Χαιρετίζουμε τον δίκαιο αγώνα των αγροτών, έναν αγώνα που απλώνεται από τα μικρότερα νησιά του Αιγαίου, όπως η Αμοργός, έως μεγαλύτερα, όπως η Νάξος, και αφορά άμεσα τη διατροφή του λαού, το δικαίωμα στη ζωή και την εργασία στη σύγχρονη Ελλάδα.
Στα νησιά των Κυκλάδων, και ιδιαίτερα στη Νάξο, ο πρωτογενής τομέας αντιμετωπίζεται συστηματικά ως δευτερεύων από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, την Περιφέρεια και τους Δήμους, στο πλαίσιο της μονομερούς ενίσχυσης της τουριστικής μονοκαλλιέργειας. Η πρωτοβουλία αγροτών, κτηνοτρόφων, μελισσοκόμων και αλιέων να οργανωθούν έξω από τις λογικές συνεταιρισμών και συλλόγων που λειτουργούν ως παραρτήματα του τουρισμού, αναδεικνύει ότι μόνο η σύγκρουση με την πολιτική της ΚΑΠ και της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής της Ε.Ε. μπορεί να δώσει προοπτική στους παραγωγούς.
Οι κινητοποιήσεις, ακόμη και μεμονωμένες, όπως στην Αμοργό, επιβεβαιώνουν ότι ο αγώνας των αγροτών είναι αγώνας για τη διατροφική επάρκεια του λαού και την επιβίωση της υπαίθρου, δικαιώνοντας το σύνθημα «Χωρίς εμάς, τι θα φας;». Την ίδια στιγμή, το κύμα αγανάκτησης που απλώνεται σε όλη την Ευρώπη δεν οφείλεται μόνο στις σφαγές και στις άδικες επιδοτήσεις, αλλά κυρίως στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης που, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων, αυξάνει το κόστος παραγωγής, ακριβαίνει τα τρόφιμα και υποβαθμίζει την ποιότητά τους, ενώ συμφωνίες όπως αυτή με τη Mercosur θωρακίζουν τα κέρδη των μεγάλων ομίλων τροφίμων σε βάρος παραγωγών και καταναλωτών.
Στα νησιά, η απαξίωση του πρωτογενούς τομέα αποτυπώνεται με συγκεκριμένα παραδείγματα: αλιευτικά καταφύγια μετατρέπονται σε μαρίνες για πολυτελή σκάφη, στερώντας ζωτικό χώρο από τους ψαράδες.
Στη Νάξο, νησί μαζικής παραγωγής οπωροκηπευτικών και ισχυρού κτηνοτροφικού τομέα, η λειψυδρία και το απαρχαιωμένο αρδευτικό δίκτυο εξυπηρετούν κυρίως τις ανάγκες του τουρισμού, οδηγώντας την αγροτική παραγωγή σε αδιέξοδο. Η Περιφέρεια και ο Δήμος φέρουν σοβαρή ευθύνη για τη μη ολοκλήρωση του φράγματος «Τσικαλαριού» και των συναφών έργων υποδομής άρδευσης και ύδρευσης, τα οποία θα μπορούσαν να δώσουν σημαντική ώθηση στον πρωτογενή τομέα παραγωγής της Νάξου.
Στην Πάρο, παρά την ύπαρξη τεσσάρων προϊόντων Π.Ο.Π στην οινοπαραγωγή και την τυροκομία–κτηνοτροφία, δεν υφίσταται καν Γραφείο Αγροτικής και Κτηνοτροφικής Ανάπτυξης στον Δήμο, με αποτέλεσμα οι παραγωγοί να παραπέμπονται στη Νάξο.
Στη Σαντορίνη της αμπελουργίας και της φάβας, η συγκέντρωση της γης σε μεγαλοεπιχειρηματίες οδηγεί στη συγκεντροποίηση και τη νόθευση της παραγωγής, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την ελληνοποίηση τουρκικής φάβας, ενώ πρόεδρος της Ένωσης Αγροτοπαραγωγών Θήρας είναι βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.
Όλα τα παραπάνω εντάσσονται σε ένα μοντέλο ανάπτυξης που θυσιάζει τον πρωτογενή τομέα και τις ανάγκες των εργαζομένων για να εξασφαλίσει την κερδοφορία του τουριστικού κεφαλαίου. Απέναντι σε αυτή την πολιτική, ο αγώνας των αγροτών αποτελεί υπόθεση ολόκληρης της κοινωνίας και προϋπόθεση για τη διατροφική επάρκεια, την ποιότητα των τροφίμων και την αξιοπρεπή ζωή στα νησιά.
Καταδικάζουμε τη στάση των ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, της Ελληνικής Λύσης και της «Φωνής της Λογικής», που με τη θετική τους ψήφο στη νέα ΚΑΠ της Ε.Ε. συμβάλλουν στον μαρασμό της ελληνικής και ευρωπαϊκής υπαίθρου, στηρίζοντας παράλληλα τον πολεμικό προϋπολογισμό της Ε.Ε., με επικίνδυνες συνέπειες για τη ζωή των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών. 19/12/2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου