Έχει κάποια σημασία ο ανασχηματισμός που έκανε χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Ν.Δ. ή απλώς πρόκειται για εναλλαγές προσώπων σε διάφορα πόστα; Μία πρώτη παρατήρηση είναι ότι αυτή η «κυβέρνηση» έχει ένα κεντρικό σημείο αναφοράς: Τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Είναι έτσι δομημένη που δεν επιτρέπει την λειτουργία παράπλευρων κέντρων εξουσίας, σε ένα κόμμα που ήταν πάντα συνηθισμένο σε κάτι τέτοιο. Μία δεύτερη παρατήρηση είναι ότι όλοι χάνουν και κάτι, σε σχέση ίσως με εκείνο που περίμεναν. Για να κερδίσουν στο τέλος ένα αξιόμαχο σχήμα μάχης που θα χαρακτηρίζεται από το ομαδικό του πνεύμα.
Να επιστρέψουμε στο αρχικό μας ερώτημα: Έχει κάποια σημασία ο ανασχηματισμός που έκανε χτες ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην Ν.Δ ή απλώς πρόκειται για εναλλαγές προσώπων σε διάφορα πόστα; Ελάχιστοι απ΄ όσους προσπαθούν ήδη να απαντήσουν στην ερώτηση αυτή γνωρίζουν ποιος ορίστηκε από τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ως τομεάρχης περιβάλλοντος ή αναπληρωτής τομεάρχης. Ακόμα λιγότεροι ενδιαφέρονται να μάθουν. Κι αυτό γιατί ελάχιστα επηρεάζει ή πρόκειται να επηρεάσει την ζωή τους. Άλλωστε κανείς δεν θυμάται τους συνεργάτες (πλην ίσως των εκπροσώπων τύπου) που είχαν επιλέξει ο κ. Τσίπρας, ο κ. Σαμαράς, ή ο κ. Καραμανλής όταν βρίσκονταν στην αντιπολίτευση, αλλά όλοι αναγνωρίζουν τις επιλογές που εκείνοι έκαναν όταν ανέλαβαν την προεδρία της κυβέρνησης.
Ίσως για αυτό, να μην μπορούν να αξιολογήσουν με ψυχρή πολιτική οπτική την πρώτη ουσιαστικά μεγάλη πολιτική κίνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ως ηγέτη της φιλελεύθερης παράταξης με την οποία εδραιώνει την εσωτερική του κυριαρχία και δίνει ένα μήνυμα για τον τρόπο με τον οποίο προτίθεται να διοικήσει ως πρωθυπουργός.
Ο κ. Μητσοτάκης είναι της πρακτικής πολιτικής σχολής. Γι αυτό και δημιούργησε ένα σχήμα που προσομοιάζει σε μοντέλο κυβερνητικής λειτουργίας, εντελώς διαφορετικό από το προηγούμενο σχήμα των ελάχιστων υπερτομεαρχών που είχαν στην ευθύνη τους δεκάδες τομεάρχες και αναπληρωτές. Άλλωστε όπου το προηγούμενο σχήμα του είχε αντίστοιχη λογική με την σημερινή (όπως στον τομέα των Οικονομικών) ο αρχηγός της Ν.Δ. διατήρησε τον τομεάρχη χωρίς να τον αντικαταστήσει.
Πρόκειται για ένα σχήμα μάχης όπου ο κ. Μητσοτάκης, επιλέγει να χρησιμοποιήσει την ίδια δομή με εκείνην που ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες ο κ. Τσίπρας, για να είναι αποδοτικότερο το πολιτικό μαν του μαν που προτίθεται να αναπτύξει το προσεχές διάστημα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης το νέο μοντέλο διοίκησης που αποφάσισε να εφαρμόσει ο κ. Μητσοτάκης, όπου πλέον οι τομεάρχες δεν θα λογοδοτούν σε κάποιον «προϊστάμενο» τους αλλά απευθείας στον ίδιο τον Πρόεδρο του κόμματος ή στον Διευθυντή του Γραφείου του. Με αυτόν τον τρόπο ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιθυμεί ο ίδιος να έχει εικόνα για κάθε τομέα ξεχωριστά, να μεταβιβάζει ο ίδιος τις κατευθυντήριες πολιτικές στους συνεργάτες του και να μπορεί να τους αξιολογεί με τον αποδοτικότερο τρόπο.
Ο κ. Μητσοτάκης στέλνει επίσης το μήνυμα, ότι κανείς δεν θα πρέπει να θεωρεί δεδομένη την θέση που του προσφέρεται. Όλοι κρίνονται και όλοι αξιολογούνται από τον ίδιο τον Πρόεδρο και το επιτελείο του. Ακόμα και αν αυτό αφορά βαριά ονόματα της πολιτικής ζωής που πιστεύουν ότι έχουν το «αμετάθετο».
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ως δεινός παίκτης και γνώστης της στρατηγικής στην καλαθοσφαίριση, χρησιμοποιεί το rotation, δηλαδή την εναλλαγή «παικτών» σε διάφορους ρόλους. Μέχρι να βρει τους ικανότερους και αποδοτικότερους για την κάθε θέση.
Σε ό,τι αφορά τα πρόσωπα: Ο κ. Μητσοτάκης δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στο περίφημο δόγμα του «νόμου και της τάξης», που συγκινεί ιδιαίτερα το ακροατήριο της ΝΔ με δεξιά αντανακλαστικά. Η τοποθέτηση των κ.κ. Βορίδη και Γεωργιαδη σους νευραλγικούς τομείς των Εσωτερικών και Άμυνας αντίστοιχα, δίνει τη δυνατότητα στον κ. Μητσοτάκη να ικανοποιήσει τα αντανακλαστικά του συντηρητικού του ακροατηρίου, να περιορίσει την όποια διείσδυση του κ. Καμμένου σε αυτούς τους χώρους και να δώσει ένα πρώτο στίγμα για την τακτική που θα ακολουθήσει ως πρωθυπουργός.
Ταυτόχρονα, στον τομέα της παιδείας, ο κ. Μητσοτάκης λειτουργώντας με την αντίστροφη λογική, επιλέγει την κα Κεραμέως, μία νέα πολιτικό, με χαρακτηριστικές φιλελεύθερες απόψεις και μεγάλη αποδοχή ανάμεσα στους λεγόμενους προοδευτικούς ανθρώπους.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον επίσης έχει, η ομάδα που εμπιστεύτηκε ο Αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για τον τομέα της Εξωτερικής πολιτικής. Ως αντικαταστάτη της κας Μπακογιάννη επέλεξε έναν παλαιό της συνεργάτη, προερχόμενο όμως από την καραμανλική σχολή σκέψης, τον κ. Γ. Κουμουτσάκο. Με την τοποθέτηση του κ. Κουμουτσάκου στο Υπεξ, αλλά κυρίως με την ανάδειξη του κ. Κεδίκογλου ως αναπληρωτή του, μαζί με ομάδα βουλευτών της Βορείου Ελλάδος, Ο κ. Μητσοτάκης έδειξε ότι επιθυμεί να ακολουθήσει πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, χωρίς να αποκλείει τις προνομιακές σχέσεις με την Ρωσία, αλλά και άλλους ισχυρούς γεωστρατηγικούς παίκτες.
Να μείνουμε και στην επιλογή της κας Κεφαλογιάννη στο Υπουργείο Πολιτισμού. Ο κ. Μητσοτάκης, έχει επιλέξει την ανάδειξη του πολιτιστικού τομέα ως ενός από τους σημαντικότερους αναπτυξιακούς βραχίονες της κυβέρνησής του. Μετά μάλιστα και την επίσκεψη του Προέδρου Ομπάμα, η ανάδειξη των πολιτιστικών πλεονεκτημάτων της χώρας, σε συνδυασμό με το rebranding της χώρας που επιδιώκει δυναμικά να προγραμματίσει η επόμενη κυβέρνηση της Ν.Δ., ο πολιτισμός (και ο τουρισμός) τοποθετείται ως η πρώτη προτεραιότητα του κ. Μητσοτάκη. Γι αυτό και ο ίδιος πιστεύει ότι μόνον η εμπειρία, οι διεθνείς σχέσεις και η δημοφιλία της κας Κεφαλογιάννη μπορούν να αναβαθμίσουν το πολιτιστικό προϊόν, μετατρέποντάς το σε αναπτυξιακό εργαλείο.
Ιδιαίτερο μήνυμα στους λεγόμενους «Καραμανλικούς» αποτελεί η τοποθέτηση του Κ. Καραμανλή ως τομεάρχου Μεταφορών. Ο κ. Καραμανλής, το τελευταίο διάστημα, εμφανίζεται πολιτικά ιδιαιτέρως ενεργητικός, ενώ έχει επιλέξει να στηρίξει όλες τις πολιτικές επιλογές του κ. Μητσοτάκη. Γι αυτό και δεν θεωρείται τυχαία, η πρόσφατη ηχηρή παρέμβασή του που διαχώρισε την θέση του από οποιαδήποτε απόπειρα θετικής αποτίμησης ορισμένων που αναπροσδιορίζονται ως Καραμαλνικοί, προς την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα.
Ιδιαίτερου συμβολισμού είναι η επιλογή του κ. Κικίλια για την θέση του εκπροσώπου τύπου. Ο Κ. Μητσοτάκης φέρεται να εκτίμησε την απολύτως επιτυχημένη υπουργική θητεία του κ. Κικίλια στο υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, αλλά κυρίως την εντυπωσιακή μεταμόρφωση του κ. Κικίλια σε πολιτικό πρώτης γραμμής με μεστό πολιτικό λόγο και ισχυρό επικοινωνιακό εκτόπισμα.
Στην μεταναστευτική πολιτική επιλέχτηκε ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, ένας άνθρωπος που δυσφημίστηκε βάναυσα από τους διεθνιστές της Αριστεράς. Την συνέχεια την γνωρίζουμε όλοι με αυτό που βλέπουμε σήμερα να συμβαίνει στα νησιά μας. Το προσφυγικό αποτέλεσε και αποτελεί μία επιχείρηση δισεκατομμυρίων ευρώ και δεν ήταν τυχαία η στοχοποίηση που έγινε σε βάρος ικανών στελεχών της διοίκησης.
Τέλος δεν θα πρέπει να αγνοηθεί, η αναβάθμιση του στενού επιτελείου του κ. Μητσοτάκη. Ο κ. Μητσοτάκης προκρίνει πλέον το λεγόμενο αμερικανικό μοντέλο, όπου οι στενοί του συνεργάτες, αναλαμβάνουν το συντονισμό όλων των κρίσιμων δραστηριοτήτων. Ο διευθυντής του γραφείου του κ. Μητσοτάκη Μ. Μπεκίρης, αναλαμβάνει τον συντονισμό των τομεαρχών, ο Τ. Θεοδωρικάκος αναλαμβάνει (και επισήμως) τον συντονισμό της επικοινωνιακής διαχείρισης.
Ο χρόνος θα δείξει αν η σκιώδης αυτή κυβέρνηση θα έχει κοινά χαρακτηριστικά με η πρώτη κυβέρνηση που θα σχηματίσει ως Πρωθυπουργός ο κ. Μητσοτάκης.
Ο χρόνος θα δείξει αν η επιτυχία των σημερινών σκιωδών υπουργών θα αποτυπωθεί και με τη συμμετοχή τους στην αυριανή κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ο χρόνος θα δείξει...
Να μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δηλώσει ότι στην κυβέρνησή του θα χρησιμοποιήσει και εξωκοινοβουλευτικά στελέχη. Και να ήθελε να δώσει έναν νέο αέρα σήμερα, αυτό δεν θα μπορούσε να το κάνει, αφού η δεξαμενή από την οποία μπορεί να επιλέξει είναι συγκεκριμένη. Σε κάθε περίπτωση είναι ξεκάθαρο ότι δεν θα συμμετέχουν σε κυβερνητικό σχήμα όλοι όσοι συμμετέχουν στην σκιώδη κυβέρνηση. Σίγουρα όμως η αξιολόγηση της δουλειά τους θα είναι ένα κρίσιμο crash test για το μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου