«Η μεγαλύτερη μαγκιά είναι η αξιοπιστία και η πειστικότητα. Οι δε μεγάλες αποφάσεις δεν σκιάζονται ούτε από φιλίες, ούτε από προσωπολατρίες» είναι το σχόλιο του πρώην βουλευτή της ΝΔ Κώστα Μαρκόπουλου που ανοίγει για πρώτη φορά τα χαρτιά του μετά τη διαγραφή του από το κόμμα. Με τον τρόπο αυτό απαντά στο «τζάμπα μάγκες» του Αντώνη Σαμαρά και μάλιστα προχωρά και ένα βήμα πιο πέρα, τονίζοντας πως «διαφωνήσαμε πολιτικά. Τόσο απλά. Και τόσο σοβαρά συγχρόνως».
Ανοίγοντας τα χαρτιά του στο eviaportal.gr, ο πρώην κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, δηλώνει....
πως «νοιώθει αμήχανα», τονίζει πως ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ «κράτησα όλο το στρατηγικό σχεδιασμό του κόμματος» και συμπληρώνει με νόημα: «εγώ, έκανα το χρέος μου». Αναφερόμενος στο κλίμα λίγο πριν από την ψηφοφορία, υπογραμμίζει ότι δεν έπρεπε να έχει τεθεί θέμα κομματικής πειθαρχίας και σημειώνει: «η απόφασή μου να πω 'όχι' στο Μνημόνιο 2 δεν περιείχε φιλοδοξία εφήμερου εντυπωσιασμού. Ούτε μετριέται με το αν 'μου βγήκε' ή όχι. Ούτε η διαγραφή θα με εμπόδιζε. Δεν το πιστεύω. Το έχω αναλύσει σε όλες τις διαστάσεις. Δεν το ψήφισα. Διαγράφηκα αλλά είμαι εντάξει με τον εαυτό μου».
Δίνει ελαφρυντικά στον Αντώνη Σαμαρά γιατί όπως λέει «έχει το ελαφρυντικό ότι είχε αδιέξοδο μπροστά του». Μάλιστα ο ίδιος δεν κρύβει ότι είχε την ελπίδα πως «το αδιέξοδο θα έλυνε η Βουλή, εξάλλου οι βουλευτές έχουν τον τελευταίο λόγο. Γι' αυτό καταψήφισα μαζί με άλλους 20 από τη Ν.Δ. και 22 από το ΠΑΣΟΚ. Αλλά δεν φθάσαμε».
Ο κ. Μαρκόπουλος ζητά άμεσα εκλογές και θεωρεί πως χρειάζεται μια κυβέρνηση με νωπή εντολή και σχέδιο εγκεκριμένο από τον λαό. Σημειώνει πως δεν χρειάζεται «διορισμένους ημιπολιτικούς που στο τέλος θα φύγουν προς άγνωστη κατεύθυνση», ενώ παράλληλα υπογραμμίζει πως «πρέπει να σταματήσει η ταλαιπωρία των θεσμών προς όφελος των σχεδιασμών».
Ο πρώην κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, λέει ακόμη ότι η αλλαγή στάσης «προκάλεσε σοκ σε όσους καλλιεργούσαν μέσα τους την ελπίδα για κάτι αναπτυξιακό», εκτιμά πως «η αλλαγή στάσης και ο ακρωτηριασμός της παράταξης προκάλεσε ψαλίδισμα της πρωτοπορίας», διακινδυνεύει μια πρόβλεψη σύμφωνα με την οποία «χωρίς έγκριση από τον λαό, η ΝΔ κινδυνεύει να έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ» και εύχεται «να πέφτει έξω». Συγχρόνως καταθέτει τη διαφωνία του για τις διαγραφές και τη «δεξιά διεύρυνση», όπως χαρακτηριστικά σημειώνει, και προσθέτει πως η ΝΔ «ήταν πάντα το κόμμα των νοικοκυραίων με αποστροφή στα άκρα και στις εξαλλοσύνες».
Ο κ. Κώστας Μαρκόπουλος δεν κρύβει την πολιτική διαχείριση της εισόδου των δύο στελεχών από το ΛΑΟΣ και επισημαίνει πως «είναι τουλάχιστον αστείο η ΝΔ να έχει έξω από το κόμμα 21 βουλευτές και να ζητωκραυγάζει για μεταγραφές δύο προσώπων που μέχρι πριν λίγο την εξύβριζαν πολιτικά. Αλλά, πιο σημαντικό ρόλο παίζουν οι πολιτικές αποφάσεις από τα πρόσωπα» .
Αναφερόμενος στην πολιτική του διαδρομή από δω και μπρος καταθέτει την εκτίμηση πως «σύντομα είμαστε πίσω όλοι, εκπροσωπώντας ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που αντεπιτίθεται στο μνημόνιο και που διαθέτει μεγαλύτερη διάσταση κοινωνικής πολιτικής μέσα στο σχέδιο σωτηρίας» και προσθέτει: «όπως και να το κάνουμε τα 'όχι' γράφουν ιστορία. Τα 'ναι', σπάνια». Τέλος, αφήνει αιχμές ακόμη και για συναδέλφους του τους οποίους και δεν προσδιορίζει αλλά με έμφαση σημειώνει: «Δεν είμαι απόγονος, ούτε ζω με 'χορηγίες'. Δόξα τω Θεώ. Ωστόσο ούτε άλλους πολιτικούς χώρους γλυκοκοιτάζω, ούτε εκτός πολιτικής με βλέπω. Αλίμονο άλλωστε αν στην πρώτη δυσκολία το βάζαμε στα πόδια!...».
Ανοίγοντας τα χαρτιά του στο eviaportal.gr, ο πρώην κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, δηλώνει....
πως «νοιώθει αμήχανα», τονίζει πως ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ «κράτησα όλο το στρατηγικό σχεδιασμό του κόμματος» και συμπληρώνει με νόημα: «εγώ, έκανα το χρέος μου». Αναφερόμενος στο κλίμα λίγο πριν από την ψηφοφορία, υπογραμμίζει ότι δεν έπρεπε να έχει τεθεί θέμα κομματικής πειθαρχίας και σημειώνει: «η απόφασή μου να πω 'όχι' στο Μνημόνιο 2 δεν περιείχε φιλοδοξία εφήμερου εντυπωσιασμού. Ούτε μετριέται με το αν 'μου βγήκε' ή όχι. Ούτε η διαγραφή θα με εμπόδιζε. Δεν το πιστεύω. Το έχω αναλύσει σε όλες τις διαστάσεις. Δεν το ψήφισα. Διαγράφηκα αλλά είμαι εντάξει με τον εαυτό μου».
Δίνει ελαφρυντικά στον Αντώνη Σαμαρά γιατί όπως λέει «έχει το ελαφρυντικό ότι είχε αδιέξοδο μπροστά του». Μάλιστα ο ίδιος δεν κρύβει ότι είχε την ελπίδα πως «το αδιέξοδο θα έλυνε η Βουλή, εξάλλου οι βουλευτές έχουν τον τελευταίο λόγο. Γι' αυτό καταψήφισα μαζί με άλλους 20 από τη Ν.Δ. και 22 από το ΠΑΣΟΚ. Αλλά δεν φθάσαμε».
Ο κ. Μαρκόπουλος ζητά άμεσα εκλογές και θεωρεί πως χρειάζεται μια κυβέρνηση με νωπή εντολή και σχέδιο εγκεκριμένο από τον λαό. Σημειώνει πως δεν χρειάζεται «διορισμένους ημιπολιτικούς που στο τέλος θα φύγουν προς άγνωστη κατεύθυνση», ενώ παράλληλα υπογραμμίζει πως «πρέπει να σταματήσει η ταλαιπωρία των θεσμών προς όφελος των σχεδιασμών».
Ο πρώην κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, λέει ακόμη ότι η αλλαγή στάσης «προκάλεσε σοκ σε όσους καλλιεργούσαν μέσα τους την ελπίδα για κάτι αναπτυξιακό», εκτιμά πως «η αλλαγή στάσης και ο ακρωτηριασμός της παράταξης προκάλεσε ψαλίδισμα της πρωτοπορίας», διακινδυνεύει μια πρόβλεψη σύμφωνα με την οποία «χωρίς έγκριση από τον λαό, η ΝΔ κινδυνεύει να έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ» και εύχεται «να πέφτει έξω». Συγχρόνως καταθέτει τη διαφωνία του για τις διαγραφές και τη «δεξιά διεύρυνση», όπως χαρακτηριστικά σημειώνει, και προσθέτει πως η ΝΔ «ήταν πάντα το κόμμα των νοικοκυραίων με αποστροφή στα άκρα και στις εξαλλοσύνες».
Ο κ. Κώστας Μαρκόπουλος δεν κρύβει την πολιτική διαχείριση της εισόδου των δύο στελεχών από το ΛΑΟΣ και επισημαίνει πως «είναι τουλάχιστον αστείο η ΝΔ να έχει έξω από το κόμμα 21 βουλευτές και να ζητωκραυγάζει για μεταγραφές δύο προσώπων που μέχρι πριν λίγο την εξύβριζαν πολιτικά. Αλλά, πιο σημαντικό ρόλο παίζουν οι πολιτικές αποφάσεις από τα πρόσωπα» .
Αναφερόμενος στην πολιτική του διαδρομή από δω και μπρος καταθέτει την εκτίμηση πως «σύντομα είμαστε πίσω όλοι, εκπροσωπώντας ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που αντεπιτίθεται στο μνημόνιο και που διαθέτει μεγαλύτερη διάσταση κοινωνικής πολιτικής μέσα στο σχέδιο σωτηρίας» και προσθέτει: «όπως και να το κάνουμε τα 'όχι' γράφουν ιστορία. Τα 'ναι', σπάνια». Τέλος, αφήνει αιχμές ακόμη και για συναδέλφους του τους οποίους και δεν προσδιορίζει αλλά με έμφαση σημειώνει: «Δεν είμαι απόγονος, ούτε ζω με 'χορηγίες'. Δόξα τω Θεώ. Ωστόσο ούτε άλλους πολιτικούς χώρους γλυκοκοιτάζω, ούτε εκτός πολιτικής με βλέπω. Αλίμονο άλλωστε αν στην πρώτη δυσκολία το βάζαμε στα πόδια!...».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου