Με την ψυχή
στο στόμα και πάλι, ήταν ο τίτλος ενός άρθρου μου που δημοσιεύθηκε πριν από
λίγες μέρες, επισημαίνοντας ότι ο κίνδυνος κατάρρευσης της χώρας έχει γίνει
θέαμα για όλο τον κόσμο για περισσότερο από ένα χρόνο.
Τη μια «πρόσω
ολοταχώς» για ανάπτυξη, την άλλη «όπισθεν ολοταχώς» και πορεία προς τα βράχια,
τη μιζέρια και την εξαθλίωση. Μαδάμε τη μαργαρίτα grexit or no grexit. Χώρα έρμαιο εσμού ανίκανων
πολιτικών, συντεχνιών, και κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών. Δεν γνωρίζουμε που
βαδίζουμε και τι μας περιμένει.
Τη μια οι
«δραχμολάγνοι» όπως αποκαλούνται οι φαν της επιστροφής στη δραχμή και στο