Τέσσερα ερωτήματα που θα παρακαλούσαμε τους κ.κ. Αυτιά, Καμπουράκη-Οικονομέα, Λυριτζή-Οικονόμου, Παπαδάκη, Χατζηνικολάου να θέσουν στους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ στις εκπομπές τους

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

                                                                                                                                                                                              

1.           Ας υποθέσουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρνει να μην εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας στις 29 Δεκεμβρίου και να πάμε σε εκλογές.

Τι είναι πιθανότερο: να προκύψει κυβέρνηση με την πρώτη εκλογή ή  να μην προκύψει και να οδηγηθεί η Χώρα σε δεύτερη εκλογική αναμέτρηση;

Ποιες θα είναι οι συνέπειες για την οικονομία μας, αν η Χώρα, μέσα στη σημερινή σοβαρή κρίση, βρεθεί χωρίς κυβέρνηση για δυο, τρεις ή τέσσερις μήνες;

Πώς συμβαίνει να συμφωνούν όλοι οι έγκυροι οικονομικοί οργανισμοί στην εκτίμηση ότι οι πρόωρες εκλογές θα κλονίσουν την οικονομία μας;

2.           Ας υποθέσουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρνει, στην πρώτη ή δεύτερη εκλογή, να βγει πρώτο κόμμα.

(α) Ποια είναι η πιθανότητα να σχηματίσει βιώσιμη κυβέρνηση, όταν:

- ο μισός ΣΥΡΙΖΑ (η Αριστερή Πλατφόρμα κ.α.) αντιτίθενται σφοδρώς στη σύμπραξη με τη ΔΗΜΑΡ, τους ΑΝΕΛΛ και εκείνους από το ΠΑΣΟΚ που έχουν ψηφίσει το Μνημόνιο ή βαρύνονται με άλλα παλαιοκομματικά αμαρτήματα,

- ο αριθμός των βουλευτών των ΑΝΕΛΛ και της ΔΗΜΑΡ θα είναι, στην καλύτερη για τα κόμματα αυτά περίπτωση, πολύ μικρότερος από τον σημερινό,

- το ΚΚΕ αποκλείεται να στηρίξει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;

(β) Μήπως μια κυβέρνηση που θα στήριζαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι θα είχε περισσότερες πιθανότητες να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή;

3.           Ας υποθέσουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρνει να σχηματίσει κυβέρνηση.  

Καθώς το Μνημόνιο λήγει στις 28 Φεβρουαρίου, αν δεν υποβληθεί στην Ευρωζώνη αίτηση για παράτασή του, ενώ η συμφωνία με το ΔΝΤ λήγει στα μέσα του 2016, τι θα κάνει μια κυβέρνηση  του ΣΥΡΙΖΑ;  

- Θα υποβάλει την αίτηση που απαιτεί η Ευρωζώνη, για να αποκτήσει τη δυνατότητα να διαπραγματευτεί μαζί της και να την πείσει να δεχτεί την εφαρμογή του «Προγράμματος Θεσσαλονίκης»,ή δεν θα την υποβάλει, οπότε δεν θα υπάρξει διαπραγμάτευση και η Χώρα θα αναγκαστεί να βρει μόνη της λύση στο οικονομικό της πρόβλημα;

- Θα εγκαταλείψει τη συμφωνία με το ΔΝΤ και θα δανειστεί από άλλους (έξω ή μέσα στη Χώρα), καθώς το ΔΝΤ δεν θα δεχτεί να μας δανείσει με όρους δανεισμού εκείνους του «Προγράμματος  Θεσσαλονίκης», ή δεν θα ζητήσει δανεισμό από κανένα, προτιμώντας να μην εξοφλήσει κρατικά ομόλογα στη λήξη τους; 

4.         Ας υποθέσουμε πως μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υποβάλλει αίτηση για παράταση του Μνημονίου, η αίτηση γίνεται δεκτή και έρχεται η ώρα της διαπραγμάτευσης.

(α) Ποια είναι η πιθανότητα οι δεκαέξι χώρες της Ευρωζώνης και η ΕΚΤ να δεχτούν τη συνέχιση της οικονομικής μας στήριξης με τους όρους του ΣΥΡΙΖΑ, τους όρους δηλαδή του  «Προγράμματος Θεσσαλονίκης», με πρόταξη μάλιστα της διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους;

Όταν η Ευρωζώνη δεν έχει ποτέ μετακινηθεί από την πάγια απαίτησή της, πρώτα να ολοκληρωθεί το τρέχον Πρόγραμμα (το Μνημόνιο), στη συνέχεια να συζητηθεί η προληπτική γραμμή στήριξης και μετά να αρχίσει η διαπραγμάτευση για τη ρύθμιση του χρέους μας;

Όταν, κατά την εκτίμηση της Ευρωζώνης,  το ευρώ δεν κινδυνεύει σήμερα από μια σύγκρουση της Ελλάδας μαζί της, ενώ τυχόν υποχώρησή της στις απαιτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να  προκαλέσει ανάλογες απαιτήσεις και από άλλες χώρες;

 (β)         Ποια θα ήταν η αντίδραση της Αριστερής Πλατφόρμας, αν η πλευρά Τσίπρα αποφάσιζε να κάνει υποχωρήσεις προς μια πιο ρεαλιστική κατεύθυνση, για να πετύχει κάποιο συμβιβασμό με την  Ευρωζώνη (παρότι οι απαιτήσεις των δύο μερών, Ευρωζώνης και ΣΥΡΙΖΑ, απέχουν τόσο που η επιχείρηση συμβιβασμού δεν θα είχε σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας);