Η σημερινή κυβέρνηση ιστορικά καλείται να διαχειριστεί μια πολυμορφική, πολυσύνθετη και πολύπλοκη κρίση. Υγειονομική λόγω του Covid-19, οικονομική λόγω των συνεπειών της πανδημίας και εθνική λόγω της απειλής από την Τουρκία και τις ορδές χιλιάδων… απρόσκλητων επισκεπτών από το σύνολο σχεδόν των χωρών του πλανήτη! Και ως προς το τελευταίο, φυσικά και δεν εννοούμε τους τουρίστες, αλλά αυτούς που νομίζουν ότι η χώρα μας, είναι ένα “μαγαζί”, ανάλογο με αυτό που είχε στηθεί επί ΣΥΡΙΖΑ…
1. Η αντιμετώπιση της πανδημίας, μέχρι στιγμής κατατάσσει την Ελλάδα στις καλύτερες θέσεις ως προς τη διαχείριση της. Έστω και με τα… φάλτσα μας ή την κούραση μας από τον σχεδόν ένα χρόνο περιορισμών, φαίνεται ότι δεν έχουμε γίνει ούτε… ΗΠΑ, ούτε Βρετανία, ούτε Γαλλία, ούτε Ιταλία, ούτε Ισπανία, ούτε Ολλανδία, ούτε Ελβετία, ούτε Σουηδία, ούτε Βέλγιο, ούτε Λουξεμβούργο! Παρά την κούραση, η οποία φέρνει και… γκρίνια, η κυβέρνηση έχει καταφέρει να αντιμετωπίσει αυτήν την απειλή, που συμβαίνει μία φορά στα 100 χρόνια (κυριολεκτικά). Ακόμη και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2019, εμπιστεύονται σε ποσοστό 30% τις κινήσεις της κυβέρνησης και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Μάλιστα, κάτω από το 20% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύει ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα αν ήταν στην εξουσία το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μιλάμε για το κόμμα που στις προηγούμενες εκλογές, έλαβε ποσοστό 31%…
2. Η οικονομική κρίση σοβεί και μέχρι στιγμής, τα πάντα επικαλύπτονται από τον… κομμουνιστικό τρόπο με τον οποίο ζούμε. Μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, επιβιώνουν κυρίως με δανεικά του κράτους, τα οποία κάποια στιγμή πρέπει να πληρωθούν μέσα από τον παραγόμενο πλούτο, όταν θα επιστρέψει η χώρα στην κανονικότητα. Ταυτόχρονα, γνωρίζουμε ότι λόγω της βαθιάς ύφεσης, θα εξακολουθούμε να είμαστε η χώρα με το υψηλότερο δημόσιο χρέος εντός της Ευρωζώνης και με το δεύτερο παγκοσμίως, μετά την Ιαπωνία. Ωστόσο, το υψηλό δημόσιο χρέος, αντιμετωπίζεται με δύο τρόπους. Είτε συμμαζεύοντας δραστικά τα δημόσια οικονομικά λόγω και των μεταμνημονιακών υποχρεώσεων, είτε με βίαιη εκτίναξη του ΑΕΠ, ως αποτέλεσμα μιας έκρηξης επενδύσεων. Μετά από τη δεκαετή κρίση λόγω του αναγκαστικού καθεστώτος κηδεμονίας από τους δανειστές μας, η χώρα πρέπει να φάει… σίδερα και να καταστήσει την προσέλκυση επενδύσεων, ως κυρίαρχο εθνικό θέμα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα έχουμε μέλλον ως χώρα. Μόνο έτσι θα αποφύγουμε μελλοντικές περιπέτειες, αυξάνοντας ταυτόχρονα τις προοπτικές της για ευημερία της κοινωνίας.
3. Φεύγοντας από την πανδημική και οικονομική κρίση, πάμε στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, αλλά και της εσωτερικής ασφάλειας. Πρέπει να καταστεί σαφές προς πάσα κατεύθυνση ότι έχουμε καλά φυλασσόμενα σύνορα και ταυτόχρονα, δεν μπορούμε να αποδεχθούμε τις προκλήσεις της γειτονικής χώρας. Σε διπλωματικό επίπεδο, όλα τα δεδομένα είναι με το μέρος μας, αλλά δεν αρκεί αυτό, αν ταυτόχρονα δεν υπάρχει ενίσχυση του ισοζυγίου αμυντικής ισχύος και αποτρεπτικής ικανότητας. Η υπεροπλία στο Αιγαίο μέσω της αγοράς των “μαγικών” μαχητικών αεροσκαφών Rafale και F-35, θα προσδώσει αίγλη, κύρος και υψηλότερο δείκτη προστασίας και ασφάλειας για τη χώρα. Ανεβάζει το επίπεδο σεβασμού της από τους υπολοίπους, φίλους και εχθρούς. Και κυρίως, όσοι δεν μπορούν να το αντιληφθούν μικροσκοπικά, ας λάβουν υπόψιν τους τη μακροσκοπική θεώρηση των πραγμάτων.
Τα 3 δισ. ευρώ για εξοπλισμούς ίσως μοιάζουν με πουρμπουάρ σε… ταξί, μπροστά στο οικονομικό και κοινωνικό όφελος σε βάθος πολλών δεκαετιών. Με τις αμυντικές δαπάνες, οι οποίες πραγματικά στερούν πόρους από την κοινωνία, “αγοράζεις” μακροπρόθεσμη ασφάλεια και οικονομική ευημερία. Στέλνεις το μήνυμα ότι ανά πάσα στιγμή είσαι ετοιμοπόλεμος και αξιόμαχος, έτσι ώστε να έχεις ειρήνη και να πορεύεσαι δημιουργικά σε επίπεδο οικονομίας και κοινωνίας. Ο Τούρκος γείτονας μας, βλέπει ότι δεν τον παίρνει και παρά τα… γυμνάσια που θέλει να μας υποβάλλει, γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτά που μπορεί να κερδίσει σε περίοδο ειρήνης είναι πολλαπλάσια και ασυγκρίτως καλύτερα σε σχέση με τον πειρασμό της πολεμικής εμπλοκής.
4. Η θωράκιση της αμυντικής ικανότητας της χώρας και το σχέδιο αποτροπής πάσης φύσεως… εισβολέων στα βόρεια και ανατολικά μας σύνορα, εκπέμπουν ισχυρά σήματα και μηνύματα προς όλους όσοι πιστεύουν ότι είμαστε ένα κράτος-υπόγα! Έτσι, όπως είχαμε γίνει την περίοδο 2015-2019. Η σημερινή κυβέρνηση μέσω των κινήσεων στον Έβρο αλλά και στα νησιά, έχει βάλει ως στόχο, να δείξει ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί του… τρελού το πανηγύρι! Απλά, ξεκάθαρα και σταράτα πρέπει να μάθουν οι πάντες εκτός συνόρων, αλλά και οι νταραβεριτζήδες των ύποπτων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, ότι το έργο, δεν παίζεται έτσι όπως ήξεραν.
Τα… παλικαράκια εντός Ελλάδος που έκαναν ή κάνουν… δουλίτσες με τους κακούς συνορίτες της, πρέπει να μάθουν ότι ισχύουν νέα δεδομένα. Δεν μπορεί να μπαίνει ανεξέλεγκτα όποιος… γουστάρει. Όσοι προστατεύονται από τις διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις θα τύχουν της σχετικής στήριξης. Ακόμη και όσοι εισέρχονται παρανόμως στη χώρα, θα έχουν τα βασικά για να επιβιώσουν, μέχρι να πάρουν τον δρόμο που πρέπει να πάρουν. Γιατί η χώρα μας είναι φιλόξενη, αλλά δεν μπορεί να είναι και το… κορόιδο της υπόθεσης. Οφείλουν να τη σέβονται για να τύχουν του σεβασμού και της στήριξης όλων. Ωστόσο, η παρέκκλιση από τους κανόνες της νομιμότητας, δεν μπορεί να γίνει ανεκτή. Η ανοχή στην ανομία, δεν μπορεί να συνεχιστεί. Πρέπει να καταστεί σαφές ότι όσοι διαπράττουν εγκληματικές πράξεις, θα απελαύνονται. Τελεία και παύλα. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους…
Κλείσιμο… λογαριασμών
Όλα τα παραπάνω φαίνεται ότι έχουν μπει σε μια σειρά και οι στόχοι είναι συγκεκριμένοι, στέρεοι και αδιαπραγμάτευτοι. Όμως, εκτός των παραπάνω, πρέπει να κλείσουν και οι… λογαριασμοί στο εσωτερικό της χώρας, οι οποίοι παραμένουν ανοικτοί στις διάφορες φάσεις της μεταπολίτευσης. Δεν μπορούμε να πορευόμαστε με αριστερές αυταπάτες και οργανικά κενά, τα οποία έχουν εξελιχθεί όπως εξελίσσονται οι κακοήθεις μεταστατικοί όγκοι στον ανθρώπινο οργανισμό. Κάποιοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι όπως ήξεραν.
Αυτή τη στιγμή, μέσα σε όλα τα εφιαλτικά ή και κοσμογονικά που συμβαίνουν εντός και εκτός, οφείλουμε να βάλουμε στη θέση τους κάποια πράγματα. Πρέπει να λύσουμε κάποιες… παρεξηγήσεις που δημιουργήθηκαν στις διάφορες φάσεις της μεταπολίτευσης και να…. ξαναγνωριστούμε όλοι μαζί από την αρχή. Όταν θα ξαναμπούμε όλοι σε ένα νέο και πιο σταθερό τέμπο κανονικότητας, πρέπει να γνωρίζουμε εκ των προτέρων, ότι απαιτείται σεβασμός των κανόνων. Πάνω απ΄ όλα, πρέπει να καταστεί σαφές ότι οι κανόνες δεν είναι τίποτα περισσότερο από την κοινή λογική και τον ρεαλισμό, έτσι όπως αυτά πρέπει να αποτυπώνονται ως χαρακτηριστικά σε μια οργανωμένη, ευνομούμενη και συντεταγμένη Πολιτεία. Ο καμβάς στον οποίο πρέπει να κινηθούμε δεν μπορεί να στηρίζεται σε αρρωστημένες νοοτροπίες, αναρχοαριστερούς… χαβαλέδες, δήθεν δημοκράτες και χυδαίους… λούστρους!
Η κυβέρνηση έχει τεράστια αποδοχή στη χρονική συγκυρία στην οποία βρισκόμαστε. Μια συγκυρία με ιδιαίτερα, πρωτόγνωρα και περίεργα χαρακτηριστικά. Δείχνει να μην έχει αντίπαλο και δεν δείχνει διατεθειμένη να δείξει έναν κακό εαυτό, ώστε να αποκτήσει αντίπαλο. Και επειδή, ο πρωθυπουργός και το κυβερνών κόμμα, παίζουν… μπάλα μόνοι τους στο πολιτικό τεραίν, ήρθε η ώρα για να παίξουν επιθετικό… ποδόσφαιρο και όχι… κατενάτσιο. Το μεταπολιτευτικό… κατενάτσιο, ήταν ένα δείγμα κακής τακτικής σε ένα παιχνίδι που έπρεπε να είναι πιο επιθετικό. Κάποιοι… άμπαλοι, πίστεψαν ότι έχοντας περισσότερο χώρο στο… γήπεδο, θα βάλουν και πολλά… γκολ. Το παιχνίδι του… αντιπάλου ήταν ανορθόδοξο και το χειρότερο απ΄ όλα επικίνδυνο. Πέραν αυτού, οι τραμπούκοι “ποδοσφαιριστές” ξεσήκωναν τους φανατικούς της εξέδρας, για να τα κάνουν… Κούγκι, πετώντας αντικείμενα στον… αγωνιστικό χώρο.
Τώρα είναι η ώρα…
Η σημερινή κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός είναι… καταδικασμένοι να συντρίψουν τους τελευταίους θύλακες που πιστεύουν ότι αυτή τη χώρα είναι… Πλατεία Εξαρχείων, όπου ο καθένας μπορεί να λειτουργεί ως χούλιγκαν και κοινός κακοποιός. Δεν μπορεί να καταλαμβάνει, να σπάει, να καίει, να διαλύει και να επιβάλλει τους κανόνες της… ζούγκλας, γιατί έτσι του… κάπνισε. “Αγωνιστές” του “γλυκού νερού”, “μαγκίτες” της… φακής, “κουτσαβάκια” της κουκούλας, ψευτοβλάμηδες της γιαβουκλούς και… μυαλοφυγόδικοι, αποτελούν μια θλιβερή μειοψηφία, που επί χρόνια κατατρώγουν το σώμα της ελληνικής κοινωνίας. Είναι όλοι αυτοί που μετατρέπουν το συμφέρον και την πάρτη τους σε αφόρητα υποχρεωτικό δικαιωματισμό, απαιτούν την αποδοχή του παρασιτισμού τους, διακατέχονται από τον χυδαίο αναρχοκομμουνιστικό τσαμπουκά και δηλώνουν “δημοκράτες”, θέλοντας να καλύψουν αυτό που πραγματικά είναι και θέλουν να συνεχίσουν να είναι.
Η κυβέρνηση έχει μια χρυσή ευκαιρία εν μέσω παντοδυναμίας και αδιαμφισβήτητης κυριαρχίας, να επιβάλλει στους λίγους ενοχλητικούς, τους κανόνες που απαιτεί η πλειοψηφία. Σεβαστή η ελευθερία της διαδήλωσης και ιερό το δικαίωμα της διαμαρτυρίας. Ωστόσο, η ελευθερία σου, φίλε μου, σταματάει εκεί που δεν απειλείται η προσωπική ελευθερία του άλλου, καθώς και η ύπαρξη του. Σεβαστή η επιθυμία σου να διεκδικείς περισσότερα για την παιδεία, αλλά δεν μπορεί να σε… σεβαστώ η κοινωνία όταν καις, σπας και καταστρέφεις την περιουσία της, δείχνοντας ασέβεια έναντι των φόρων που πληρώνει. Δεν έχεις το δικαίωμα να αμφισβητείς την Πολιτεία, όταν αυτή θέλει να προστατεύσει τον ιδρώτα των φορολογούμενων της και να εγγυηθεί την ασφάλεια όσων θέλουν να προοδεύσουν μέσα στη σχολική ή πανεπιστημιακή κοινότητα. Η θέση όλων αυτών των τύπων που δεν αποδέχονται τους δημοκρατικούς κανόνες μιας ευνομούμενης πολιτείας, δεν μπορεί να κυριαρχεί ως θέση της κοινωνίας. Αυτόκλητοι τραμπούκοι δεν μπορούν να παίξουν τον ρόλο των υπερασπιστών μιας κοινωνίας που λόγω φόβου, δεν τους έχει βάλει στη… θέση τους. Και φυσικά, αυτό είναι κάτι που το έχουν πετύχει, αλλά γι αυτό υπάρχει το Κράτος, ώστε να τους υπενθυμίζει ποιος είναι αυτός που καθορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού…
Οι συνθήκες στην ελληνική κοινωνία για ένα πραγματικό restart έχουν ωριμάσει. Οι καταληψίες και οι καταστροφείς των πανεπιστημίων, της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, πρέπει να συντριβούν. Οι κακοποιοί που υπονομεύουν την κοινωνική ευρυθμία και την ανθρώπινη ύπαρξη, πρέπει να πατάσσονται παραδειγματικά. Ο ποινικός κώδικας δεν πρέπει να διέπεται από σκληρότητα, αλλά οφείλει να εμπνέει τον απαιτούμενο σεβασμό δια του σωφρονισμού. Δεν μπορεί να δείχνει ανοχή στην ασυδοσία, αλλά ούτε να κάνει τα… στραβά μάτια στην αδικία. Εν ολίγοις, η συγκυρία είναι κατάλληλη, έτσι ώστε να διαμορφωθούν οι κανόνες του… παιχνιδιού. Όταν ξαναβγούμε εν συνόλω στην κοινωνία και στον… δρόμο, μετά την περιπέτεια της υγειονομικής κρίσης, πρέπει να ξέρουμε ποια είναι τα όρια και ποιοι οι περιορισμοί της διαδήλωσης και της συγκέντρωσης. Πρέπει δε να γνωρίζουν ότι το μεταπολιτευτικό καλαμπούρι της κατάληψης και της… επιβαλλόμενης μαγκιάς, πρέπει να τελειώσει οριστικά. Γιατί αν αυτοί είναι “ελεύθεροι” για να καταλάβουν δημόσιο ή ιδιωτικό χώρο, τότε πρέπει να γνωρίζουν ότι αύριο μεθαύριο, κάποιοι άλλοι μπορεί να καταλάβουν και τον δικό τους ιδιωτικό χώρο, γιατί έτσι… γουστάρουν.
Οι “νόμοι” της… ζούγκλας, του αριστερόστροφου φασισμού, της ακροδεξιάς παράνοιας, της “ψεκασμένης” παλαβομάρας και της μειοψηφικής αναισθησίας, πρέπει να περάσουν οριστικά στην Ιστορία. Οι… ανοιχτοί λογαριασμοί με τη μεταπολιτευτική ελευθεριότητα, χυδαιότητα, μαγκιά και ξετσιπωσιά, πρέπει να κλείσουν. Και υπάρχουν οι πλέον ώριμες συνθήκες και άριστες προϋποθέσεις, για να κλείσουν από τη σημερινή κυβέρνηση. Κύριε Μητσοτάκη, αυτούς τους λογαριασμούς, σας καλεί η κοινωνία για να κλείσετε. Τολμήστε το, χωρίς περιστροφές, χωρίς αναστολές και χωρίς εκπτώσεις…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου