Της
Μαντώ Στουρνάρα στο
naxospress.gr Το να παρακολουθεί κανείς τα πολιτικά δρώμενα – είτε σε εθνικό είτε σε τοπικό επίπεδο – είναι στοιχείο ενεργού συμμετοχής στα κοινά.
Ακούμε, βλέπουμε, διαβάζουμε πολλά. Στην αίθουσα του
Κοινοβουλίου, στα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια, λαμβάνονται αποφάσεις που επηρεάζουν άμεσα τη ζωή μας. Εκεί, στους «ναούς της Δημοκρατίας», βρίσκονται άνθρωποι που εμείς επιλέξαμε, για να σχεδιάσουν με δημοκρατικές διαδικασίες το μέλλον του τόπου, το δικό μας και των παιδιών μας.
![]()
Κάθε φορά, λίγο πριν από τις εκλογές, οι υποψήφιοι πολιτικοί μιλούν για συνεργασία, ενότητα και πολιτικό πολιτισμό. Μας παρουσιάζουν το όραμά τους, τα σχέδιά τους, και εμείς, τους ακούμε και επιλέγουμε εκείνους που θεωρούμε άξιους να μας εκπροσωπήσουν.
Κι όμως, μόλις περάσει ο καιρός των υποσχέσεων και αρχίσει η πραγματικότητα των συνεδριάσεων, πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους φαίνεται να ξεχνούν πού βρίσκονται.
Αντί για διάλογο, βλέπουμε αντιπαραθέσεις που θυμίζουν περισσότερο πεδίο μάχης.
Αντί για επιχειρήματα, παρακολουθούμε φωνές, χαρακτηρισμούς, ειρωνείες και προσωπικές επιθέσεις.
Αντί για πολιτικό λόγο, συχνά ακούμε εκφράσεις που δεν συνάδουν ούτε με το αξίωμα ούτε με τον στοιχειώδη σεβασμό προς τους πολίτες που τους εξέλεξαν.
Και αναρωτιέται κανείς: