Εκείνος εδίδαξε αντίσταση στη βία, εμείς τι κάνουμε;

Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης



ΤΙ ΘΑ ΕΛΕΓΕ άραγε ο Ναζωραίος, αν κατέβαινε σήμερα από εκεί ψηλά, για τον κόσμο που σταυροκοπιέται ορκιζόμενος πίστη στη διδασκαλία του; Τι θα έλεγε αντικρίζοντας τη δόλια πατρίδα μας που, όπως τότε η δική του, τελεί υπό ξένη κατοχή, πνιγμένη στα χρέη και μαστιζόμενη από Φαρισαίους; Και τι θα έλεγε για την κυβέρνησή μας που (όπως τότε η εβραϊκή εξουσία του βασιλιά Ηρώδη), κάνει δουλοπρεπείς τεμενάδες στη Φράου Μέρκελ; Και ασκεί κτηνώδη βία σε ένα λαό που, με δικούς του φιλοσόφους, δίδαξε αρκετά πριν από Αυτόν, τη ΜΗ ΒΙΑ και το «αγαπάτε αλλήλους»;

ΘΕΛΕΤΕ όμως να μάθετε πώς νoιώθουν τη βία της εξουσίας οι νέοι άνθρωποι; Θα παραθέσω εδώ το κείμενο μιας Κρητικοπούλας, αριστούχου της δημοσιογραφίας, σε άσκηση με θέμα «Προσευχή στο Χριστό» που έβαλα, με την ευκαιρία των φετινών Χριστουγέννων, των χειρότερων Χριστουγέννων που ζει η χώρα εδώ και πολλά χρόνια. Αξίζει κάτι περισσότερο από ένα «επαγγελματικό» άρθρο, γιατί βγαίνει από μια νεανική ψυχή ζεστό, αγνό, άφτειαχτο...


«ΒΙΑ, μου γράφει, είναι να ξυπνάς από τα χαράματα, να δουλεύεις 12 ώρες για 700 ευρώ και να μην τολμάς να πεις κουβέντα γιατί ξέρεις ότι εκατό βιογραφικά περιμένουν στο συρτάρι του αφεντικού σου...

ΒΙΑ είναι να έχεις τη μάνα σου άνεργη, να ψάχνει ένα χρόνο για δουλειά και να μη την προσλαμβάνει κανείς επειδή είναι πάνω από σαράντα... Βία είναι η άνεργη αυτή μάνα να κλείνει ραντεβού στο ΙΚΑ για μετά από δύο μήνες και όταν πηγαίνει να της λένε ότι ο γιατρός... απουσιάζει!..

ΒΙΑ είναι να μην τολμάς να γυρίσεις μόνη στο σπίτι μετά τις 9 το βράδυ. Να σε ληστεύουν για τρίτη φορά και ο αστυνόμος να σου λέει, “αφού δεν ήσουν μέσα, πάλι καλά”!..

ΒΙΑ είναι να είσαι 18 χρονών, να έχεις υποστεί του κόσμου τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, να έχεις φτύσει αίμα για να μπεις σε μια σχολή και να βγαίνεις από αυτή ΚΑΙ ανεπάγγελτος ΚΑΙ αμόρφωτος...

ΒΙΑ είναι να παρακολουθείς τα σκάνδαλα που περνούν από μπροστά σου, σαν παραμύθι, να κουκουλώνονται από όλους, να μη μπαίνει κανένας φυλακή και να καταλήγουν με το... “ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα”!..

ΒΙΑ είναι να σε παίρνουν 20 τηλέφωνα τη μέρα από εισπρακτικές εταιρίες επειδή καθυστερείς τη δόση του στεγαστικού, εσύ να μην έχεις ούτε τη ΔΕΗ να πληρώσεις και να αναθεματίζεις την ώρα και τη στιγμή που πήρες δάνειο...

ΒΙΑ είναι να κόβεις τα παιδιά σου από το φροντιστήριο γιατί δεν σου φτάνουν τα λεφτά, ενώ πληρώνεις μια ζωή για δωρεάν παιδεία... Βία είναι να ψάχνουν τα παιδιά σου στις αγγελίες για να φύγουν στην Αυστραλία...

ΒΙΑ είναι να είσαι 40 χρονών, να πληρώνεις μια ζωή φόρους και να καταντήσεις να ζεις από τη σύνταξη των γονιών σου, όπως η μανούλα μου... Ευτυχώς που υπάρχει ο παππούς, ζωή να έχει...

ΒΙΑ είναι να βλέπεις όσους εμπλέκονται σε σκάνδαλα να κυκλοφορούν ελεύθεροι, να παρουσιάζονται στη δικαιοσύνη όποτε θέλουν και, αν τελικά παραπεμφθούν, να συνεχίζουν το έργο τους... μέσα από τη φυλακή!..

ΒΙΑ είναι να ακούς τον πρωθυπουργό και τους βουλευτές να ανακαλύπτουν τη βία μόνον όταν αγγίζει το δικό τους σπίτι και να ανακοινώνουν επιτροπές με τις οποίες ο κάθε βουλευτής εισπράττει 245 ευρώ για συμμετοχή, τελικά δε, όταν γίνει “τέως”, να ζητά και... αναδρομικά, αλλά στη δήλωσή του να δηλώνει μόνο το “έσχες” και ποτέ το “πόθεν”... Και κάποιοι να βγάζουν το κομπόδεμά τους στο εξωτερικό;...

ΒΙΑ είναι να ζεις την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία. Όχι για να την απολαύσεις αλλά απλά επειδή ξέρεις τι σε περιμένει αύριο και επειδή δεν θα έχεις φράγκο για μεθαύριο...».

ΤΕΤΟΙΑ παιδιά θα αντίκριζε και τέτοια λόγια θα άκουε σήμερα ο Ιησούς αν κατέβαινε από εκεί πάνω και ξανάλεγε το «άφετε τα παιδία ελθείν προς με». Και θα φασκέλωνε, σαν γνήσιος επαναστάτης που ήταν, την ξένη κατοχή, θα αναθεμάτιζε ακόμη μια φορά τους Τελώνες και Φαρισαίους και θα κήρυσσε την Αντίσταση, ξέροντας ότι αυτό τον οδηγούσε στο Γολγοθά και στη Σταύρωση, όπως και έγινε!..

ΚΟΝΤΟΣ ψαλμός, όμως. Χριστούγεννα αύριο, τα χειρότερα όλων... Αλλά η Ανάσταση δεν είναι μακριά...


ΠΗΓΗ: http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=blogitem&eid=28&id=113527