Το θέμα δεν είναι ποιους θα “διαγράψει” ο Σαμαράς, αλλά ποιούς θα αναδείξει
Το Antinews, οι αρθρογράφοι και οι σχολιαστές του, βροντοφώναξαν από τους πρώτους ότι ο Σαμαράς πρέπει να απαλλαγεί από τα βαρίδια. Ότι ο Σαμαράς πρέπει να χάσει το 1% που αντιπροσωπεύει ιστορικά η μειοψηφία Χανίων – Ευρυτανίας για να διεκδικήσει ύστερα τα ποσοστά που έχασε ο Καραμανλής με την αλλοπρόσαλλη πολιτική του και να αρχίσει – σε τρίτη φάση- να προσελκύει ψηφοφόρους από το ΠΑΣΟΚ και από άλλους χώρους.
Και ο Σαμαράς το έκανε μέχρι στιγμής με τον καλύτερο τρόπο. Ξήλωσε τους μηχανισμούς από το κόμμα, άφησε τους βαρώνους χωρίς παντεσπάνι, καταδίκασε νοοτροπίες, έστειλε πάρα πολλούς στο σπίτι τους και έδειξε την πόρτα στη Ντόρα – να μην το ξεχνάμε στιγμή αυτό.
Τα επαναλαμβάνω αυτά γιατί ακούω από το πρωί τα πρώην παπαγαλάκια του Ρουσόπουλου να στοιχηματίζουν στα ραδιόφωνα για το ποιους και πόσους θα «διαγράψει» ή θα «διώξει» ενόψει του Συνεδρίου της επόμενης εβδομάδας και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας αυτής της Παρασκευής.
Δεν ξέρω τα θα κάνει ο Αντώνης. Και δεν βρίσκω και τον Φαήλο να ρωτήσει τον Μούργο, τώρα που ο Αντώνης είναι στις Βρυξέλλες.
Η γνώμη μου όμως είναι καθαρή: Ποιούς να διαγράψει ακόμα ο Σαμαράς; Εκείνους που την έχουν αράξει οριστικά και ανεπιστρεπτί στις πισίνες τους; Τους άλλους που τους τελείωσε ο λαός ανεπανόρθωτα;
Να σας πω εγώ τι πρέπει να κάνει: Να βάλει τον Αρβανιτόπουλο, ή τον Παναγιωτόπουλο, ή δεν ξέρω εγώ ποιόν άλλο, και να πάρουν τηλέφωνο όλους τους βατοπεδινούς, τους κουμπάρους και τους γνωστούς. Και να τους πουν: «όποιος πατήσει το πόδι του στο Συνέδριο, ή τον δει η περιφρούρηση να κόβει βόλτες απέξω, τον έφαγε η μαρμάγκα». Και να το ανακοινώσουν κιόλας.
Ας αφήσει λοιπόν πίσω του τους τελειωμένους ο Σαμαράς κι ας ασχοληθεί μόνο με την ανανέωση του κόμματος.
Τι σημαίνει «ανανέωση»;
Πρόσωπα άφθαρτα, καταξιωμένα στις αγορές και στην κοινωνία, ζυμωμένα με τους απλούς ανθρώπους και τα προβλήματα τους, που ζουν και λειτουργούν κάθε μέρα όπως όλος ο κόσμος της καθημερινότητας, του αγώνα για επιβίωση, για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά και την οικογένεια.
Πρόσωπα που καταλαβαίνουν, γιατί το βίωσαν, τι σημαίνει να περιμένεις στην ουρά, στην τράπεζα, στην εφορία, στο ΚΕΠ, στο Δήμο για να κάνεις απλά την δουλειά σου.
Προσωπικότητες που δεν αναδείχθηκαν από τον πλασματικό κόσμο της τηλεόρασης και που όταν ποτέ βρεθούν σ’ αυτόν θα τον αντιμετωπίσουν σαν μέσο επικοινωνίας με τον πραγματικό κόσμο και όχι σαν μέσο προσωπικής προβολής και προπαγάνδας.
Τα στοιχεία αυτά αντιπροσωπεύει και ο ίδιος ο Σαμαράς και με αυτά πρέπει να οικοδομήσει τη Νέα Δημοκρατία. Γι’ αυτό στις επερχόμενες ραγδαίες εξελίξεις στην κοινωνία, την οικονομία, την πολιτική πρέπει οι επιλογές του να είναι φάρος ελπίδας γι αυτόν τον τόπο.
Και να πω και κάτι άλλο: Όταν θα φτάσει η ώρα (πιστεύω σύντομα) να επιλέξει τους νέους εκπροσώπους του κόμματος και του λαού στην Βουλή (ακόμα και αν αυτό πρέπει να γίνει με λίστα) ο Σαμαράς πρέπει να τολμήσει αυτό που κανείς δεν έκανε μέχρι τώρα. Να βάλει ψηλά στα ψηφοδέλτια, ανθρώπους σαν κι ατούς που περιγράψαμε πιο πάνω. Και αν οι γνωστές φιγούρες της τηλεόρασης και των κομματικών βιλαετιών διαμαρτυρηθούν και κάνουν κόνξες υπάρχει και η απάντηση: Αν είστε τόσο σίγουροι κύριοι ότι εσείς θα φέρετε τον κόσμο, τότε γιατί δεν μπαίνετε στις τελευταίες σειρές για να αυξήσουμε έτσι τις έδρες μας στην Βουλή;
Έτσι γίνεται η ανανέωση. Δεν έχει ονοματεπώνυμο. Έχει αξίες, άξιους και ουσία.