Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης
ΤΙ ΘΑ ΕΛΕΓΕ άραγε ο Ναζωραίος, αν κατέβαινε σήμερα από εκεί ψηλά, για τον κόσμο που σταυροκοπιέται ορκιζόμενος πίστη στη διδασκαλία του; Τι θα έλεγε αντικρίζοντας τη δόλια πατρίδα μας που, όπως τότε η δική του, τελεί υπό ξένη κατοχή, πνιγμένη στα χρέη και μαστιζόμενη από Φαρισαίους; Και τι θα έλεγε για την κυβέρνησή μας που (όπως τότε η εβραϊκή εξουσία του βασιλιά Ηρώδη), κάνει δουλοπρεπείς τεμενάδες στη Φράου Μέρκελ; Και ασκεί κτηνώδη βία σε ένα λαό που, με δικούς του φιλοσόφους, δίδαξε αρκετά πριν από Αυτόν, τη ΜΗ ΒΙΑ και το «αγαπάτε αλλήλους»;
ΘΕΛΕΤΕ όμως να μάθετε πώς νoιώθουν τη βία της εξουσίας οι νέοι άνθρωποι;
Θα παραθέσω εδώ το κείμενο μιας Κρητικοπούλας, αριστούχου της δημοσιογραφίας, σε άσκηση με θέμα «Προσευχή στο Χριστό» που έβαλα, με την ευκαιρία των φετινών Χριστουγέννων, των χειρότερων Χριστουγέννων που ζει η χώρα εδώ και πολλά χρόνια. Αξίζει κάτι περισσότερο από ένα «επαγγελματικό» άρθρο, γιατί βγαίνει από μια νεανική ψυχή ζεστό, αγνό, άφτειαχτο...