Όλη η ομιλία Σαμαρά στην κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας.

Το ότι σήμερα διερχόμαστε μια περίοδο εξαιρετικά κρίσιμη για την Πατρίδα μας, το αναγνωρίζουν οι πάντες. Δεν το αμφισβητεί κανείς…

Σε τέτοιες ώρες, Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλούμαστε ως βουλευτές της Εθνικής Αντιπροσωπείας να υπηρετήσουμε τα ύψιστα συμφέροντα του Έθνους και μόνον αυτά!

Δεν είναι ώρα, λοιπόν, να μιλήσουμε για όσα έγιναν χθες και μας έφεραν στη σημερινή δεινή κατάσταση. Είναι γνωστά άλλωστε. Όμως πέρα από όλα αυτά, υπάρχει η αγωνία για τον τόπο μας και το μέλλον των παιδιών μας. Αυτό είναι το θέμα σήμερα. Το μόνο θέμα…

Και κορυφαίο στοιχείο που υπαγορεύει τις υποχρεώσεις των πολιτικών σε ώρες κρίσης όπως οι σημερινές είναι μιλήσουμε με ειλικρίνεια στο λαό και να δείξουμε αποφασιστικότητα στην επιτέλεση του εθνικού μας καθήκοντος…

Με αυτό το πνεύμα θα σας μιλήσω σήμερα…

Γνωρίζετε καλά ότι η κυβέρνηση αυτή δεν είχε την παραμικρή περίοδο χάριτος.

Από την πρώτη στιγμή αντιμετωπίσαμε τον άμεσο κίνδυνο να μας βγάλουν από το ευρώ. Το προηγούμενο διάστημα δημιουργήθηκε στο εξωτερικό ένα μέτωπο δυνάμεων που ήθελαν να μεταχειριστούν την Ελλάδα ως «Ιφιγένεια»! Ήθελαν να θυσιάσουν την Ελλάδα, να την απομακρύνουν από την ευρωζώνη, για να επιβάλουν πειθαρχία στα υπόλοιπα μέλη.

Αυτό θα ήταν σίγουρα η καταστροφή της Ελλάδας. Ασφαλώς θα είχε και πολύ αρνητικές συνέπειες στην ίδια την ευρωζώνη. Αλλά η Ελλάδα θα είχε ήδη καταστραφεί…

Κι επειδή δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ τέτοιους όρους αβασάνιστα, επιτρέψτε μου να πω δύο μόνο λόγια τι εννοώ «θα είχε καταστραφεί» η χώρα μας:

Χάσαμε, ως Έλληνες, τα τελευταία δύο χρόνια έχασε από μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, από μειώσεις δαπανών του δημοσίου, από αύξηση των φόρων, από την ύφεση και την ανεργία, το 35% του βιοτικού της επιπέδου. Πρόκειται για τεράστια καθίζηση ευημερίας μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί ποτέ στην μεταπολεμική Ευρώπη...

Αν μας υποχρέωναν τώρα να βγαίναμε από το ευρώ, θα χάναμε – από την υποτίμηση και τον πληθωρισμό - τουλάχιστον διπλάσιο ποσοστό σε λίγους μόνο μήνες! Θα είχαμε χάσει το 80% του επιπέδου ζωής που είχαμε το 2009. Κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί πουθενά σε ολόκληρο τον κόσμο σε περίοδο Ειρήνης.

Θα διέλυε την κοινωνία μας. Θα ισοπέδωνε την οικονομία μας. Θα τίναζε στον αέρα τη δημοκρατία μας. Και θα κυοφορούσε τεράστιους εθνικούς κινδύνους σε όλα τα ανοικτά εθνικά μέτωπα της χώρας.

Αυτό ακριβώς είχαμε επισημάνει ως κίνδυνο σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής μας εκστρατείας.

Αυτό ακριβώς είχαμε αναδείξει σε υψίστη προτεραιότητα να αποφύγει η χώρα, πάση θυσία.



Σε αυτή την προτεραιότητα πρώτα και κύρια συγκλίναμε με τα άλλα δύο κόμματα – το ΠΑΣΟΚ κα τη ΔΗΜΑΡ - και σχηματίσαμε αυτή την τρι-κομματική κυβέρνηση Εθνικής ευθύνης και Εθνικής σωτηρίας.

Γιατί αυτό ακριβώς είχαμε βρει μπροστά μας όταν αναλάβαμε.

Κι αυτό ακριβώς καταφέραμε σε πρώτη φάση να αποτρέψουμε.



Τους δύο πρώτους μήνες αφότου αναλάβαμε, κάθε μέρα, δεκάδες δηλώσεις ξένων αξιωματούχων πιθανολογούσαν ότι η Ελλάδα θα βγει από το ευρώ. Αλλεπάλληλα δημοσιεύματα του ξένου τύπου το προεξοφλούσαν.

Η Ελλάδα έμοιαζε να έχει μπει σε μια «καραντίνα αναξιοπιστίας» και να την σκεπάζει ένα βαρύ σύννεφο αβεβαιότητας.

Τώρα όλα αυτά σχεδόν τελείωσαν. Και μετά από τις δύο κρίσιμες ψηφοφορίες των επομένων ημερών τελειώνουν οριστικά! Και αμετάκλητα…



Κύριες και κύριοι συνάδελφοι,

Τους τελευταίους δύο μήνες η Ελλάδα κέρδισε κρίσιμες μάχες σε δύο μέτωπα:
Στο εξωτερικό αλλάξαμε την εικόνα – ειδικά σε ό,τι αφορά την αξιοπιστία της χώρας μας και την ικανότητά μας να παραμείνουμε στο ευρώ. Μένουν ακόμα να γίνουν πολλά. Παρά πολλά. Ίσως μένουν και τα πιο κρίσιμα. Αλλά τουλάχιστον έχει αλλάξει ο τρόπος που μας βλέπουν. Και η πρώτη ενίσχυση της αξιοπιστίας μας, βελτίωσε και τη διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας. Γιατί χωρίς αξιοπιστία δεν υπάρχει καμιά διαπραγμάτευση.
Στο εσωτερικό, άλλαξε επίσης η αίσθηση της κοινωνίας. Χτυπήσαμε κακοδαιμονίες που κανείς δεν είχε τολμήσει να αγγίξει με σοβαρότητα, συνέπεια και συνέχεια μέχρι σήμερα:

--Σταματήσαμε μια παράνομη απεργία διαρκείας που είχε παραλύσει μιαν ακόμα παραγωγική μονάδα της χώρας και απειλούσε να της βάλει λουκέτο οριστικά. Όπως συνέβη με εκατοντάδες εργοστάσια επί δεκαετίες…

Μόνο που αυτή τη φορά, έκλειναν εργοστάσια μέσα σε συνθήκες πρωτοφανούς ανεργίας! Εμπόδιζαν εκατοντάδες απελπισμένους εργαζόμενους κάθε μέρα να πάνε στη δουλειά τους. Και τους οδηγούσαν κι αυτούς στην ανεργία...

Αυτό το έγκλημα πια, τελειώνει εδώ.

-- Αρχίσαμε μιαν αληθινή εκστρατεία για το χτύπημα της λαθρομετανάστευσης. Συστηματική και σε όλα τα επίπεδα.

Μόνο τα πρώτα βήματα έχουμε προλάβει να κάνουμε μέχρι σήμερα. Και η εικόνα αλλάζει παντού. Κυρίως, στα κέντρα των πόλεων που είχαν καταληφθεί από λαθρομετανάστες και είχαν παραδοθεί στις παράνομες δραστηριότητές τους. Η «ανακατάληψη» των πόλεων μας, που είχαμε υποσχεθεί, άρχισε.

Όταν αναλάβαμε η Ελλάδα ήταν μια χώρα χωρίς πρωτεύουσα! Σήμερα ο νόμος υπάρχει και εφαρμόζεται σε κάθε τετράγωνο του κέντρου της Αθήνας.

-- Κι αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό: Κάναμε το αυτονόητο σε κάθε δημοκρατία. Που εδώ, όμως, ήταν για χρόνια αδιανόητο: Δηλαδή, αρχίσαμε να εφαρμόζουμε το Νόμο κανονικά!

Τον εφαρμόσαμε κι απέναντι στις παρακρατικές ομάδες των ακραίων που θέλησαν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους.

Τον εφαρμόσαμε και μέσα στα πανεπιστήμια γκρεμίζοντας τις γιάφκες που είχαν στήσει οι αναρχικοί με πολυετείς καταλήψεις, όπως έγινε στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης.

Βρισκόμαστε μόνο στην αρχή. Έχουν να γίνουν πολλά. Αλλά τα πρώτα βήματα έγιναν και η διαφορά άρχισε να φαίνεται. Κι αυτό μας το «πιστώνει» η ελληνική κοινωνία.

-- Και πάνω απ’ όλα εφαρμόσαμε το νόμο, εμείς οι πολιτικοί στους εαυτούς μας. Γιατί ο καλύτερος τρόπος να ηγείται κάποιος είναι, να δίνει εκείνος πρώτος το παράδειγμα. Με τον περιορισμό προσλήψεων μετακλητών υπαλλήλων στο Κοινοβούλιο. Με τη διερεύνηση εκκρεμών δικαστικών υποθέσεων σε βάρος μελών του κοινοβουλίου. Με την περικοπή αποδοχών για όλους, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό, τους υπουργούς, τους βουλευτές και τον διοικητή της Τράπεζας Ελλάδος.

Ο καλύτερος τρόπος να ανακτήσει το κύρος του ο πολιτικός κόσμος είναι εκείνος πρώτα να συμμετέχει σε θυσίες του Ελληνικού Λαού.

Ξέρω ότι όλα αυτά δυσκολεύουν πολλούς συναδέλφους, ιδιαίτερα από την επαρχία. Αλλά ήταν απαραίτητα και δούλεψαν. Έπρεπε να δώσουμε το παράδειγμα. Το κλίμα στο εσωτερικό της χώρας άρχισε να αλλάζει…

Όμως η μεγάλη μάχη της αξιοπιστίας είναι προς τα έξω και πρέπει να κερδηθεί τελειωτικά τις επόμενες μέρες:

Διαμηνύσαμε προς κάθε κατεύθυνση ότι τα συμφωνημένα θα τηρηθούν. Να κάνουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές που έπρεπε να έχουν γίνει από χρόνια. Να προχωρήσουμε στις αποκρατικοποιήσεις που έπρεπε να είχαν γίνει από καιρό. Και θα τα κάνουμε όλα αυτά, όχι γιατί μας το ζητάνε. Αλλά γιατί είναι προς το συμφέρον του χώρας μας να γίνουν.

Ακόμα θα εφαρμόσουμε τις περικοπές δαπανών που θα μειώσουν το έλλειμμα κατά 13,5 δισεκατομμύρια. Κι αυτό είναι συμβατική υποχρέωση της χώρας. Αλλά θα είναι οι τελευταίες τέτοιες περικοπές, γιατί άλλο δεν αντέχει ούτε η κοινωνία ούτε η οικονομία. Μισθοί και συντάξεις δεν πρόκειται να ξανακοπούν!

Το πιο σημαντικό: επιμείναμε ότι δεν αρκούν οι νέες περικοπές του ελλείμματος και οι διαρθρωτικές αλλαγές. Η Ελλάδα χρειάζεται πρωτίστως άμεση Ανάκαμψη. Για να πάρει μπροστά η Οικονομία και να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να αντέξουμε τις δοκιμασίες.

Σε αυτό – δηλαδή στην αναγκαιότητα της Ανάκαμψης - επιμέναμε από την αρχή. Σε αυτό επιμένουμε και τώρα.

Κι έτσι σήμερα, για πρώτη φορά, μέτρα για τον περιορισμό του ελλείμματος θα συνοδεύονται με άμεσες προϋποθέσεις Ανάκαμψης.

Η ψήφιση των νέων περικοπών πρέπει να γίνει άμεσα, για να πάρουμε την επόμενη δόση, από την οποία – προσέξτε - μόνο το 10% θα πάει στους δανειστές μας! Κι αυτό θα συμβεί για πρώτη φορά.

Αυτή τη στιγμή δεν παλεύουμε μόνο για την εκταμίευση της δόσης των 31,5 δισεκατομμυρίων. Παλεύω προσωπικά για να πάρουμε ποσό μεγαλύτερο των 31 δισεκατομμυρίων. Ώστε εκτός από την επανεκεφαλαιοποίηση και το έλλειμμα να επιστραφούν και οι οφειλές του κράτους στους ιδιώτες και να υπάρξει ξανά ρευστότητα στην Οικονομία. Είναι το αίμα της Οικονομίας η ρευστότητα.

Έτσι τα χρήματα που θα μπούνε μέσα στην Ελληνική Οικονομία, όλη την επόμενη χρονιά, θα είναι περισσότερα από τις νέες περικοπές. Κι έτσι η ύφεση θα ανακοπεί. Για πρώτη φορά αυτό θα γίνει εδώ και χρόνια…

Γιατί, μέχρι στιγμής την οικονομία μας την παραλύει η έλλειψη ρευστότητας, οι οφειλές του κράτους στους πολίτες, οι αλλεπάλληλες περικοπές δαπανών, οι αυξήσεις των φόρων που είχαν γίνει και η αβεβαιότητα που καλλιεργείται απ’ έξω.

Μόλις ψηφιστούν τα νέα μέτρα και πάρουμε την επόμενη κρίσιμη δόση, η ρευστότητα θα αρχίσει πάλι να χρηματοδοτεί νοικοκυριά και επιχειρήσεις, η αβεβαιότητα που καλλιεργείται απ’ έξω θα σταματήσει, η ψυχολογία θα αλλάξει, ο φόβος επιστροφής στη δραχμή – η δραχμοφοβία των ξένων - θα εξαφανιστεί, η Ελλάδα θα βγει από την επενδυτική «καραντίνα» όπου είχε μπει εδώ και χρόνια. Οι περικοπές θα είναι για πρώτη φορά λιγότερες από το χρήμα που θα εισρεύσει στην ελληνική οικονομία, ενώ θα αρχίσουν να υπάρχουν και επενδύσεις απ’ έξω.

Για πρώτη φορά, εκείνοι που στοιχημάτιζαν ότι θα αποτύχουμε, αυτοί που στοιχηματίζουν στη δραχμή, βλέπουν ότι χάνουν το στοίχημα.

Βέβαια, η κύρια μάχη τώρα πρέπει να δοθεί στο εσωτερικό της χώρας. Εδώ πρέπει να απομονώσουμε όσους επιχειρούν να μπλοκάρουν την κυβέρνηση και να ματαιώσουν την ψήφιση των μέτρων.

Μας λένε ότι είμαστε τάχα «ασυνεπείς»! Κάνουν μεγάλο λάθος.

Όλες οι προεκλογικές δεσμεύσεις μας ισχύουν απολύτως. Όλες σχεδόν τις περιλάβαμε στο κείμενο προγραμματικής σύγκλισης και αποτελούν πρόγραμμα της νέας τρι-κομματικής κυβέρνησης. Αλλά έχουν, όπως υπογραμμίζεται σαφώς και στο κυβερνητικό πρόγραμμα, ορίζοντα τετραετίας!

Μερικά, όσο μπορούσαμε, τα προωθούμε από τώρα: Δεν λέω μόνο για την εξισωτική επιδότηση για τους κτηνοτρόφους, λέω για τα επιδόματα επικινδυνότητας για τους ένστολους, που μετά από μάχη τα διασώζουμε.

Όπως και τα επιδόματα που εισάγονται για πρώτη φορά για τους μακροχρόνια ανέργους και θα αρχίσουν να δίδονται από την 1/1 του 2014.

Άλλα, όπως η ανακούφιση για τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους πολύτεκνους κλπ. θα τα πραγματοποιήσουμε μόλις η οικονομία μπει σε αναπτυξιακή τροχιά. Πρώτα, όμως, πρέπει να σώσουμε τη χώρα από την καταστροφή...

--Υποσχεθήκαμε, πάνω απ’ όλα, να αποτρέψουμε την έξοδό μας από το ευρώ. Κι αυτό κάνουμε. Σε αυτό έχουμε δώσει την απόλυτη προτεραιότητα. Γιατί αν δεν το καταφέρουμε αυτό, όλα τα άλλα δεν έχουν κανένα νόημα.

--Υποσχεθήκαμε, ακόμα, να επιμείνουμε σε ταυτόχρονα μέτρα Ανάκαμψης και Ανάπτυξης. Γιατί χωρίς αυτά δεν μπορεί να ορθοποδήσει η Οικονομία.

Έτσι βελτιώσαμε το επιχειρηματικό περιβάλλον. Ήδη η Ελλάδα, έχει βελτιώσει το τελευταίο διάστημα τη θέση της στη διεθνή κατάσταση ανταγωνιστικότητας κατά 11 θέσεις!

Το κόστος έναρξης επιχειρήσεων μειώθηκε κατά 50%!

Τα οικογενειακά εισοδήματα μέχρι 25 χιλιάδες ευρώ θα πληρώσουν λιγότερους φόρους.

Και τα δημοσιονομικά αποτελέσματα τους τελευταίους μήνες είναι όλα μέσα στους στόχους ή τους ξεπερνούν. Για πρώτη φορά… Και μάλιστα χωρίς να πάρουμε οποιαδήποτε δάση στην διάρκεια των τεσσάρων μηνών της διακυβέρνησής μας.

-- Υπάρχουν κάποιοι που υποστήριζαν ότι έπρεπε να βγούμε και να... κάνουμε τσαμπουκά, να «εκβιάσουμε» την Ευρώπη! Αυτό θα οδηγούσε στην άμεση απομάκρυνσή μας από το ευρώ. Δεν θα πηγαίναμε σε άμεση επαναδιαπραγμάτευση. Θα πηγαίναμε σε πλήρη ρήξη. Και μάλιστα από θέση αδυναμίας...

-- Προσπαθούν ακόμα, τα συμφέροντα αυτά, να δηλητηριάσουν κάθε θετικό που πάει να γίνει. Λένε κάθε τόσο, ότι η «επανακεφαλαιοποίηση» του τραπεζικού συστήματος, για παράδειγμα, αποτελεί πριμοδότηση των τραπεζιτών, σωτηρία των τραπεζιτών. Λένε ψέματα!

Τραπεζικό σύστημα δεν είναι οι «τραπεζίτες». Δεν είναι καν μόνον οι τράπεζες, ως επιχειρήσεις. Είναι και τα εκατομμύρια των καταθετών. Και οι εκατοντάδες χιλιάδες των μικρομετόχων. Και τα εκατομμύρια των δανειοληπτών.

Η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα σώσει τις καταθέσεις. Θα επιτρέψει να δοθούν δάνεια σε εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Θα σώσει εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας που κινδυνεύουν σήμερα.

Μην ξεχνάμε ας μας δείξουν μία σύγχρονη οικονομία, παγκοσμίως που να μην στηρίζεται στο τραπεζικό σύστημα. Χωρίς τράπεζες, ή με κατεστραμμένες τράπεζες, δεν υπάρχει σύγχρονη οικονομία, επιστρέφουμε στην εποχή του λίθου. Κάποιοι αυτό ακριβώς θέλουν για να λεηλατήσουν τη χώρα! Δεν θα τους κάνουμε το χατίρι!



Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ως τώρα τηρήσαμε τις δύο βασικές δεσμεύσεις μας:

-- Αποτρέψαμε την έξοδο της χώρας από το ευρώ.

-- Και θέσαμε τις προϋποθέσεις για την Ανάκαμψη της Οικονομίας.

Από τη θέση αυτή σας λέω, ότι μόλις καταφέρουμε να ξεφύγουμε από τα ελλείμματα, θα αρχίσουμε να αποκαθιστούμε τις αδικίες που έγιναν και παλαιότερα και τώρα. Αυτό μάλιστα θα προβλέπεται ρητά στη συμφωνία που ψηφίζουμε μεθαύριο: Όταν θα ξεπερνάμε το στόχο μας, θα μπορούμε το μεγαλύτερο μέρος αυτής της «υπέρβασης» να το χρησιμοποιούμε για να αποκαταστήσουμε τέτοιες αδικίες που υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή. Και πρέπει να τονίσω ότι είναι η πρώτη φορά που περιλήφθηκε τέτοιος όρος ρητά στη συμφωνία.

Κι αυτό αφορά πρωτίστως τις πολύ χαμηλές συντάξεις – ιδιαίτερα του ΟΓΑ – και τα πολυτεκνικά επιδόματα.

Όμως, για να υπερκαλύψουμε τους στόχους μας, ώστε να μπορέσουμε να δώσουμε ανακούφιση κοινωνικής δικαιοσύνης και ανάπτυξης, θα πρέπει να χτυπήσουμε δύο εχθρούς: τη δημόσια σπατάλη και τη φοροδιαφυγή.

Γιατί κακά τα ψέματα: και τα δύο συνεχίζουν να οργιάζουν.

Κι εδώ έρχονται οι διαρθρωτικές αλλαγές που εφαρμόζουμε για να αλλάξει συνολικά το σκηνικό της οικονομίας.

-- Το πάρτι στα δημόσια νοσοκομεία – και γενικότερα στις δαπάνες Υγείας – που είναι απίστευτο, τελειώνει!

-- Το πάρτι σε άλλους χώρους του ευρύτερου δημοσίου, όπως οι ΔΕΚΟ και οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης τελειώνει επίσης...

-- Η ασυδοσία του δημόσιου τομέα, τελειώνει! Χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι δήλωναν οι ίδιοι «ακατάλληλοι» για το έργο που τους ανατέθηκε και όμως εξακολουθούσαν να πληρώνονται κανονικά χωρίς να δουλεύουν. Σε βάρος του συνόλου. Χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι εξετάστηκαν για πειθαρχικά παραπτώματα, βρέθηκαν ένοχοι, η υπόθεση τελεσιδίκησε, κι όμως έπεσαν «στα μαλακά». Το ξέρει ο καθένας το πώς. Κι έμειναν στις θέσεις τους ή επέστρεψαν μετά από σύντομη «αργία» και πληρώνονται κανονικά, επίσης σε βάρος του συνόλου. Κι ακόμα εκατοντάδες οργανισμοί λειτουργούσαν χωρίς να έχουν αντικείμενο ή με αλληλοεπικαλυπτόμενα αντικείμενα. Όλα αυτά τελειώνουν. Οριστικά!

Εμείς τα τελειώνουμε όλα αυτά…

Ενώ κάποιοι άλλοι προσπαθούν να τα κρατήσουν!

-- Ένα μπερδεμένο φορολογικό σύστημα γεμάτο εξαιρέσεις και στρεβλώσεις, κι ένας διάτρητος φοροσυλλεκτικός μηχανισμός απόλυτης αδιαφάνειας επέτρεπε σε όσους μπορούσαν – τους ισχυρότερους - να γλιτώνουν κάθε επιβάρυνση ατιμώρητα. Και έριχνε όλα τα βάρη στους υπόλοιπους, τους ασθενέστερους.

Τώρα κι αυτό τελειώνει.

Δεν μπορούμε να κόβουμε μισθούς και συντάξεις, και κάποιοι να απολαμβάνουν σκανδαλώδη προνόμια, όπως η μοναδική ελληνική «πατέντα», να παίρνουν τεράστια σύνταξη οι εργατοπατέρες. Αυτό κόπηκε.

Δεν μπορεί χιλιάδες άνθρωποι να παίρνουν παράνομα τις συντάξεις των γονιών τους που έχουν πεθάνει από χρόνια.

Δεν μπορεί χιλιάδες δήθεν «ανάπηροι» να παίρνουν επιδόματα αναπηρίας που δεν δικαιούνται. Κι ύστερα να αναγκαζόμαστε να κόψουμε συντάξεις και επιδόματα σε ανθρώπους που τα έχουν πραγματικά ανάγκη, επειδή δεν μπορούσαμε να ελέγξουμε αυτήν την απαράδεκτη λεηλασία του δημοσίου χρήματος.

Δεν είναι δυνατό να ψάχνουμε να βρούμε χρήματα για τη μεταφορά των μαθητών στα σχολεία και τη θέρμανσή τους, όταν συνεχίζονται οι επιδοτήσεις του κράτους σε εκατοντάδες ΜΚΟ. Γι’ αυτό κι παγώσαμε αυτές τις επιχορηγήσεις ενώ αρκετές τις κόψαμε τελείως…

Δεν μπορεί εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα να έχουν μείνει άνεργοι και κάποιοι να διατηρούν τις θέσεις και τις αποδοχές τους στο δημόσιο, χωρίς να κάνουν τίποτε, ή όντας καταδικασμένοι.

Δεν μπορεί να φορολογούνται οι πάντες και κάποιοι να παραμένουν στο απυρόβλητο.

Όλα αυτά να τα ξεχάσουν! Τελειώσανε!

Απέναντι στις δύσκολες αποφάσεις που καλούμαστε να πάρουμε υπάρχουν δύο ειδών αντιδράσεις:

-- Εκείνων που θίγονται άδικα και έχουν φτάσει στα όριά τους. Σε αυτούς δείχνουμε σεβασμό και υποσχόμαστε να αποκαταστήσουμε τις αδικίες. Αλλά για να τις αποκαταστήσουμε, λέμε την αλήθεια, πρέπει η χώρα να ορθοποδήσει, η Ανάκαμψη να ξεκινήσει, να πιάσουμε τους στόχους, να βγούμε από τα ελλείμματα και να απαλλαγούμε από όρους και μνημόνια.

-- Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που «θίγονται» γιατί χάνουν προνόμια, γιατί χάνουν ευκαιρίες να βγάζουν χρήματα με αθέμιτους τρόπους, να αποφεύγουν υποχρεώσεις ή να πλουτίζουν σε βάρος του συνόλου. Ποικίλες συντεχνίες και επιχειρηματικά συμφέροντα που βλέπουν ότι τελειώνει το πάρτι. Αυτούς τους έχουμε απέναντι. Και δεν κάνουμε πίσω ούτε χιλιοστό. Δεν μπορεί η χώρα να ορθοποδήσει αν δεν πάψουν να την απομυζούν τα τρωκτικά.

Αν απέτυχε το προηγούμενο πολιτικό σύστημα, ήταν γιατί χαριζόταν στις συντεχνίες και τους ισχυρούς, ενώ ήταν ανάλγητο πολλές φορές απέναντι στους απλούς, ανυπεράσπιστους. Εκείνους που δεν είχαν τη δύναμη να κατεβάσουν τους διακόπτες ή να παραλύσουν τη χώρα, ή να προκαλέσουν αναταραχή.

Κι έτσι η Ελλάδα βρέθηκε στο σημείο μηδέν…

Για να ορθοποδήσει η χώρα πρέπει να αντιστρέψουμε την πορεία – να κάνουμε το ακριβώς αντίθετο απ’ ό,τι γινόταν τις προηγούμενες δεκαετίες: Να σταθούμε στο πλευρό το απλού πολίτη, να αποκαταστήσουμε τις αδικίες των αδυνάτων ή αυτών που μονίμως πληρώνουν την αποτυχία του συστήματος ή αυτών που πληρώνουν για τις αμαρτίες των υπολοίπων.

Και να είμαστε ανυποχώρητοι απέναντι σε όσους φωνάζουν, όχι γιατί αδικούνται, αλλά γιατί τους κόβουμε πια τη δυνατότητα να αδικούν εκείνοι όλους τους άλλους.

Είναι ολοφάνερο, ότι μέσα στα μέτρα που ψηφίζουμε είναι και πολλά που αναγκαζόμαστε να τα πάρουμε. Και τα οποία αδικούν κόσμο.

Εμείς πρώτοι θα αποκαταστήσουμε τις αδικίες μόλις βγούμε από τα ελλείμματα.

Αλλά είναι επίσης φανερό, ότι υπάρχουν και μέτρα που έπρεπε να είχαν παρθεί από χρόνια. Και που έπρεπε να τα πάρουμε μόνοι μας, χωρίς να μας τα ζητήσει κανένας. Γιατί καταργούν στρεβλώσεις που υπήρχαν, όχι για να προστατεύουν δικαιώματα των πολλών, αλλά για να κατοχυρώσουν σκανδαλώδη προνόμια των λίγων. Και σε αυτά – το τονίζουμε – θα επιμείνουμε. Το θάρρος που δεν είχε το πολιτικό μας σύστημα ως τώρα, σήμερα το έχει απολύτως.

Κάποιοι συνδικαλιστές ονόμασαν τα προνόμια που κέρδισαν «κατακτήσεις». Δεν ήταν, όμως, λαϊκές κατακτήσεις! Σκανδαλώδη προνόμια ήταν που τα απολάμβαναν λίγοι και τα πλήρωνε ο λαός. Σε αυτό ευθύνη έχει όλος ο πολιτικός κόσμος μέχρι σήμερα. Αλλά αυτό αλλάζει πια. Και οριστικά…

Είμαι υπερήφανος που κορμός αυτής της πλειοψηφίας η οποία τολμά τη μεγάλη τομή, είστε όλοι εσείς, η παράταξή μας, η παράταξη που πρωτοστάτησε σε όλες τις μεγάλες στιγμές της σύγχρονης Ιστορίας μας: Από τον καιρό που έβαζε τη χώρα στην Ευρώπη, μέχρι τώρα που πρωτοστατεί στον αγώνα για να παραμείνει η χώρα στην Ευρώπη. Και για να ανατραπούν οι απίστευτες στρεβλώσεις, τα σκανδαλώδη προνόμια και όλα τα εμπόδια που κρατάνε πίσω την κοινωνία και την Οικονομία μας.

Είμαι υπερήφανος για σας. Και να είστε υπερήφανοι για την παράταξή μας.

Αλλά μαζί μας, τώρα πια, είναι και άλλες πολιτικές δυνάμεις. Που παρά τις μεγάλες διαφορές μας στο παρελθόν – και παρά τις τριβές που υπάρχουν πότε-πότε ανάμεσά μας, όπως είναι απολύτως φυσικό – παλεύουν κι αυτοί για να γίνει η μεγάλη Ανατροπή. Και να αρχίσει η Αναγέννηση αυτού του τόπου.

Ψηφίζοντας τις επόμενες μέρες αφήνουμε πίσω το παρελθόν. Κι αφήνουμε μαζί, όσους προσπαθούν να κρατήσουν τη χώρα πίσω. Ή να τη σύρουν ακόμα πιο πίσω…

Και δημιουργούμε ταυτόχρονα την αναγκαία για την Ελλάδα πολιτική ευρωπαϊκής συνείδησης. Που δεν είναι μόνο σύγκλιση της Ελλάδας με την Ευρώπη. Είναι και εισιτήριο συμμετοχής μας σε αυτά που μέλλουν να συμβούν και θα συμβούν στο κοινό ευρωπαϊκό γίγνεσθαι που είναι πολλά και πολύ συμφέροντα για την Ελλάδα…

Γι’ αυτό και τώρα πια έχει ξεκαθαρίσει σε όλους, ότι το πρόβλημα δεν είναι αν θα περάσει εκείνο ή το άλλο μέτρο. Το πρόβλημα είναι το ακριβώς αντίθετο: τι θα συνέβαινε, αν δεν περνούσαν καθόλου τα μέτρα, αν δεν έκλεινε η συμφωνία.

Σκεφτείτε τι θα γινόταν: Θα ξαναγύριζε η Ελλάδα στη διεθνή απομόνωση, θα αποχαιρετούσαμε το ευρώ, θα λεηλατούσε τα πάντα στον τόπο μας το λόμπυ της δραχμής. Η κατάσταση θα ήταν χειρότερη, πολύ χειρότερη, από οποιοδήποτε μέτρο περνάει σήμερα…

Σκεφτείτε ακόμα, και τις πολιτικές επιπτώσεις και εδώ πρέπει να τις σκεφτόμαστε πολιτικά: Πρωτοφανείς συνθήκες πόλωσης της κοινωνίας. Κοινωνικές εκρήξεις με πρωταγωνιστές τους εξτρεμιστές και των δύο άκρων. Και συγκρούσεις μέσα σε μια κοινωνία που διαλύεται και μπροστά σε ένα κράτος που καταρρέει.

Φανταστείτε του ακραίους όλων των αποχρώσεων, να συγκρούονται μεταξύ τους και να τρομοκρατούν τους πάντες. Θολωμένοι από εμμονές, διψασμένοι για δύναμη να εξυπηρετούν - όπως κάνουν πάντα οι φανατικοί - τα συμφέροντα θα ήταν για εκείνους να καταστρέψουν τη χώρα.

Αυτόν τον εφιάλτη δεν θα τον επιτρέψουμε ποτέ. Από αυτόν τον εφιάλτη προασπιζόμαστε την Ελλάδα σήμερα. Δεν είμαστε μόνο η εγγύηση ότι η χώρα θα μείνει στο ευρώ, όταν κάποιοι άλλοι προσπαθούν να την σπρώξουν στη δραχμή…

Είμαστε η εγγύηση της ενότητας του Ελληνικού Λαού. Όταν κάποιοι άλλοι ποντάρουν στον σπαραγμό της χώρας.

Είμαστε η εγγύηση της Αναγέννησης αυτού του Τόπου. Όταν κάποιοι άλλοι προσπαθούν, με νύχια και με δόντια να κρατήσουν όρθιο το παλιό.

Είμαστε η εγγύηση της σταθερότητας. Όταν κάποιοι άλλοι απεργάζονται ανοικτά την αποσταθεροποίηση.

Είμαστε η εγγύηση ότι η Ελλάδα θα μείνει όρθια και θα προχωρήσει. Ενώ κάποιοι άλλοι απεργάζονται την άμεση και βέβαιη καταστροφή της.

Κι αυτή τη φορά δεν είμαστε μόνοι μας. Μαζί μας είναι και πολλοί άλλοι. Μέσα στο Κοινοβούλιο και, μην κάνετε λάθος, οι περισσότεροι είναι έξω από το Κοινοβούλιο.

Μαζί μας είναι και η αγωνία της μεσαίας τάξης, που έχει πληρώσει πολλά, έχει υποφέρει πολύ, θέλει οι θυσίες της να πιάσουν τόπο και – επιτέλους - να τελειώσουν!

Μαζί μας είναι και η νεολαία, που θέλει να έχει μέλλον της εδώ στην Πατρίδα μας, στον Τόπο της.

Μαζί μας είναι και όλοι οι Έλληνες, που θέλουν να τελειώνει το κακό όνειρο της λιτότητας. Όχι να μετατραπεί σε έναν απέραντο εφιάλτη.



Κύριες και κύριοι συνάδελφοι,

Φίλες και φίλοι,

Σε κάθε μεγάλη στιγμή κάθε χώρας, υπάρχουν δύσκολα διλήμματα και πολύ δύσκολες αποφάσεις.

Υπάρχουν εκείνοι που αντέχουν να τις πάρουν, όπως υπάρχουν κι εκείνοι που λιποψυχούν.

Υπάρχουν εκείνοι που παίρνουν στα χέρια τους το συμφέρον της χώρας, όπως υπάρχουν εκείνοι που σκέπτονται μόνο το ιδιοτελές τους συμφέρον.

Υπάρχουν εκείνοι που κάνουν το άλμα προς τα μπρος, όπως υπάρχουν κι εκείνοι που μένουν κολλημένοι στις λάσπες του παλιού.

Υπάρχουν αυτοί που ακούν και υποκύπτουν στις Σειρήνες του εξτρεμισμού και του λαϊκισμού. Όπως υπάρχουν κι εκείνοι που κλείνουν τα αυτιά τους στις Σειρήνες και κωπηλατούν με δύναμη για να περάσουν τα στενά, όπου στο ένα άκρο παραφυλάει η Σκύλλα και στο άλλο η Χάρυβδη.

Εκεί βρισκόμαστε τώρα: Ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη των δύο άκρων.

Που σε ένα πράγμα συμφωνούν μεταξύ τους! Μόνο σε ένα: να μην περάσει η πολιτική αυτής της κυβέρνησης. Σε όλα τα άλλα σκοτώνονται μεταξύ τους. Συμφωνούν, μόνον, στο να σκοτώσουν το μέλλον αυτής της Κυβέρνησης, μαζί με το μέλλον του Ελληνικού Λαού.

Σας καλώ να δώσουμε τη μάχη όλοι μαζί. Αποφασιστικά. Χωρίς μεμψιμοιρίες. Με πνεύμα ενότητας –μεταξύ μας και με όλους τους άλλους που συστρατεύονται μεταξύ μας.

Οι αντίπαλοί μας υπερασπίζονται «οχυρά», προνόμια, τιμάρια και φέουδα του παρελθόντος. Εμείς κάνουμε έφοδο στο μέλλον κι απελευθερώνουμε τις δυνάμεις της Ελλάδας.

Οι αντίπαλοί μας φωνάζουν πολύ, αλλά δεν προτείνουν τίποτε απολύτως, δεν προσφέρουν καμία εναλλακτική λύση.

Εμείς προχωράμε το δύσκολο δρόμο που θα δώσει ξανά στην Ελλάδα μέλλον, στην Οικονομία Ανάπτυξη, στην κοινωνία Προκοπή και στον Έλληνα Αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια. Όπως του αξίζει.

Από τη δοκιμασία των επομένων ημερών θα βγούμε πιο δυνατοί: και ως παράταξη και ως κυβέρνηση.

Από την δοκιμασία των επομένων μηνών θα βγούμε πιο δυνατοί: και ως Κοινωνία και ως Οικονομία και ως Έθνος.

Όσοι μας είχαν «γονατισμένους», τώρα βλέπουν την Ελλάδα να σηκώνεται.

Όσοι μας είχαν «τελειωμένους», τώρα βλέπουν την Ελλάδα να κάνει νέα αρχή, να ανακτά την αξιοπιστία της και σήμερα ποντάρουν στην επιτυχία μας.

Αναλογιστείτε τι έλεγαν όλοι σε βάρος της χώρας μας μέχρι πριν λίγους μήνες. Και συγκρίνετέ το με σήμερα, όταν επισκέπτονται την Ελλάδα ο ένας μετά τον άλλο κορυφαίοι Ευρωπαίοι ηγέτες και αξιωματούχοι…

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ως προχθές προετοίμαζαν να βγάλουν την Ελλάδα από την Ευρώπη μήπως και σωθούν τα άλλα κράτη από την ελληνική κρίση.

Τώρα – το ξαναλέω - είναι πολλοί, πολλοί περισσότεροι εκείνοι που ποντάρουν στην Ελληνική επιτυχία για να ξεπεράσει και η Ευρώπη την κρίση της.

Καταλαβαίνω βέβαια, ότι κάποιοι απ’ αυτούς που προχωράμε μαζί, διστάζουν. Καταλαβαίνω ότι είναι μεγάλα και δύσκολα τα επόμενα κρίσιμα βήματα. Όμως αξίζουν τον κόπο! Και κάνω έκκληση να προχωρήσουνε μαζί μας και να προχωρήσουμε όλοι μαζί ως το τέλος.

Άλλωστε, πως θα μπορούσαμε να κάνουμε πίσω, τώρα που αλλάζει το κλίμα για την Ελλάδα σε όλη την Ευρώπη;

Πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε πίσω τώρα που όλος ο κόσμος καταλαβαίνει αυτό που εξ αρχής υποστηρίζαμε εμείς: ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην Ανάπτυξη;

Πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε πίσω, τώρα που αρχίζουν να δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για να βγούμε από την κρίση;

Τώρα που ανατρέψαμε όλα τα προγνωστικά. Δεν μπορούμε τώρα πια να κάνουμε πίσω. Είναι η δύναμη του Ελληνικού λαού και η δύναμη της Δημοκρατίας που έκαναν αυτό το «θαύμα».

Κι εσείς σηκώνετε το κύριο βάρος αυτής της προσπάθειας, είστε οι μπροστάρηδες αυτού του αγώνα. Που θα καταγραφεί στην ιστορία ως αγώνας του Έθνους μας κατά των άκρων και υπέρ της Ευρώπης. Κατά του λαϊκισμού και υπέρ της Δημοκρατίας. Κατά των προνομίων και υπέρ των δικαιωμάτων. Κατά της δημαγωγίας και υπέρ της Ευθύνης. Κατά του φόβου και υπέρ της Ελπίδας.

Με δύο λόγια, αγώνας για την απελευθέρωση των Ελλήνων από τα δεσμά του παρελθόντος. Γι’ αυτό και πάνω απ’ όλα χρειαζόμαστε Ενότητα. Και Πείσμα. Και Πίστη στη Νίκη πίστη στις δυνάμεις του Ελληνικού Λαού μας.

Τις επόμενες μέρες θα αποδείξουμε όλοι μαζί -το τονίζω όλοι μαζί! - ότι και άρρηκτη ενότητα έχουμε και πείσμα διαθέτουμε και ότι είμαστε γεμάτοι από πίστη στις δυνάμεις του λαού μας και στην τελική Νίκη. Που τώρα πια να το ξέρετε και να έχετε εμπιστοσύνη, δεν είναι μακριά…