Λόγο της στενής σχέσης μου με το Σαγκρί από τη σύζυγο μου άκουγα από καιρό για μια περιοχή στο χωριό που την αποκαλούσαν οι ντόπιοι "αεροδρόμιο".Ρωτώντας τους πιο νέους δεν ήξεραν να μου απαντήσουν για πιο λόγο λεγόταν έτσι αυτή η περιοχή.Άλλοι μου έλεγαν ότι η περιοχή λεγόταν έτσι λόγο του ότι ήταν επίπεδη και θύμιζε αεροδρόμιο.
Ψάχνοντας όμως πιο βαθιά και σε μεγαλύτερες ηλικίες ανακάλυψα πως στην περιοχή όντως υπήρχε ένα αεροδρόμιο και μάλιστα είχαν προσγειωθεί αεροπλάνα.
Το ενδιαφέρον μου φούντωσε και τότε άρχισα να ψάχνω στοιχεία παίρνοντας "συνεντεύξεις" από ηλικιωμένους οι οποίοι είχαν ζήσει το γεγονός.
Μιας και δεν είχε γίνει μέχρι σήμερα αναφορά για το αεροδρόμιο στο Σαγκρί αποφάσισα να το ερευνήσω και να καταγράψω την ιστορία του.
Όλα ξεκίνησαν το 1950 με πολιτική βούληση του τότε βουλευτή Πέτρου Ευριπαίου.
Τότε φάνηκαν τα πρώτα μηχανήματα, μπουλντόζες, γκρέϊντερ και άρχισαν να ισιώνουν την περιοχή η οποία βρισκόταν στις λεγόμενες "καυκάρες" και ήταν ιδιοκτησία του τότε μοναστηριού του "Ταξιάρχη" το οποίο την παραχώρησε.
Ο αρχικός σκοπός ήταν η κατασκευή ενός μεγάλου επιβατικού αεροδρομίου.
Το εγχείρημα όμως σκόνταψε στην προέκταση του διαδρόμου προς το βορά επειδή κάποιοι ιδιοκτήτες δεν παραχωρούσαν τα χωράφια τους για την προέκταση. Οι λόγοι όπως μου ανέφεραν ήταν πάλι πολιτικοί αλλά αυτή την φορά από την αντίθετη πλευρά που ήθελαν να "χτυπήσουν" τον Ευριπαίο.
Γύρο στο 1951 και ενώ ο διάδρομος ήταν τελικά περίπου 350-400 μέτρα ένα πρωί με την βοήθεια των "αρχών" προσγειώθηκαν στο σημείο 2 αεροπλάνα σύμφωνα με μαρτυρίες ψεκαστικού τύπου μονοκινητήρια. Ο σκοπός της επίσκεψης τους ήταν να ψεκάσουν τις ελιές της περιοχής και να δοκιμάσουν το νέο διάδρομο ο οποίος ήταν χωμάτινος.
Δεκάδες κόσμου κατέφθασαν στο σημείο για να δουν από περιέργεια τα αεροπλάνα. Μικροί, μεγάλοι, ο πρόεδρος του χωριού αλλά και ο ιερέας που έκανε αγιασμό ήταν μερικοί από αυτούς.
Οι πιλότοι, Ελληνικής καταγωγής κατέβηκαν από τα αεροπλάνα και συνομίλησαν με τις "αρχές", με τον πρόεδρο και τους κατοίκους. Μετά για να ικανοποιήσουν και την περιέργεια των μικρών τους έβαλαν μέσα στο πιλοτήριο για να χαζέψουν.
Αφού τους κέρασαν, οι πιλότοι απογειώθηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση (πιθανόν για ψεκασμό) και επέστρεψαν πάλι τις απογευματινές ώρες.
Τότε αφού το γεγονός είχε μαθευτεί σε όλο το νησί κατεύθασαν πεζοί και κάτοικοι από το Χαλκί.
Αφού επαναλήφθηκαν τα πρωινά οι πιλότοι απογειώθηκαν πάλι και δεν ξαναεπέστρεψαν.
Από τότε εγκαταλείφθηκαν τα σχέδια για το αεροδρόμιο και η περιοχή παραχωρήθηκε για άλλη χρήση.
Παρατηρώντας όμως το σημείο από ψηλά (φωτο) είναι εμφανή τα ίχνη αυτού του παλιού ημιτελές διαδρόμου. Το μόνο κομμάτι που έχει μείνει είναι το νότιο που ξεκινάει από τις πινακίδες που δείχνουν την κατεύθυνση προς το Ναό της Δήμητρας μέχρι τη στάση του λεωφορείου. Ο υπόλοιπος χώρος έχει μετατραπεί σε άλσος και σε γήπεδο ποδοσφαίρου.
Αυτή είναι σύμφωνα πάντα με μαρτυρίες των κατοίκων του χωριού η ιστορία για την ονομασία της περιοχής ως "αεροδρόμιο".
Η έρευνα μου δεν σταματάει εδώ αλλά θα συνεχίσω να αναζητώ στοιχεία για την ιστορία αυτή.
Ευχαριστώ θερμά τους Σαγκριότες για τις πληροφορίες.
1 σχόλιο:
Μήπως μας λες παραμύθια ενώ έχεις κάτι άλλο να μας πεις; Το 1951 δεν υπήρχαν φωτογραφικές μηχανές να μας παραδώσουν κάποιο ντοκουμέντο; Και στον Απόλλωνα έπιανε ο "Τιτανικός" την ίδια εποχή με την μόνη διαφορά ότι δεν κατέβαινε κανένας. Μια 50ετία αργότερα κάποια ψώνια θέλανε λιμάνι. Μήπως λοιπόν διεκδικείς για το Σαγκρί διεθνές αεροδρόμιο;
Δημοσίευση σχολίου