ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2014 .
ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΤΗ
ΔΗΛΩΣΗ ΟΙ ΜΑΡΑΚΗ ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΝΑΞΟΥ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΟ ΤΟΠΟ
ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ ΣΕ ΔΙΨΗΦΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ
(ΜΑΙΤΟΣ, ΛΑΖΑΡΟΣ
ΘΕΚΛΑ ,ΒΕΡΥΚΟΚΟΣ ΨΑΡΡΑ ΜΠΑΡΔΑΝΗΣ- ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΔΡΥΜΑΛΙΑΣ ) ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΟΙ
.....ΝΕΟΙ
Πάνε κοντά 30 μήνες από τότε που .......για τελευταία φορά είχα για λογαριασμό της «Κ» της ευκαιρία να συνομιλήσω με τον τότε δήμαρχο του «καποδιστριακού» Δήμου Νάξου Νίκο Μαράκη – για να «κλείσει» τότε την συνέντευξή του εκείνη με το γνωστό, όσο και… μακρόσυρτο, σε πολλούς «Πάμε!...».
Προ ωρών, συνομιλήσαμε και πάλι… Και ξεκίνησε η συνέντευξη μας αυτή, με τον ίδιο να παίρνει πρώτος την σκυτάλη και να δίνει τον δικό του ρυθμό στην συζήτηση – κουβέντα που κάναμε... «Πάμε!», μου είπε και πάλι…
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΒΛΑΧΑΚΗ
«Δεν πάμε, πουθενά…» σχολίασα. Θα μου μιλήσεις ξεκάθαρα, όχι για πολλά, αλλά για όλα όσα ετούτη την εποχή - κοντά δύο χρόνια μετά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση (που έχασες) -, απασχολούν τον κόσμο των νησιών του δήμου μας..
Τον είδα χαλαρό. Δεν ήταν ο Νίκος Μαράκης της προεκλογικής αλλά και μετεκλογικής περιόδου. Δεν ήταν ο Νίκος Μαράκης, ο… κομματάκι νευρικός και με έγνοιες χίλιες δυο φορτωμένος…
Του έριχνα στο τραπέζι της συζητήσεως, ένα – ένα τα θέματα. Τον άκουγα. Σταχυολογούσα τις απαντήσεις τους και όσες φορές χρειάστηκε να τον διακόψω, το έκανα…
Διαβάστε, σήμερα τί σε αυτή την ενδιαφέρουσα συνέντευξη, μου είπε:
«Μόνο προβλέψεις δυσοίωνες μπορεί κανείς να κάνει αυτή την εποχή. Δεν μπορείς εύκολα, Γιάννη, να κάνεις κριτική αυτή την εποχή. Δε βλέπεις τι γίνεται… Ήτανε πού ήτανε στραβό το κλίμα… Τι να σου λέω, τώρα…
Στο Δήμο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων είναι δύσκολα τα πράγματα. Η πορεία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι φθίνουσα. Και με ανησυχεί ότι και ο δήμος μας έχει φθίνουσα πορεία. Κάτι φταίει. Έχω την αίσθηση ότι οι λεπτοί χειρισμοί σε κάποια θέματα που πρέπει να γίνονται δεν γίνονται…»
«Κ»: Φθίνουσα, ως προς τι;
«Φθίνουσα και διοικητικά αλλά και οικονομικά. Στη διαχείριση, γενικώς, όλων αυτών των θεμάτων, η πορεία είναι φθίνουσα. Δεν ξέρω στ’ αλήθεια τι γίνεται… Είναι η έλλειψη εμπειρίας; Είναι η έλλειψη γνώσης των θεμάτων; Είναι τι; Με ανησυχεί η φθίνουσα πορεία στα οικονομικά. Διαπιστώνω ότι δεν γίνεται ορθολογική διαχείριση των οικονομικών θεμάτων. Αυτό θα ήθελα να πω τώρα. Κάποια άλλη στιγμή ίσως χρειαστεί να πούμε περισσότερα.
Ο κόσμος βλάπτεται. Ο κόσμος βλάπτεται από το ίδιο το Κράτος, αλλά και από τον ίδιο τον δήμο. Περιμένω να δω τι θα γίνει… Ο κόσμος όμως δεν μπορεί, δεν γίνεται να περιμένει. Ο κόσμος του νησιού μας και όχι μόνο, με παροτρύνει…»
«Με τα όπλα που έπαιζαν αυτοί, με τα ίδια όπλα έπαιζα κι εγώ. Παραμένω… Κατεβαίνω…»
«Κ»: Δηλαδή; Σε παροτρύνει να κάνεις, τι;
«Να σου πω ότι παραμένω στο χώρο. Ελάχιστες επιφυλάξεις έχω ως προς το θέμα αν θα πρέπει να κατέλθω στις προσεχείς εκλογές. Κατεβαίνω… Γιατί όχι… Ο κόσμος με θέλει μέσα στα πράγματα.
Η ιστορία του καθενός δεν παραγράφεται. Ο κόσμος με εκτιμά και θα πρέπει κι εγώ να το εκτιμήσω όπως πρέπει αυτό. Με παροτρύνει, σου επαναλαμβάνω, να παραμείνω μέσα στα πράγματα. Θέλει να είμαι μέσα στα πράγματα, γιατί προφανώς γνωρίζει ότι ξέρω πολύ καλά τον χώρο. Την Αυτοδιοίκηση, εννοώ. Κι εγώ, παραμένω... Έχω, όπως σου προείπα, κάποιες ελάχιστες επιφυλάξεις ως προς το θέμα της διεκδίκησης του δήμου στις προσεχείς εκλογές, πολύ ελάχιστες, όμως κατεβαίνω… Θα δούμε εν πάση περιπτώσει…
Από το ’90 είμαι αυτοδιοικητικός. Πολιτικός δεν το ‘παιξα ποτέ. Ήμουν και παραμένω αυτοδιοικητικός.
Θυμάμαι πως σε κάθε εκλογική αναμέτρηση οι αντίπαλοι ήθελαν όλοι μάλιστα τη στήριξη ενός κόμματος. Την χρειαζόντουσαν. Και την χρησιμοποιούσαν. Γι’ αυτό κι εγώ, στις τελευταίες εκλογές την χρησιμοποίησα. Με τα όπλα που έμπαζαν αυτοί, με τα ίδια όπλα έπαιζα κι εγώ. Αν δεν χρησιμοποιούσαν τα κόμματα, δεν θα ζητούσα κι εγώ κομματική στήριξη. Όμως, τώρα πια, τα πράγματα αλλάξανε. Στο εξής θα μετρήσει πιο πολύ από όλα η ‘καλή γνώμη’ του κόσμου. Και η εκτίμησή του. Σου επαναλαμβάνω: Παραμένω στο χώρο και κατεβαίνω. Η εμπειρία μου είναι το πλεονέκτημά μου έναντι των αντιπάλων μου. Αυτός είναι ο μηχανισμός στήριξης που με κάνει να πιστεύω ότι υπερέχω».
«Υπεκφεύγουν για το Νερό και την ‘εξομοίωση’»
«Σου μίλησα προηγουμένως για φθίνουσα πορεία του δήμου μας. Ένα παραδειγματάκι πολύ χαρακτηριστικό θα σου πω, και πες μου, αν αυτό δεν σε κάνει να αναρωτηθείς για κάποια πράγματα: Για ολόκληρους οκτώ μήνες κουβεντιάζουμε το θέμα που έχει να κάνει με την εξομοίωση του νερού στις ορεινές κοινότητες του παλιού δήμου Δρυμαλίας. Και εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να μην το αγγίζουν το θέμα αυτό στο δήμο. Η πλειοψηφία υπεκφεύγει. Γιατί δεν το τελειώνει, όπως πρέπει, το θέμα αυτό; Γιατί δεν το κλείνει; Γιατί τα φτωχά χωριά μας να πληρώνουν πιο ακριβό το νερό συγκριτικά με άλλες περιοχές του νησιού μας. Ο κόσμος δεν έχει λεφτά. Κι εκεί επάνω και εδώ κάτω. Γιατί, λοιπόν, να μην υπάρξει εξομοίωση των τιμολογίων του νερού και για τους πανωχωριανούς και για τους κάτω; Αυτό θα πει ‘όχι σωστή διαχείριση’. Αυτές οι τακτικές, Γιάννη, δίνουν το στίγμα της πολιτικής μιας δημοτικής πλειοψηφίας. Πρέπει ΤΩΡΑ να εξομοιωθεί το Νερό. Αυτό θα πει σωστή, δίκαια και καλή διαχείριση».
«...Και επί των δικών ημερών στο δήμο, τα πράγματα ήταν καλύτερα…»
«Κ»: Πώς την βλέπεις την «καθημερινότητα»; Επί αντιδημαρχίας Κουτσογιαννάκη, ήταν καλύτερα ομολογουμένως τα πράγματα. Βεβαίως, τότε ο δήμος ήταν μικρότερος σε έκταση…
«Και επί αντιδημαρχίας Κουτσογιαννάκη Μαρίας αλλά και επί των δικών ημερών στο δήμο τα πράγματα ήταν καλύτερα. Πολύ καλύτερα. Σήμερα, είναι η καθημερινότητά μας, η ‘καθαριότητά’ μας στη χειρότερη μοίρα που θα μπορούσε να είναι. Μου τα λέει ο κόσμος καθημερινά. Ο κόσμος έχει μάτια και βλέπει. Μπορεί να βλέπει και να μη μιλάει πολύ, τόσο όσο θα έπρεπε, όμως τα λέει καθημερινά στις γειτονιές, στα καφενεία, όπου κι αν βρεθεί όπου κι αν σταθεί. Δεν είναι αλλήθωρος ο δημότης. Βλέπει και κρίνει.
Προσωπικά εγώ στο δήμο μέσα επέλεξα να μην κάνω αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση, για να μην έχουν να λένε πως μιλάω για να μιλάω και να ακούγομαι. Εμένα με ξέρει ο κόσμος από το ’90. Και το λέει και σήμερα πως όταν είχα στην ευθύνη μου κάποιες άλλες εποχές την καθαριότητα, η Χώρα ήταν πιο καθαρή από σήμερα.
Δεν κάνω αιχμηρή αντιπολίτευση για να τους διευκολύνω στις προσπάθειές τους, επειδή θέλω να βοηθηθεί ο κόσμος. Εμένα θα κοιτάξω αυτή την εποχή και τον συνδυασμό μου; Ο κόσμος προέχει. Θέλω τα λύνονται τα προβλήματα της καθημερινότητας. Λύνονται όμως;»
«Ας μας πουν, ποιο έργο ξεκίνησαν από μόνοι τους..»
«Κ»: Δεν θα πρέπει να μην κάνουμε όμως την διαπίστωση ότι κάποια έργα σημαντικά είναι σε εξέλιξη και κάποια άλλα αναμένεται να ολοκληρωθούν μέσα στους επόμενους μήνες. Αυτό δεν σου λέει, κάτι;»
«Όλα τα έργα που είναι σε εξέλιξη, αλλά και αυτά που είναι υπό ολοκλήρωση ήτανε έργα που εμείς δρομολογήσαμε. Εμείς τα ‘παλέψαμε’ τα Καλαμούρια’ και μόνο τα Καλαμούρια; Και το Αποχετευτικό στις παραλίες, εμείς δεν το ‘παλέψαμε’; Ας μας πουν αυτοί που είναι τώρα στην Συμπολίτευση, ποιο έργο ξεκίνησαν από μόνοι τους;
Ας πάψουν, λοιπόν, να πιπιλίζουν την καραμέλα ότι κάνουν έργα. Μα φυσικά και έργα θα γίνονταν. Άμα εμείς ήμασταν τώρα στα πράγματα δεν θα τα ‘τρέχαμε’ τα έργα αυτά που σήμερα εκτελούνται; Κοροϊδευόμαστε τώρα;…
Κοίταξε να δεις: χρειάζεται δουλειά για καινούργια έργα. Και χρειάζονται λεπτοί και προσεκτική χειρισμοί και επαγρύπνηση. Πού είναι τα έργα που από μόνοι τους ξεκίνησαν;
«Κ»: «Θέλει όμως δουλειά για να φέρεις ένα έργο στην… τελική του ευθεία. Δεν νομίζεις;»
«Θέλει. Όμως αυτό είναι εύκολο. Όταν υπάρχει μπούσουλας. Όταν υπάρχει χρονοδιάγραμμα, η ‘τελική ευθεία’ είναι εύκολη. Και θα είναι εγκληματικό να μην την ακολουθήσεις. Βλέπω όμως ότι και σε αυτό το τελευταίο χωλαίνουν. Δεν ξέρω τι γίνεται. Δεν ξέρω ποιος ο λόγος που ώρες ώρες μου φαίνεται πως ‘κολλάνε’. Είναι θαρρώ έλλειψη συντονισμού.
Είναι εμφανές και στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου ότι υπάρχει έλλειψη συντονισμού.
Ο καθένας εκεί μέσα θα πρέπει να μάθει ποιος είναι ο ρόλος του και πως θα πρέπει να συμπεριφέρεται. Ένα παράδειγμα θα σου πω: όταν ο πρόεδρος π.χ. του Δημοτικού Συμβουλίου αναλαμβάνει από μόνος του να μου δίνει απαντήσεις, χωρίς αυτό να μην αναφέρεται πουθενά στις νόμιμες διαδικασίες λειτουργίας ενός δημοτικού συμβουλίου, αυτό είναι το λιγότερο αυθαίρετο. Είναι μια παράβαση. Από εκεί και πέρα χάνεται κάθε έλεγχος. Από εκεί και πέρα ξεκινούν πολλά. Ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και να παίρνει το λόγο όποτε και όταν θέλει και να μιλάει όση ώρα θέλει. Γι’ αυτό και έχουμε τριβές και εντάσεις σε κάθε συνεδρίαση που τείνουν να τινάξουν στον αέρα τη διαδικασία. Αυτό κάνει μεγάλη ζημιά στο δήμο και στον δημότη. Ο κόσμος δε θέλει να ακούει πόση ώρα θα μιλήσει ο ένας ή ο άλλος συνάδελφος, αλλά τι έχει να πει ο καθένας. Αυτό έχει μεγάλη σημασία. Το καταλαβαίνουν όμως αυτό; Εδώ είναι το θέμα. Αναλώνονται σε τέτοια θέματα και ίντριγκες για το πόση ώρα θα πρέπει να μιλήσει ο ένας και πόση ο άλλος και για θέματα όπως αυτό με τα ‘τραπεζοκαθίσματα’, δεν βγάζουν άχνα.
Τα τραπεζοκαθίσματα της παραλίας
«Μασημένα λόγια»
«Τα ‘τραπεζοκαθίσματα’, αυτή η υπόθεση που κουβεντιάζεται από όλο τον κόσμο δίνει το στίγμα της πολιτικής που ασκείται από την νυν δημοτική αρχή, και αποτελεί το δείγμα γραφής της. Μέλος της πλειοψηφίας, η κα Ξενάκη, αυτού του έρημου και προβληματικού τόπου, είναι αυτός που θέλει να βάλει τραπεζοκαθίσμτα στην κεντρική πλατεία της πόλης. Αυτός δεν ξανάγινε. Και το μεγάλο θέμα για τον κόσμο πιστεύω πως είναι ότι η πλειοψηφία δεν μιλάει. Δε βγάζει άχνα. Υπεκφεύγει. Υπεκφεύγει να μας πει τι θέλει, τέλος πάντων. Αυτό το θέμα, δεν είναι ένα θέμα απλό. Αυτό είναι ένα μεγάλο και σύνθετο θέμα. Ενδιαφέρει κάθε πολίτη αυτού του τόπου. Εδώ, θα πρέπει να υπάρχουν ξεκάθαρες συμπεριφορές. Εδώ, δεν χωρούν μεσοβέζικες λύσεις. Η στάση της Πλειοψηφίας του δήμου μας είναι αν μη τι άλλο αρνητική και δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά.
Το έχουνε αφήσει, το έχουνε αφήσει το θέμα αυτό στον πρόεδρο του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου και δεν μιλούν ούτε στο Δημοτικό Συμβούλιο. Είναι σωστό αυτό;
Και εμάς κάποτε μας ζήτησαν κάτι παρόμοιο. Και είπαμε ξεκάθαρα ‘όχι’. Τα μασημένα λόγια, εμείς, δεν τα είπαμε ποτέ. Τώρα γίνονται άλλα πράγματα. Δεν είναι πράγματα αυτά.
Για τον «Καλλικράτη» και τα νησιά…
«Τα φορτώνουν όλα στην Περιφέρεια»
«Δεν υπάρχει τίποτε στα νησιά. Αν εδώ κάτι κινείται ή νομίζουμε πως κινείται, στα νησιά μας, στις Μικρές Κυκλάδες όλα έχουν πιάσει πάτο. Μιλάω με συνδημότες μας σχεδόν καθημερινά. Δεν γίνεται κάτι το σημαντικό και άξιο λόγου στα νησιά μας. Όλα τα έχουν φορτώσει στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου η τωρινή δημοτική Αρχή. Όλα. Και το εννοώ αυτό. Μελέτη, σου λέει… Ναι, μελέτη… Η Περιφέρεια είναι αρμόδια. Όλα στην Περιφέρεια τα χρεώνουν.
Και με το λιμάνι τα ίδια κάνουν. Καινούργιοι λιμενολόγοι, λέει, και άλλα τέτοια. Γιατί τις μελέτες τις δικές μας δεν τις ‘τρέχουν’; Δεν βλέπω ‘προοπτική’ ούτε και για το λιμάνι.
Δεν είναι διαχείριση, σου επαναλαμβάνω αυτή. Γι’ αυτό και δεν βλέπω προοπτική να υπάρχει ούτε και για τα νησιά μας.
Τα προεκλογικά τους λόγια και οι δεσμεύσεις τους ήταν για το «θεαθήναι». Στην πράξη είναι που κρίνεται ένας δημοτικός συνδυασμός, μια δημοτική Αρχή.
Όλοι ξέρουμε να λέμε μεγάλα λόγια, όμως δεν είναι εύκολο τα λόγια αυτά να τα κάνεις και ‘ουσία’.
Εμείς, προεκλογικά δεν κοροϊδέψαμε κανέναν. Ξέραμε πως η νέα μεταρρύθμιση στο χώρο που ερχόταν θα είναι δύσκολη. Γι΄ αυτό και δεν τάξαμε μεγάλα πράγματα. Γι’ αυτό τώρα δεν μπορώ να ακούω ότι υπάρχει πρόβλημα με το ένα ή με το άλλο και ότι ο κρατικός μηχανισμός δεν βοηθά. Όταν λες μεγάλα λόγια θα πρέπει να ξέρεις ότι θα έρθει και η ώρα που θα βρεθείς απέναντι στην πραγματικότητα που εν προκειμένω είναι αμείλικτη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου