Ξεκινάω με δυο δεδομένα: Πρώτον ότι η Ραχήλ, δηλαδή το φαινόμενο Ραχήλ, σηματοδοτεί εδώ και μερικά χρόνια την ολική ηθική (και όχι μόνο) κατάπτωση της χώρας, και δεύτερον ότι κάτι ανάλογο σηματοδοτεί και η εφημερίδα ΑΥΓΗ, ο άλλοτε «φάρος» της ηθικής Αριστεράς, που σήμερα την διαβάζουν (μάλλον υποχρεωτικά) μόνο τα επαγγελματικά στελέχη του Σύριζα και μερικοί ζαλισμένοι συμπατριώτες μας…
Η Ραχήλ ξεκίνησε να βγάζει φτερά επί αγαναΧτισμού, τρούπωσε στους ψεκασμένους των ΑΝΕΛ, και στη συνέχεια όταν είδε φως στον Σύριζα έγινε Αριστερή (και αυτή), με αποτέλεσμα να παρασυρθεί από την άκρατη αριστεροσύνη της και να πάει με τον Δραχμαζάνη, μένοντας όμως τελικά εκτός βουλής, και χωρίς βουλευτική ασυλία (και αποζημίωση), και το χειρότερο; Χωρίς κάγκελα να σκαρφαλώνει με τις κάμερες να την κυνηγάνε από δίπλα.
Όσο για την Αυγή… τι να πω; Η κατάντια της δεν περιγράφεται. Τόσο σε περιεχόμενο όσο και σε εμπορικότητα.
Πλην όμως, ο σοφός λαός που επέλεξε να μας κυβερνούν οι ιδιοκτήτες της, οι συριζαίοι απαράτσικ δηλαδή, έφερε στο πηδάλιο του υπουργείου Παιδείας (παρακαλώ) τον τιμονιέρη της τα τελευταία χρόνια, τον αιώνιο φοιτητή κ. Φίλη, τον επονομαζόμενο και Αμπντούλ ο ευνούχος!
Αυτό από μόνο του αποτελεί ίσως την μεγαλύτερη επιτυχία για μια περιθωριακή πλέον φυλλάδα, που βολοδέρνει στο ίδιο επίπεδο αναγνωσιμότητας με τον ΟΡΘΟΓΡΑΦΟ του … ενός ανθρώπου, παρά την δημοσιογραφική, πολιτική, και πάνω απ όλα οικονομική στήριξή της.
Και γιατί ξαφνικά ασχολούμαι με την Αυγή, δίπλα δίπλα με την Ραχήλ;
Διότι τόσο καιρό που ο ραχηλισμός βόλευε την εφημερίδα του Σύριζα, φέρνοντας ψηφαλάκια στο κυβερνών τσίρκο, όλα καλά.
Τώρα όμως που η ανερμάτιστη πρώην βουλευτίνα Κοζάνης έφτυσε την μνημονιακή Αριστερά που εκπροσωπεί η Αυγή, εντασσόμενη στους δραχμολάγνους αποστάτες του Σύριζα, η καλή εφημερίδα ξαφνικά ανακάλυψε ότι πρόκειται περί «σούργελου», και την συγκρίνει με τον Κασιδιάρη!
Άσχετα αν η Ραχήλ μέσα στην θολούρα του μυαλού της αποδεικνύεται πολύ πιο συνεπής στην Αριστερή ιδεοληψία απ ότι οι επαγγελματίες πολιτικάντηδες του Σύριζα (και της Αυγής), οι οποίοι, μεταξύ άλλων, προσπαθούν τώρα να μας πείσουν ότι το νέο μνημόνιο είναι αναπτυξιακό και έχει ως επίκεντρο τον άνθρωπο.
Τι κάνει λοιπόν η Αυγή, που τώρα μόνο ανακάλυψε το φαινόμενο «ραχηλισμό»;
Δημοσιεύει ένα άρθρο «κόλαφο» για την άλλοτε Πασιονάρια του Σύριζα, το οποίο διάβασα (στη τουαλέτα), και ακόμη γελάω…
Απολαύστε το υπεύθυνα (από εδώ ):
…Πάμε ένα μικρό κουίζ. Σε ποια ανήκει η παρακάτω φράση: "Εκεί μέσα (σ.σ.: στους οίκους ανοχής) υπάρχουν γυναίκες που τις περισσότερες φορές εργάζονται στην ουσία από ανάγκη και για επιβίωση και έχουν πολύ μεγαλύτερη αξιοπρέπεια από το μπουρδέλο της Βουλής".
Στον Κασιδιάρη; Στη Ζαρούλια; Στον Στέφανο Χίο;
Όχι. Πρόκειται για άλλο ένα -ακροδεξιάς υφής- παραλήρημα από την υποψήφια βουλευτή με τη Λαϊκή Ενότητα Ραχήλ Μακρή.
Μάλιστα, δήλωσε αγανακτισμένη με τα όσα «είδε» να συμβαίνουν στο κυβερνών κόμμα και υπογραμμίζει πως τώρα «νιώθει ελεύθερη».
Δεν θυμόμαστε βέβαια να "αγανακτεί" ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και υποστηρικτής της κυβέρνησης -με εξαίρεση τη μη ψήφιση του Ν/Σ για την ιθαγένεια. Το αίμα νερό δεν γίνεται άλλωστε...
Υποθέτουμε ότι η κυρία Μακρή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας δεν αντέχει.
Έτσι, μετά τη θεωρία συνωμοσίας πως ο Τσίπρας προσωπικά την είχε αποκλείσει από τα κανάλια (!), επιστρέφει στις εθνικιστικές της ρίζες και βροντοφωνάζει: "Να καεί το μπουρδέλο η Βουλή".
Πόσο ακόμη θα την ανέχεστε, σύντροφοι της ΛΑΕ;
Γάτες δηλαδή οι επιτελείς και οι δημοσιογράφοι του κομματικού οργάνου του Σύριζα!
Ανακάλυψαν την πυρίτιδα! Ή μάλλον αυτό που ο κόσμος το είχε τούμπανο εδώ και χρόνια: Ότι η Ραχήλ είναι ανεξέλεγκτη… και ότι είναι στη φύση της να δαγκώνει το χέρι που μέχρι πρότινος την τάιζε... για τα ψηφαλάκια που έφερνε.
Άντε με το καλό να διαβάσω τώρα και κανένα περισπούδαστο άρθρο για την Αμυγδαλέζα, που ο Σύριζα την ξανανοίγει, και για το πώς αυτή αποτελεί τον «σύγχρονο Παρθενώνα» της τσιπροκαμένης Ελλάδας που μας έλαχε…
http://orthografos.blogspot.gr/2015/09/blog-post_953.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου