ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΦΟΥΣΚΕΣ

γράφουν τα “παιδιά της πιάτσας”
Από τη σήμερον λέω να προσπαθήσω, με μπόλικη δόση από πόνο και μεράκι, να σας μεταφέρω απόψεις και σκέψεις, όχι μόνο δικές μου, αλλά της πιάτσας! Έτσι βρε αδερφέ για να μάθουμε τελικά πως «βλέπει» η αγορά και οι άνθρωποι της πιάτσας τις πολιτικές εξελίξεις αυτού του ευλογημένου τόπου και κυρίως πως βλέπει τα πρόσωπα που λέγονται δημόσια! Βέβαια είναι γνωστό εις άπαντες ότι η πιάτσα έχει το δικό της τρόπο να νιώθει, διαισθάνεται και... ν’ ανθίζεται τα καθημερινά προβλήματα της κοινωνίας στην οποία ζούμε και που ελάχιστα γουστάρουμε. Μάγκες, άνθρωποι του λιμανιού, του μεροκάματου με πλήρη συναίσθηση, του τι συμβαίνει γύρω τους, κουβεντιάζουνε σε καθημερινή βάση στα καφενεία στα περίπτερα στις ταβέρνες, λύνουν, θέτουν ζητήματα σημαντικά που τους απασχολούνε, προβλήματα που τα βιώνουν στην δουλειά τους, στην ζωή τους την ίδια! Σήμερα λοιπόν μάγκες μου, για να μπω και στο ψητό, θα ασχοληθώ με αυτούς τους χαρτογιακάδες όπως τους λέμε στην αγορά που επειδή ξύπνησαν μια ωραία πρωία κεφάτοι αποφάσισαν να γίνουν δήμαρχοι ή αντιδήμαρχοι! Και γιατί; Επειδή σώνει και καλά ψήφιζαν όλη τους την ζωή Νέα ΠΑΣΟΚοΔημοκρατία και τούμπαλιν και δημιουργήσανε μερικές άκρες, τους την έπεσαν και καμιά δεκαριά φίλοι που τους είπαν οτι μετράνε, πήραν και ένα ενισχυμένο εφάπαξ, την άρπαξαν και να τους τώρα, εμφανίζονται οι σωτήρεεες!!


Και να σου πω ειλικρινά αδελφάκι μου, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα άμα τους ήξερα… όχι τ’ όνομα τους… τί ρόλο βαράνε… δηλαδή τους έβλεπα έξω πριν; ήταν μέρος της κοινωνίας; της κοινωνίας με τα τόοοσα προβλήματα, όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη, ποτέ δεν τους είδαμε στην ρούγα, μόνο τη βγάζανε στη μούγκα! Ποτέ και πουθενά σε κανένα ουσιαστικό πρόβλημα του τόπου δεν έκαναν την εμφάνα τους! Παρά μόνο όταν αποφάσισαν να είναι υποψήφιοι…έβγαλαν μια κάρτα, έβαλαν πάνω της την χαμογελαστή μουράκλα τους, σκέφτηκαν ένα βαρβάτο βιογραφικό με ό,τι έχουν και δεν έχουν κάνει από την πρώτη δημοτικού μέχρι και σήμερα και να τουςς μπροστάρηδες…. Αρχίζουν να μας μιλάνε στον ενικό, ενώ μέχρι χτες μας έβλεπαν στο δρόμο και άμα μας έβλεπαν να πνιγόμαστε ένα ποτήρι νερό δεν θα μας έδιναν, και εντελώς ξαφνικά παρλάρουν ακατάπαυστα και κάθε βράδυ κουστουμάτοι βόλτα στην παραλία πάνω κάτω πάνω κάτω σαν τα τρεχαντήρια έτοιμοι να εξοδεύσουν κανένα ευρώ για τα προεκλογικά κεράσματα…αααα και μην ξεχάσω δεν χάνουν βάφτιση για βάφτιση κηδεία για κηδεία μνημόσυνο για μνημόσυνο της γύρω περιοχής!



Και τώρα θα μου πεις εσύ που διαβάζεις, ρε φίλε και εσένα τη σε νοιάζει;;;; Με πειράζει ρε φίλε γιατί μου την πέφτουν κάθε βράδυ και μου παρουσιάζονται σαν “εκλεκτοί” και δεν φτάνει αυτό μου φορτώνουν και το κάθε κωλοκόμμα που κουβαλούν από πίσω τους και ας μου το παίζουν ανεξάρτητοι, να μου πεις είναι της μόδας πια η ανεξαρτησία εεε;; ναι ρε φίλε νιώθω και πολύ κόπανος! Εδώ λοιπόν θέλω να σας πω κάτι φιλαράκια μου, γιατί μάλλον σας κούρασα να βάλει ο καθένας από εσάς έναν στο μυαλό του και να δείτε αν τελικά είναι έτσι. Όσο είναι προεκλογική περίοδος είναι όλοι παντού και πάντα αφού όμως τους “βγάλουμε” εξαφανίζονται μέχρι την επόμενη φορά μάλιστα κάνουν πάλι ότι δεν σε ξέρουν κλπ κλπ κλπ! Και το χειρότερο ξέρετε πιο είναι ρε μάγκες ότι αφού έκατσαν μαζί μας, έφαγαν μαζί μας, έπιναν μαζί μας… δεν άκουσαν ποτέ αυτά που τους είπαμε γιατί αν τα είχαν ακούσει θα ήταν καλύτεροι και ξέρετε γιατί δεν άκουσαν τίποτα; ;; ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΛΑ..φιλικά μέχρι την επόμενη… τα παιδιά της πιάτσας!