Ποιος το περίμενε…

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

  Ποιος το περίμενε να βιώνουμε ότι βιώνουμε το τελευταίο διάστημα, με κλειστές τράπεζες, με «ψίχουλα» μετρητών από τα ΑΤΜ, με ουρές για «ολίγη» σύνταξη και σε πλήρη αποδόμηση της μέχρι σήμερα ισορροπημένης ζωής μας. Και να μην ακούμε κι ένα «συγνώμη» από τους εμπνευστές….

Ποιος το περίμενε να ξενυχτάμε κάθε βράδυ μπροστά στους τηλεοπτικούς δέκτες μας περιμένοντας μια θετική είδηση για να μας «φτιάξει» την αυριανή μας μέρα.

Οι εναλλαγές από το μαύρο στο άσπρο, από το θετικό στο αρνητικό, από την ελπίδα στην απογοήτευση και από το κρύο στο ζεστό, μας εξοντώνουν ψυχικά γεμίζοντας με εφιάλτες το λιγοστό καθημερινό μας ύπνο.

Και τη μικρότερη ευθύνη την έχουν τα ΜΜΕ, συστημικά ή αντισυστημικά, όπως έχουμε συνηθίσει να τα λέμε. Τα ΜΜΕ δεν δημιούργησαν τη δύσκολη καθημερινή ζωή των Ελλήνων. Απλά την «καθρεφτίζουν». Όσο για τον «παραμορφωτικό» φακό που διαθέτουν κάποια, οι πολίτες ξέρουν να επιλέγουν την αντικειμενική πληροφόρηση και τον καλόπιστο σχολιασμό.

Ποιος το περίμενε ότι ιδεοληπτικές εμμονές των ξένων πιστωτών και ντόπιων πολιτικών θα κήρυτταν έναν ιδιότυπο κοινωνικό πόλεμο με παράπλευρες απώλειες το σύνολο του λαού.

Ποιος το περίμενε ότι η «κρίση», που οι αρχαίοι Έλληνες όταν επινόησαν τη λέξη είχαν κατά νου μια βραχεία περίοδο υψηλής έντασης, σήμερα θεωρείται μια «παγιωμένη» κατάσταση, μια περίοδος μακροημέρευσης δρακόντειων μέτρων οικονομικών και κοινωνικών με σοβαρές επιπτώσεις για τους πιο ευάλωτους πολίτες. Η ανεργία και η ύφεση θερίζουν και συχνά γινόμαστε μάρτυρες αυτοχειρίας ατόμων από τις πλέον παραγωγικές ηλικίες. Η πορνεία τραβά την ανηφόρα και η παραβατικότητα αυξάνεται.

Ποιος το περίμενε να γεμίζουν οι πλατείες εναλλάξ όπως τα μονά – ζυγά, δίκην πολυθεατρικών παραστάσεων,  με τον ίδιο στόχο. Τη σωτηρία του Ελληνικού λαού. Και αυτός ο «από μηχανής Θεός»  που πάντα μας σώζει να μην εμφανίζεται στην ώρα του!

Ποιος το περίμενε να είμαστε σήμερα χωρίς μνημόνιο και να μην έχουμε κλαρίνα και χορούς στις πλατείες.

Δεν γίνεται να τα ζούμε αυτά τα πράγματα και άλλα πολλά. Θα πρέπει να πρυτανεύσει η νηφαλιότητα, η σύνεση και η λογική από τις πιασάρικες και ανέξοδες ατάκες. Διαφορετικά το τρενάκι του Αλέξη θα μείνει με μηχανοδηγό χωρίς επιβάτες!