Η λίστα μετρά πάνω από 100 ονομασίες τυριών, ξεχωριστές παρασκευές μαζί με τις παραλλαγές τους, από δυνατές Γραβιέρες με αγελαδινό γάλα των Κυκλάδων, μέχρι τα μοναδικής τεχνογνωσίας κρεμώδη τυριά των μιτάτων της Κάσου ή τα ξηρά Κρασοτύρια της Λέρου και της Κω.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, πρόκειται για τυριά – εμπνεύσεις της ανάγκης. Αδυναμία αποθήκευσης, βοσκοτόπια που ξεραίνει νωρίς ο καλοκαιρινός ήλιος, γάλα που όχι μόνο λιγοστεύει μέσα σε λίγους μήνες, αλλά αδυνατίζει, καθιστώντας ενίοτε αδύνατο το πήξιμο. Εδώ τίποτα δεν μπορεί να πάει χαμένο. Η μούργα από το ελαιόλαδο και οι οινολάσπες, γίνονται πολύτιμα εργαλεία στον αγώνα της ωρίμανσης και της αποθήκευσης. Μια λαϊκή και διαχρονική αντίληψη της «κυκλικής οικονομίας» που δίνει γεύση και οδηγεί σε αποτελέσματα όπως η Γυλωμένη Mανούρα της Σίφνου ή το σκληρό Μηλέικο που πλένεται στη θάλασσα πριν κερωθεί.
