Ως κατεξοχήν εκφραστής
της "εθνικολαϊκιστικής κλάψας", ο κ. Τσίπρας διαμαρτύρεται επειδή,
λέει, η Ευρώπη εμφανίζει "διπρόσωπη" συμπεριφορά. Ορισμένες μεγάλες
χώρες, όπως η Γαλλία και η Ιταλία, απολαμβάνουν μια "διακριτική" μεταχείριση,
ενώ η Ελλάδα όχι. Ίσως του διαφεύγει ότι στο "παίγνιο" αυτό έχει
συμβάλλει τα μέγιστα ο ίδιος. Κάποιοι στην Ευρώπη πίστευαν πριν τις εκλογές ότι
ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ είχαν ένα έστω υποτυπώδες σχέδιο και είχαν
εξασφαλίσει ένα ελάχιστο συμμαχιών. Γρήγορα κατάλαβαν ότι δεν είχαν απολύτως
τίποτα και, κατά την πετυχημένη διατύπωση σημαντικού Ευρωπαίου δημοσιογράφου,
ήταν απλώς "τρομαγμένοι λαγοί".
"Τρομαγμένοι λαγοί" που
κινούνται σπασμωδικά και μιλούν ασυνάρτητα, που αρνούνται ή αδυνατούν να κατανοήσουν
την τραγική κατάσταση της χώρας, τις αιτίες της χρεοκοπίας και το διεθνές
περιβάλλον -και που με τη συμπεριφορά τους δυσκολεύουν αφάνταστα τις προοπτικές
ενός καθημαγμένου λαού. Έτσι γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από
υποτιθέμενες "φίλιες" δυνάμεις, οι οποίες ψελλίζουν κάποια λόγια
συμπάθειας, αλλά δεν είναι διατεθειμένες να θέσουν σε δοκιμασία ούτε το
ευρωπαϊκό οικοδόμημα, ούτε τις ισχυρές συμμαχίες τους, ιδίως με τη Γερμανία.
Απλώς, ενεργώντας για δικό τους όφελος, κερδίζουν κάποιες καλύτερες
διευθετήσεις για τις ίδιες, εκμεταλλευόμενοι τον "καλό πελάτη" κ.
Τσίπρα και τις αντιευρωπαϊκές κορώνες
του -κορώνες οι οποίες στο εσωτερικό ενδύονται τον “πατριωτικό" και
"αντιστασιακό" χαρακτήρα του αριστερού εθνολαϊκισμού.