχη ανάπτυξη του τουρισμού με παράλληλη καταστροφή των παραλιών και των παραθαλάσσιων περιοχών, χωρίς την απαραίτητη υποδομή
• Ερήμωση χωριών, αποτέλεσμα του μοντέλου ανάπτυξης της χώρας μας γενικότερα και των νησιών μας, βασικά για λόγους βιοποριστικούς, συγκοινωνίας, κατάστασης υγείας και παιδείας.
• Μετατροπή της πολιτιστικής, ιστορικής, αρχαιολογικής μας κληρονομιάς καθώς και του φυσικού κάλλους του τόπου μας σε «κράχτη» ενός κακώς εννοούμενου τουρισμού. Χωρίς καμιά συστηματική και ουσιαστική προστασία με επόμενο βήμα την παραχώρηση τους στους ιδιώτες
• συγκοινωνίες ακτοπλοϊκές και εσωτερικές ουσιαστικά ανύπαρκτες, ιδιαίτερα το χειμώνα, και πανάκριβες.
• Έλλειψη σύγχρονων υποδομών και υπηρεσιών (λιμάνια ή λιμάνι, δρόμοι, βιολογικούς καθαρισμούς, καθαριότητα, απορρίμματα, ) ή όπου υπάρχουν δεν καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες ή υπολειτουργούν
• Ανύπαρκτη υδρευτική και αρδευτική πολιτική ή ημίμετρα και προχειρότητα. Καμιά προστασία των υδάτινων πόρων.
• Υγειονομική και νοσοκομειακή περίθαλψη που πάσχει και νοσεί
• Κατάσταση σχολικών κτιρίων απερίγραπτη, σχολικές μονάδες σε ακατάλληλους ενοικιασμένους χώρους. Κλείσιμο ΙΕΚ , μελλοντικά κλείσιμο κι άλλων σχολείων, οικτρή οικονομική κατάσταση σχολικών μονάδων, παραγοντισμός για την επίλυση αυτονόητων αναγκών των σχολείων, έλλειψη παιδικών σταθμών, Κέντρων δημιουργικής απασχόλησης παιδιών…
• Έλλειψη προστασίας του περιβάλλοντος, υποβάθμισή του και σύντομα ουσιαστική καταστροφή του με την άναρχη οικοδόμηση, υπερεκμετάλλευση , με την αλλαγή χρήσης της γης - εμπορευματοποίηση της γης στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης» και των ήπιων μορφών ενέργειας
• Χρόνια τώρα έχουν χτυπήσει την πόρτα μας τα ναρκωτικά , χωρίς καμιά πολιτική κατά των ναρκωτικών και προστασία της νεολαίας μας.

Η πρότασή μας

Οι κάτοικοι των νησιών μας χρειάζονται μια τέτοια ανάπτυξη που θα έχει κριτήριό της και στόχο της την κάλυψη όλων των σύγχρονων και συνεχώς διευρυνόμενων αναγκών τους. Αναγκών που προκύπτουν και θα συμβαδίζουν με τις δυνατότητες που παρέχει σήμερα η παραγωγή αγαθών, η επιστήμη, η τεχνολογία και όχι από τη σύγκριση της ζωής μας με τη ζωή των παππούδων και προπαππούδων μας. Δεν κάνουμε το πικρό γλυκό. Ζητάμε ότι μας ανήκει. Οι σημερινές ανάγκες σημαίνουν σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους με αξιοπρεπές εισόδημα. Πλήρη εργασιακά-ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Δωρεάν και δημόσια υγεία, παιδεία και κοινωνική πρόνοια για όλους ανεξαιρέτως. Ελεύθερο χρόνο για την οικογένεια, για πολιτιστικές, αθλητικές, μορφωτικές, κοινωνικές δραστηριότητες, για την ενασχόληση με τα κοινά, για διακοπές. Φτηνές, τακτικές και ασφαλείς συγκοινωνίες και μεταφορές χειμώνα-καλοκαίρι. Ενιαίο δημόσιο φορέα σε τομείς όπως η ακτοπλοΐα, η ενέργεια, τηλεπικοινωνίες…
Πρέπει να γίνουν υποδομές που αφορούν ταυτόχρονα την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής και την καθημερινότητα στους τόπους κατοικίας. Χρειάζονται πολιτικές που θα στηρίζουν και θα στηρίζονται στη λαϊκή οικογένεια, που θα υποστηρίζουν τον εργαζόμενο, τον αγρότη, το μικρομεσαίο επαγγελματία, τις νέες-τους νέους, τις γυναίκες, τις μητέρες, τους ηλικιωμένους, ενιαία ντόπιους και μετανάστες.

Η ανάπτυξη στο δήμο μας δεν μπορεί να εξακολουθήσει να γίνεται μονόπλευρα και εδαφικά και άναρχα. Χρειάζεται αρμονική ανάπτυξη σε όλους τους τομείς, σε όλες τις γεωγραφικές του ενότητες παίρνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες και δυνατότητες κάθε τομέα και γεωγραφικής ενότητας, αξιοποιώντας και στηρίζοντας κάθε παραγωγική δυνατότητα και κλάδο και εξασφάλιση αυτού που λέμε ποιότητας ζωής. Σ’ αυτή την κατεύθυνση θα δώσουμε σύντομα στη δημοσιότητα εξειδικευμένες προτάσεις για κάποια βασικά προβλήματα.

Ο τόπος μας έχει τις προϋποθέσεις και τη δυνατότητα για μια τέτοια ανάπτυξη όχι μόνο για τους κατοίκους του αλλά συμβάλλοντας ταυτόχρονα και στην οικονομία της χώρας μας. Η οικονομία του τόπου μας είναι αδιάρρηκτα δεμένη με την οικονομία της χώρας μας γενικότερα. Είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Χρειάζονται κεντρικό σχεδιασμό με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες και την κάλυψή τους.

Φίλοι και φίλες,
η κατάσταση είναι αναστρέψιμη για τα λαϊκά στρώματα και στο Δήμο μας και γενικότερα. Αρκεί να αλλάξει ο συσχετισμός σε βάρος των δυνάμεων που είτε κυβέρνησαν αντιλαϊκά είτε άσκησαν αντιλαϊκή διοίκηση τοπικά ή δέχτηκαν όλα αυτά παθητικά!
Τα προβλήματα που ταλαιπωρούν τον τόπο μας δεν είναι αποτέλεσμα άστοχων χειρισμών ή ανικανότητας κάποιων προσώπων ούτε έχει να κάνει με το αν τα πρόσωπα της διοίκησης είναι ή θα είναι φρέσκα ή άφθαρτα, οργανωμένα, ενταγμένα, ανένταχτα ή ανεξάρτητα όπως μερικοί ισχυρίζονται.
Η δράση στην τοπική διοίκηση είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών των προσώπων αυτών. Η οποιαδήποτε στάση στα κοινά είναι πολιτική πράξη. Το ενδιαφέρον, η αδιαφορία, η συμμετοχή, η αποχή, η ένταξη, η οργάνωση, η «αυτονομία»…είναι πολιτική πράξη. Το θέμα είναι αν η πολιτική στάση του καθενός οδηγεί και ανοίγει το δρόμο που εξυπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα επομένως και την τοπική κοινωνία ή ηθελημένα ή αθέλητα, συνειδητά ή από άγνοια με την πρακτική του τα αντιστρατεύεται.
Χρειάζεται όμως αγώνας. Αγώνας χαμένος είναι ο αγώνας που δεν έγινε.
Γι’ αυτό εμείς λέμε ότι ο λαός θέλει δίπλα του αγωνιστές
• ασυμβίβαστους και όχι αγωνιστές στα λόγια,
• που λένε τα πράγματα με το όνομά τους,
• που στέκονται και θα στέκονται με οποιοδήποτε κόστος κοντά του
• που παλεύουν σταθερά και αταλάντευτα γι΄ αυτόν και όχι κατά πώς φυσάει ο άνεμος ή πατώντας σε δυο βάρκες
• που μπορεί να τους έχει εμπιστοσύνη
• που θα τον ενημερώνουν και θα παλεύουν μαζί του,
• που του φωνάζουν τη μεγάλη αλήθεια ότι επιβάλλεται να αντιδράσει ο ίδιος οργανωμένα, συστηματικά και με συνέχεια για μια άλλη εξουσία που θα έχει κέντρο τα δικά του συμφέροντα, ότι αν δεν περάσει ο ίδιος οργανωμένα στην αντεπίθεση μαζί με τις ταξικές δυνάμεις, αν δεν υπερασπίσει τα δικά του συλλογικά συμφέροντα δεν υπάρχει άλλη διέξοδος υπέρ του.

Ξέρουμε ότι μαζί μας δεν μπορούν να συμφωνήσουν αυτοί που μοναδικό τους στόχο έχουν πώς να αυγατίσουν τα κέρδη τους καθώς και τα στελέχη τους, αδιαφορώντας για κάθε τι άλλο. Μαζί μας δε θα συμφωνήσουν τα στελέχη των κομμάτων που εφαρμόζουν και στηρίζουν αυτή την αδιέξοδη για το λαό πολιτική και όσοι εξακολουθούν άκριτα, χωρίς προβληματισμό, να είναι μέλη αυτών των κομμάτων παραγνωρίζοντας αυτό που βιώνουμε.

Απευθυνόμαστε:
σε σένα βιοπαλαιστή και βιοπαλαίστρια, σε σένα νέε και νέα, σε σένα συνταξιούχε, σε σένα μετανάστη που ζεις στο πετσί σου τις συνέπειες αυτής της πολιτικής, που ζεις στην ανασφάλεια και στο άγχος, που ζητάς μια ανάσα ζωής, σε σένα που ενώ παράγεις τον πλούτο σε καταδικάζουν στη φτώχεια και στην ανέχεια.

Σε καλούμε :
Αυτό που σου λέει η καρδιά και το μυαλό σου να το κάνεις και πράξη.

Σε καλούμε να μας στηρίξεις, να αγωνιστείς μαζί μας για όλα όσα δικαιούσαι.
Είναι η μόνη Λύση!