ΔΕΝ έχαιρε κάποιας ασυλίας το ΚΚΕ. Η εντιμότητά του, η συνέπειά του και η πολιτική ντομπροσύνη του του είχαν εξασφαλίσει το σεβασμό, ή την ανοχή, ακόμα και όσων δεν έδιναν την παραμικρή σημασία στην πολιτική και στον πολιτικό λόγο του.
Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Ο εκχυδαϊσμός των πάντων που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ λειτούργησε σαν πολλαπλασιαστής στην αξιοπιστία του ΚΚΕ. Χθες, όμως, έκανε ολέθριο σφάλμα. Με τον εντελώς ανεύθυνο, στα όρια του πολιτικού τυχοδιωκτισμού, ακτιβισμό του γκρέμισε ό,τι έχτιζε επί χρόνια. Παραβίασε αδικαιολόγητα το νόμο, προκάλεσε την κοινωνία και απέδειξε ότι η στρατιωτικού τύπου στοίχιση του ΠΑΜΕ δεν ενδιαφέρεται για τη δημόσια υγεία, αλλά για την επίδειξη δύναμης.
ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ δεν λειτουργούσε μουλωχτά. Χθες όμως περισσότεροι από 200 αγωνιστές του ΠΑΜΕ εμφανίστηκαν με SMS 1. Ολοι πήγαιναν στο Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα». Ανεξαρτήτως της συμφωνίας ή της διαφωνίας με τις επί μέρους πολιτικές του ΚΚΕ, ήξερε κανείς πως έχει να κάνει με ένα κόμμα που ό,τι λέει το εννοεί και το τηρεί. Χθες, μέσα στην κορύφωση της πανδημίας, σαν να ξύπνησαν οι αντάρτες του βουνού. Οσο πολιτικά σκληρός κι αν ήταν ο λόγος του ΚΚΕ, ποτέ δεν παρεκτράπηκε σε χυδαιότητα και πολακισμό. Χθες ο συμπαθής Ν. Καραθανασόπουλος έφτασε στο σημείο να πει μέσα στη Βουλή ότι «και η πολιτική μ@λ@κί@ έχει τα όριά της». Ολα αυτά δείχνουν κάτι. Δείχνουν εκνευρισμό, άγχος, πολιτική πρεμούρα και σπασμωδικότητα.
ΕΙΝΑΙ προφανές πως στον Περισσό κατανάλωσαν πολλές εργατοώρες σε συσκέψεις και φαιά ουσία για την εκπόνηση του επιχειρησιακού σχεδίου ώστε να «αποδείξουν» ότι μπορούν να «χτυπήσουν το σύστημα» και να κάνουν πορεία κόντρα στην κοινή λογική, στην πανδημία και στην ανήσυχη κοινωνία. Και μάλιστα σε μια περίοδο που κανένας νουνεχής πολίτης δεν «έφαγε» το παραμύθι της «εκτροπής» και της «κατάλυσης του Συντάγματος». Προς τι λοιπόν η αχρείαστη και υγειονομικά επικίνδυνη επαναστατική γυμναστική; Υπάρχει μια εξήγηση, η οποία όμως κι αυτή δεν τιμά το ΚΚΕ.
ΜΕΤΑ από πολλά χρόνια ηγεμονίας του ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο της Αριστεράς, το ΚΚΕ βρήκε την ευκαιρία να «σύρει» τον ΣΥΡΙΖΑ. Το δικό του κείμενο υπέγραψαν και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΜέΡΑ25, και ο Περισσός ήταν που είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων. Ηταν η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια πολιτικής καταπίεσης από την Κουμουνδούρου, που το ΚΚΕ κατάφερε και «καπέλωσε» τον ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν η πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, που ο αμήχανος της αριστερής πτέρυγας δεν ήταν το ΚΚΕ, αλλά ο ανήμπορος να μείνει μέχρι τέλους «σοβαρός» ΣΥΡΙΖΑ. Είναι προφανές ότι και το ΚΚΕ κατάλαβε πως ο πολιτικά ερμαφρόδιτος ΣΥΡΙΖΑ φυλλοροεί. Πρώτος το κατάλαβε ο Γ. Βαρουφάκης. Ο ΣΥΡΙΖΑ φυλλοροεί από τα δεξιά του, φυλλοροεί και από τα αριστερά του. Ηταν όμως αυτή η στιγμή και ο τρόπος ώστε το ΚΚΕ να σπάσει την εικόνα του και να διεκδικήσει ό,τι θεωρεί πως του αναλογεί από το διαμοίρασμα των ιματίων του ΣΥΡΙΖΑ;
ΠΡΟΦΑΝΩΣ όχι. Κι αυτό ήδη το κατάλαβαν στον Περισσό. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πάσχει σε «αριστεροσύνη» και ανέξοδη αριστερή φραστική πλειοδοσία. Πάσχει σε σοβαρότητα, αξιοπιστία και υπευθυνότητα. Εκεί γλίστρησε κι έπεσε χθες το ΚΚΕ. Εκεί που έπρεπε να σταθεί όρθιο και να καταδείξει τη διαφορά του από τους πολιτικούς σαλτιμπάγκους της «παρέας». Και, πέφτοντας, θύμισε σε πολλούς τι πραγματικά πρεσβεύει πολιτικά. Οπως και ότι η Δημοκρατία δεν έχει «ιερές αγελάδες», οι οποίες μάλιστα, εν τω βάθει τους, αποσκοπούν στην αντικατάσταση του Συντάγματος με τη δικτατορία του προλεταριάτου.
ΕΛ.ΑΣ. ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΟΥΣΑ…
Το σχέδιο της ΕΛ.ΑΣ. για τη χθεσινή μέρα καταφανώς απέτυχε. Και οι συναθροίσεις δεν αποφεύχθηκαν, και -μικρές έστω- πορείες έγιναν, και ο πολιτικός τσαμπουκάς του «βαρουφακισμού» πέρασε, και όσοι έπρεπε -βάσει των κυβερνητικών δεσμεύσεων- να τιμωρηθούν με διοικητικά πρόστιμα δεν τιμωρήθηκαν. Και τι έπρεπε να γίνει; θα αναρωτηθεί κάποιος. Να χυθεί αίμα; Να δικαιωθεί στην πράξη η ρητορική των πολιτικά άφωνων περί «αστυνομικού κράτους» και «χούντας»; Ασφαλέστατα όχι.
Ο σχεδιασμός της ΕΛ.ΑΣ. όφειλε 1) να αποτρέψει και 2) να διασφαλίσει την τήρηση της νομιμότητας, η οποία κρίθηκε σε ανώτατο δικαστικό επίπεδο. Κι αυτό όχι για το «γινάτι» και τον «τσαμπουκά». Οταν η αντιμετώπιση της πανδημίας απαιτεί συλλογική προσπάθεια και πειθαρχία, δεν μπορούν να ισχύουν δύο μέτρα και δυο σταθμά. Οταν καλείται ο πολίτης -και μάλιστα επί ποινή- να είναι συνεργάσιμος και νομοταγής, δεν μπορεί η πολιτεία να στέλνει το αντίθετο μήνυμα. Οτι υπάρχει επιλεκτική εφαρμογή του νόμου και σε ορισμένους υπάρχει ιδιότυπη ασυλία. Χθες δεν διακυβεύτηκε τόσο η έννομη τάξη ή η δημόσια υγεία. Αλλωστε, το πλήθος ήταν μικρό. Δοκιμάστηκε όμως η αξιοπιστία και η σοβαρότητα της κυβέρνησης. Δεν μπορεί ό,τι λέει και απαιτεί -ορθώς- να τηρηθεί απ’ όλους να μην τηρείται από την ίδια.
Ενας είναι ο αρχηγός…
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να ζήλεψε τον ακτιβισμό του ΚΚΕ, όπως άλλωστε ομολόγησε ο Σ. Φάμελλος, μπορεί να σύρθηκε πίσω από το ΚΚΕ και τον Γ. Βαρουφάκη, αλλά στο Πολυτεχνείο δεν πήγε. Αντιπροσωπεία του πήγε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και κατέθεσε στεφάνι. Στο Πολυτεχνείο όμως κάποιος πήγε. Μόνος του, αγέρωχος και κόντρα στην επίσημη γραμμή του κόμματος. Πήγε ο Π. Πολάκης. Βέβαια, ξέχασε να πάρει ένα στεφάνι ή ένα λουλούδι για να καταθέσει στο μνημείο των νεκρών του Πολυτεχνείου, αλλά πήγε. Αγνοώντας ακόμα και τον Α. Τσίπρα. Πήρε το θράσος του και ό,τι έχει απομείνει από την τζάμπα μαγκιά του και πήγε. Δεν πήγε κυρίως για το «λαό» του. Πήγε για να δείξει στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ τι έπρεπε να κάνει και δεν έκανε. Πήγε για να δείξει τη «σωστή γραμμή». Και ο Α. Τσίπρας το ανέχθηκε και αυτό. Πόσο τον κρατάει;
Το «παγώνι της Αριστεράς»
Στα πίσω-πίσω ο Γ. Βαρουφάκης ανακάλυψε τον ακτιβισμό. Μέχρι τώρα, εκτός από την καλή ζωή, είχε ανακαλύψει τη θεωρία των παιγνίων, τη δημιουργική ασάφεια, τα IOUs και το πόσο εύκολο είναι να παίξεις στα ζάρια μια ολόκληρη χώρα. Τώρα έμαθε και τον ακτιβισμό. Σε λάιτ εκδοχή, βέβαια. Γι’ αυτό και το θέαμα που παρουσίασε κάνοντας καθιστική διαμαρτυρία κρατώντας μια ταμπέλα που έγραφε «Αγώνας διαρκής για τη δημοκρατία» με φόντο αστυνομικούς, μόνο φαιδρότητα εξέπεμπε. Ενα ακιζόμενο «παγώνι» σαν «μοναχικός λύκος» στο πουθενά…
Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου