του Κώστα Ροδινού
Δεν νομίζω άλλος πρωθυπουργός να παραπλανούσε τόσο συστηματικά τον ελληνικό λαό.
Πήρε την εξουσία με το «λεφτά υπάρχουν», ενώ ήξερε ότι δεν υπήρχαν.
Καθυστερούσε να πάρει μέτρα, ενώ μοίραζε ακάλυπτες επιταγές(κάθε μήνας καθυστέρησης ισοδυναμεί με ένα χρόνο επανόρθωσης, του είχε πεί ο κ. Στρος Κάν)
Φρόντισε να απαξιώσει εντελώς την οικονομία και να υποσκάψει την αξιοπιστία της χώρας, για να δικαιολογήσει την αθέτηση των υποσχέσεών του.
Απεδέχθη, άνευ όρων, τους επαχθέστατους όρους του μνημονίου, ενώ όπως αποδείχθηκε, είχε περιθώρια διαπραγματεύσεων.
Επί 17 μήνες, είτε από ολιγωρία, είτε από πρόθεση, οδηγεί τη χώρα στην άβυσσο.
Τέλος, μέρες τώρα αυτός και το σύστημα που τον έφερε στην εξουσία, καλλιεργούσαν επιμελώς, ένα σκηνικό κρίσης, προκειμένου να εμφανιστεί ως τροπαιούχος και να μας παρουσιάσει έναν ..θρίαμβο που ποτέ δεν πέτυχε!
Αντί, λοιπόν, να ζητήσει συγνώμη, είχε το θράσος να βγεί και να πανηγυρίσει!
Ό,τι τάχαμου διαπραγματεύτηκε σκληρά και μας …έσωσε!
Τίποτα δεν διαπραγματεύτηκε!
Ότι του έδωσαν πήρε!
Ένα αίτημα έθεσε ο κ. Παπανδρέου, δηλαδή τη μείωση του επιτοκίου δανεισμού κατά δυο μονάδες, και αυτός δεν έγινε δεκτός!
Τέτοια διαπραγμάτευση έκανε!
Η επιμήκυνση είχε αποφασιστεί εδώ και μήνες, το ίδιο και η μείωση του επιτοκίου.
Αποφασίστηκε όχι επειδή μας αγαπάνε, αλλά:
-επειδή όλοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι το μνημόνιο δεν βγαίνει και ουδείς επιθυμεί να χρεωθεί την αποτυχία!
-επειδή σ’ αυτήν την συγκυρία δεν επιθυμούν μια αναδιάρθρωση χρέους ή πτώχευση της χώρας μας. Δεν τους συμφέρει! Το είχε πεί ο κ. Σόϊμπλε.
-επειδή θέλουν, αφ’ ενός να δώσουν χρόνο στην Ισπανία (για να αποφύγει τον μηχανισμό) και αφ’ ετέρου να δελεάσουν την Πορτογαλία (για να δεχτεί τον μηχανισμό), οι οποίες την περασμένη εβδομάδα δέχθηκαν τις πιέσεις των κερδοσκόπων
Διαπραγματεύσεις έκανε ο Ιρλανδός πρωθυπουργός, που αρνήθηκε να δεχτεί την αύξηση της φορολογίας που ήθελε η κα Μέρκελ για να συναινέσει στα «ψίχουλα» που έδωσαν στον κ. Παπανδρέου.
Προφανώς, η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου, η μείωση του τοκογλυφικού επιτοκίου (αλλά και η δυνατότητα αγοράς ελληνικών ομολόγων στην πρωτογενή αγορά από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό) αποτελούν μια προσωρινή ανακούφιση. Ασπιρίνη σε βαριά άρρωστο.
Όμως, δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Απλώς μεταθέτουν τη λύση για αργότερα!
Τι δεσμεύσεις ανέλαβε;
Όταν καταλαγιάσουν τα πανηγύρια, ο πρωθυπουργός, πρέπει να εξηγήσει πειστικά στον ελληνικό λαό:
1.-Πώς θα μειώνει κατά 11 δις ευρώ, το δημόσιο χρέος κάθε χρόνο για τα επόμενα 20 χρόνια; Πως θα γίνεται χωρίς ανάπτυξη; Αν το καταφέρει, δικαιωματικά, θα πρέπει να του δοθεί το Νόμπελ Οικονομίας!
2.- Από που θα βρεθούν έσοδα 50 δις, (για τα οποία επίσης δεσμεύτηκε, το είπε και η κα. Μέρκελ), από την πώληση δημοσίων επιχειρήσεων και ακίνητης περιουσίας του δημοσίου; Ποιες ΔΕΚΟ θα πωληθούν; Ποια ακίνητα; Σε ποιους; Με ποιες διαδικασίες; Και πως θα έχουν έτοιμη τη λίστα σε λιγότερο από ένα μήνα; Δύο είναι τα ενδεχόμενα: ή μας δουλεύουν όλο αυτό το διάστημα (και έχουν ήδη έτοιμη τη λίστα) ή έχουν τις ικανότητες του Χάρυ Πότερ! (ο κ. Σαμαράς ήθελε ένα χρόνο και τον χλεύασαν)
3.-Με τις σημερινές χρηματιστηριακές και αντικειμενικές αξίες δεν θα πρόκειται για πώληση, αλλά για ξεπούλημα! Θα …ξεπουλήσουμε;
4.- Μήπως για αυτό το λόγο, τα πάντα, απαξιώνονται συστηματικά τους τελευταίους μήνες; Για να έρθουν τα «κοράκια» να αγοράσουν «αντί πινακίου φακής;»
5.- Iσχύει ακόμα, η δήλωση του κ. Παπανδρέου, (μόλις πριν λίγες βδομάδες δεσμεύτηκε), ό,τι θα φέρει νόμο που θα απαγορεύει την πώληση περιουσίας του δημοσίου;
6.- Στο πλαίσιο του συμφώνου σταθερότητας τι δεσμεύσεις ανέλαβε για μισθούς- φόρους-συντάξεις και όρια ηλικίας;
Τέλος, δεν νομίζω να σοβαρολογούσε όταν μας είπε ότι θα κερδίσουμε 6 δις από την επιμήκυνση; Υπάρχει κάποιος δανειολήπτης, που του επιμηκύνθηκε το δάνειο και πλήρωσε λιγότερα; Χαμηλότερες δόσεις ναι;
Συμπέρασμα: Το μνημόνιο είναι μια λάθος συνταγή. Όσο και να την παρατείνεις, τα ίδια αποτελέσματα θα έχει. Τα «κέρδη» του κ. Παπανδρέου είναι επικοινωνιακά και μάλλον προσωρινά. Οι ζημιές του θα είναι μεγαλύτερες όταν θα κληθεί να υλοποιήσει αυτά για τα οποία δεσμεύτηκε. Αν τα υλοποιήσει….
Η χώρα χρειάζεται όχι ένα άλλο μείγμα πολιτικής. Χρειάζεται μια άλλη πολιτική με έμφαση στην ανάπτυξη.