|
 | ||
| |
 ...και κρατά με κάποιον τρόπο στο χέρι τον Παπανδρέου; Βρε λέτε; Δεν γίνεται να "παίζουν" τόσα ονόματα και τελικά να μην έχουν καταλήξει τόσες μέρες σε κάποιο πρόσωπο. Στην Ιπποκράτους φοβούνται ότι ο Beni έχει βάλει άλλη μια φορά "τρικλοποδιά" στον Παπανδρέου και εικάζουν ότι κάτι υπάρχει πίσω από την όλη υπόθεση. |
"Ο πρωθυπουργός κατηγορεί τα συμφέροντα για την πτώση του, όταν ο ίδιος είναι ο μεγαλύτερος υπηρέτης τους!"
"Ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχει κανέναν λόγο να κάνει άλλες υποχωρήσεις και να αναλάβει ευθύνες που δεν του αναλογούν!" "Ψευδεπίγραφη η πολιτική Ραγκούση για τα ΤΑΞΙ"!
ΕΜΠΑΙΝΕ ΜΠΑΜΠΗ! Κατά βάθος το ξέραμε ότι είσαι δικός μας!
O πρόεδρος του (αποτυχημένου μέχρι στιγμής) Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου αλλά και κολλητός του Βενιζέλου, Ιωάννης Κουκιάδης θα είναι κατά πάσα πιθανότατα ο νέος μαςΠρωθυπουργός.
Γράφει ο Γιάννης Τριάντης στην στήλη του στην Ελευθεροτυπία
Η περίπτωση Σαμαρά -η δραματική υπαναχώρηση και ο εγκλωβισμός του στο μνημονιακό θερμοκήπιο- δεν θα είχε ιδιαίτερη σημασία ως κλασικό παθογενές της πολιτικής ζωής.
Τα κόμματα εξουσίας είναι εθισμένα στις πιρουέτες. Εξάλλου, η Ν.Δ. είναι αστικό κόμμα. Ενας από τους πυλώνες του πολιτικού συστήματος. Δεν υπόσχεται δραστικές ανατροπές, ούτε δομικές αλλαγές. Κινείται σ' ένα διαχειριστικό πλαίσιο, με συγκεκριμένους δεσμευτικούς κανόνες και αυτονόητα, ιδεολογικώς, όρια. Κάθε απόπειρα να υπερβεί το πλαίσιο αυτό -με επιλογές που αντιστρατεύονται έξωθεν επιταγές και δεσμεύσεις- προσκρούει σε τοίχο. Με αναπόφευκτο τίμημ α, εκ μέρους συμμάχων, εταίρων και «φίλων». Η περίπτωση Καραμανλή (άνοιγμα στη Ρωσία, βέτο για τη FYROM, Σχέδιο Ανάν, σχέσεις με την Κίνα) είναι χαρακτηριστική. Οι αποκαλύψεις από το WikiLeaks για τον θυμό των Αμερικανών αποτελούν πλήρη και τεκμηριωμένη επιβεβαίωση... Ξαφνικά, λοιπόν, η Ν.Δ. υποτροπιάζει. Ενα συντηρητικό κόμμα ευρωπαϊκού προσανατολισμού, όχι μόνο διαφωνεί με μια κορυφαία επιλογή (Μνημόνιο), αλλά εγγράφει αξιώσεις επαναδιαπραγμάτευσης, προκαλώντας εκνευρισμό και ανησυχία στους Ευρωπαίους Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου
Για πρώτη φορά, μπορούμε να μιλήσουμε με σιγουριά για λύτρωση της χώρας από την πλέον γκρίζα προσωπικότητα της σύγχρονης ιστορίας. Για να θέτουμε τα πράγματα στην σωστή τους διάσταση, αυτό οφείλεται αποκλειστικά στον τρόπο που κινήθηκε ο Αντώνης Σαμαράς και ειδικά στο τελευταίο "ΟΧΙ" που επιτάχυνε τις εξελίξεις. Ο Σαμαράς όχι μόνο απέφυγε την παγίδα της "δήλωσης υποταγής" αλλά επέβαλλε την δομή που επιθυμούσε μετατρέποντας μία "συγκυβέρνηση συγχώρεσης" που κάποιοι διακαώς επιθυμούσαν, σε μεταβατική κυβέρνηση με συγκεκριμένες αρμοδιότητες. Θεωρείται πλέον δεδομένο ότι:
-Η κυβέρνηση ΔΕΝ θα έχει πρωθυπουργό τύπου Παπαδήμου, Ρουμελιώτη, Ράπανου κλπ. Αυτό είναι μία προσωπική νίκη του Αντώνη Σαμαρά απέναντι στους νταβατζήδες του δημοσίου βίου. Είδατε την χθεσινοβραδυνή λύσσα μεγαλοδημοσιογράφων - παραδημοσιογράφων μετά το "ΟΧΙ". Αυτό σημαίνει πως η μεταβατική κυβέρνηση δεν νομιμοποιεί το πρώτο μνημόνιο.
-Η κυβέρνηση δεν θα περιλαμβάνει ενεργούς από τη ΝΔ παρά μόνο κοινοβουλευτικούς. Αυτό έχει τεράστια σημασία αφού αποτελούσε και "κόκκινη γραμμή" της πλευράς Σαμαρά. Δεν τίθεται θέμα κομματικής πειθαρχείας στην δανειακή σύμβαση, δεν θα υπάρξει απαίτηση αυξημένης πλειοψηφίας στην βουλή, άρα ότι και να ψηφιστεί δεν συνιστά εκχώρηση Εθνικής κυριαρχίας. Δεν υπάρχει εκ των υστέρων νομιμοποίηση των εγκληματικών αποφάσεων της κυβέρνησης Παπανδρέου.< /p>
-Η Χώρα πλέον οδεύει σε εκλογές. Η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει, δεν δεσμεύεται παρά μόνο για τις αποφάσεις που η ίδια θα πάρει. Έχει δε το ελεύθερο για να επαναδιαπραγματευθεί τους όρους επίτευξης των στόχων, αφού δεν θα δεσμεύεται από απόφαση αυξημένης πλειοψηφίας. Ούτε καν από τα περιβόητα προγράμματα τύπου "Εύρηκα", "Ήλιος" τα οποία θεωρείται βέβαιον ότι θα ενέκριναν πρωθυπουργοί τύπου Παπαδήμου.
Σύμφωνα με πληροφορίες και από τα δυο στρατόπεδα, οι διαρροές περί Πελτσάνικου και Κακλαμάνη ήταν άλλη μια μπλόφα ως παραπέτασμα καπνού.
Ο Ε. Βενιζέλος, αφού έκαψε μια και καλή την πιθανότητα να γίνει κάποτε πρωθυπουργός, έχει κάψει (ή έχει φάει) όλους όσους θα μπορούσαν να συμφωνήσουν τα δυο κόμματα. Φαίνεται όμως ότι στο όνομα του Βασίλειου Σκουρή, οι αντιστάσεις πέφτουν και όλα δείχνουν ότι θα είναι ο νέος πρωθυπουργός.
Ο κος Β. Σκουρής, γεννημένος το 1948 στη Θεσσαλονίκη, είναι καθηγητής δημοσίου δικαίου και από το 2003 πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στο Λουξεμβούργο. Έχει διατελέσει 2 φορές
υπηρεσιακός υπουργός εσωτερικών, δηλαδή προσωρινά και έως την διενέργεια εκλογών, το 1989 στην κυβέρνηση Γρίβα και το 1996 στην κυβέρνηση Σημίτη. Φαίνεται λοιπόν ότι θα τριτώσει η υπηρεσιακή του θητεία σε κυβερνητικές θέσεις. Στην Ευρώπη χαίρει εκτίμησης, για αυτό και το 2006 και το 2009 ανανεώθηκε η θητεία του. Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου
