Και η πίτα μισή και όλοι χορτάτοι …γίνεται;

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Εντός ενενήντα ημερών, από την τελική έκβαση της δημοπρασίας, δόθηκε η εντολή να πέσει το «μαύρο» σε όσους καναλάρχες βρέθηκαν εκτός αδειοδότησης των νέων τηλεοπτικών αδειών.

Καθημερινά όμως βλέπουμε στις οθόνες των τηλεοράσεων των «κομμένων» ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Με δηλώσεις σίγουρες και στιβαρές από μετόχους και ιδιοκτήτες, αλλά και με διαφημιστικά φιλμάκια - τρέιλλερς που προβληματίζουν αν τελικά θα πέσει μαύρο. Μήπως ξέρουν κάτι περισσότερο οι καναλάρχες;

Με πολλή «ελαφρά τη καρδία» κάποιοι άφησαν να τους πάρουν τις άδειες μέσα από τα χέρια τους, χωρίς να κάνουν τίποτα. Οι βασικές τους ελπίδες για ακύρωση του διαγωνισμού από το Συμβούλιο της Επικρατείας για τη συνταγματικότητα ή μη του νόμου από τη μία, και η νωπή στη μνήμη τους παλαιότερη άτυχη προσπάθεια του «βασικού μετόχου» από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια, ακόμη δεν έχουν χαθεί.  Αν όμως και οι δύο θεσμοί «νίψουν τας χείρας τους» το παιχνίδι τελείωσε!

Ή θα πρέπει να εξαγοραστούν ή να συνεργαστούν με τα νέα σχήματα καναλαρχών ή θα μπουν κάτω από τα «μπουκέτα» των ψηφιακών NOVA και ΟΤΕ TV ή να εκπέμπουν ιντερνετικά. Ο χρόνος θα δείξει τι θα συμβεί. Άλλωστε κάποιοι καναλάρχες αρκετά οφέλη καρπώθηκαν μέχρι τώρα. Καιρός να πάρουν σειρά κι άλλοι.

Από την άλλη πλευρά το μόνο σίγουρο είναι ότι η περιβόητη διαφημιστική πίτα όσο πάει και θα μικραίνει….

Πίτα διακοσίων εκατομμυρίων ευρώ απαιτείται για τη βιωσιμότητα των τεσσάρων αδειοδοτημένων καναλιών, όπως η πρωτόγνωρη κυβερνητική οικονομική σκέψη απεφάνθη.

Τώρα αν η πίτα μειωθεί και γίνει πί(π)α για τα κανάλια, είναι κάτι που αφορά μόνο εκείνους που πληρώνουν το μάρμαρο.

Άλλωστε στη δεκαετία του ’90, καναλάρχης που θα μπορούσε να σταδιοδρομήσει και ως ζογκλέρ σε τσίρκο, έπαιρνε από τους πιστούς τηλεθεατές του αντί για μερίδιο από τη διαφημιστική πίτα, πίτσες!

Φυσικά η σμίκρυνση της πίτας σηματοδοτεί και τη μη βιωσιμότητα των πενήντα και πλέον διαφημιστικών εταιριών που υπάρχουν.

Η αγορά, σύμφωνα με την κρατούσα άποψη περί βιωσιμότητας, αντέχει μόνο τρεις έως πέντε ομίλους διαφημιστικών εταιριών και ένα το πολύ δύο media shops.

Δεδομένου ότι στον χώρο της επικοινωνίας δεν υπάρχουν ούτε μεγάλο- εργολάβοι του Δημοσίου, ούτε κουμπάροι υπουργών, ούτε κάτοχοι «μαύρου» χρήματος από αλλότριες δραστηριότητες, προβλέπονται «μαύρες» μέρες για τον κλάδο της επικοινωνίας. Απολύσεις, πτωχεύσεις, φέσια και το πιο σημαντικό. Κανένας επίσημος δεν θα μπει στον κόπο να «σκύψει» πάνω από τα προβλήματα, ούτε ο εθνικός σατιρικός μας καλλιτέχνης θα αφιερώσει δύο τηλεοπτικά λεπτά.

Στους δύο χιλιάδες άνεργους από το κλείσιμο των καναλιών θα πρέπει να προστεθούν και μια χιλιάδα ανέργων από τον κλάδο της επικοινωνίας και των συναφών επαγγελμάτων, όπως εταιρίες παραγωγής διαφημιστικών ταινιών, προώθησης, δημοσίων σχέσεων και άλλων.

Αν δεν κλείσει γρήγορα η δεύτερη αξιολόγηση, αν δεν αρχίσουν να «έρχονται» επενδυτές, αν η στασιμότητα της οικονομίας παραταθεί, τότε η διαφημιστική πίτα θα είναι μόνο στα χαρτιά. Εικονική. Και θα κλάψουν όσοι έχουν επενδύσει να «ρεφάρουν» από τη διαφημιστική πίτα. Εκτός κι αν βασίζονται να στηριχτούν σε πολιτικές πλάτες!