Αποθέωση για Καραμανλή στο Συνέδριο

Απόλυτη στήριξη Σαμαρά σε Καραμανλή... για τον κόσμο δεν το συζητάμε...

Αποθεωτική υποδοχή επεφύλαξαν στον Κώστα Καραμανλή οι χιλιάδες Νεοδημοκράτες που βρέθηκαν απόψε στο γήπεδο του Τάε Κβο Ντο και στο 8ο συνέδριο της Ν.Δ Όσες φορές αναφέρθηκε το όνομα του πρώην πρωθυπουργού στο αφιέρωμα για την πορεία της παράταξης, άλλα και κατά την ομιλία του σημερινού πρόεδρου της παράταξης Αντώνη Σαμαρά ο κόσμος ξεσπούσε σε πολύ ζωηρά χειροκροτήματα δείχνοντας την ΑΓΑΠΗ του για τον επί 13χρονια αρχηγό της παράταξης Κώστα Καραμανλή άλλα ΣΤΕΛΝΟΝΤΑΣ ταυτόχρονα και ένα μήνυμα σε όλους ότι ο ΚΑΡΑΜΑΛΙΣΜΟΣ είναι η μόνη ΚΥΡΙΑΡΧΗ τάση στους κόλπους της παράταξης. Άλλωστε και ο σημερινός πρόεδρος Αντώνης Σαμαράς στην ομιλία του συνέδεσε την ιδεολογία του κοινωνικού φιλελευθερισμού με το όνομα του ΕΘΝΑΡΧΗ και το έργο Κωνσταντίνου Καραμανλή με την Νέα Δημοκρατία Ο Κώστας Καραμανλής δέχτηκε τα χειροκροτήματα και τις επευφημίες εμφανώς συγκινημένος. Εκεί όμως που δημιουργήθηκε πανζουρλισμός όταν ο Κώστας Καραμανλής αγκαλιάστηκε με τον Σαμαρά διαψεύδοντας έτσι τους γνωστούς σεναριογράφους και τα παπαγαλάκια της ΤιΒι που προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο κόσμος, της ΝΔ είναι εξοργισμένος μαζί του... ο κόσμος καταλαβαίνει πολύ καλά τι παίχτηκε και ποιοι ενοχλήθηκαν και έπρεπε να βγάλουν τον Καραμανλή από τη μέση...

"Όχι και ο Λοβέρδος στην tv"

Σάββατο, 26 Ιουνίου 2010

"Είναι ντροπή και που βγάζουν στην τηλεόραση τον Λοβέρδο.το τι λέει δεν περιγράφεται.τώρα του φταίει η μεταπολίτευση.γιατί δεν λέει πόσα χρόνια κυβέρνησε το κόμα του?η αλήθεια ειναι πως το...


ΠΑΣΟΚ κατέστρεψε την Ελλάδα. και όμως ο κόσμος με τη βοήθεια των οργανωμένων συμφερόντων το ψηφίζει.άξιος της μοίρας του ο ελληνικός λαός. η φωτο που δημοσιεύεται με τον γιωργάκη και το μικρό παιδί.μου θυμίζει τον χίτλερ στα τελευταία του.ο γαμπρίτσος στην ΕΡΤ δεν φταίει.εντολοδόχος είναι.σας τα είχα γράψει αλλά δεν βάζετε τίποτα. ίσως γιατι !
ξέρετε πως ...ξέρω.και ξέρω πολλά. δυστυχώς δεν τα βάζετε. και για την υποψία σας πως κάτι περίεργο συμβαίνει στην Ελλάδα σας παραπέμπω στο βιβλίο του Μπρεζίνσκι,πρώην σύμβουλου εθνικήςασφάλειας στις ΗΠΑ,Η Παγκόσμια Σκακιέρα."

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

"Θα θελαν παραίτηση Χρυσοχοίδη"

"ΑΝ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΩΝ ΗΜΕΡΑ ΗΤΑΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Κ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗΣ ΘΑ ΕΙΧΕ ΛΥΣΣΑΞΕΙ...

ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ Ο ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ.ΑΥΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΦΑΣΗ ΔΕ ΦΕΡΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΥΘΥΝΗ.ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ Η ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ."

ANAΓΝΩΣΤΗΣ

Η δύναμη του Σαμαρά και του Διαδικτύου

Από Factorx | Σαβ. 26 Ιουν 2010, 11:10 στην/στις κατηγορίες Πρώτη Σελίδα.

Πόσες φορές έχουμε γράψει εδώ ότι η δύναμη του Σαμαρά είναι ο κόσμος; Πόσες φορές και εμείς και οι αναγνώστες μας επεσήμαναν ότι ο Σαμαράς πρέπει να βγει από τα κομματικά γραφεία και να ξαναβρεί τον κόσμο που τον ανέδειξε στην ηγεσία της ΝΔ, παρά τις επιθυμίες όσων, μεταξύ άλλων, προετοίμαζαν και την υποταγή στην Τρόικα, όπως αποδεικνύεται τώρα;

«Πρόθεσή μου είναι, απελευθερωμένος μετά το Συνέδριο από τα διοικητικά μου καθήκοντα, να βγω από τα κομματικά γραφεία για να βρεθώ σε όλη την Ελλάδα, δίπλα στον κάθε πολίτη, και να συζητήσω απευθείας μαζί του τα προβλήματά του, όπως εκείνος ανόθευτα τα εκφράζει. …» είπε μεταξύ άλλων χθες από το βήμα του 8ου Συνεδρίου.

Αποδεικνύοντας έτσι ότι δεν έχει χάσει την επαφή του με τις μάζες και ότι αυτές είναι και θα είναι ο πρωταρχικός παράγοντας στην διαμόρφωση της πολιτικής του.

Και απαντώντας σε όλους εκείνους που έσπευσαν να του πουλήσουν σχέσεις και επαφές με εκείνους που τον πολέμησαν.

Τα πειράματα τύπου Ρουσόπουλου τέλειωσαν στη ΝΔ.

Όχι στην έκπτωση αξιών και προτύπων, είπε απευθυνόμενος και σε όσους φιλοδοξούν να διαδραματίσουν ρόλο στη νέα Νέα Δημοκρατία.

Όχι στην φτήνια του life style, τον εξυπνακισμό που υποκατέστησε την ευφυΐα, την αυθάδεια που υποκατέστησε την αξιοπρέπεια, το θράσος που υποκατέστησε το θάρρος, την αλαζονεία που υποκατέστησε το δημόσιο ήθος.

Και φυσικά, όλοι εμείς εδώ, έχουμε κάθε λόγο να αισθανόμαστε δικαιωμένοι. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στο άνοιγμα στις μάζες. Αλλά και σε πολλά άλλα ζητήματα για τα οποία δώσαμε μάχη στο διαδίκτυο κι εμείς και οι αναγνώστες μας και δεκάδες άλλα μπλογκς σε όλη την χώρα και τελικά ενσωματώθηκαν στον mainstream πολιτικό λόγο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Αυτή είναι η δύναμη του Διαδικτύου, φίλες και φίλοι.

Πάμε μπροστά λοιπόν.

Καταλάβατε τώρα γιατί ο “Βατοπαιδινός απατεώνας” Προβόπουλος (κατά το ΠΑΣΟΚ) έγινε “Άγιος” πάλι από το ΠΑΣΟΚ;

Πως φτάσαμε στο ΔΝΤ και το μνημόνιο; Θυμάται κανείς; Για να φρεσκάρουμε τη μνήμη, έτσι για να δουν ορισμένοι που μας αμφισβητούσαν. Πάμε από τις 9 Οκτωβρίου του 2009!!

Και ξαφνικά ο Προβόπουλος ξανάγινε “έγκριτος”. Προεκλογικά ήταν “Βατοπαιδινός απατεώνας”.

Το μεγάλο πλιάτσικο ξεκίνησε με τη γνωστή συνταγή. Όσκαρ αξίζει στον κύριο Προβόπουλο…

Όταν διογκώνεις τεχνητά το έλλειμα σου και χάνεις 50εκ Ευρώ την ημέρα από την αύξηση των επιτοκίων, πως χαρακτηρίζεται κύριε Προβόπουλε;

Τίναξε τη μπάνκα ο κύριος Προβόπουλος. Άξιος.

Με αυτά και αυτά λοιπόν, φτάσαμε στην υποδούλωση της χώρας, στην παραχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας και ότι αυτό συνεπάγεται σε έσοδα και κτήσεις. Το περιβόητο μνημόνιο που ήταν πρώτο θέμα συζήτησης εδώ και μήνες άξαφνα “χάθηκε” από τα ΜΜ”Ε” ΟΤΑΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΗΚΕ ΕΠΙΣΗΜΑ! ΟΥΔΕΙΣ δημοσιογράφαρος ανέφερε τις λεπτομέρειες.

Εμείς ανακαλύψαμε ότι ακόμα και η Ελληνική μετάφραση ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΑΓΓΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ που όμως είναι το ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΗΚΕ. Από ποιούς υπογράφηκε; Μαντέψτε!

Βέβαια για να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια και να μας παραμυθιάσουν, η υπόψη πρόταση δεν υπάρχει στην ελληνική έκδοση του μνημονίου.

Όμως το επίσημο κείμενο-μνημόνιο και αυτό που υπερισχύει προφανώς είναι το Αγγλικό, το οποίο σημειωτέον είναι και το μόνο (η Ελληνική μετάφραση είναι ανυπόγραφη) που έχει και τις υπογραφές των κ. Παπακωνσταντίνου και κ. Προβόπουλου.

Κάποιοι θα πρέπει να τρέξουν σύντομα να εξαφανιστούν.

Διάβασε όλη την ανάρτηση...

Από Δεξί Εξτρέμ

Ομιλία του Προέδρου της Ν.Δ. κ. Αντώνη Σαμαρά στο 8ο Εθνικό Τακτικό Συνέδριο της Ν.Δ.

Σήμερα αναγεννιέται η Παράταξη.

Σήμερα ξαναγεννιέται η Νέα Δημοκρατία.

Σήμερα αρχίζει η αναγέννηση της Ελλάδας…

Σήμερα παίρνουμε το μέλλον στα χέρια μας.

Όλοι μαζί.

Στις πιο δύσκολες στιγμές για τον τόπο,

είμαστε όρθιοι, είμαστε ενωμένοι,

είμαστε αποφασισμένοι, κι είμαστε ακλόνητοι.

Το όγδοο Συνέδριό μας, βγάζει απόψε τον πιο καθαρό ήχο:

Αυτή η παράταξη δεν γονατίζει, δεν λυγίζει,

δεν παραδίδεται…

Αυτή η παράταξη βγάζει τον καλύτερο εαυτό της στα δύσκολα.

Και πράγματι, σήμερα ζούμε δύσκολες στιγμές ως χώρα.

Στιγμές κρίσης, ως πολιτικό σύστημα.

Συγκλονιστικές στιγμές ως παράταξη.

Ζούμε την αγωνία του παλιού που πεθαίνει.

Αλλά και τις ωδίνες του καινούργιου που γεννιέται.

Κι εμείς, η μεγάλη δημοκρατική φιλελεύθερη παράταξη, βρισκόμαστε στο επίκεντρο όλης αυτής της ιστορικής ανατροπής.

Που δεν αφορά μόνο την ανασυγκρότηση της Νέας Δημοκρατίας.

Αφορά, πάνω απ’ όλα, την Αναγέννηση της Ελλάδας.

Απαντώ σε τρία ερωτήματα:

-- Τι είναι το παλιό που πεθαίνει;

-- Τι είναι το καινούργιο που γεννιέται;

-- Και γιατί ο ρόλος της Νέας Δημοκρατίας είναι τόσο κεντρικός σε όλη αυτή την κοσμογονία;

* Πρώτον, πεθαίνει το παλιό πολιτικό σύστημα γιατί στηρίχθηκε σε επτά θανάσιμα ελαττώματα:

* Στον κρατισμό,

* Στο λαϊκισμό.

* Στην ηγεμονία των αριστερόστροφων ιδεών.

* Στην υποβάθμιση του δημοσίου συμφέροντος, υπέρ των συντεχνιών και των ισχυρών.

* Στην υποβάθμιση του εθνικού συμφέροντος, από εκείνους που θεώρησαν τον πατριωτισμό, δήθεν «ιδεολογική ακρότητα»!

* Σε μια κάλπικη ευημερία με δανεικά, σε βάρος των επομένων γενεών, χωρίς επένδυση, χωρίς παραγωγή, χωρίς ανταγωνιστικότητα.

* Σε μιαν έκπτωση αξιών και προτύπων. Που προσπάθησαν να τα γκρεμίσουν στο όνομα, δήθεν, του εκσυγχρονισμού. Με αποτέλεσμα αρετές, που είναι θεμέλια σε κάθε τόπο, σε όλες τις εποχές, αρετές όπως η εντιμότητα, η εργατικότητα, η παραγωγικότητα και η αξιοκρατία, να παραμεριστούν ως δήθεν «ξεπερασμένες»…

Και στη θέση τους να ανθίσει, η φτήνια του ακριβού life style . Ο εξυπνακισμός που υποκατέστησε την ευφυία. Η αυθάδεια που υποκατέστησε την αξιοπρέπεια. Το θράσος που υποκατέστησε το θάρρος. Η εύκολη ανέλιξη που υποκατέστησε την κοινωνική διάκριση. Η άναρθρη κραυγή που υποκατέστησε το Λόγο. Τα προνόμια που υποκατέστησαν τα δικαιώματα. Και η αλαζονεία που υποκατέστησε το δημόσιο ήθος.

Όλα αυτά το ΠΑΣΟΚ τα έφερε. Το ΠΑΣΟΚ τα εμπέδωσε. Το ΠΑΣΟΚ τα υπερασπίστηκε.

Εμείς, άλλοτε τα πολεμήσαμε. Άλλοτε τα αποδεχθήκαμε ή τα ανεχθήκαμε. Και πολύ κακώς κάναμε. Κι άλλοτε, προσπαθήσαμε να τα αλλάξουμε…

Δεν το καταφέραμε. Κι αυτό πληρώνουμε σήμερα.

Αλλά όλα αυτά δεν είναι δικά μας. Δεν μας πάνε. Δεν αντιπροσωπεύουν την Ελλάδα που θέλουμε…

Είμαστε ασυμβίβαστα αντίθετοι. Και θα τα αλλάξουμε!

Γιατί η σημερινή κρίση, τα σαρώνει όλα αυτά…

* Σαρώνει τον κρατισμό, που χρεοκόπησε: Μια χώρα ένδεκα εκατομμυρίων κατοίκων με ένα εκατομμύριο δημοσίους υπαλλήλους, ασφαλώς δεν μπορεί να πάει πουθενά. Όταν απασχολούμε στο Δημόσιο αναλογικά 4 με 5 φορές περισσότερους απ’ ό,τι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ασφαλώς δεν πάμε πουθενά.

Όταν το κράτος απορροφά τα πάντα κι εκτοπίζει τα πάντα, τότε δεν μπορεί να κάνει αυτά που πρέπει: Να παρέχει Εκπαίδευση, Ασφάλεια, δίχτυ Κοινωνικής προστασίας για τους αδύναμους, αίσθημα δικαίου για τους πολίτες, υπηρεσίες υγείας για όλους και κονδύλια για έρευνα και καινοτομία.

Όταν το κράτος παράγει γραφειοκρατία, ασφαλώς δεν θα αφήσει τίποτε να ανθίσει. Δεν θα αφήσει κανένα να δημιουργήσει και να προκόψει...

* Και ο λαϊκισμός χρεοκόπησε: όλη αυτή η ψεύτικη ρητορεία δήθεν «υπέρ του λαού», τελικώς μοίραζε προνόμια για λίγους, σε βάρος του λαού. Εξαγόραζε συνειδήσεις, δεν έλυνε κοινωνικά προβλήματα. Μοίραζε παροχές, δεν κάλυπτε ανάγκες. Δημιουργούσε νέους «προνομιούχους». Δεν αποκαθιστούσε ευκαιρίες για όλους.

Κι όποιος δεν καταλαβαίνει τι είναι λαϊκισμός να το πω με δύο παραδείγματα:

-- Λαϊκισμός είναι το «δώστα όλα…» που ακούστηκε από το ΠΑΣΟΚ, εκεί στα τέλη της δεκαετίας του ’80…

-- Λαϊκισμός είναι το «λεφτά υπάρχουν…» που ακούστηκε πριν λίγους μήνες.

Πάλι από το ΠΑΣΟΚ. Πάντα από το ΠΑΣΟΚ. Γιατί ο λαϊκισμός υπήρξε το μόνιμο σήμα κατατεθέν του ΠΑΣΟΚ…

* Η κυριαρχία των αριστερόστροφων ιδεών, επίσης χρεοκόπησε.

Διεθνώς οι ιδέες της Αριστεράς έχουν χρεοκοπήσει εδώ και χρόνια. Στην Ελλάδα όμως, κυριαρχούσαν μέχρι τώρα…

Διεθνώς οι ιδέες του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού, κυριαρχούν παντού. Στην Ελλάδα όμως, είναι σε άμυνα και κάποιες φορές τελούν υπό απαγόρευση.

Με αποτέλεσμα η επιχειρηματικότητα να έχει ενοχοποιηθεί.

Η ελευθερία στη διακίνηση των ιδεών να ακυρώνεται…

Τα Πανεπιστήμια να βρίσκονται υπό μόνιμη κατάληψη ακραίων ομάδων.

Οι καθηγητές που διατυπώνουν διαφορετική άποψη να προπηλακίζονται.

Η περιουσία των Πανεπιστημίων να καταστρέφεται.

Αυτή η κυριαρχία ακραίων ιδεολογημάτων, έχει πια πολύ βαρύ τίμημα στην καθημερινή ζωή του πολίτη.

Κάθε τόσο μικρές ομάδες καταλαμβάνουν τους δρόμους και τις πλατείες.

Καταλαμβάνουν τα λιμάνια.

Διώχνουν επενδύσεις και ξένους επισκέπτες.

Παραλύουν κάθε οικονομική δραστηριότητα.

Το αυτονόητο για κάθε άλλη δημοκρατική χώρα, θεωρείται «αδιανόητο» στην Ελλάδα.

Και το απαράδεκτο για κάθε άλλη δημοκρατική χώρα, στην Ελλάδα θεωρείται το «αυτονόητο» μιας ανυπόφορης καθημερινότητας.

Έτσι, καθημερινά μικρά πραξικοπήματα, αναστατώνουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Και η Πολιτεία είναι απρόθυμη και ανίκανη να παρέμβει.

* «Νόμος» γίνεται πλέον το δίκιο των συντεχνιών, το θράσος των αδίστακτων και το συμφέρον των ισχυρών.

Το βλέπετε καθημερινά στους δρόμους που μπλοκάρουν, στα κεντρικά ξενοδοχεία που αποκλείονται. Στα λιμάνια που κλείνουν.

Δεν έχει κανείς αντίρρηση – δεν μπορεί να έχει αντίρρηση – όταν ο λαός εκφράζει τη δίκαιη διαμαρτυρία του. Αλλά όταν μικρές ομάδες παραλύουν τη ζωή και την οικονομία, δεν «τιμωρείται» η κυβέρνηση, τιμωρείται ο ίδιος ο λαός. Δεν «πιέζεται» η κυβέρνηση. Οδηγείται σε απόγνωση ολόκληρη η κοινωνία…

* Το εθνικό συμφέρον, επίσης αποδυναμώθηκε: Ο πατριωτισμός, παντού στον κόσμο είναι προϋπόθεση συμμετοχής στα κοινά. Σε κάθε άλλη περίοδο της Ελληνικής Πολιτικής, θεωρούνταν αναμφισβήτητη αρετή για τους πολιτικούς. Σήμερα όμως ο πατριωτισμός θεωρήθηκε από κάποιους «ξεπερασμένο κουσούρι».

Επικράτησε πρόσκαιρα ένας μισαλλόδοξος και δηλητηριώδης «εθνομηδενισμός»…

Οι εθνικές προτεραιότητες στην εξωτερική πολιτική επίσης αποδυναμώθηκαν. Κάποιοι πίστεψαν ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται, τάχα, να προωθεί τα συμφέροντά της στο εξωτερικό. Ούτε να είναι διπλωματικά αυτόφωτη. Αρκεί να αναζητά την «προστασία» των Ευρωπαίων εταίρων της. Και να ευθυγραμμίζεται με τον εκάστοτε μέσον όρο που επικρατεί εκεί.

Όμως, όλα τα άλλα δημοκρατικά κράτη της Ευρώπης δεν απεμπολούν το εθνικό συμφέρον τους. Δεν διανοούνται καν να το κάνουν…

Ο Σαρκοζύ μιλάει για το εθνικό μεγαλείο της Γαλλίας.

Η Μέρκελ βάζει πάνω απ’ όλα το συμφέρον της Γερμανίας.

Το ίδιο και ο Σοσιαλιστής Πρωθυπουργός της Ισπανίας Θαπατέρο…

Το ίδιο και ο Μπερλουσκόνι…

Και ο Ομπάμα, το ίδιο.

Και ο Πούτιν, το ίδιο.

Το ίδιο και ο Ερντογάν, που οραματίζεται το «στρατηγικό βάθος» της Τουρκίας…

Μόνο ο δικός μας Πρωθυπουργός ονειρεύεται την… «παγκόσμια διακυβέρνηση»!

Αλλά η Ελλάδα θέλει ηγέτη ρεαλιστή που προασπίζεται στέρεα το εθνικό της συμφέρον. Όχι περιπλανώμενο ταξιδιώτη που προσπαθεί να σώσει τον υπόλοιπο κόσμο την ώρα που δοκιμάζεται σοβαρά η πατρίδα του.

* Αλλά και το οικονομικό μοντέλο που αναδιένειμε δανεικά, επίσης χρεοκόπησε. Η Ελλάδα, τις τελευταίες δεκαετίες, κατανάλωνε όλο και περισσότερο, επένδυε όλο και λιγότερο. Δανειζόταν όλο και περισσότερα και παρήγε όλο και λιγότερα. Η ανταγωνιστικότητά της κινήθηκε αντίστροφα με την επίπλαστη ευημερία της. Κι όταν τέλειωσαν τα ψέματα - εξ αιτίας της διεθνούς κρίσης - τότε έσκασε και η «φούσκα».

Πρόκειται για χρεοκοπία ενός ολόκληρου μοντέλου, που πρέπει να αντικατασταθεί με κάτι άλλο, κάτι εντελώς διαφορετικό.

Κι εδώ ερχόμαστε στο δεύτερο ερώτημα:

Ποιο είναι το καινούργιο που γεννιέται;

Απαντώ: Είναι ένα νέο πολιτικό-κοινωνικό μοντέλο που, επιτέλους, μπορεί να καλύψει τα πιο επικίνδυνα εθνικά μας ελλείμματα:

-- Το έλλειμμα Ανταγωνιστικότητας στην Οικονομία.

-- Το έλλειμμα Δημοκρατίας στην Πολιτική.

-- Το έλλειμμα Ασφάλειας στην Κοινωνία.

-- Και το έλλειμμα Παιδείας στην πνευματική ζωή, αλλά και στην καθημερινότητα.

Το καινούργιο, είναι η Νέα Μεταπολίτευση!

Είναι μια πρόταση που εμείς διατυπώσαμε.

Που λίγο-λίγο αγκαλιάζει ολόκληρη την Κοινωνία.

Απ’ όλους τους πολιτικούς χώρους.

Σιγά-σιγά παίρνει πιο συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Και εξελίσσεται σε μια δέσμη μεγάλων ανατροπών και τομών, με ευρύτατη κοινωνική συναίνεση.

Για να το πούμε με δύο κουβέντες:

* Νέα Μεταπολίτευση στην Παιδεία, σημαίνει ότι τα Δημόσια Πανεπιστήμια θα αναδιοργανωθούν από τα θεμέλια. Και θα λειτουργούν όπως στον υπόλοιπο κόσμο. Χωρίς άσυλο βίας και παρανομίας. Χωρίς έλεγχο από κλίκες και χωρίς περιθώρια συναλλαγής.

Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε ξανά τον τροχό. Αρκεί να τολμήσουμε…

* Νέα Μεταπολίτευση στην Υγεία σημαίνει, ότι σε κανένα δημόσιο Νοσοκομείο δεν θα κοστίζουν τα υλικά περισσότερο απ’ ότι κοστίζουν σε Νοσοκομεία παντού στον κόσμο.

Ούτε εδώ χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό. Τέρμα τα ιλιγγιώδη ελλείμματα των Νοσοκομείων.

* Νέα Μεταπολίτευση στην Ασφάλεια, σημαίνει ότι τα δικαιώματα του Πολίτη θα γίνονται σεβαστά, όχι μόνο όταν διαδηλώνει, αλλά κι όταν θέλει να πάει στη δουλειά του, όταν θέλει να λειτουργήσει την επιχείρησή του, όταν θέλει να νιώθει ο ίδιος ασφαλής στο δρόμο, την οικογένειά του ασφαλή στο σπίτι και τα παιδιά του ασφαλή στο σχολείο.

Και προστατευμένα από τρομοκρατικές επιθέσεις, όπως η χθεσινοβραδινή, την οποία ακόμα μια φορά καταδικάζω με όλη μου τη δύναμη.

Αλλά οι καταδίκες πια δεν αρκούν…

Η κρατική ανεπάρκεια γίνεται κραυγαλέα. Ο Πρωθυπουργός πρέπει επιτέλους να αναλάβει τις ευθύνες του!

* Νέα Μεταπολίτευση στη Διοίκηση, σημαίνει ότι ο κάθε πολίτης, όταν θα συναλλάσσεται με το δημόσιο, θα δίνει μόνο τον αριθμό της ταυτότητάς του ή το ΑΦΜ του και το δημόσιο θα βρίσκει εκείνο, ηλεκτρονικά, όλα τα στοιχεία του και θα τον εξυπηρετεί μέσα σε ώρες. Όχι σε εβδομάδες ή μήνες και μετά από ατέλειωτες χαμένες ώρες στις ουρές.

* Νέα Μεταπολίτευση σημαίνει ότι κάθε δικαστική υπόθεση θα κρίνεται εντός λίγων μηνών και θα τελεσιδικεί το πολύ μέσα σε ένα-ενάμιση χρόνο. Όπως γίνεται παντού στον κόσμο.

Δεν θα περνάνε ατελείωτα χρόνια. Γιατί αυτό δεν είναι Δικαιοσύνη. Είναι αρνησιδικία. Κι οδηγεί στην ανομία.

* Νέα Μεταπολίτευση, σημαίνει ότι ο αγρότης θα νιώθει το κράτος δίπλα του εκεί που το χρειάζεται. Για να εξαλείψει το μεσάζοντα και να κλείσει την ψαλίδα της ντροπής: Ανάμεσα στο χωράφι και το ράφι.

* Νέα Μεταπολίτευση σημαίνει ότι θα δοθεί στο νέο αγρότη η ευκαιρία να γίνει μέτοχος μεγαλύτερων εκμεταλλεύσεων, που αξιοποιούν τις οικονομίες κλίμακος. ‘Ώστε να ανοίξει νέες αγορές. Και να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.

* Νέα Μεταπολίτευση σημαίνει ότι σε κάθε μεγάλη απόφαση της Κυβέρνησης την ευθύνη θα έχει ένας μόνον υπουργός. Κι αυτός θα είναι υπόλογος, αν δεν προχωρήσει…

* Νέα Μεταπολίτευση σημαίνει πως ό,τι ισχύει για την παραγραφή αδικημάτων των απλών πολιτών, θα ισχύει και για τα αδικήματα υπουργών. Δεν θα έχουν οι υπουργοί και οι βουλευτές διαφορετική ποινική μεταχείριση. Ή διαφορετική διάρκεια παραγραφής.

Και θα υπάρχει πλήρης διαφάνεια στα περιουσιακά τους στοιχεία. Που θα την κρίνει ειδικό σώμα, όπου θα πλειοψηφούν έμπειροι δικαστές. Όχι τα κόμματα μεταξύ τους και με νοοτροπία αμοιβαίας συγκάλυψης.

* Νέα Μεταπολίτευση σημαίνει ότι θα υπάρχει δυνατότητα να γίνονται δημοψηφίσματα, - κι όχι μόνο για εθνικά θέματα - όταν τα επιθυμεί σημαντική μερίδα της κοινωνίας, όπως συμβαίνει σε πολλές σύγχρονες δημοκρατίες. Κι όπως θεσμοθετείται σήμερα σε πανευρωπαϊκή κλίμακα. Όχι, δηλαδή, μόνο όταν τα εγκρίνει η κυβέρνηση, όπως ισχύει σήμερα στην Ελλάδα.

Όλα αυτά είναι αυτονόητα παντού αλλού.

Νέα Μεταπολίτευση λοιπόν, είναι η Επανάσταση του Αυτονόητου.

Το οποίο στην Ελλάδα παραμένει ακόμα αδιανόητο.

Και τώρα το τρίτο ερώτημα: γιατί η Νέα Δημοκρατία είναι η μόνη που μπορεί να πρωτοστατήσει σε αυτό το αίτημα για τη Νέα Μεταπολίτευση;

Πρώτον, γιατί αυτό που καταρρέει δεν έχει τη δική της σφραγίδα, έχει τη σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα χρεοκοπεί το μοντέλο του ΠΑΣΟΚ, στα χέρια του ΠΑΣΟΚ!

Τώρα όλοι πια ζητούν νέες απαντήσεις σε νέα ερωτήματα.

Τις απαντήσεις αυτές δεν μπορεί να τις δώσει το ΠΑΣΟΚ.

Τις απαντήσεις αυτές δεν μπορούν να τις δώσουν ούτε τα κόμματα τις Αριστεράς. Που σε πολλές περιπτώσεις, είναι τα ίδια μέρος του προβλήματος.

Γιατί θα πρέπει να θυμάται η Αριστερά, ότι δεν είναι «ο σκοπός που αγιάζει τα μέσα». Αλλά ποιος ακριβώς… «αγιάζει το σκοπό»!

Ο αποκλεισμός των λιμανιών και η χαριστική βολή που δίνουν στον Τουρισμό την πιο δύσκολη χρονιά για την Ελλάδα, δεν «αγιάζει» ούτε τα μέσα ούτε το σκοπό. Απλά σπρώχνει τον κόσμο στην απελπισία…

Τις απαντήσεις αυτές δεν μπορούν να τις δώσουν ούτε κι όσοι στήριξαν το ΠΑΣΟΚ το τελευταίο διάστημα. Και έγιναν δεκανίκια ή εξαπτέρυγα του ΠΑΣΟΚ.

Δεν έχει σημασία αν το έκαναν γιατί δεν κατάλαβαν τι ψήφιζαν στη Βουλή με το περιβόητο Μνημόνιο…

Δεν έχει σημασία, αν σκόπιμα στηρίζουν την κυβέρνηση για να κόψουν – όπως θα ’θελαν - το δρόμο στη Νέα Δημοκρατία, ή γιατί τάχα πείστηκαν ότι η μεγάλη ανεργία και η βαθειά ύφεση θα…λύσουν το πρόβλημα του χρέους στην Ελλάδα! Μπορεί απλώς να μη κατάλαβαν τι ψήφιζαν. Ή μπορεί και να κατάλαβαν πολύ καλά…

Το βέβαιο είναι ότι όσοι ταυτίζονται με την Κυβέρνηση την ώρα που βουλιάζει τη χώρα, το ΠΑΣΟΚ ωφελούν και μόνο. Όχι τη χώρα!

Ένα ΠΑΣΟΚ και μια Κυβέρνηση, που μέσα σε οκτώ μήνες κατέρριψε κάθε ρεκόρ αρνητικών επιδόσεων.

Έτσι, στην πιο κρίσιμη φάση της ελληνικής μεταπολεμικής ιστορίας, έχουμε, δυστυχώς, την πιο ανάξια κυβέρνηση.

-- Στους ξένους, παρουσίασαν την πατρίδα μας ως «το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης», γιατί;

Για να δικαιολογήσουν την απάτη των προεκλογικών τους υποσχέσεων.

Δίνοντας έτσι το δικαίωμα στους κερδοσκόπους να πλήξουν καίρια την Οικονομία μας και να μετατρέψουν τους Έλληνες σε «πειραματόζωα» για παραδειγματισμό.

-- Στην Οικονομία, από το «λεφτά υπάρχουν μέχρι τις ανοησίες του «Τιτανικού», μετέτρεψαν σε φαρσοκωμωδία την πολιτική εξόδου από την κρίση. Παρέλαβαν πρόβλημα ελλείμματος και δημιούργησαν κρίση δανεισμού!

Γιγάντωσαν την ύφεση και την ανεργία, εκτόξευσαν τον πληθωρισμό, σκότωσαν την Οικοδομή και πέτυχαν το χειρότερο δυνατό:

Ανεργία και πληθωρισμός να ανεβαίνουν ταυτόχρονα!

-- Στον Τουρισμό και τη Ναυτιλία έκαναν το απίστευτο: Κατήργησαν τα δύο υπουργεία που στέγαζαν τα ισχυρότερα εθνικά μας πλεονεκτήματα.

-- Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ψήφισαν ένα «Καλλικράτη» ανήμπορο να σταθεί στα πόδια του, χωρίς πόρους, χωρίς αρμοδιότητες και με μόνη έγνοια τους τις ερχόμενες δημοτικές εκλογές.

Αλλά κι αυτό, θυμηθείτε το, θα τους γυρίσει ανάποδα…

Κι έδωσαν ψήφο στους μη πολιτογραφημένους μετανάστες, ενώ αρνήθηκαν και αρνούνται ακόμα το δικαίωμα της ψήφου στους Απόδημους Έλληνες της Διασποράς!

-- Στην Εξωτερική Πολιτική, αποδόμησαν με συνοπτικές διαδικασίες τη γεωπολιτική στρατηγική της χώρας, που μετέτρεπε την Ελλάδα σε ενεργειακό κόμβο στην ευρύτερη περιοχή.

Ενώ οι διεθνείς επαφές έχουν υποκατασταθεί από παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και μυστική διπλωματία, όπου κανείς δε γνωρίζει τι συζητείται και τι αποφασίζεται.

Κι ενώ η χώρα χρειάζεται σήμερα περισσότερο παρά ποτέ Πρωθυπουργό «Καπετάνιο στο τιμόνι», αυτός προτιμά να μεγαλοπιάνεται διαρκώς στο εξωτερικό με την …«Πράσινη Ανάπτυξη» και τη Σοσιαλιστική Διεθνή.

Η Νέα Δημοκρατία, αντίθετα, προσφέρει εναλλακτική λύση.

Γιατί έβαλε πλάτη εκεί που έπρεπε. Και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.

Αλλά και γιατί αρνήθηκε να ταυτιστεί με τις ολέθριες επιλογές του ΠΑΣΟΚ, ειδικά στο περιβόητο Μνημόνιο.

Και πώς να το ψηφίζαμε;

Όταν δεν δημιουργεί ανάπτυξη και αντίθετα βυθίζει τη χώρα σε φαύλο κύκλο ύφεσης και ανεργίας;

Όταν κόβει οριζόντια δαπάνες κι αυξάνει μαζικά τους φόρους, αντί να κυνηγά επιλεκτικά τη σπατάλη και τη φοροδιαφυγή;

Όταν τσακίζει τους αδύνατους και ταυτόχρονα αποδυναμώνει και το δίχτυ κοινωνικής τους προστασίας;

Πώς να το ψηφίσουμε, όταν δημιουργεί ένα πλέγμα ασφυξίας που δεν το αντέχει ούτε η Κοινωνία μας ούτε η Οικονομία μας;

Πώς να το ψηφίσουμε, όταν είναι το σκληρότερο πακέτο λιτότητας που έχει ποτέ επιβληθεί, αφού στην Ελλάδα μας ζητούν τη μεγαλύτερη προσαρμογή στο λιγότερο χρόνο, απ’ ό,τι έχει ποτέ συμβεί σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου;

--Κάποιοι υποστήριξαν ότι ο δανεισμός από το «μηχανισμό στήριξης» ήταν, εκείνη τη στιγμή, «η μόνη εναλλακτική λύση».

Ξεχνάνε, όμως, ότι η μάχη που δώσαμε στη Βουλή δεν ήταν για το δανεισμό, που θα πέρναγε έτσι κι αλλιώς, αλλά για τα μέτρα.

Γιατί τα μέτρα αυτά δεν σώζουν την Ελλάδα, την παγιδεύουν χειρότερα:

Σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης, μειωμένων δημοσίων εσόδων, ελλειμμάτων που παραμένουν υψηλά, νέων σκληρότερων μέτρων, μεγαλύτερης ύφεσης, επίμονα υψηλών ελλειμμάτων…

Κι αυτό οδηγεί σε πολύ βαθύτερη ύφεση. Σε ανυπόφορα υψηλή ανεργία.

Με αυτά τα μέτρα δεν ξεφεύγουν λοιπόν από το έλλειμμα.

Χώρια που το ίδιο το Μνημόνιο υπονοεί και η ίδια η Κομισιόν ομολογεί, ότι μετά από τέσσερα πολύ δύσκολα και πολύ οδυνηρά χρόνια, θα μας οδηγήσει σε… ακόμα μεγαλύτερο χρέος!

Ωραία «σωτηρία»!

Δεν διασώζει την Ελλάδα. Τη βυθίζει σε «μαύρη τρύπα» ακόμα μεγαλύτερης ύφεσης, ακόμα μεγαλύτερης υπέρ-χρέωσης.

Κι αυτό δεν το λέμε μόνον εμείς. Το λένε, όλοι ουσιαστικά οι διεθνείς αναλυτές. Το λένε όλοι οι μεγάλοι σχολιαστές. Ακόμα και Νομπελίστες Οικονομολόγοι προειδοποιούν για αυτόν το φαύλο κύκλο ύφεσης.

Κι ενώ παντού στον κόσμο είναι κοινή η αντίληψη ότι αυτό το πακέτο μέτρων οδηγεί σε πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα, κάποιοι ήθελαν να ψηφίσουμε κι εμείς τα μέτρα αυτά. Και να αφήσουμε τη χώρα χωρίς Αντιπολίτευση επί τέσσερα χρόνια!

Γιατί αν κι εμείς τα ψηφίζαμε, τότε το ΠΑΣΟΚ θα είχε την απόλυτη συνενοχή όλων στον κατήφορο όπου οδηγεί τη χώρα.

Και στα επόμενα τέσσερα χρόνια, δεν θα υπήρχε καμία θεσμική αντιπολίτευση στην Ελλάδα. Παρά μόνον οι κραυγές των διαδηλωτών στο πεζοδρόμιο.

Η Νέα Δημοκρατία, δεν τους έκανε το χατίρι. Δεν υπέκυψε σε τέτοιες πιέσεις. Προσέφερε εναλλακτική λύση για την Οικονομία. Προσέφερε και εναλλακτική λύση για την Πολιτική. Ώστε να υπάρχει ένας πόλος που δεν νομιμοποιεί την αδιέξοδη πορεία του ΠΑΣΟΚ. Αλλά εκπροσωπεί την ανάγκη να ξεπεραστεί το αδιέξοδο αυτό.

Η Νέα Δημοκρατία πρωτοστατεί στη Νέα Μεταπολίτευση και για ένα λόγο ακόμα:

Γιατί με θάρρος αναλαμβάνει τις ευθύνες της. Παράδειγμα:

Εγγυηθήκαμε να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει η χώρα μας με το ΔΝΤ. Γιατί αυτό επιβάλλει η υπευθυνότητα…

Εμείς δεν είμαστε σαν το ΠΑΣΟΚ, που όταν ήταν στην Αντιπολίτευση υπονόμευε τα πάντα, όπως το άνοιγμα στην Κίνα.

Αλήθεια θυμάστε τι έλεγε τότε, πριν μόλις ένα χρόνο, ο κ. Παπανδρέου στη Βουλή;

Θυμάστε που κατήγγειλε τη σύμβαση με την εταιρία Cosco ;

Θυμάστε που προειδοποιούσε ότι όταν έλθει στην εξουσία θα την καταργήσει;

Τώρα πανηγυρίζει για τη συμφωνία εκείνη. Και προωθεί ακόμα περισσότερο, αυτό που εμείς ξεκινήσαμε…

Όχι, το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να κάνει μαθήματα υπευθυνότητας!

Επί μήνες το ΠΑΣΟΚ διέσυρε την Ελλάδα στο εξωτερικό.

Ακόμα και τις τελευταίες μέρες ο Πρωθυπουργός συνεχίζει να ψεύδεται για τα ελλείμματα. Συνεχίζει από το εξωτερικό να διασύρει τη χώρα και να απειλεί την Αντιπολίτευση. Και μάλιστα με ποινικές διώξεις!

Σε μας, βέβαια, κακό δεν κάνει.

Γιατί θα φανεί η αλήθεια και για τα ελλείμματα…

Βλάπτει όμως τη Ελλάδα!

Όπως βλάπτει και τη δική του την παράταξη.

Πράγματι, το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να κάνει μαθήματα υπευθυνότητας…

Εμείς από την πλευρά μας δεσμευθήκαμε ότι θα χαράξουμε μια πολιτική διέξοδο, για να βγούμε μιαν ώρα αρχύτερα από το Μνημόνιο και τις δεσμεύσεις του.

-- Με άμεση προτεραιότητα μέτρα που τονώνουν την οικονομία και μειώνουν τις επιπτώσεις τις ύφεσης. Μέτρα μηδενικού κόστους, που δεν τα απαγορεύει το Μνημόνιο και δεν τα αρνείται η τρόικα…

-- Και στο συντομότερο δυνατό χρόνο, με συστηματική αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, ώστε να μπορέσουμε να βγούμε από την ανάγκη του έκτακτου δανεισμού και από τις δεσμεύσεις του Μνημονίου.

Αυτό όχι μόνο είναι εφικτό. Είναι πλέον και απαραίτητο: Γιατί είμαστε μια πλούσια χώρα, με τεράστιους αναξιοποίητους πόρους.

Μας λυγίζουν σήμερα τα χρέη…

Ενώ η περιουσία μας είναι μεγαλύτερη από τα χρέη!

Κι αν την αξιοποιήσουμε, μπορούμε όχι μόνο να ανακουφιστούμε από το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους.

Μπορούμε να μειώσουμε το χρέος συνολικά.

Μπορούμε να λύσουμε τα χέρια μας από τις υποχρεώσεις του Μνημονίου.

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα επιστρέψουμε στη σπατάλη και στη δημοσιονομική χαλάρωση. Σημαίνει, όμως, ότι θα μπορέσουμε να πάρουμε μέτρα ανάπτυξης, ανταγωνιστικότητας και αποκατάστασης της κοινωνικής δικαιοσύνης.. Για να βάλουμε τη χώρα σε ανοδική τροχιά.

Μόνο η ακίνητη περιουσία που διαχειρίζεται η Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου πλησιάζει σε αντικειμενική αξία τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ! Όσο το συνολικό χρέος μας περίπου…

Χώρια η κτηματική περιουσία των Νοσοκομείων και της Πρόνοιας - άλλα 60 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου…

Χώρια τα κληροδοτήματα του Δημοσίου…

Όλα αυτά είναι μέρος μόνο της συνολικής δημόσιας περιουσίας. Που όμως, δεν αποδίδουν ως περιουσία τίποτε στα ταμεία του κράτους!

Τη στιγμή που μας πνίγουν τα χρέη και μας «δένουν» με δρακόντειους περιορισμούς οι δανειστές μας.

Σε δύο εβδομάδες, την Τρίτη στις 7 Ιουλίου, θα δώσουμε στη δημοσιότητα μια πλήρη πρόταση για την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση.

Γιατί μπορούμε να βγούμε από το φαύλο κύκλο - από τη μαύρη τρύπα - της ατέλειωτης ύφεσης, χωρίς να πτωχεύσουμε. Φτάνει να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις.

Κι αυτός είναι ο πυρήνας της στρατηγικής μας. Αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα της Νέας Μεταπολίτευσης: Να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις για να ξεπεράσουμε την κρίση.

-- Χωρίς σύνδρομα απομόνωσης. Μια Ελλάδα ανοιχτή στον κόσμο.

-- Αλλά και χωρίς σύνδρομα υποταγής. Μια Ελλάδα με ανεξαρτησία επιλογών.

-- Μια Ελλάδα που συμμετέχει στην Ευρώπη, συν-διαμορφώνει την Ευρώπη, αλλά δεν γίνεται «Νομαρχία» της ευρώ-γραφειοκρατίας, δεν γίνεται χώρα «περιορισμένης ευθύνης», δεν γίνεται «φιλανδοποιημένη» περιοχή.

Μια Ελλάδα ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας.

Μια Ελλάδα που δεν είναι «επαίτης» της ευρωπαϊκής στήριξης, αλλά συντελεστής της κοινής Ευρωπαϊκής ισχύος.

Πρωτοστατούμε, όμως στη Νέα Μεταπολίτευση γιατί κάναμε και την Αυτοκριτική για τα σφάλματά μας. Ποτέ κόμμα δεν έκανε τόσο βαθιά και τολμηρή αυτοκριτική όσο η Νέα Δημοκρατία τους τελευταίους μήνες.

Αλλά δεν θα αφήσουμε αναπάντητες και τις προκλήσεις όσων προσπαθούν να φορτώσουν στη Νέα Δημοκρατία τα δικά τους σφάλματα, τα δικά τους αδιέξοδα και τις δικές τους αμαρτίες.

Το θετικό μας έργο δεν θα το αφήσουμε ανυπεράσπιστο!

Ούτε τώρα, ούτε ποτέ…

Άλλωστε:

-- Ποιο άλλο κόμμα τόλμησε να κάνει άνοιγμα στη βάση μετά από μια βαριά εκλογική ήττα, για να εκλέξει νέο Πρόεδρο;

-- Ποιο άλλο κόμμα πέτυχε να κινητοποιήσει τόσο μεγάλο μέρος της εκλογικής του βάσης μετά από τέτοια απογοήτευση;

-- Ποιο άλλο κόμμα, όποτε κάλεσε την οργανωμένη βάση του να ψηφίσει στις εσωκομματικές διαδικασίες, είχε τόσο μεγάλη ανταπόκριση, όσο είχαμε εμείς, και στην εκλογή νέου Προέδρου, και στην εκλογή νέου Προέδρου της ΟΝΝΕΔ και στην εκλογή νέων ηγεσιών στις τοπικές οργανώσεις; Και μάλιστα σε συνθήκες πλήρους απαξίωσης της Πολιτικής;

-- Ποιο άλλο κόμμα τολμά να πει στη Βουλή «ανοίξτε όποιες υποθέσεις θέλετε, ψάξετε όσα σκάνδαλα θέλετε, δεν με αγγίζει τίποτε, δεν έχω τίποτε να κρύψω»;

-- Ποιο άλλο κόμμα το έσυραν σε τόσες Εξεταστικές Επιτροπές από τις οποίες δεν βγήκε κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο σε βάρος στελεχών του, παρά μόνο σε βάρος αντιπάλων του;

-- Ποιο άλλο κόμμα θα κατάφερνε μέσα σε τόσο λίγο χρόνο, να αλλάξει τόσα πολλά, χωρίς εσωτερικούς κραδασμούς;

Σήμερα η Νέα Δημοκρατία μηδενίζει το κοντέρ και κάνει νέο ξεκίνημα.

Σήμερα η Νέα Δημοκρατία ξαναγεννιέται!

Τώρα που όλοι λένε ότι η Πολιτική χρεοκόπησε,

εμείς φέρνουμε ξανά την πραγματική Πολιτική

κι ανοίγουμε την αληθινή Πολιτική συζήτηση στην Ελλάδα.

Φέρνουμε ένα μοντέλο ανοιχτό στην κοινωνία.

Με πρωταγωνιστές τους αυτοδημιούργητους Έλληνες, σε κάθε τομέα της ζωής.

Χωρίς «μηχανισμούς», οικογενειοκρατία, παρέες, κολλητούς και τζάκια.

-- Μιλάω για την επιστροφή μας στο χώρο των ιδεών,

που παλιά ήταν βασικό κίνητρο για να μπει κανείς στην Πολιτική.

Κάποτε λαμπρά πνεύματα όπως του Παναγιώτη Κανελλόπουλου,

του Γιώργου Θεοτοκά, του Κωνσταντίνου Τσάτσου,

του Γιώργου Σεφέρη και του Οδυσσέα Ελύτη,

πρόβαλλαν φιλελεύθερες δημοκρατικές ιδέες γεμάτες Ελλάδα.

Κι έσπερναν ήθος και φως.

Δεν πρόκειται, λοιπόν, να επιτρέψουμε άλλη «μαύρη τρύπα» στην ελεύθερη σκέψη.

Θα επιστρέψουμε στο χώρο των ιδεών.

Και θα νικήσουμε!

-- Μιλάω για τον Κοινωνικό Φιλελευθερισμό

Που διευρύνει την εμβέλεια της Νέας Δημοκρατίας και δεξιότερα και αριστερότερα.

Γιατί ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός ξεπερνά τα παραδοσιακά τείχη

που χωρίζουν πολιτικά τους ανθρώπους.

Θα κάνουμε αμφίπλευρη διεύρυνση της επιρροής μας.

Θα κάνουμε πολύπλευρη και πολύ-επίπεδη διεύρυνση.

Αλλά θα το κάνουμε προβάλλοντας τις ιδέες μας.

Θα το κάνουμε με σημαία τις ιδέες μας.

Όχι με τη σιωπή μας…

-- Μιλάω για το κόμμα των αξιών και των αξίων.

Που το αναζητάτε όλοι σας.

Και που σας το υποσχέθηκα.

Και που τώρα το κάνουμε πράξη.

Δέστε τις μεγάλες οργανωτικές αλλαγές που αποτολμήσαμε:

Διαλέγω μερικές:

-- Για πρώτη φορά η βάση συμμετέχει σε όλα. Μετά τις πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές ανανεώθηκε το 80% των Προέδρων των ΝΟΔΕ. Οι παλαιοί μένουν δίπλα στους νέους. Ενώ η Ανανέωση προχωρά αποφασιστικά και παντού.

-- Ακόμα, για πρώτη φορά η βάση θα συμμετέχει στην επιλογή των υποψηφίων βουλευτών. Σε όλες τις περιφέρειες. Μέχρι και στις μονοεδρικές περιοχές. Παντού, ένα ποσοστό υποψηφίων το εκλέγει η βάση και το προτείνει στον Πρόεδρο. Παρακάμπτοντας όλους τους μηχανισμούς, τα κυκλώματα και τους «ενδιάμεσους» του παρελθόντος.

-- Δέστε και την Επιτροπή Αξιολόγησης στελεχών. Που θα λειτουργεί συνεχώς για την ανανέωση του Κόμματος. Και για τη δημιουργία Εθνικού Μητρώου Στελεχών. Ώστε να αποκατασταθεί η αξιοκρατία. Και να σπάσουν οι κλίκες.

-- Δέστε τις προβλέψεις και τις ρήτρες για την τακτική σύγκλιση των οργάνων.

-- Δέστε τον επιτελικό χαρακτήρα που παίρνει η κεντρική διοίκηση του κόμματος. Θεσμοθετώντας όργανο στρατηγικού σχεδιασμού αποτελούμενο από πολιτικά πρόσωπα, τεχνοκράτες και επιστήμονες.

-- Δέστε το άνοιγμα στην ηλεκτρονική εποχή και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Η νέα διαδραστική ιστοσελίδα μας, θα φέρει την κοινωνία της Γνώσης και τη Νεολαία, αλλά και τα μέσα της κοινωνικής δικτύωσης, τα social media του διαδικτύου, πολύ πιο κοντά στη Νέα Δημοκρατία.

Αυτό σημαίνει ανοικτό κόμμα.

Και μόνο ένα ανοικτό κόμμα μπορεί να είναι λαϊκό και σύγχρονο ταυτόχρονα.

Είμαστε ένα μεγάλο Κόμμα. Που οι καιροί και τα νέα δεδομένα απαιτούν να υιοθετήσει ένα σύγχρονο μοντέλο λειτουργίας. Για το λόγο αυτό αποφάσισα, ακολουθώντας τα Ευρωπαϊκά πρότυπα των αδελφών κομμάτων στο ΕΛΚ, ότι στο νέο οργανόγραμμα του Κόμματος θα προβλέπεται η δυνατότητα του Προέδρου να ορίζει μέχρι δύο Αντιπροέδρους, που θα βοηθούν τον Πρόεδρο στα καθήκοντά του μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων που ο ίδιος ο Πρόεδρος θα τους ορίσει. Είναι ανάγκη η καινούργια Νέα Δημοκρατία να γίνει πιο λειτουργική, πιο Ευρωπαϊκή πιο σύγχρονη.

Τα αλλάζουμε, λοιπόν, όλα. Ακόμα και το σπίτι του Κόμματος.

Μετά από τόσα χρόνια, η Νέα Δημοκρατία αποκτά, επιτέλους, ένα σύγχρονο κτίριο, αντάξιο ενός κόμματος του 21ου Αιώνα!

Γι’ αυτό και πρόθεσή μου είναι, απελευθερωμένος μετά το Συνέδριο από τα διοικητικά μου καθήκοντα, να βγω από τα κομματικά γραφεία για να βρεθώ σε όλη την Ελλάδα, δίπλα στον κάθε πολίτη, και να συζητήσω απευθείας μαζί του τα προβλήματά του, όπως εκείνος ανόθευτα τα εκφράζει.

Φίλες και φίλοι,

Το στοίχημα της Νέας μας παράταξης είναι να αποκαταστήσουμε τη χαμένη τιμή της Πολιτικής.

Να γιατί έκανα ο ίδιος πρωτόγνωρη και γενναία αυτοκριτική για τα λάθη μας.

Να γιατί προτίμησα να πω πικρές αλήθειες με θάρρος,

παρά με υποκρισία να κρύψω κάτω από το χαλί,

όσα έπρεπε να βγουν στην επιφάνεια.

Και να γιατί αυτή η πίκρα του κάθε Νεοδημοκράτη,

έπρεπε να καταγραφεί στο συλλογικό μας υποσυνείδητο.

Ώστε τα λάθη και οι παραλείψεις του χθες να μην εμφανιστούν ποτέ ξανά.

Και ώστε το ρολόι της Νέας Δημοκρατίας,

να μη μας πουν, ότι δήθεν σταμάτησε για πάντα

στην ήττα των προηγούμενων εκλογών.

Σήμερα λοιπόν, εδώ μπροστά σας, μπροστά στο πιο αντιπροσωπευτικό, αυθεντικό και επίσημο Σώμα της Νέας Δημοκρατίας, στο ίδιο το Συνέδριό μας,

δηλώνω, με τον πιο απόλυτο τρόπο,

ότι άνοιξα την πόρτα για να βγουν όσοι πλήγωσαν την παράταξη.

Αλλά παράλληλα άνοιξα διάπλατα την Κεντρική μας είσοδο,

για όλους τους ικανούς και τους άξιους,

που μαζί θα κτίσουμε το αύριο της Παράταξης και της Χώρας!

Πρίγκιπες και πριγκιπάτα,

βαρόνοι και φέουδα,

οικογένειες και τζάκια,

έφυγαν από το λεξικό της Νέας Δημοκρατίας μια για πάντα.

Και θα κλείσω οριστικά την πόρτα

σε όσους κρίνω ότι ντρόπιασαν, πίκραναν ή απογοήτευσαν

το λαό της Νέας Δημοκρατίας

και το φιλότιμο του Έλληνα.

Και θα το κάνω όταν και όποτε χρειαστεί…

Είμαι εδώ για να εξουδετερώσω τη φθορά και να στεριώσω την Ελπίδα.

Και θα το κάνω!

Όμως αυτό το κεφάλαιο κλείνει σήμερα.

Τώρα μόνη μας φροντίδα είναι πώς θα βγει η χώρα από την κρίση.

Χωρίς «ανήκεστο βλάβη» για την υγεία της χώρας.

Με τις ελάχιστες δηλαδή πληγές, που να είναι και επουλώσιμες…

Γιατί «άσπρη» μέρα για το λαό μας δεν μπορεί να θεωρείται

να μη χάσει τις καταθέσεις του στην Τράπεζα!

Ή να μη του κόψουν τελείως τη Σύνταξη!

Πρέπει να αποφύγουμε την εθνική κατάθλιψη που καλλιεργούν συστηματικά,

το ΠΑΣΟΚ και τα εξαπτέρυγά του.

Πρέπει να δείξουμε στο λαό ότι υπάρχει εναλλακτική λύση!

Και ταυτόχρονα προειδοποιώ το ΠΑΣΟΚ:

-- Αν διαλύσετε την Οικονομία,

Θα βρείτε εμάς απέναντί σας, όχι το ΠΑΜΕ!

Σήμερα εμείς δίνουμε τη μάχη της αληθινής σωτηρίας της χώρας.

Γι’ αυτό ζητώ από το Κόμμα μας το δαχτυλικό αποτύπωμα

των αξιών και των αξίων.

Ζητώ να υψωθούν οι συνειδήσεις όλων σας,

πάνω από τη σημερινή κατεστημένη πολιτική συμπεριφορά.

Η ματιά σας πάνω από το σήμερα.

Η καρδιά σας πάνω από τα πάθη που διαιρούν τους Έλληνες.

Τα αυτιά σας πέρα από τη σκηνοθετημένη τηλεοπτική εκδοχή της Δημοκρατίας μας.

Ζητώ από σας να νιώσετε τη συγκίνηση του ανήφορου…

Που μόνον αυτός ταιριάζει στα δύσκολα.

Και μόνον αυτός ταιριάζει στους άξιους!

Θυμηθείτε: Αν δεν αγαπάς, όλα σου φαίνονται ίδια!

Ζητώ, λοιπόν, την αγάπη σας για την Παράταξη,

για να φτιάξουμε το καινούργιο, το διαφορετικό, το ελπιδοφόρο.

Εχθρός μας: η πνευματική ακινησία που τραυμάτισε βαριά το δαιμόνιο του Έλληνα.

Εχθρός μας: η γραφειοκρατία που παραλύει τα πάντα.

Εχθρός μας: το κράτος-Μέδουσα που πετρώνει τα όνειρα των νέων παιδιών.

Αντίπαλός μας: μια Κυβέρνηση που σπαράσσεται,

παλινωδεί και αντιφάσκει συνεχώς.

Αγωνιστές και Αγωνίστριες της Νέας Δημοκρατίας,

Ακούστε: Πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνια,

ακριβώς σε λίγους μήνες,

μια πόλη ελεύθερη, η Αθήνα,

στηρίχθηκε στις δικές της δυνάμεις,

στηρίχθηκε στους δικούς της ανθρώπους,

Και μόνη της νίκησε μιαν Αυτοκρατορία

στη μάχη του Μαραθώνα!

Από τη νίκη εκείνη έγινε μια έκρηξη Πολιτισμού,

που σημάδεψε την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο Ολόκληρο.

Σημάδεψε την Παγκόσμια Ιστορία.

Γιατί η Ελλάδα, που την έχουμε στο Νου και στην Καρδιά μας,

μπορεί να είναι μικρή σε έκταση χώρου,

αλλά είναι ατέλειωτη σε έκταση χρόνου.

Αυτά, λοιπόν, είναι τα μεγάλα που μας εμπνέουν!

Το ΠΑΣΟΚ δεν θα είναι εδώ για πολύ.

Εμάς όμως μας απασχολεί η άλλη Ελλάδα.

Η Ελλάδα των ιδανικών.

Η Ελλάδα της Ελπίδας!

Σας μίλησα γι’ αυτή, ως υποψήφιος Πρόεδρος, τον περασμένο Νοέμβρη...

Και σήμερα όλοι εμείς,

η νέα Νέα Δημοκρατία,

την υποσχόμαστε στον Ελληνικό λαό.

Πολλές φορές στη ζωή μου ταξίδεψα κόντρα στον άνεμο.

Αλλά πάντα κράτησα σταθερό το τιμόνι της Ελπίδας.

Αυτή τη στιγμή όλη η Ελλάδα περιμένει από μας την Ελπίδα.

Αυτό είναι το χρέος μας.

Αυτός είναι ο ρόλος μας.

Έτσι θα αναγεννηθούμε εμείς.

Κι έτσι θα ξαναφτιάξουμε την Ελλάδα…

Γι’ αυτό σας λέω:

Ζούμε στιγμές ιστορικές:

Σήμερα ξεκινά η Αναγέννηση της Παράταξης.

Σήμερα ξεκινά η Αναγέννηση της Ελλάδας.

Θα μας πολεμήσουν πολλοί.

Γιατί ξέρουν ότι τελικά θα τα καταφέρουμε.

Γιατί φοβούνται ότι θα τα καταφέρουμε.

Και καλά κάνουν και φοβούνται.

Γιατί θα τα καταφέρουμε…

* Όταν όλα θα κλονίζονται,

όταν όλα θα απαξιώνονται,

εμείς θα μένουμε όρθιοι,

και θα κρατάμε όρθιο και τον τόπο μας.

* Όταν όλα θα αμφισβητούνται,

εμείς θα δείχνουμε το δρόμο και τη διέξοδο,

για τη χώρα και το λαό.

* Όταν όλα θα σκοτεινιάζουν,

εμείς θα δίνουμε την Ελπίδα.

Η σωτηρία της Ελλάδας δεν βρίσκεται σε δανεικά και δεκανίκια.

Βρίσκεται στις δικές της δυνάμεις.

Βρίσκεται στην αξιοσύνη του λαού της.

Βρίσκεται στα πλεονεκτήματα του τόπου μας.

Αρκεί να πιστέψουμε στον εαυτό μας,

στην Πατρίδα μας και στο μέλλον της.

Αυτή την πίστη σας ζητώ να αγκαλιάσετε.

Αυτή την πίστη σας ζητώ να κάνετε κτήμα ολόκληρου του λαού.

Τη χρειάζεται για να μείνει όρθιος.

Τη χρειάζεται για να πάρει τη μοίρα του στα χέρια του.

Μόνον εμείς μπορούμε να του την προσφέρουμε πια.

Και μόνον έτσι μπορούμε κι εμείς να αναγεννηθούμε!

Είμαστε μια παράταξη που πρόσφερε πολλά

στην Ελλάδα και στη Δημοκρατία.

Αλλά τα καλύτερα είναι ακόμα μπροστά μας…

Τα καλύτερα είναι από δω και μπρος.

Αυτό σηματοδοτεί το Συνέδριό μας!

Αυτό είναι η υπόσχεσή μας στον Ελληνικό λαό.

Έκλεψαν το μέλλον της Ελλάδας!

Εμείς θα της το ξαναδώσουμε πίσω…

Τι συμβαίνει στο Υπουργείο Εργασίας του "Λοβερδιστάν";

Δεν μπορούν οι "λευκοί"

να λύσουν τα προβλήματα των "μαύρων";

Τολμούν τα "σφάγια"

να αρνούνται την σωτηρία του "αγά";

Είναι μερικές καταστάσεις, τις οποίες ακόμα και ο πιο ευφάνταστος και γλαφυρός αφηγητής δεν μπορεί να τις περιγράψει στην απολυτότητα που τους ταιριάζει. Απολυτότητα, την οποία μπορεί να πιάσει μόνον η λαϊκή σοφία. Υπάρχει μια αθάνατη ελληνική παροιμία, την οποία την αφιερώνουμε στον "μάγειρα" Ανδρέα Λοβέρδο και το έργο του στο "μαγειρείο" του Υπουργείου Εργασίας. Ποια είναι αυτή; "Τον κώλο έχεις μάγειρα, σκατά θα μαγειρέψεις"! Τέτοια κατάσταση, που απαιτεί τη λαϊκή σοφία, είναι και η περιγραφή των "έργων και των ημερών" του Λοβέρδου στο Υπουργείο Εργασίας.Μόνον η ελληνική παράδοση μπορεί να περιγράψει με την απόλυτη ακρίβεια τα έργα και τις ημέρες του Ανδρέα Λοβέρδου σ' αυτό το υπουργείο. Μιλάμε για τον απόλυτο παραλογισμό. Μιλάμε για ένα πρωτοφανές κοινωνικό απαρχάιντ στην ….

πατρίδα της Δημοκρατίας. Το υπουργείο εργασίας φέρεται σαν το Υπουργείο Αποικιών της Μεγάλης Βρετανίας. Άνθρωποι "κόβουν" και "ράβουν" "κοστούμια", τα οποία δεν αφορούν τους ίδιους ως πρόσωπα. Φέρονται σαν τους λευκούς Βρετανούς, οι οποίοι έπαιρναν τα μέτρα των μαύρων στις αποικίες. Τι σχέση μπορεί να έχουν οι μαύροι της βρετανικής αποικιοκρατίας με τους σημερινούς Έλληνες εργαζόμενους; Καί οι δύο πέφτουν θύματα κοινωνικού και ταξικού ιμπεριαλισμού. Καί οι δύο πέφτουν θύματα "ανωτέρων", οι οποίοι αναλαμβάνουν να λύσουν τα προβλήματα των "κατωτέρων".
Στην εποχή της σκληρής βρετανικής αποικιοκρατίας τα προβλήματα των μαύρων δεν λύνονταν ποτέ, γιατί απλούστατα αυτοί, οι οποίοι επιχειρούσαν να τα λύσουν, ήταν μονίμως λευκοί. Στην καλύτερη γι' αυτούς περίπτωση δεν μπορούσαν να τα λύσουν, γιατί απλά δεν τους αφορούσαν. Δεν τα κατανοούσαν …και όταν δεν κατανοείς ένα πρόβλημα, φυσικό είναι να μην μπορείς να το λύσεις. Αυτό, στην καλύτερη περίπτωση. Στη χειρότερη περίπτωση δεν τα έλυναν, γιατί δεν τους συνέφερε να τα λύσουν. Δεν συνέφερε τους λευκούς να λύσουν τα προβλήματα των μαύρων, γιατί απλούστατα θίγονταν τα συμφέροντά τους. Μίκραιναν τα δικά τους τα "κομμάτια", όταν επιχειρούσαν δικαιότερη κατανομή της "πίτας".
Το ίδιο γίνεται σήμερα και στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα του κοινωνικού απαρχάιντ βιώνουμε μια ανάλογη κατάσταση. Κρατικοδίαιτοι "φωστήρες" προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματα του ιδιωτικού τομέα. Δημόσιοι υπάλληλοι προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματα των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα. Αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα με έναν "κατάλευκο" Λοβέρδο, ο οποίος προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα των "μαύρων" εργαζομένων. Ο "λευκός" Λοβέρδος δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα των εργαζομένων, γιατί στην καλύτερη γι' αυτόν περίπτωση δεν τα κατανοεί.
Πώς να τα κατανοήσει; Εξ αποστάσεως; Όπως ένας λευκός του Λονδίνου δεν κατανοούσε τα προβλήματα των μαύρων στη Μποτσουάνα, έτσι και ο Λοβέρδος δεν κατανοεί τα προβλήματα των εργαζομένων. Τα αντιλαμβάνεται από "απόσταση", εφόσον δεν "κατοικούν" στον ίδιο "χώρο". Τα αντιλαμβάνεται όπως ένας εκτροφέας σκύλων τα προβλήματα των σκύλων του. Κάπως έτσι κατανοεί και ο Λοβέρδος τα προβλήματα των άλλων "ειδών". Τα προβλήματα τόσο στο ασφαλιστικό όσο και στο εργασιακό.
Πώς θα κατανοήσει ο Λοβέρδος το πρόβλημα με τις συντάξεις πείνας των εργαζομένων, τη στιγμή που ο ίδιος έχει εξασφαλίσει τη δική του συνταξιοδοτική "άπλα"; Πώς θα κατανοήσει ο Λοβέρδος το πρόβλημα με τις περικοπές των μισθών, τη στιγμή που ο ίδιος επί καθεστώτος ΔΝΤ εισπράττει πολλαπλούς μισθούς; Πώς θα κατανοήσει ο Λοβέρδος τα σαράντα χρόνια εργασίας, που προτείνει για την "ωρίμανση" των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, τη στιγμή που ο ίδιος δέχεται τα δικά του βουλευτικά δικαιώματα να "ωριμάζουν" μέσα σε ελάχιστους μήνες; Μιλάμε για μεγάλη "απόσταση". Ακόμα και με "κιάλια" κατανόησης να δει την κατάσταση, δεν θα αντιληφθεί τις λεπτομέρειές της. Γιατί; Γιατί ανήκει σε διαφορετικό "κόσμο" από αυτόν που προσπαθεί να "σώσει".
Ο Λοβέρδος, που σήμερα έχει αναλάβει τη σωτηρία των "μαύρων" εργαζομένων είναι "λευκός". "Κατάλευκος" στην πραγματικότητα. Τρεις συντάξεις θα πάρει ο Λοβέρδος. Μία ως καθηγητής Πανεπιστημίου, μία ως βουλευτής και μία ως δικηγόρος. Τρεις συντάξεις, στις οποίες το κράτος —και άρα εμείς ο λαός— καταβάλει τις εισφορές του. Αυτή είναι η τεχνητή "λεύκανση" εξαιτίας ενός κράτους, το οποίο άλλους τους αντιλαμβάνεται ως "παιδιά" του και άλλους ως "παραπαίδια" του. "Λευκότατο” παιδί αυτού του κράτους είναι ο Λοβέρδος. "Λευκός"… όσο όλοι όσοι τον στηρίζουν.
"Λευκό" παιδί μιας "λευκής" κυβέρνησης ενός άεργου Πρωθυπουργού. "Λευκός" είναι ο Λοβέρδος όσο "λευκοί" είναι ο Γιωργάκης, ο Κωστάκης, η Ντόρα ή ο Κυριάκος. Οι πάντες με "ώριμα" δικαιώματα συνταξιοδότησης από μικρή ηλικία. Οι πάντες άεργοι, που επιχειρούν να λύσουν τα προβλήματα των εργαζομένων. Ανώτεροι "λευκοί", που δικαιούνται τα πάντα, χωρίς να κάνουν τίποτε. Απόλυτα διαφορετικοί από τους μαύρους", οι οποίοι θα ανεβαίνουν στις σκαλωσιές μέχρι τα εβδομήντα χρόνια τους. Τα δικαιώματά τους δεν είναι σαν τα δικαιώματα των "μαύρων", οι οποίοι θέλουν σαράντα χρόνια για να "ωριμάσουν". Τα δικαιώματα των "λευκών" θέλουν μόνον σαράντα μήνες για να "ωριμάσουν".
Αυτή η διαφορά των "ειδών" δημιουργεί άγνοια. Μια "απόσταση" άγνοιας, την οποία την κάνει ακόμα μεγαλύτερη η ίδια η προσωπική πορεία του Λοβέρδου. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί ο Λοβέρδος δεν είναι απλά άσχετος. Ο Λοβέρδος είναι ο απόλυτος εκφραστής της "λευκής" ζωής του τεμπέλη. Ο απόλυτος ορισμός της εύκολης "ζωής", την οποία δεν έζησαν οι "άλλοι". Ο Λοβέρδος έζησε την εύκολη ζωή του παρασίτου της μεταπολίτευσης. Τη ζωή του ανθρώπου, ο οποίος ποτέ δεν αγωνίστηκε για την επιβίωση. Τη ζωή αυτού, ο οποίος κατέθεσε την ψυχή του σε ένα κόμμα και αυτό ως αντιπαροχή του εξασφάλισε άπαξ την τροφή του σώματος. Τη ζωή αυτού, ο οποίος από το Πανεπιστήμιο και εντεύθεν "προοδεύει" μονίμως μετά από την "άριστη" κομματική "επιλογή" στα πανεπιστημιακά του χρόνια.
Σε σταλινική "δημοκρατία" έζησε και ανδρώθηκε ο Λοβέρδος. Σε "δημοκρατία", την οποία δεν γνώρισαν οι υπόλοιποι Έλληνες. Σε "δημοκρατία", όπου τα πάντα ξεκινούσαν και κατέληγαν στο κόμμα. Το όποιο κόμμα εξυπηρετούσε τον σταλινικό Λοβέρδο. Τον αυθεντικό σταλινικό Λοβέρδο. Ξεκίνησε με μια καλή εκπαίδευση στο ΚΚΕ και κατόπιν μετακινήθηκε στα αστικά κόμματα για τις "εισπράξεις". Ξεκίνησε, μαθαίνοντας να προσκυνά "Στάλιν" και να έχει ο ίδιος απαιτήσεις "Μπρέζνιεφ". Ό,τι τον ενδιέφερε ως πρόσωπο, το κόμμα τού το προσέφερε απλόχερα. Το κόμμα του έκανε την καλύτερη "πρόταση" για εργασία. Το κόμμα στη συνέχεια του εξασφάλισε τη σίγουρη επαγγελματική "αναρρίχηση". Το κόμμα του εξασφάλιζε ακόμα και την κοινωνική του προβολή. Ειδικά για τον Λοβέρδο, το κόμμα του εξασφάλισε και την τηλεοπτική του "εισβολή" μέσα στα σπίτια των πολιτών.
Επειδή μας εκνευρίζει το γεγονός ότι κάποιοι εκμεταλλεύονται τη μνήμη "χρυσόψαρου" της κοινωνίας, να θυμίσουμε μερικά πράγματα για τον Λοβέρδο. Μιλάμε για έναν πραγματικό λαθρεπιβάτη της ζωής. Μιλάμε για μια "Καλομοίρα" της πολιτικής μας ζωής Μιλάμε για πραγματικό παράσιτο. Παράσιτο είναι ο "κολλητός" και συγκάτοικος του γνωστού Θέμου. Τον ταΐζουμε από τότε που υπάρχει. Καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή όλων των κομματικών Παρασίτων της μεταπολίτευσης είναι. Πολιτική καριέρα κάτω από τον κώλο ενός παπαγάλου έκανε. Μόνιμος θαμώνας του Τριανταφυλλόπουλου ήταν, μέχρι να εξασφαλίσει την πολυπόθητη αναγνωρισιμότητά του.
Αυτή η αναγνωρισιμότητά του είναι το μόνο επίτευγμα της ζωής του. Μια αναγνωρισιμότητα κενή —σαν αυτή της Καλομοίρας—, εφόσον δεν αποτελεί προϊόν εργασίας. Δεν είχε έργο, για να την εξασφαλίσει διαφορετικά. Πιο πολύ τον βοήθησε στη πολιτική του καριέρα ο "μακαρίτης" ο Φιντέλ, παρά το πολιτικό του έργο και η πολιτική του σκέψη. Σταυροπόδι και αμπελοφιλοσοφώντας σε μεταμεσονύκτιες τηλεοπτικές "ζούγκλες" μπήκε στη Βουλή. Έμαθε να κάνει κάθε τέσσερα χρόνια τον καραγκιόζη και τον γλείφτη, για ν' αρπάζει τις ψήφους των γριών και των ανέραστων και έλυσε και τις ανώτερες ανησυχίες του.
Αυτός ο άνθρωπος, που ποτέ δεν βίωσε τις συνθήκες και βέβαια τα άγχη και τον πόνο του ελεύθερου επαγγελματία ή του εργαζόμενου, έρχεται να ισοπεδώσει όλα τα κεκτημένα τους …Τα με πόνο κατοχυρωμένα κεκτημένα …και μάλιστα στην πιο δύσκολη εποχή για τους εργαζόμενους. Μας ορκίζεται ότι "πονάει" με τα μέτρα που παίρνει. "Πονάει"… όπως πονάνε και πολλοί "σφαγείς" στα σφαγεία για τα σφάγια. "Πονάει" όμως και δεν πεθαίνει όπως τα "σφάγια", γιατί απλούστατα τα μέτρα που παίρνει δεν αφορούν τον ίδιο. Αυτοί, τους οποίους αφορούν τα μέτρα αυτά, "πεθαίνουν" πραγματικά, ενώ για τον Λοβέρδο, που τα παίρνει, δεν σημαίνουν τίποτε απολύτως. Οι γραβάτες του Λοβέρδου είναι πιο ακριβές από τα χρήματα, τα οποία προτείνει σε ολόκληρα νοικοκυριά για να επιβιώσουν.
Ερχόμαστε λοιπόν στο πιο κρίσιμο θέμα. Ο "λευκός" Λοβέρδος απλά δεν κατανοεί τα προβλήματα, τα οποία επιχειρεί να λύσει ή μήπως δεν τον συμφέρει να τα κατανοήσει …ακόμα κι αν μπορούσε; Μήπως αυτός, ο οποίος εμφανίζεται σήμερα να "πονά" με τις άδικες λύσεις, θα "πονούσε" πολύ περισσότερο αν κατέθετε δίκαιες λύσεις; Πώς θα πείσει κάποιος τον πολίτη για την αναγκαιότητα των μέτρων, όταν αυτά τα μέτρα δεν τον αφορούν τον ίδιο; Πώς ζητάει από τους Έλληνες να επιδείξουν τον πατριωτισμό τους και να αποδεχθούν τα άδικα και σκληρά μέτρα, όταν δεν μπορεί να αποδείξει και ο ίδιος ότι είναι "πατριώτης"; Πώς ζητάει από τους Έλληνες να αποδείξουν με την επιβίωσή τους ότι αρκούν αυτά που τους δίνει, όταν η δική του επιβίωση δεν έχει σχέση μ' αυτά;
Δύο μέτρα και δύο σταθμά έχει ο Λοβέρδος; Πώς ζητάει από τον πολίτη να θυσιαστεί στο όνομα το πατριωτισμού, για να σωθεί το κράτος, όταν ο ίδιος έχει το μεγαλύτερο κέρδος από αυτήν τη "σωτηρία"; Γιατί θα πρέπει να σωθεί ένα κράτος, όταν δεν μπορεί να σωθεί ο πολίτης; Να σωθεί το κράτος, για να μπορεί να πληρώνει τους Λοβέρδους; Να ξεπουλήσουν οι Έλληνες την πατρίδα τους, για να μπορεί το κράτος να παίρνει δάνεια, ώστε να πληρώνει τους Λοβέρδους; Αυτό είναι το λεπτό σημείο. Αυτό κάνει τον Λοβέρδο αναξιόπιστο να προτείνει λύση.
Τον Λοβέρδο δεν τον συμφέρει να "κατανοήσει" τα προβλήματα περισσότερο απ' όσο φαίνεται ότι τα κατανοεί. Δεν συμφέρει τον "Σάξονα" Λοβέρδο να καταλάβει τα προβλήματα των "μαύρων" κατοίκων της "Μποτσουάνας". Ο Λοβέρδος έχει λυμένα τα προβλήματά του εξαιτίας του κράτους και φυσικό είναι να αγωνιά για την κατάστασή του. Οι σημερινοί μισθοί του και οι μελλοντικές συντάξεις του από τα δημόσια ταμεία βγαίνουν σήμερα και ελπίζει ότι θα βγαίνουν και στο μέλλον. Γι' αυτόν τον λόγο όχι απλά τον θεωρούμε αναξιόπιστο, αλλά θεωρούμε ότι, από τη στιγμή που εκτός από υπουργός είναι και δημόσιος υπάλληλος, υπάρχει πρόβλημα με ασυμβίβαστα. Ηθικό πρόβλημα, το οποίο δεν συνδέεται απαραίτητα με τη νομιμότητα, για να θυμηθούμε και έναν άλλον άεργο "λευκό". Δεν μπορεί το ΙΚΑ, υπό τις εντολές του Λοβέρδου, να κόβει τις συντάξεις των εργαζομένων, οι οποίοι καταβάλλουν τις εισφορές τους και να έχει ως μεγαλύτερο οφειλέτη του το κράτος, το οποίο πληρώνει τον Λοβέρδο.
Αυτό είναι το ασυμβίβαστο, που συνδέεται με την έννοια της ανηθικότητας. Αν δεν χρωστούσε το κράτος στο ΙΚΑ, δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Από τη στιγμή που χρωστάει, δεν μπορεί ένας υπάλληλός του ν' αποφασίζει για την πολιτική του. Έχει συμφέρον ο Λοβέρδος να δίνει το ΙΚΑ μικρές συντάξεις, για να περισσεύουν περισσότερα στον δικό του εργοδότη. Τον συμφέρει λοιπόν να σωθεί το κράτος, απαλλασσόμενο από τις υποχρεώσεις του, για να συνεχίσει να λειτουργεί όπως λειτουργεί. Τον συμφέρει τον Λοβέρδο να θυσιαστεί ο πολίτης, για να μην φτάσει το πρόβλημα στη δική του πόρτα. Τον συμφέρει να είναι το κράτος άδικο προς τους εργαζόμενους. Τον συμφέρει να είναι αναξιόπιστο στις υποχρεώσεις του και στα χρέη του απέναντι στους εργαζόμενους, για να είναι γενναιόδωρο απέναντι στους υπαλλήλους του.
Για όσο διάστημα αυτό θα ισχύει, ο Λοβέρδος θα είναι αναξιόπιστος. Για όσο διάστημα θα είναι ο ίδιος βολεμένος σε σωσίβια "λέμβο" του ελληνικού "τιτανικού", δεν νομιμοποιείται να προτείνει λύσεις στους ναυαγούς "κολυμβητές". Για όσο διάστημα θα κτυπά με τα "κουπιά" της εξουσίας αυτούς, οι οποίοι χαροπαλεύουν για να σωθούν, θα πρέπει να γνωρίζει ότι είναι ένας κοινός "δολοφόνος". Ας παραιτηθεί ως κρατικός υπάλληλος από τη σίγουρη και υψηλόμισθη δημόσια θέση του και μόνον τότε ας επιχειρήσει να λύσει τα προβλήματα των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα. Ας αποποιηθεί ως βουλευτής τα συνταξιοδοτικά του δικαιώματα, που "ωριμάζουν" με λίγους μήνες βουλευτικής "υπηρεσίας" και ας επιβάλει τα σαράντα χρόνια ωρίμανσης για τους υπολοίπους.
Αν είναι να σωθεί το κράτος μόνο και μόνο για να μπορεί να πληρώνει τους Λοβέρδους, να μην σωθεί καθόλου. Αν "βουλιάξει" το ελληνικό "καράβι", να βουλιάξουν και οι "λέμβοι" του. Να καταστραφεί ολοσχερώς και να δούμε από εκεί και πέρα τι θα γίνει. Να μπούμε όλοι οι Έλληνες σε έναν κοινό "παρονομαστή" και ν' αναζητήσουμε όλοι μαζί τη λύση. Αν η Ελλάδα είναι πράγματι μια "Μποτσουάνα", να γίνουμε όλοι "μαύροι" και να δούμε πώς θα σωθούμε. Άλλωστε τι θα πει καταστροφή; Καταστροφή σε μια τέτοια περίπτωση είναι έννοια πολύ σχετική, εφόσον ούτε η Ελλάδα πεθαίνει ούτε ο ελληνικός λαός.
Άρα η "καταστροφή" είναι μια κατάσταση, την οποία πρέπει να την αναλύσουμε, για να την κατανοήσουμε. "Καταστροφή" δεν είναι το "τέλος". Δεν μπορεί να είναι το "τέλος", εφόσον οι παράγοντες, οι οποίοι εμπλέκονται σ’ αυτήν, είναι αθάνατοι. "Καταστροφή" μπορεί να είναι μια νέα "αρχή" με νέους όρους για όλους. Μπορεί, δηλαδή, αυτή η "καταστροφή" να σημαίνει ότι απλά περιορίζεται η δυνατότητα του κράτους να πληρώνει τους Λοβέρδους και τίποτε άλλο. Αν αυτή είναι η "καταστροφή", να τη "δοκιμάσουμε". Αν "καταστροφή" είναι να εξαλειφθούν οι "λευκοί", να τη δοκιμάσουμε.
Έλεος πια με τους κρατικοδίαιτους σωτήρες. Ακόμα δεν κατάλαβαν οι ίδιοι ότι η δική τους αχρηστίλα και ανικανότητα μάς οδήγησαν στο σημερινό χάος; Ακόμα δεν κατάλαβε ο κόσμος ότι αυτοί οι εκ του ασφαλούς σωτήρες μάς οδήγησαν στο σημερινό χάλι του ΔΝΤ; Τι πρέπει να γίνει, για να καταλάβουμε όλοι ότι δεν μπορεί κάποιοι να είναι μόνιμα "στεγνοί", όταν οι άλλοι "πνίγονται"; Μέχρι πότε οι ευνούχοι θ' αναλαμβάνουν να μας υποδεικνύουν και να μας επιβάλουν τις ορθόδοξες στάσεις στο σεξ; Πόλεμος γίνεται στη "ζούγκλα" της οικονομίας και τα βολεμένα "κανίς" του δημόσιου "καναπέ" δεν μπορούν να αφοδεύουν εκεί όπου οι άλλοι τρώνε. Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για αποτυχημένους "μάγειρες" και τραγικές "συνταγές".
Καραγκιόζη Λοβέρδε… κάποιος θα πιάσει το "κουπί" που τον χτυπάς και θα το σπάσει στο κεφάλι σου. Έξω υπάρχει πραγματική ζωή και πραγματική αγωνία επιβίωσης και δεν είναι στούντιο του Mega, για να βλέπει με κατανόηση η Τρέμη την "παράστασή" σου. Πλησιάζει η κοινωνία στα όριά της και πολλοί θα καταλάβουν ότι βρίσκονται στη λάθος ώρα να κάνουν τα λάθος πράγματα. Μη φτάσεις στο σημείο να ζηλεύεις τον ομοτράπεζο και "συναγωνιστή" σου Φιντέλ, που "έφυγε" νωρίς.



Τραϊανού Παναγιώτης
Αρχηγός του ΕΑΜ,Β’



Υ.Γ.
Λύσεις για το ασφαλιστικό πρόβλημα υπάρχουν. Λύσεις δίκαιες και εφαρμόσιμες, οι οποίες όμως δεν συμφέρουν τον Λοβέρδο και τους ομοίους του. Λύσεις, οι οποίες δεν συμφέρουν τους "λευκούς" υπαλλήλους της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Λύσεις, οι οποίες μειώνουν τη "λεία" των αφεντικών και το μερίδιο στο "πιάτο" των υπαλλήλων τους. Τέτοια λύση μπορεί να βρει ο αναγνώστης στην ιστοσελίδα του ΕΑΜ.Β’ …Στη διεύθυνση: www.eamb.gr

Ερώτηση Νικολόπουλου για το δομ. ομόλογο που αγοράστηκε με υπογραφή Κουτρουμάνη

Ερώτηση και ΑΚΕ (ΣΣ. Στο τέλος ακολουθούν φωτοτυπίες από τα Πρακτικά του ΤΕΑΠΟΚΑ με την υπογραφή του Κουτρουμάνη για αγορά δομημένου ομολόγου... και ομολογία του Ταμείου ότι από άλλο δομημένο ομόλογο που έληξε τον Φεβρουάριο τα κέρδη ήταν 18% ή πάνω από 5,7 εκ.€)

προς τον Υπουργό Εργασίας

Ρωτήθηκε ο Υπουργός Εργασίας την 22α Ιουνίου, κατά την συζήτηση της πρότασης του ΠΑΣΟΚ για την σύσταση εξεταστικής επιτροπής με αντικείμενο την αγορά ομολόγων από τους ΑΦΟ, εάν γνώριζε ή γνωρίζει να μας πει στην αίθουσα της ολομέλειας «το πρώτο ομόλογο που έληξε έφερε κέρδη η ζημίες» (πρακτικά Βουλής)

Ο Υπουργός απάντησε : ««Αγαπητέ κ. συνάδελφε, θέτετε ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα. Υπάρχουν απολογισμοί Υπάρχει απολογισμός Υπάρχει μία πρώτη σαφής απόδειξη του τι ακριβώς έχει γίνει σε ότι αφορά την περιουσία των ταμείων; Χαίρομαι που το θέτετε. Σπεύδω να πω το εξής. Έχω ζητήσει εδώ και περίπου δύο μήνες μία αναλυτικότατη καταγραφή της περιουσίας σε κινητές αξίες των ασφαλιστικών ταμείων και πολύ ειδικά το τι έγινε με τα συγκεκριμένα αυτά ομόλογα ειδικότερα, κύριε συνάδελφε, αν έληξε κάποιο και τι απόδοση είχε ώστε να αρχίσουμε να μετράμε κέρδη και ζημίες.

Δεν έχω ακόμη αυτό τον κατάλογο υπηρεσιακά. Έχω μία εκτίμηση που κάνουν οι υπηρεσίες του Υπουργείου, ότι από αυτή την διαδικασία λογιστικά, δηλαδή όχι κάτι που έληξε και αποδίδει, θα υπάρξει και ζημία 250 εκατομμυρίων ευρώ. Αλλά δεν προκύπτει κάτι συγκεκριμένο. Κάτι συγκεκριμένο θα προκύψει μόνο, όπως σωστά λέτε, όταν λήγει μία τέτοιου είδους επένδυση.. Άρα υποχρεούμαι εντός των επομένων ημερών να πιέσω τις υπηρεσίες, να έχω ακριβώς τα στοιχεία που θα δείχνουν αυτό που ζητάτε».

Δηλαδή δεν γνώριζε ή δεν γνωρίζει ο κ. Υπουργός ότι το δομημένο ομόλογο ΧS 02880 59693 είχε αγορασθεί από το ΤΕΑΠΟΚΑ για ποσό 35.000.000 Ευρώ, έληξε στις 26/2/2010 δηλαδή εδώ και 4 μήνες και επεστράφη το αρχικό κεφάλαιο των 35.000.000 ευρώ πλέον τόκων 5.670.000 ευρώ (δηλαδή απόδοση 18%έναντι τριετίας – μη υπολογιζομένου και του ανατοκισμού) που σε καμία άλλη περίπτωση δεν θα μπορούσε να επιτύχει .

Στην ίδια συζήτηση στην Βουλή ερωτήθη ο κ. Υφυπουργός Εργασίας για το κατά πόσο ό ίδιος ως συνδικαλιστής και μέλος του Δ.Σ. του ΤΕΑΠΟΚΑ, έχει δώσει θετική ψήφο ως μέλος του ΔΣ για αγορά δομημένων ομολόγων.

Άραγε γιατί την έδωσε τότε την ψήφο; Ήταν εν γνώσει του ότι προκαλούσε ζημιά ή τον είχε βάλει η τότε πολιτική ηγεσία;

Απαντώντας ο Υφυπουργός δήλωσε στην Βουλή : «Ζήτησα το λόγο, κυρία πρόεδρε, για να πω ότι δεν συμμετείχα σε αποφάσεις για αγορές δομημένων ομολόγων, όπως είπε ο κ. Νικολόπουλος. Τα δομημένα ομόλογα πρέπει να σας θυμίσω ότι στα ταμεία δεν ήρθαν ποτέ ως δομημένα ομόλογα, αλλά ως ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου υψηλής απόδοσης. Και αυτό θα φανεί και στην έρευνα. Σε ότι αφορά την συμμετοχή μου αφορά ομόλογο το οποίο ήταν κυμαινομένου επιτοκίου και είχε στην λήξη του στην ασφάλεια της προσαύξησης του κεφαλαίου κατά 50% το 2005. Για να μην υπάρχει παρεξήγηση.»

Προς τούτο καταθέτω το πρακτικό του ΔΣ του ΤΕΑΠΟΚΑ της 21/06/2005 το οποίο φέρει την υπογραφή του, όπου εκεί περιγράφεται ο χαρακτηριστικός τύπος δομημένου ομολόγου, όπως είναι και αυτά που καλούμαστε να συζητήσουμε στην εξεταστική επιτροπή.

Κατόπιν όλων των ανωτέρω ερωτάται ο κ.Υπουργός:

1. Θα προχωρήσει ο κ .Υπουργός σε έλεγχο των υπηρεσιών που δεν τον ενημέρωσαν μέχρι σήμερα και θα μας πει εάν το δομημένο αυτό ομόλογο συνέβαλε στην «λεηλασία» του ταμείου; Οφείλει μία συγνώμη για το θέμα αυτό.

* Παρακαλώ να κατατεθεί κάθε σχετικό έγγραφο και να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει την εγκυρότητα των συνημμένων αποδεικτικών εγγράφων που έφθασαν στα χέρια μου.

2. Συντονίσθηκε και αν ναι, από ποιον ο κ. Κουτρουμάνης για να ψηφίσει υπέρ της αγοράς του δομημένου ομολόγου; Εάν το πρακτικό που σας καταθέτω είναι ακριβές τότε μετά από αυτό μπορεί να παραμείνει στην θέση του;

* Τέλος, παρακαλώ εάν αναφέρθηκε σε άλλη αγορά και υπάρχει άλλο σχετικό πρακτικό του ΔΣ που ψήφισε για επένδυση σε χαρακτηριστικού τύπου δομημένου ομολόγου να το καταθέσει.

Ο ερωτών Βουλευτής

Νίκος Ι. Νικολόπουλος

Απάντηση του ΤΕΑΠΟΚΑ ότι από δομημένο ομόλογο αξίας 35 εκατ.€ του 2007 (του οποίου το κεφάλαιο επεστράφη στο Ταμείο στις 26.02.2010) το ταμείο κέρδισε μέσα σε 3 χρόνια 18% ή 5,7 εκ.€ χωρίς να υπολογίζονται οι τόκοι από τα ετήσια κέρδη!!!

Απόφαση με την ψήφο του Κουτρουμάνη προκειμένου το ΤΕΑΠΟΚΑ να επενδύσει σε δομημένο ομόλογο αξίας 8 εκ. €, διάρκεια 20 ετών και εγγυημένης απόδοσης 50%. Στα Πρακτικά αναφέρεται ακριβώς ο αλγόριθμος βάσει του οποίου υπολογίζονται οι αποδόσεις των δομημένων ομολόγων

Διάβασε όλη την ανάρτηση...

Επιστροφή στην περίληψη...

Από Δεξί Εξτρέμ

Φανταστείτε να ήταν κυβέρνηση η Ν.Δ ……

Γράφει o Παρατηρητής

Και να έκοβε τον 13ο και 14ο μισθό
Να αύξανε τα όρια συνταξιοδότησης στα 65
Να μείωνε τις συντάξεις
Το βασικό μεροκάματο στα 500 €
Η ανεργία στα ύψη
Τον Πρωθυπουργό να λέει στον Ερντογάν ότι φοβόμαστε τους Τούρκους
Με υπουργούς της να παραδέχονται ότι τα πήραν από την Siemens
Με τον Γενικό Γραμματέα του κόμματος να έχει υπογράψει τις ανταλλαγές
Με υφυπουργό να έχει υπογράψει, ως συνδικαλιστής, την αγορά ομολόγων
Η χώρα στο ΔΝΤ με................
παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων
Με 4 νεκρούς σε διαδήλωση
Με νεκρό αξιωματικό μέσα στο Υπουργείο από έκρηξη βόμβας

Τα συμπεράσματα τα αφήνω σε εσάς. Τόσο γι’ αυτά που θα είχαν συμβεί με κυβέρνηση ΝΔ, όσο και γι’ αυτά (που δεν συμβαίνουν) με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ.

Καλή επιτυχία στο Συνέδριο (και καλά μυαλά ορισμένοι)

Ευχόμαστε μετά το Συνέδριο το Διαδίκτυο να πρωταγωνιστεί στις «επικοινωνίες» της ΝΔ

Το έχουμε ξαναγράψει: Ο Σαμαράς θα έχει αποκτήσει στους μήνες που πέρασαν από το Συνέδριο της ΝΔ τόσους «κολλητούς», όσους δεν είχε αποκτήσει ποτέ στην ζωή του. Ο ίδιος βέβαια μπορεί να μην το …ξέρει, το ξέρουν όμως οι «κολλητοί» – οπότε το ίδιο κάνει γι αυτούς. Το ίδιο όμως κάνει και για τον κόσμο που είδε να αναπαράγεται μέχρι σήμερα, μέσω των «κολλητών», η ίδια νοοτροπία που επικρατούσε επί Καραμανλή. Πόρτες κλειστές, τηλέφωνα που δεν απαντούν, γραμματείς που έχουν κολλήσει στο «είναι απασχολημένος», περισπούδαστο ύφος, καμιά επαφή με την πραγματική κοινωνία.

Αυτή η νοοτροπία είχε καταστροφικές μέχρι σήμερα συνέπειες στην λεγόμενη και πολύπαθη «επικοινωνία» του κόμματος. Η ίδια αντίληψη όπως και επί εποχής Καραμανλή. Τα ίδια γερασμένα πολιτικά πρόσωπα να περνούν το «νέο μήνυμα» της ΝΔ στον κόσμο. Δεν πάει να λέει ο,τι θέλει ο Σαμαράς; Αυτή που θα εξηγήσει στον κόσμο τι λέει είναι η κ. Σπυράκη από το Mega και ο κ. Πρετεντέρης με το κ. Ψυχάρης και όλοι εκείνοι οι «επαγγελματίες της πληροφόρησης» που το «επικοινωνιακό επιτελείο» της Ρηγίλλης θεωρεί ότι πρέπει να αποτελούν τους προνομιακούς συνομιλητές του. Σε αυτούς δίνουν τις ειδήσεις, σε αυτούς τα «αποκλειστικά», στους ίδιους και τις συνεντεύξεις !!!

Τα μπλογκς, το κίνημα των αδέσμευτων και δεκάδων άλλων μπλόγκερς που πρωταγωνίστησαν στην εκλογή Σαμαρά (αν δεν την επέβαλαν) αγνοήθηκαν μέχρι σήμερα από τους συνεργάτες και συμβούλους του Σαμαρά. Εκτός δυο – τριών φωτεινών περιπτώσεων που τις αναφέρουμε ως εξαίρεση του κανόνα και δεν χρειάζεται να τις κατονομάσουμε. Ξέρουν ποιοι είναι και το ξέρουμε.

Το ίδιο ισχύει και για την μεγάλη πλειοψηφία των βουλευτών. Πρώτα θα πάνε στα ραδιόφωνα και στα κανάλια (ιδίως σε εκείνους που βρίζουν τον Σαμαρά) και μετά θα θυμηθούν και τα μπλογκς για να μην χάνουν ψηφαλάκια. Λένε πρώτα την είδηση στα κανάλια και αναφέρουν και τα μπλογκς για να δείξουν ότι συμβαδίζουν με το πνεύμα των καιρών. Και φυσικά τα αποκλειστικά που χαρίζουν σε ελάχιστα (ευτυχώς) μπλογκς δεν αφορούν ειδήσεις, αλλά βρώμικο πόλεμο και κουτσομπολιά, επειδή δεν θα τους τα περνούσαν οι εφημερίδες.

Τι σημαίνει με λίγα λόγια αυτό; Ότι σε μια εποχή που τα μπλογκς κερδίζουν κατά κράτος τα παραδοσιακά ΜΜΕ, η επικοινωνία της ΝΔ, σειρά στελεχών της και όλοι ανεξαιρέτως οι βουλευτές της επιλέγουν να στηρίζουν ακόμα τα διαπλεκόμενα μέσα.

Και όποιος διαφωνεί ας έρθει να κάνουμε διάλογο.

Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε μεταξύ άλλων και στις δημοσκοπήσεις. Δεν φταίει το μήνυμα, αλλά αυτοί που έχουν αναλάβει να το περνάνε.

Τελευταίο παράδειγμα; Ήταν τηλεοπτικό σποτ αυτό για το Συνέδριο; Στους «Αδέσμευτους Μπλόγκερς» να έλεγαν να το κάνουν θα το έκαναν καλύτερα και ΔΩΡΕΑΝ. Επειδή “φτιάχνονται” με αυτό που κάνουν και δεν αποσκοπούν πουθενά

Τι έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου, όταν στη ΝΔ του Καραμανλή και του Ρουσόπουλου τον θεωρούσαν ακόμα «Γιωργάκη»; Στηρίχτηκε στα μπλογκς. Όλοι το ξέρουμε, μόνο στη ΝΔ συνεχίζουν να το αγνοούν.

Σήμερα λοιπόν που τελειώνει ένας κύκλος και αρχίζει ένας άλλος θα μιλήσουμε ξεκάθαρα: Το μεγαλύτερο και σοβαρότερο πρόβλημα του Σαμαρά είναι η ηγετική ομάδα που θα τον πλαισιώσει. Μια δεξαμενή ιδεών που θα κινείται γύρω του και θα του μεταφέρει τον παλμό της κοινωνίας. Άνθρωποι νέοι, χωρίς προσωπικά συμφέροντα, με γνώσεις και σύγχρονη σκέψη. Και κυρίως σε επαφή με τον λαό και δοκιμασμένους όλα αυτά τα χρόνια της συμφοράς για την παράταξη.

Δήλωση του Προέδρου της Ν.Δ. κ. Αντώνη Σαμαρά σχετικά με την έκρηξη στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Πέμπτη, 24 Ιουνίου 2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνης Σαμαράς, έκανε την ακόλουθη δήλωση, σχετικά με την έκρηξη στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη:

«Πρόκειται για μια αποτρόπαια και πρωτοφανή εγκληματική επίθεση, που στοίχισε τη ζωή ενός ανθρώπου και προσέβαλε βαρύτατα τον Νόμο και τη Δημοκρατία.

Απέναντι σε τέτοια κρούσματα θηριωδίας αντιτάσσουμε την ενότητα του λαού μας και την καθολική μας απόφαση να αντιμετωπίσουμε το κακό στη ρίζα του. Εκφράζω την βαθύτατη οδύνη μου και συμπάσχω με την οικογένεια του θύματος».

Κυβέρνηση «μαθητευόμενων μάγων»

Παρασκευή, 25 Ιουνίου 2010

Του Σταυρου Λυγερου
Η πιο σοβαρή κουβέντα του πρωθυπουργού είναι ότι η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε πειραματόζωο. Απέφυγε επιμελώς, όμως, να μιλήσει και για το είδος του συντελούμενου πειράματος και για τον δικό του ρόλο. Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ευθύνεται για τη δημοσιονομική βόμβα που κληρονόμησε, αλλά έχει καταλυτικές ευθύνες για τον τρόπο που τη διαχειρίσθηκε, προκαλώντας την έκρηξή της με τις γνωστές συνέπειες.
Λογικά, η κρίση έπρεπε να λειτουργήσει σαν καταλύτης για την αντικατάσταση του ανορθολογικού, κλεπτοκρατικού και σπάταλου μοντέλου ανάπτυξης από ένα υγιές και παραγωγικό. Αντ’ αυτού, χρησιμοποιείται ως ευκαιρία για τον βίαιο μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας - κοινωνίας, σύμφωνα με τις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες. Το Μνημόνιο περιέχει επιβεβλημένες διατάξεις, αλλά συνολικά λειτουργεί σαν προκρούστια κλίνη. Γι’ αυτό και εγκλωβίζει την οικονομία σε ανατροφοδοτούμενη ύφεση. Ακόμα κι αν η αποδοχή του συγκεκριμένου Μνημονίου ήταν ο μόνος τρόπος για να κρατήσει η Ελλάδα το κεφάλι έξω από το νερό, δεν συνεπάγεται ότι το Μνημόνιο συνιστά πράγματι αποτελεσματική θεραπεία.

Τα «αιματηρά» μέτρα δεν είναι καθαρτήριο. Το πραγματικό δίλημμα είναι παραγωγικά ή αντιπαραγωγικά μέτρα και όχι σκληρότερα ή ηπιότερα. Η ανάταξη της οικονομίας απαιτεί δέσμες στοχευμένων εξυγιαντικών και αναπτυξιακών παρεμβάσεων. Η Ελλάδα έχει περιέλθει σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Για να υπάρξει διέξοδος χρειάζονται νέα πολιτικά εργαλεία, νέες ευφάνταστες προσεγγίσεις και αποτελεσματικές πρακτικές. Εξυπνες και ρεαλιστικές προτάσεις παραμένουν στα συρτάρια. Η κρίση διευκολύνει την εφαρμογή τους. Λειτουργεί σαν καταλύτης, αλλάζοντας συμπεριφορές και νοοτροπίες στο επίπεδο της κοινωνίας. Καθιστά εφικτό ό,τι μέχρι πρότινος ήταν σχεδόν ανέφικτο.

Αντί, όμως, η κυβέρνηση Παπανδρέου να εφαρμόζει παραλλήλως ένα τέτοιο δικό της πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, έχει αφεθεί στον αυτόματο πιλότο του Μνημονίου. Ο λόγος είναι ότι έχει βολευθεί πολιτικά με τη συνταγή του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης. Λειτουργώντας ως εντολοδόχος της «τρόικας», κρύβει την ανικανότητά της να αντιμετωπίσει δραστικά την κρίση. Το ελληνικό πρόβλημα είναι πρωτίστως πολιτικό και δευτερευόντως οικονομικό. Με κυβέρνηση που θυμίζει κάτι μεταξύ «παιδικής χαράς» και «μαθητευόμενων μάγων», η περιορισμένη, αλλά υπαρκτή δυνατότητα να αποφύγουμε τον γκρεμό τείνει να ακυρωθεί.

Γιώργος Παπανδρέου- Ανδρέας Λοβέρδος : άσχετοι και μοιραίοι . . .

25 Ιουνίου 2010

Το πρόβλημα με τα νομοσχέδια για το ασφαλιστικό και το εργασιακό δεν είναι ότι τα μέτρα είναι αντιλαϊκά. Aυτό να το καταπιείς άμα είναι για το μακροπρόθεσμο καλό της χώρας.
Το πρόβλημα είναι ότι τα μέτρα είναι αδιέξοδα.

Δεν έχουν τελειωμό οι ηλιθιότητες που περιλαμβάνονται στα νομοσχέδια αυτά, προφανώς γράφτηκαν από ανθρώπους που δεν έχουν ποτέ δουλέψει στη ζωή τους.

Να τρείς κλασσικές περιπτώσεις που αποδεικνύουν πόσο άμυαλοι είναι ο Παπανδρέου και ο Λοβέρδος:

Πρώτη ηλιθιότητα, έχουμε τη μείωση κατά 50% της αποζημίωσης απόλυσης, που περισσότερο αφορά τους μεγαλύτερους σε ηλικία εργαζόμενους; Πως να κρατήσουν τη δουλειά τους οι σημερινοί σαραντάρηδες και πενηντάρηδες, όταν δίνεις σημαντικότατο κίνητρο στον εργοδότη να τους ξεφορτωθεί για να πάρει πιτσιρικάδες των 600 ευρώ;
Και που θα ξαναβρούν δουλειά σε αυτή την ηλικία;
ΑΡΑ, ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΝΤΟΝΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΦΤΩΧΕΙΑ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΤΟΥΣ ΗΛΙΚΙΑ।

Δεύτερη ηλιθιότητα, είναι η παντελής έλλειψη οργανωμένου σχεδίου για οικονομική ανάπτυξη, που είναι στο μείον και, με τους τωρινούς χειρισμούς, αναμένεται να χειροτερεύσει।
Άρα πόσοι θα γίνουν οι άνεργοι; Ένα εκατομμύριο, δύο εκατομμύρια; Πόσοι; Και από πού θα εισπράττει το κράτος φόρους για να πληρώνει τους δημοσίους υπαλλήλους του όταν δεν υπάρχει κατανάλωση λόγω της υψηλής ανεργίας;
ΑΡΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΔΥΣΤΥΧΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΠΡΑΤΤΕΙ.

Τρίτο και καλύτερο είναι το ασφαλιστικό. Πρόκειται για την κορονίδα της ηλιθιότητας। Μόνο ένας ηλίθιος σαν τον Παπανδρέου δεν μπορεί να το δεί αυτό.
Ποιός, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, εργάζεται ανελλιπώς για 40 χρόνια; Δεν υπάρχουν άνθρωποι που, για οποιοδήποτε λόγο δεν κολλάνε ένσημα κάποια στιγμή (ανεργία, εξωτερικό, κ.ά.). Μέχρι ποιά ηλικία πρέπει μετά να δουλέψουν; Μέχρι τα 75 ή μήπως τα 80;
Όταν ζητάς 40 χρόνια ένσημα για να πάρει κάποιος πλήρη σύνταξη (των 360 ευρώ + 150-200 επικουρική) και μάλιστα με ύψος σύνταξης υπολογιζόμενο σε όλο τον εργασιακό βίο είναι σαν να λές στο μέσο άνθρωπο να τρέξει μαραθώνιο με έπαθλο ένα γλυφιτζούρι. Θα σου πεί να το βάλεις εκεί που ξέρεις, θα πάει η εισφοροδιαφυγή σύννεφο.
ΑΡΑ, ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ.

Όταν πάνε να γίνουν νόμοι του κράτους τέτοιες αδιέξοδες ηλιθιότητες, τότε τα πράγματα έχουν ήδη ξεκαθαρίσει.

Ο Παπανδρέου δεν μπορεί να προσφέρει τίποτε θετικό στη χώρα.

Μάλιστα, όχι μόνο δεν λύνει τα προβλήματα αλλά γυρίζει γύρω-γύρω σε όλο τον κόσμο και διακηρύσσει πόσο διεφθαρμένοι και τεμπέληδες είμαστε। Άντε μετά να μαζέψεις μεγάλες ξένες επενδύσεις για να μειώσεις τη φτώχεια και την ανεργία.
Λές και το κάνει επίτηδες ο μπαγάσας.

Πρέπει να φύγει.

Άμεσα, μόνο οι 160 βουλευτές του πασόκ έχουν στα χέρια τους τη δυνατότητα να πατήσουν το κουμπί της αποπομπής του ή όχι.

Εάν το κάνουν θα σώσουν τη χώρα, το κόμμα τους και τον εαυτό τους.

Εάν δεν το κάνουν θα το κάνει ο λαός στις εκλογές.

Το μόνο θέμα είναι: Θα καταφέρουμε να φτάσουμε ομαλά ως εκεί ή θα γίνουμε Τζαμάϊκα;

ΜΟΝΟ Η ΕΣΧΑΤΗ ΤΩΝ ΤΙΜΩΡΙΩΝ ΑΡΜΟΖΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕ ΔΙΣΤΑΣΑΝ ΝΑ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ

Πέμπτη, 24 Ιουνίου 2010

Γροθιά στο στομάχι της εθνικής μας αξιοπρέπειας.

του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Mπορεί η έκφραση να ταιριάζει περισσότερο σε αθλητική εφημερίδα, κάπως έτσι όμως πρέπει να περιγραφούν τα συναισθήματα που προκαλεί ένα άρθρο στο προχθεσινό φύλλο της παγκόσμιας έκδοσης των «Tάιμς της Nέας Yόρκης», της «Xέραλντ Tρίμπιουν».


Tο υπογράφει ένας Γερμανός ονόματι Mίκαελ Στράους, ο οποίος διδάσκει Γεωπολιτική στο Kέντρο Διπλωματικών και Στρατηγικών Σπουδών στο Παρίσι. «Eνας τρόπος να σώσουμε την Eλλάδα» είναι ο τίτλος του άρθρου. H ντροπή για το πώς κατάντησαν τη χώρα οι κυβερνήσεις της ώστε να τολμούν να γράφουν τέτοια άρθρα εξευτελισμού της Eλλάδας κάποιοι ξένοι καλοθελητές, αλλά και η οργή για τα γραφόμενα είναι τα συναισθήματα που καταλαμβάνουν αμέσως όποιον Eλληνα διαβάσει αυτό το άρθρο. Aπό την πρώτη φράση αντιλαμβάνεται αμέσως κανείς πού θέλει να φτάσει ο συγγραφέας: «Tα έθνη μερικές φορές νοικιάζουν τμήματα του εδάφους τους το ένα στο άλλο και η προκύπτουσα δουλεία (!) ωφελεί τυπικά και τα δύο μέρη: το ένα αποκτά τη χρήση πρόσθετου χώρου, ενώ το άλλο ανταμείβεται οικονομικά, πολιτικά ή με κάποιο άλλο τρόπο» αρχίζει το άρθρο.


O αρθρογράφος δεν αστειεύεται. Eπιχειρηματολογεί με ακαδημαϊκή σοβαροφάνεια: «H πρόταση ενός Γερμανού πολιτικού να πουλήσει η Eλλάδα κάνα-δυο νησιά σωστά απορρίφθηκε. H συνεπαγόμενη μεταφορά κυριαρχίας θα ήταν προβληματική» διατείνεται και προχωράει στη διαφήμιση των πλεονεκτημάτων της ενοικίασης της πατρίδας μας έναντι της πώλησης! «Tα δικαιώματα σε μια ενοικίαση μπορούν να είναι στενά ή ευρέα, η αποζημίωση μπορεί να προσλάβει ποικιλία μορφών και η χρονική περίοδος της ενοικίασης μπορεί να αντανακλά τη φύση της υποχρέωσης. Σε αυτό έγκειται η χρησιμότητα της άποψης αυτής για μια χώρα σαν την Eλλάδα. Προσφέροντας περιορισμένα δικαιώματα σε μερικά από τα εδαφικά περιουσιακά της στοιχεία και διατηρώντας παράλληλα την κυριαρχία επ’ αυτών, μπορεί να είναι ένας άριστος τρόπος για τη χρηματοδότηση μιας μείωσης του δημόσιου χρέους» υποστηρίζει ο Γερμανός «προφεσόρος». Aκάθεκτος προχωράει στο τελικό συμπέρασμα, για όποιον δεν κατάλαβε: «Aυτό υποδηλώνει ότι η ιδέα μιας οικονομικής δουλείας επί ελληνικού εδάφους μπορεί να έχει ακόμη σημασία αν αναβιώσει, μελετηθεί και προσαρμοστεί στην παρούσα κρίση» τονίζει. «Aριστος τρόπος» λοιπόν «μια οικονομική δουλεία επί ελληνικού εδάφους» για να μειώσει η Eλλάδα το δημόσιο χρέος της!

Φέρνει και παραδείγματα ο αρθρογράφος των «Tάιμς της Nέας Yόρκης» για να πείσει περί της ορθότητας των θέσεών του, αποκαλύπτοντας έτσι, ασυνείδητα ίσως, πού κατατάσσει την Eλλάδα ως χώρα: Kανάλι του Παναμά, Xονγκ Kονγκ και Γκουαντάναμο!!! Oι «μπανανίες» του Παναμά και της Kούβας του... 1890 και η εξουθενωμένη και κατά τμήματα υπό αποικιοκρατική κατοχή Kίνα της ίδιας εποχής είναι ισοδύναμες στο μυαλό του με την Eλλάδα του 21ου αιώνα! Mε σχεδόν σαδιστική ικανοποίηση, μάλιστα, υποστηρίζει ότι η Eλλάδα υπήρξε το «εργαστήριο» που απέδειξε ότι αυτή η πολιτική μπορεί να παραγάγει αποτελέσματα, όταν χρεοκόπησε το 1897! «Eίναι εντυπωσιακές οι ομοιότητες ανάμεσα στην κατάσταση της Eλλάδας το 1897 και σήμερα» ισχυρίζεται. Πλήρης διασυρμός. Kι έχει κανείς, σαν να μην έφτανε αυτό το παγκόσμιο κλίμα εξευτελισμού της Eλλάδας, τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να προσπαθεί να πείσει τους Eλληνες, που είναι καθολικά εξοργισμένοι κατά της κυβέρνησής του για τη λαίλαπα μέτρων που έχει πάρει εναντίον των μισθωτών, των γυναικών και των συνταξιούχων, ότι δήθεν... αποκατέστησε τη «διεθνή αξιοπιστία της χώρας» με την υπαγωγή της στο καθεστώς επικυριαρχίας του ΔNT!

Mνημόνιο H χώρα στο έλεος των δανειστών
Aνατριχιαστική είναι η δέσμευση που έχει αναλάβει η κυβέρνηση Παπανδρέου βάσει του διαβόητου Mνημονίου (Παράρτημα 4, σημείο 11) απέναντι στους δανειστές: «Oύτε ο δανειολήπτης ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας...»! Aυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει, όπως ανέλυσε στο «Eθνος» με άρθρο του στις 14 Iουνίου ο καθηγητής Nομικής του AΠΘ Kώστας Xρυσόγονος, ότι αν η κυβέρνηση δεν μπορέσει να πληρώσει κάποια δόση του δανείου, τότε όχι μόνο το ΔNT και η EE συνολικά, αλλά και κάθε μεμονωμένη χώρα της Eυρωζώνης που μας έχει δανείσει δικαιούται να βγάλει σε πλειστηριασμό ακόμη και το... κτίριο της Bουλής για να πάρει τα λεφτά της!