Χρήστος Κυμπιζής
Το πρώτο πράγμα που είπα στον Κωνσταντίνο Μπογδάνο όταν τον είδα, ήταν ότι παρ΄ όλο που μπορεί να διαφωνώ στα 11 από τα 10 που λέει, εκτιμώ το γεγονός ότι εκφράζει και υποστηρίζει τη γνώμη του μέχρι κεραίας, ανεξάρτητα από κακές κριτικές και ειρωνείες.
“Και εσύ την υπερασπίζεσαι, απλά εγώ είμαι πιο αψής” παραδέχεται. “Πριν από έξι χρόνια απελπιζόμουν με την κριτική. Το καλοκαίρι του 2015, όπου είχα και
προσωπικές δυσκολίες, γινόμουν χώμα. Με πείραζε πάρα πολύ. Τώρα -και με δεδομένο ότι έχουμε πλήρως δικαιωθεί για αυτά τα οποία λέγαμε ορισμένοι- τρολάρω εγώ τους κριτικάροντες, αν και κατά κανόνα απαξιώ”.
Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος είναι ένα από το πιο αμφιλεγόμενα πρόσωπα της ελληνικής δημοσιογραφίας. Έχει καταφέρει να αποκτήσει φανατικούς θαυμαστές αλλά και ορκισμένους εχθρούς. Χωρίς λογοκρισία και χωρίς καμία προσπάθεια να γίνει αρεστός, μας λέει τη γνώμη του για τον Αλέξη Τσίπρα, τον Παύλο Πολάκη, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, τον Άδωνη Γεωργιάδη, τον Νότη Σφακιανάκη, τη Νατάσα Μποφίλιου και τους “φλώρους μενουμευρωπαίους”. Γιατί αποκαλεί “γίδια” τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί πιστεύει πως ο ΣΚΑΙ κάνει κακό στον Κυριάκο Μητσοτάκη; Γιατί έκλαψε λίγο πριν το δημοψήφισμα; Ποια η γνώμη του για το Πολυτεχνείο; Γιατί σταμάτησε να γράφει ποιήματα;
Η συνέντευξη που ακολουθεί δεν υποτάσσεται στον δημοσιογραφικό καθωσπρεπισμό και σε μερικά σημεία ίσως να ξεπερνάει τα όρια του political correct. Πάντως, ανεξάρτητα με τη γνώμη που έχει κάποιος για τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο, οφείλει να παραδεχτεί πως είναι ένας από τους ανθρώπους που έχουν κάτι ενδιαφέρον να σου πουν.
Δεν σε θυμώνει η κριτική που δέχεσαι;
Όχι, πλέον το θεωρώ κατάντια ενός ανθρώπου να με βρίζει, όταν πριν από τρία χρόνια τους είχα πει ακριβώς τι θα γίνει. Δεν με αγγίζει ούτε το επί προσωπικού, διότι έχω βρει έναν καταπληκτικό μαγικό κόσμο που λέγεται ελληνική Δικαιοσύνη.
Τους μηνύεις δηλαδή;
Ναι, πλέον μηνύω. Το “γαμώ την μάνα σου την πουτάνα” θα το πληρώσεις αδρά και θα το χαρώ και πάρα πολύ. Και θα δώσω και τα μισά στην Κιβωτό του Κόσμου στον πατέρα Αντώνιο.
Η Δεξιά στην Ελλάδα δεν έχει δείξει ακόμα τα δόντια της
Έχεις κάνει λόγο και για «συριζοτρόλ» που σου επιτίθονται συστηματικά.
Τα συριζοτρόλ είναι μια παγιωμένη πραγματικότητα στην Ελλάδα από το 2012 και μετά. Από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε το δαχτυλίδι του στο Τέξας, ξεκίνησε με τη χρηματοδότηση ενός σημαντικού κομματιού του στρεβλού ελληνικού καπιταλισμού, για να καταλάβει την εξουσία. Έχει φάει πάρα πολύς κόσμος, πάρα πολύ ψωμί.
Δεξιά τρολ δεν υπάρχουν; Θα πει κάποιος ότι ο Μπογδάνος μιλά μόνο για τα «συριζοτρολ», γιατί αυτά τον ενοχλούν.
Τα δεξιά τρολ αναπτύχθηκαν ως απάντηση στα αριστερά. Γενικότερα, η Δεξιά στην Ελλάδα δεν έχει δείξει ακόμα τα δόντια της. Ο εθνολαϊκισμός στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ έχει εκδηλωθεί διά της δεξιάς φανφάρας, ενώ στην Ελλάδα, λόγω των εγκλημάτων της δικτατορίας και της περίεργης μεταπολίτευσης, έχει πάρει αριστερό πρόσημο. Η Δεξιά δεν έχει εκδηλωθεί ακόμα, αλλά το τί θα γίνει το είδαμε στη Θεσσαλονίκη στο συλλαλητήριο.
Θα έπρεπε να εκδηλωθεί;
Φοβάμαι ότι αν θα το κάνει, θα ξεχάσει τις φιλελεύθερες καταβολές της. Και εκεί, η ποιότητα κάποιων ανθρώπων θα βγει στην επιφάνεια και θα δημιουργήσει αντίστοιχα προβλήματα με αυτά που δημιουργεί το αριστερό καφριλίκι.
Τη σάτιρα τη δέχεσαι;
Ε βέβαια. Το “είμαι ένας κουλ, άνετος δημοσιογράφος” που έκανε κάποτε ο Κανάκης, χαρακτήριζε τα κοροϊδέψιμα στοιχεία μου.
Δηλαδή σου αρέσει να ασχολούνται μαζί σου;
Ούτε μου αρέσει, ούτε δεν μου αρέσει. Αλλά καταλαβαίνεις ότι όταν γίνεται λόγος για σένα, σου κάνουν εξυπηρέτηση. Αλλά όλη αυτή η κατάσταση είναι για ανθρώπους που έχουν πάρα πολύ γερό στομάχι.
Το έχεις;
Το απέκτησα.
Το ’15 οι μενουμευρωπαίοι αποτύχαμε με ένα αξιοθρήνητο τρόπο, όμως καταφέραμε κάτι το οποίο τα γίδια των συριζανελ δεν κατάλαβαν
Το ’15 είχε γίνει viral ένα βίντεο στο οποίο έκλαιγες με αφορμή το δημοψήφισμα.
Είχε έρθει ένας φίλος μου Ελβετός δημοσιογράφος, ο οποίος πήρε πλάνα για το κεντρικό δελτίο του καναλιού που δουλεύει, και κάποιος αλήτης συνεργάτης του πήρε, χωρίς να το ξέρω, τα πλάνα στα οποία έσπασα. Και έσπασα δικαίως. Αν ήξερα, όμως, πόση ζημιά θα γινόταν τελικά στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια, όχι θα έκλαιγα, χαρακίρι θα έκανα.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι τότε και εσύ και ο ΣΚΑΙ είχατε βοηθήσει στο να επικρατήσει το Όχι
Καλοί χαζοί είναι κι αυτοί που το λένε. Μια βδομάδα είχαμε. Έπρεπε να φωνάξουμε. Το γεγονός ότι οι ηλίθιοι συνασπίζονται ενάντια σε οτιδήποτε θεωρούν εξουσία και σύστημα, δίνει τη δυνατότητα σε αυτούς που πραγματικά διαφεντεύουν τις θλιβερές ζωές τους να τους καβαλάνε και να κάνουν ροντέο πάνω τους.
Το λένε με την έννοια ότι τώρα για παράδειγμα, ο ΣΚΑΙ κάνει κακό στον Κυριάκο
Δεν είχαμε καταλάβει πολλά πράγματα το ’15. Οι μενουμευρωπαίοι αποτύχαμε με ένα αξιοθρήνητο τρόπο.
Δηλαδή;
Κουνήσαμε πολύ το δάχτυλο. Από την άλλη όμως καταφέραμε κάτι το οποίο δυστυχώς τα γίδια των συριζανελ -και εννοώ τους ψηφοφόρους- δεν κατάλαβαν.
Είναι γίδια όσοι ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ;
Απολύτως. Ποιο γίδι πεθαίνεις! Διότι τα στελέχη δεν είναι γίδια. Δεν υπάρχουν χομπίστες συριζαίοι πλέον. Δεν είναι ιδεολόγοι, είναι επαγγελματίες. Τι δουλειά κάνεις; Στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ. Που έχεις διοριστεί; Εκεί. Από που τα παίρνεις; Από εκεί. Ποιος σε βόλεψε; Εκείνος. Ότι έκανε δηλαδή η ΝΔ του Καραμανλή και το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη. Αναπαραγωγή της Ελλάδας του ’80. Εμάς η χώρα μπορεί να μας οφείλει ιστορική ευγνωμοσύνη.
Γιατί;
Αν δεν είχαμε κάνει όλο αυτόν τον πανικό, αν δεν είχε γίνει της πουτάνας το κάγκελο, αν δεν είχαμε αποδείξει ότι ακόμα και εμείς που μας θεωρούν φλώρους έχουμε καρδιά και μπορούμε να σταθούμε απέναντι στον αλήτη που δουλεύει Έλληνες, Ευρωπαίους, Αμερικάνους, Ισραηλινούς, Άραβες, εξωγήινους και ζώα…
Αποκαλείς τον πρωθυπουργό αλήτη;
Με την έννοια του αλήτη όπως προκύπτει ετυμολογικά. Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος πηγαίνει από δω και από κει χωρίς ιδιαίτερο σκοπό, προκειμένου να εκπληρώνει τη δική του ατζέντα. Αν δεν ήμασταν εμείς ενδεχομένως να ήσασταν Βενεζουέλα τώρα.
Οι υποστηρικτές του Ναι κράτησαν την Ελλάδα στο ευρώ;
Και οι υποστηρικτές του Ναι. Το ζήτημα δεν ήταν το ευρώ. Ήταν το αν η χώρα θα παραμείνει συνταγματική αστική δημοκρατία. Εκεί πήγαινε να γίνει η εκτροπή…
Ο ΣΚΑΙ κάνει κακό στον Μητσοτάκη. Εκεί ένιωθα σαν δημόσιος υπάλληλος
Είχες πει κάποτε ότι στο ΣΚΑΙ πήρατε το Ναι από το 20% και το πήγατε στο 40%. Το πιστεύεις ακόμα αυτό;
Όχι, μάλλον ήταν ατυχής η εκτίμηση. Αλλά δώσαμε έναν αγώνα και δεν πιστεύω ότι τον χάσαμε. Ο Έλληνας ήταν έτοιμος να κάνει την τζάμπα μαγκιά του.
Τζάμπα μαγκιά το Όχι; Δεν ήταν μια μορφή αγανάκτησης; Διαμαρτυρίας;
Μαγκιά, κλανιά και εξάτμιση ήταν το Όχι.
Όποιος ψήφισε Όχι, ρίσκαρε με έναν τρόπο…
Δεν ρίσκαρε τίποτα. Ξύπνησε ένα πρωί, πήγε μέχρι το εκλογικό τμήμα, βρίστηκε με τους μισούς συγγενείς του, έγινε μπίλιες με φίλους και γνωστούς. Μετά βγήκε να χορέψει στο Σύνταγμα και ύστερα τον εξαπάτησε ο Αλέξης κανονικότατα. Αυτό δεν είναι επανάσταση.
Δεν μου απάντησες. Τελικά ο ΣΚΑΙ κάνει κακό στον Κυριάκο σήμερα;
Ναι ο ΣΚΑΙ κάνει συχνά κακό στον Μητσοτάκη, όπως ο μηχανισμός του ΣΚΑΙ κάνει κακό στον Αλαφούζο. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν δική τους γνώμη και απλά υπηρετούν αυτό που τους έρχεται ως γραμμή, με έναν τρόπο ο οποίος δεν είναι πειστικός. Και τον υπηρετούν και με υπερβάλλοντα ζήλο, με τρόπο αντιπαραγωγικό.
Δηλαδή θα έφευγες έτσι και αλλιώς από τον ΣΚΑΙ;
Ε ναι, κάποια στιγμή θα έφευγα.
Και αυτός θα ήταν ο λόγος;
Ο λόγος για τον οποίο θα έφευγα είναι ότι δε γίνεται ένας άνθρωπος, ο οποίος είναι στην καρδιά του φιλελεύθερος, να ιδρυματοποιείται και να γίνεται ένας δημόσιος υπάλληλος του ιδιωτικού τομέα. Εγώ στον ΣΚΑΙ είχα γίνει δημόσιος υπάλληλος.
Έχεις μετανιώσει για τις δουλειές σου εκεί;
Το “ΣΚΑΙ στις 6” και μετά το “ΣΚΑΙ στις 3” είναι ότι καλύτερο έχω κάνει στην τηλεόραση. Έχω μετανιώσει για το “Προβοκάτσια”. Δεν έχω μετανιώσει για το “Ευθέως”. Δεν έχω μετανιώσει ούτε για τις κακές στιγμές του “Ευθέως.”
Η φασίζουσα νοοτροπία χαρακτηρίζει την κομουνιστική ιδεολογία και τις πλήσιες αυτής παραϊδεολογίες
Έχεις μετανιώσει για πράγματα που έχεις πει;
Σίγουρα.
Για παράδειγμα είχες γράψει ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα μπορούσε να είναι αρχηγός της Χρυσής Αυγής
Θα μπορούσε. Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι Σταλινικοί, Μαοϊκοί, Τροτσκιστές, και διάφοροι άλλοι είναι ολοκληρωτιστές. Αυτό το πράγμα, το “κάνω επανάσταση με ιδέες κόκκινου φασισμού” πρέπει να τελειώνει. Ήδη μας έφερε τον Τσίπρα, ο οποίος κουνήθηκε ως Τσε Γκεβάρα της Μεσογείου και τώρα έχει γίνει αυτό το οποίο ήταν από την αρχή, το απόλυτο τσιράκι των ΗΠΑ.
Δεν είναι υπερβολή να πιστεύεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εξελιχθεί σε απολυταρχικό καθεστώς;
Όχι καθόλου. Αστειεύεσαι; Όταν κάποιος πιστεύει σε μια ιδεολογία που δεν περιέχει εκλογές, που δεν υπάρχουν παραπάνω από ένα πολιτικά κόμματα, δεν μπορεί από τη μία στιγμή στην άλλη να υπηρετήσει το κοινωνικό κεκτημένο. Η φασίζουσα νοοτροπία χαρακτηρίζει την κομουνιστική ιδεολογία και τις πλήσιες αυτής παραϊδεολογίες.
Είχες πει και ότι το Πολυτεχνείο άνοιξε τον δρόμο για να χάσουμε την Κύπρο…
Βέβαια. Το ΚΚΕ δεν υποστήριξε την εξέγερση από την αρχή. Γιατί άραγε; Γιατί νομίζεις ότι δεν έχω πει ποτέ κάτι κακό για το ΚΚΕ και το Πολυτεχνείο;
Την τιμάει όμως την επέτειο…
Με τα χρόνια ίσως να μαλάκωσε και να συνειδητοποίησε ότι ενδεχομένως μέσα στο Πολυτεχνείο υπήρχε πολύς κόσμος με εξαιρετικά αγαθή πρόθεση. Όμως το γεγονός ότι στις 17 Νοεμβρίου έγινε το Πολυτεχνείο και στις 25 είχε πέσει ο Παπαδόπουλος και ήρθε ο Ιωαννίδης, ο οποίος μαζί με τον Γκιζίκη δημιούργησαν ένα καθεστώς που σε αγαστή συνεργασία με τον σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα, έφτασε μέχρι την απόπειρα πραξικοπήματος στην Κύπρο και την τουρκική επέμβαση. Το Πολυτεχνείο έριξε τον κακό δικτάτορα για να φέρει τον χειρότερο.
Θα σου πει όμως τώρα κάποιος ότι κατηγορείς την προσπάθεια των νέων της εποχής να ρίξουν τον Παπαδόπουλο. Έπρεπε να συμβιβαστούν με τον “κακό δικτάτορα”;
Όχι δεν κατηγορώ καμιά προσπάθεια. Ο αντιδικτατορικός αγώνας στην Ελλάδα συνίσταται σε ορισμένες λίγες φωτεινές περιπτώσεις ελευθεροφρόνων ανθρώπων. Από τον Μουστακλή μέχρι τον Καράγιωργα και από τον Τίτο Πατρίκιο μέχρι …δεν θα σου πω την Μελίνα Μερκούρη και τον Ανδρέα Παπανδρέου, διότι αυτοί έκαναν τουρισμό πολιτικής προετοιμασίας στις πλάτες του ελληνικού λαού. Ο Παπαδόπουλος το ’73 ήταν ήδη έξι χρόνια εκεί. Να την χέσω την προσπάθεια των νέων. Καθόντουσαν έξι χρόνια και “έξυναν τον πίθηκα” που λέει και ο Βουλαρίνος, τον οποίο δε συμπαθώ.
Γιατί δεν τον συμπαθείς;
Δεν μου ταιριάζει το δημοσιογραφικό του προϊόν. Δεν είναι του στυλ μου ο Βουλαρίνος. Ποτέ δεν άκουγα. Θεωρώ ότι κάνει υπεραπλουστεύσεις και λαϊκίζει ακατάσχετα.
Σατιρίζει…
Όχι δε σατιρίζει. Λαϊκίζει. Όπως υπάρχει ο λαϊκισμός των αριστερών ή των εθνικιστών, έτσι έχεις και τον λαϊκισμό που θα μπορούσαν να κάνουν οι φιλελέδες. Σε αυτό ο Βουλαρίνος είναι κορυφή. Στα 10 πράγματα που λέει, τα 2-3 είναι ιδιοφυή και πετυχημένα και τα υπόλοιπα είναι λαϊκισμός.
Ένας δημοσιογράφος πρέπει να εκφράζει την προσωπική του άποψη ή πρέπει να είναι ουδέτερος;
Δεν υπάρχει πρέπει. Έχει δικαίωμα να επιλέξει το ένα ή το άλλο. Ένας δημοσιογράφος έχει κάθε δικαίωμα να είναι ντεκλαρέ. Αυτό δε σημαίνει ότι έχει υποχρέωση να το κάνει. Πάντως, υπάρχει ένας τύπος δημοσιογράφου, ο οποίος είναι χειρότερος. Αυτός ο οποίος παριστάνει τον αντικειμενικό και όλοι ξέρουμε τι είναι. Αυτή είναι η λέρα της ελληνικής δημοσιογραφίας.
Η Μποφίλιου είναι ο Σφακιανάκης της Αριστεράς
Ένας δημοσιογράφος μπορεί να λέει ανοιχτά την γνώμη του για ένα άλλο δημόσιο πρόσωπο;
Γιατί όχι; Από τη στιγμή που δεν του επιτίθεται επί προσωπικού
Ποια είναι η γνώμη σου για τον Μητσοτάκη;
Είναι ένας άνθρωπος πολύ αποτελεσματικός. Αλλά δεν χρειάζεται να προσπαθεί να γίνει και γοητευτικός.
Για τον Άδωνη Γεωργιάδη;
Ο Αδωνις είναι αναγκαίος
Γιατί;
Γιατί μόνο ο Άδωνις εκφράζει ένα κομμάτι της φιλελέ κεντροδεξιάς, η οποία δεν διστάζει να έχει πολύ αιχμηρή τοποθέτηση και άποψη
Για τον Παύλο Πολάκη;
Ο Πολάκης είναι καρικατούρα
Για τον Νίκο Μανιό; Μιας που κατάγεται από τη Νάξο, όπως και εσύ…
Ο Μανιός ήταν αυθεντικός, αλλά μετατρέπεται σε γραφικό.
Για τον Βρούτση; Και αυτός από τη Νάξο
Είναι αριθμομηχανή.
Και είναι καλό αυτό;
Ναι, χρειαζόμαστε αριθμομηχανές. Τίμιες αριθμομηχανές και κάποιους ανθρώπους που μπορούν να στήσουν ένα περιβάλλον, στο οποίο τα πορίσματα των αριθμομηχανών δεν θα γίνονται βορρά στη μηχανή του πελατειακού κράτους.
Για τον Θάνο Τζήμερο;
Βγάζει μια απελπισία…
Χαρακτηρίζεις δηλαδή τον Μανιό γραφικό και όχι τον Τζήμερο;
Για μένα ο γραφικός είναι αυτός ο οποίος έχει μείνει 50 χρόνια πίσω. Αυτό είναι ο Μανιός. Είναι ένας γενναίος άνθρωπος. Έχει φάει ξύλο για τις ιδέες του. Για αυτό δεν θα πω ποτέ κάτι κακό. Απλά νομίζει ακόμα ότι βρίσκεται σε μια ταξική πάλη, ενώ επί της ουσίας είναι το υποχείριο της χειρότερης μορφής του διεθνούς καπιταλισμού, τον οποίο θεωρητικά απορρίπτει και αντιμάχεται. Εκεί έγκειται η γραφικότητα.
Για τον Νότη Σφακιανάκη;
Είναι ένας πολύ μπερδεμένος άνθρωπος. Υπάρχει ένα κομμάτι του Άκη Πάνου -τον οποίο αγαπώ πολύ γιατί ήταν και πολύ δεξιός, αποδεικνύοντας πως και η Δεξιά έχει μία γνήσια λαϊκή πτυχή- που λέει “στο θολωμένο μου μυαλό”. Αυτό. Ο Σφακιανάκης προσπαθεί να εκφράσει πράγματα, τα οποία δεν μπορεί να καταλάβει και να αποδώσει επαρκώς. Αλλά είναι αρκετά γοητευτικός για πολύ κόσμο, ούτως ώστε να φαίνεται ότι είναι κάτι σπουδαίο…
Για τη Μποφίλιου;
Το ίδιο ακριβώς. Η Μποφίλιου είναι ο Σφακιανάκης της Αριστεράς. Μιλάμε για δύο ανθρώπους που κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα. SWAT analysis. Strengths, weaknesses, opportunities, threats. Έχει ένα προϊόν το οποίο δεν είναι πολιτικό. Δεν έχει πολιτικά τραγούδια. Η Μποφίλιου δε λέει το “οι πρώτοι νεκροί”. Λέει το “η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει”. Και σκέφτεται: Πως θα μαρκετάρω; Θα βρω ένα ταργκετ γκρουπ που αποτελείται από τους όχιδες, τους αριστερίζοντες, τους μεταπασόκους και όσοι είναι γενικά επιρρεπείς σε έναν αριστερίζοντα εθνολαϊκισμό.
Το σκέφτηκε τόσο πολύ νομίζεις, όταν έδωσε τη συνέντευξη που δήλωσε πως είναι τροτσκίστρια;
Μπορεί ναι. Η Μποφίλιου είναι πανέξυπνη και πολύ ελκυστική. Δεν θα μειώσω σε τίποτα την προσωπικότητά της. Αυτό που λέω είναι ότι κάνει μάρκετινγκ.
Είσαι κατά της στρατευμένης τέχνης;
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τη στρατευμένη τέχνη. Ο Ρίτσος, παρά το γεγονός ότι ιδεολογικά μου είναι ξένος, είναι τιτάνας, είναι γιγάντιος. Και η τέχνη του είναι στρατευμένη. Ακόμα και του Λευτέρη Παπαδόπουλου η τέχνη έχει μια στράτευση. Έχει ένα ίχνος… Το “να ‘χαμέ τώρα δυο τσιγάρα και δυο για μετά, να ‘χαμέ δυο δραχμές στην τσέπη και τρεις ο διπλανός” αυτό αποδίδει κάτι. Η Μποφίλιου είναι “έφυγες με παράτησες, πω πω ,τι κρίμα, άχου ωχ ωχ, καημέ καημέ”! Δεν υπάρχει τίποτα στρατευμένο.
Βγαίνει η ίδια και λέει ότι είναι Τροτσκίστρια που ψηφίζει ΚΚΕ και θα ήθελε να ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ. Τρικυμία εν κρανίω. Την Αριστερά την έχω διαβάσει, την έχω μελετήσει, την έχω κάνει φύλλο και φτερό. Δεν είμαι απλά απέναντι γιατί υπάρχει κάποιου είδους φαντασιακή αντιπαλότητα ή γιατί ο παππούς μου πολέμησε στο απόσπασμα Δαβάκη. Η Αριστερά είναι ένας ολοκληρωτισμός στο όνομα του ανθρωπισμού. Η Μποφίλιου είναι σαν να λέει ότι είναι Παναθηναϊκός, αλλά θα ήθελε να είναι Ολυμπιακός και τελικά ψηφίζει ΑΕΚ. Ξεφτιλίζεται μόνη της πολιτικά. Και μετά από μια βδομάδα βγαίνει εξώφυλλο στο Down town;
Τα γραπτά μου τα έγραψα σε μια περίοδο που δε φανταζόμουν ότι θα αποκτήσω την αναγνωρισιμότητα που έχω
Τι είναι η τέχνη για σένα;
Η τέχνη είναι το διάστημα μεταξύ του Θεού και του ανθρώπου.
Τι σε ωθεί να γράφεις ποιήματα;
Η αγάπη προς τη Γλώσσα. Για αυτό και έχω σταματήσει να γράφω, διότι διαπίστωσα ότι το αναγνωστικό κοινό που θα αντιληφθεί γιατί γράφω και τι είναι αυτό που θέλω να κάνω, είναι πολύ περιορισμένο.
Δεν έχεις σκεφτεί να γράψεις πιο απλά; Για να αυξήσεις το αναγνωστικό σου κοινό;
Δεν γράφω για το κοινό. Γράφω για τη Γλώσσα.
Τέχνη για την τέχνη δηλαδή;
Με μια έννοια ναι. Τα γραπτά μου τα έγραψα σε μια περίοδο που δε φανταζόμουν ότι θα αποκτήσω την αναγνωρισιμότητα που έχω. Έγραφα από το 1995 μέχρι το 2012 και στη συνέχεια έκανα ένα εξαντλητικό φιλτράρισμα, κατόπιν μια σύνθεση και εξέδωσα. Ήταν προορισμένο ως ένα ολιστικό έργο μιας συνολικής γλωσσονοητικής πρότασης. Είχε μια φιλοσοφία όλο αυτό το πράγμα. Αλλά ήταν κρυπτικό. Ήταν ένας κώδικας. Ελάχιστοι έκατσαν αν ασχοληθούν με την αποκρυπτογράφηση αυτών που έγραψα. Συνεπώς γιατί να βγάζω εγώ την καρδιά μου τροφή στα σκυλιά; Δεν έχω λόγο να το κάνω…
Τι είναι η Νάξος για σένα;
Καταφύγιο και φως. Δεν μπορώ να το περιγράψω. Η Νάξος είναι μητρίδα. Είναι παρηγοριά, είναι επαναφόρτιση. Η Νάξος είναι πούρα ομορφιά. Βέρα, καθαρή, ανόθευτη ωραιότητα.
Θα πολιτευτείς; Θα είσαι υποψήφιος βουλευτής;
Όχι. Δεν το σκέφτομαι.
Δεν έχεις φανταστεί ποτέ μια επιγραφή πάνω στο γραφείο σου, που να λέει “υπουργός Μπογδάνος”;
Ούτε με σφαίρες. Εάν πολιτευόμουν κάποτε, ξέρω ότι δεν θα ήθελα με τίποτα να αποκτήσω υπουργική ιδιότητα.
Λόγω ευθυνοφοβίας;
Λόγω αυτογνωσίας. Δεν πιστεύω ότι έχω επαρκή συγκρότηση για να αναλάβω κάτι τόσο σημαντικό
Που σε βρίσκουμε τώρα;
Στο Θέμα 104,6 καθημερινά, στην εκπομπή Mea culpa 12 με 2 το μεσημέρι. Επίσης, είναι στον αέρα εδώ και λίγες ημέρες το meaculpa.gr, το οποίο δεν είναι ένα σαιτ στο οποίο μπαίνεις και διαβάζεις πέντε κείμενα. Φιλοξενεί και ιντερνετικές εκπομπές. Δε θα ξαναμπώ εύκολα στο τρυπάκι να υπάρχει κάποιος πάνω από το κεφάλι μου για να λογοκρίνει αυτά που λέω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου