Η συζήτηση γύρω από τις πισίνες στη Νάξο έχει πάρει διαστάσεις: λειψυδρία, υπερκατανάλωση νερού, σωστές κατασκευές, τουριστική ανάπτυξη, φήμες, μύθοι και αντιδράσεις.
Ο Γιώργος Γρατσίας, ιδιοκτήτης των επιχειρήσεων «Ολοκληρωμένες Λύσεις – Γ. Γρατσίας και ΣΙΕ Ε.Ε.», ένας από τους ανθρώπους που γνωρίζουν όσο λίγοι την αγορά, μιλάει στο NaxosPress με τρόπο άμεσο και αληθινό.Χωρίς στρογγυλέματα, ξεδιαλύνει παρεξηγήσεις για το πόσο νερό καταναλώνουν οι πισίνες, πώς γεμίζουν, τι πραγματικά δημιουργεί πρόβλημα στη Νάξο, πού υστερούν οι κατασκευές και γιατί –όπως λέει ο ίδιος– «η πισίνα είναι εργαλείο για τον τουρισμό, όχι εχθρός».
Κύριε Γρατσία, βλέπουμε τα τελευταία χρόνια μεγάλη ανάπτυξη στις πισίνες. Πώς έχει αλλάξει η ζήτηση;
«Κατ’ αρχάς, να πούμε το βασικό: στη Νάξο δεν υπάρχουν “ιδιωτικές” πισίνες. Σχεδόν όλες, το 99%, είναι επαγγελματικές – δηλαδή σε επιχειρήσεις ή οικίες που νοικιάζονται. Για να έχετε μέτρο σύγκρισης, στην Πάρο περίπου το 60% είναι ιδιωτικές… Η διαφορά όπως καταλαβαίνετε είναι τεράστια.
Επίσης, τα προηγούμενα χρόνια υπήρχε μια “κόντρα” για το ποιος θα έχει τη μεγαλύτερη πισίνα. Μετά το 2015 αυτό μειώθηκε αισθητά, άρχισαν να αλλάζουν πολιτική οι επιχειρηματίες και, ειδικά με τον κορωνοϊό, η κατάσταση άλλαξε κατακόρυφα. Ο κόσμος άρχισε να ζητά προσωπικό χώρο, ατομικότητα, μικρές πισίνες 2×2, 3×5, έως 50 τ.μ.
Η σημερινή μεγάλη ζήτηση προέκυψε και από τη “χρυσή βίζα”, αφού όλο και περισσότεροι άρχισαν να αγοράζουν ακίνητα και να ζητούν πισίνα.
Ο ΕΟΤ έβαλε κι αυτός το χεράκι του: κάτω από 80 τ.μ. και 1,50 μ. βάθος δεν χρειάζεται ναυαγοσώστης, οπότε όλοι πάνε σε μικρές κατασκευές.
Σήμερα στη Νάξο έχουμε περίπου 1.500 πισίνες, χτίζουμε 50–60 νέες κάθε χρόνο. Παλιά χτίζαμε λίγες, αλλά μεγαλύτερες. Τώρα περισσότερες και μικρότερες.»
Ποιο είναι το προφίλ των πελατών σας;
«Η αγορά είναι ξεκάθαρη:
– Ξενοδόχοι σε μικρό ποσοστό
– Κυρίως άνθρωποι που αγοράζουν και φτιάχνουν σπίτια για να τα νοικιάσουν.
Η πισίνα ξεκάθαρα ανεβάζει την αξία ενός ακινήτου… Μπορεί να αυξήσει την τιμή ακόμη και στο διπλάσιο»
Μπορεί η αισθητική μιας πισίνας να συνδυαστεί με το κυκλαδίτικο τοπίο;
«Εννοείται, αρκεί να υπάρχει μέτρο. Δεν γίνεται να έχεις πισίνα 100 τ.μ. σε σπίτι 40 τ.μ. Και είναι το ζητούμενο κι αυτό που προτείνουμε στους πελάτες μας… Παράλληλα, να έχετε στο μυαλό σας ότι η συντήρηση μίας πισίνας δεν έχει το κόστος που κάποιοι νομίζουν. Νερό – ρεύμα – χημικά, δεν ξεπερνούν συνολικά τα 200 € τη σεζόν.
Το κόστος αυξάνεται λόγω της ανθρώπινης εργασίας, κι αυτό γιατί χρειάζεται καθάρισμα (τουλάχιστον) τρεις φορές την εβδομάδα.»
Ζούμε εποχή λειψυδρίας. Πώς μπορεί μια πισίνα να είναι φιλική προς το περιβάλλον;
«Να το πω όπως είναι: κυκλοφορούν πολλά fake news για τη λειψυδρία και τις πισίνες. Μια πισίνα μπορεί να γεμίσει με ό,τι νερό θέλεις, ανάλογα με τα χημικά και τη χρήση.
Αλλά η κουβέντα πρέπει να πάει αλλού: Τι τουρισμό θέλουμε;
Αν θέλουμε να ανέβουμε ποιοτικά, η πισίνα είναι εργαλείο και οφείλουμε να το χρησιμοποιούμε σωστά. Αν όχι, ας γυρίσουμε στη δεκαετία του ’80 με το σακίδιο.
Και να ξεκαθαρίσουμε επίσης με βάση επίσημα στοιχεία:
Το ΙΓΜΕ και το Πολυτεχνείο λένε ότι η σπατάλη νερού από πισίνες είναι μόλις 2%.
Δηλαδή… τίποτα. Και το επιβεβαιώνουν. Δεν είναι δικά μου λόγια.
Ομως, όλα αυτά ισχύουν όταν οι κατασκευές είναι άριστες. Εκεί εντοπίζεται το πρόβλημα.»
Υπάρχουν τεχνολογικές λύσεις που μειώνουν την κατανάλωση νερού;
«Το πρόβλημα δεν είναι η τεχνολογία. Είναι ότι στην Ελλάδα ο καθένας πάει στην εφορία, ανοίγει έναν ΚΑΔ και… “φτιάχνει πισίνες”.
Εμείς, στον ΣΕΕΠΥ (σ.σ. το σωματείο που ασχολείται επίσημα με κατασκευή και συντήρηση πίσίνας), είμαστε 37 μέλη σε όλη την Ελλάδα. Ξέρετε πόσοι κατασκευάζουν πισίνες; Πάνω από 5.000 (!!!)
Τι χρειάζεσαι για να έχεις σωστή πισίνα;
– άρτια κατασκευή,
– να μην “χάνει” νερό,
– σωστά δίκτυα για να φεύγει το νερό,
– τα ιδανικά φίλτρα για την σωστή χλωρίωση,
– και κυκλοφορία του νερού σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα με βάση τις προδιαγραφές.
Αν όλα γίνουν σωστά, δεν υπάρχει σπατάλη.
Η Πάρος έχει πάνω από 12.000 πισίνες. Εμείς είμαστε πολύ πίσω – από άγνοια και fake news.»
Πώς διαχειρίζονται οι πισίνες το νερό;
«Το 50% των πισίνων πέρυσι έμεινε ανοιχτό όλο τον χρόνο, άρα γλιτώσαμε πολύ νερό. Κι αυτό συνέβη γιατί αυξήθηκαν τα τέλη ύδρευσης. Ο φόβος δηλαδή λειτούργησε εδώ θετικά.
Να προσθέσουμε επίσης ότι οι περισσότεροι ιδιοκτήτες πισίνας έχουν κάποιο είδους κήπου οπότε και χρησιμοποιούν το νερό για το πότισμα.
Να σημειώσουμε επίσης ότι δεν υπάρχει χλώριο ύστερα από 15 μέρες, με συνέπεια το νερό να είναι καθαρό και να “επιστρέφει” στον υδροφόρο ορίζοντα.
Ο άγραφος κανόνας του επαγγέλματος είναι: Αλλαγή πλήρως του νερού κάθε 5 χρόνια σε μία πισίνα ή ανά 3 χρόνια το 1/3.»
Ποια έργα λύνουν οριστικά τη λειψυδρία στη Νάξο;
«Οσο κι εάν ακούγεται παράξενο, χρειάζονται τρεις απλές κινήσεις:
Αναβάθμιση σε 3οβάθμια επεξεργασία του Βιολογικού στα Λιβάδια και η επαναχρησιμοποίηση του νερού για άδρευση.
Η μεταφορά των αφαλατώσεων από τη πόλη της Νάξου στη Λιμνοδεξαμενή των Εγγαρών. Τι κερδίζουμε; Περισσότερο και πιο …φτηνό νερό καθότι θα αξιοποιήσουμε και τις ανανεώσιμες πηγές για τη παραγωγή ρεύματος. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι η αφαλάτωση μπορεί να παράγει γλυκό νερό σε συνεχή βάση, 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, μειώνοντας δραστικά το κόστος, λόγω του ότι χρειάζονται λιγότερα μηχανήματα αφαλάτωσης για την παραγωγή του νερού που χρειαζόμαστε
και βέβαια ολοκλήρωση φράγματος Ποταμιάς – Τσικαλαριού με την προσθήκη και των απαραίτητων δικτύων μεταφοράς νερού σε χώρους άδρευσης.
Αν γίνουν αυτά, η Νάξος αντέχει πολύ περισσότερο τουρισμό. Το ερώτημα είναι πολιτικό: μπορούν να γίνουν;»
Γιατί η Νάξος δεν θα γίνει ποτέ Μύκονος ή Πάρος;
“Ακούω συνεχώς ότι η Νάξος θα γίνει Μύκονος ή Πάρος ή Σαντορίνη… Δεν θα γίνει. Ο λόγος είναι απλός: Νόμος του Υπουργείου Πολιτισμού και δη της Εφορείας Αρχαιοτήτων που είναι απόλυτος: σε ακτίνα 500 μέτρων από βυζαντινό μνημείο απαγορεύεται η ύπαρξης πισίνας.
Άρα – χωροταξικά – από το Σαγκρί και πάνω… τίποτα. Η ενδοχώρα δεν μπορεί να αναπτυχθεί τουριστικά με βάση τις πισίνες – με άλλους τρόπους, ναι.
Και ξέρετε τι; Ευτυχώς. Οι υποδομές μας αυτή τη στιγμή δεν είναι για “Μύκονο” και δεν πρέπει να γίνουμε Μύκονος. Θέλουμε ήπια ανάπτυξη για το μέλλον των παιδιών μας.»
Περί κατανάλωσης και σωστής διαχείρισης:
«Οι τεχνολογίες εξελίσσονται, αλλά όλα ξεκινούν από τη σωστή και άρτια κατασκευή που είπαμε νωρίτερα. Στην Ελλάδα για χρόνια όλα γίνονται “με το μάτι”. Στο εξωτερικό δεν επιτρέπεται ούτε να καθαρίσεις πισίνα χωρίς πτυχίο.
Βιολογικές πισίνες δεν μπορούν να γίνουν λόγω κλίματος. Θαλασσινό νερό επιτρέπεται μόνο από γεώτρηση, όχι από τη θάλασσα.
Για την περίφημη (!!!) κατανάλωση νερού από τη χρήση πισίνας:
Η απάντηση έρχεται μέσα από μία ερώτηση: Πόσο νερό χάνουμε πλένοντας αυτοκίνητα; Ποτίζοντας γκαζόν; Πόσα αυτοκίνητα κυκλοφορούν στη Νάξο το καλοκαίρι; Τα έχουμε μετρήσει αυτά πριν αρχίσουμε να κατηγορούμε τις .. πισίνες;
Μήνυμα του Γιώργου Γρατσία προς τους κατοίκους της Νάξου
«Η λειψυδρία δεν συσχετίζεται με την πισίνα. Το ερώτημα είναι τι τουρισμό θέλουμε και πρέπει να γίνει κατανοητό ότι χωρίς έργα δεν υπάρχει ούτε ποιοτικός τουρισμός ούτε σωστή διαχείριση νερού.Η πισίνα είναι εργαλείο για καλύτερο τουρισμό.
Θέλουμε Αμερικανούς; Χωρίς πισίνες δεν έρχονται. Και είδαμε τα τελευταία χρόνια τι αφήνουν στην τοπική αγορά.
Αν δεν τους θέλουμε, ας στραφούμε σε άλλες εθνότητες. Θα καλύψουν όμως αυτό το κενό;
Ας αποφασίσουμε τι θέλουμε στη Νάξο. Αυτό είναι το κλειδί.»
και ο κος Γρατσίας καταλήγει τονίζοντας: «Η Νάξος, όπως είναι σήμερα, δεν σηκώνει άλλο τουρισμό. Ευτυχώς “αργήσαμε” να αναπτυχθούμε, γιατί τώρα με το νέο χωροταξικό θα μπουν όρια.
Οι κάτοικοι και επιχειρηματίες στην Ορεινή Νάξο διαμαρτύρονται που δεν μπορούν να γίνουν επενδύσεις, αλλά η Βυζαντινή Υπηρεσία έχει αυστηρούς νόμους – και καλά κάνει.
Στις Μικρές Κυκλάδες απαγορεύονται οι ιδιωτικές πισίνες και επιτρέπονται μόνο επαγγελματικές.
Το πραγματικό πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι οι νόμοι δεν είναι ξεκάθαροι. Και αυτό διώχνει τους σοβαρούς επενδυτές.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου