Πέμπτο στο διαγωνισμό «Το Σχολείο των Ονείρων μας» το Δημοτικό Σχολείο Κορώνου με ένα ποίημα

 

Μετά τη μεγάλη επιτυχία του Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου Βίβλου και της ταινίας του, στον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Δημιουργικής Έκφρασης Μαθητών Δημοτικών Σχολείων με Θέμα: «Ας φανταστούμε το Σχολείο των Ονείρων μας», στην κατηγορία της ποίησης διαγωνίστηκε και το μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο Κορώνου Νάξου όπου και αυτό τυγχάνει ειδικής τιμητικής διάκρισης στο διαγωνισμό, καθώς κατέλαβε την 5η θέση!
Ο διαγωνισμός Δημιουργικής Έκφρασης Μαθητών Δημοτικών Σχολείων με Θέμα: «Ας φανταστούμε το Σχολείο των Ονείρων μας», οργανώθηκε από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δ.Ε. του Πανεπιστημίου Κρήτης σε συνεργασία με τη Διεύθυνση ΣΕΠΕΔ του ΥΠΑΙΘ και το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο.


Η πρόταση που υπέβαλε το μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο Κορώνου ήταν στην κατηγορία Τέχνη του λόγου: ποίηση/παραμύθι/εικονογραφημένο παραμύθι/νουβέλα/μύθος/δοκίμιο. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα παιδιά που φοιτούν στο σχολείο της Κορώνου είναι μόλις... τέσσερα!



Διαβάστε τη συμμετοχή των παιδιών, που είναι ένα ποίημα εμπνευσμένο από το τραγούδι «Κεμάλ»:

Ακούστε την ιστορία των παιδιών του μονοθέσιου δημοτικού σχολείου Κορώνου που ήλπιζαν ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο ξεκινώντας πρώτα από το σχολείο τους...



Δυο κορίτσια και δυο αγόρια ξύπνησαν μία φορά

για να πάνε στο σχολείο μα με κάποια διαφορά.



Σηκωθήκανε στις δέκα έβαλαν αθλητικά

και τις δύο πρώτες ώρες είχανε εικαστικά.



Ζωγραφίζανε σε τοίχους του χωριού και στα σκαλιά

έδιναν ζωή και χρώμα και θυμίζαν τα παλιά.



Σαν τελειώναν πλέναν χέρια και με όρεξη πολύ

έτρωγαν το κολατσιό τους και μιλούσαν στην αυλή.



Τα μαθήματα ήταν ίδια αλλά γίνονταν αλλιώς

όπως στη Γεωγραφία ταξίδια αεροπορικώς.



Γύριζαν όλο τον κόσμο και γνωρίζανε παιδιά

έβλεπαν πως είναι ίσα όλα δίχως διαφορά.

Μαθηματικά sudoku λύναν σπαζοκεφαλιές

και μοτίβα σχηματίζαν με πολύχρωμες ελιές.

Τη Γραμματική στη Γλώσσα μάθαιναν τραγουδιστά

κι έγραφαν ορθογραφία σε χαρτιά χρωματιστά.

Στη Μελέτη είχαν ζώα και παρτέρια στην αυλή

προστατεύαν και φροντίζαν το περιβάλλον τους πολύ.

Στην Ιστορία συζητούσαν όπως στα Θρησκευτικά

και μαθαίναν γεγονότα μόνο βιωματικά.

Δεν υπήρχαν δυσκολίες, στενοχώριες, προσβολές

όλα τα παιδιά ήταν ίσα ενωμένα σαν γροθιές.

Το σχολείο ήταν γεμάτο με χαρούμενα παιδιά

και δασκάλους που τα είχαν όλα μέσα στην καρδιά.

Καληνύχτα σε όλους, το όνειρο για ένα τέλειο σχολείο δε θα σβήσει ποτέ!

http://www.naxostimes.gr/ekapaideysi/1869-pempto-sto-diagonismo-to-sxoleio-ton-oneiron-mas-to-dimotiko-koronoy