Ἀγαπητές, ἀγαπητοί,
Εορτάζω το «Έτος Καμπανέλλη - 2022» με καθυστέρηση τεσσάρων περίπου ετών. Όσο διήρκεσε, δηλαδή, εκ μέρους μου η συστηματική μελέτη ολόκληρης της θεατρικής παραγωγής τού αναμορφωτή του νεοελληνικού θεάτρου αείμνηστου Ιάκωβου Καμπανέλλη ΚΑΙ η συγγραφή της πραγματείας που σας παρουσιάζω
.Πρόκειται για τις ΜΕΛΕΤΕΣ ΝΑΞΙΑΚΗΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑΣ, τ. 5. Θεατρικά Κείμενα και Λαογραφία. Η περίπτωση του Ιάκωβου Καμπανέλλη, πρόλογος Κατερίνα Καμπανέλλη, Εκδόσεις Κ. & Μ. Σταμούλη, που κυκλοφορήθηκε προ ολίγων ημερών, και αριθμεί 650 σελίδες.
Σκοπός της τελευταίας μου αυτής πνευματικής παραγωγής (την οποία ιδιαιτέρως αγαπώ) είναι να κάνει γνωστόν τον Ιάκωβο Καμπανέλλη (Ι.Κ.). στο ελληνικό εκείνο κοινό που το συγκινεί ο κόσμος του θεάτρου αλλά και αυτός τού (μεταπολεμικού κ.ε.) λαϊκού μας πολιτισμού, «παραδοσιακού» και συγχρόνου δηλαδή, αυτού που κατά κόρον μετακενώνει στα έργα του ο Ι.Κ., λάτρης του λαϊκού μας «παραδοσιακού» πολιτισμού και οξυδερκής αναλυτής του συγχρόνου (αν, απλούστατα, δεν διέθετε αυτό το χαρακτηριστικό, δεν θα ήταν Καμπανέλλης).
Σ’ αυτήν επιχειρώ κειμενοκεντρική προσέγγιση του θεατρικού λόγου, βασισμένος αποκλειστικά στην πλούσια παραγωγή τού Ι.Κ. Την συνέθεσα (την εκπόνησα) με κατευθυντήρια αρχή μου ότι η επιστήμη μας δεν αρκείται στην απλή καταγραφή των πραγματολογικών λαογραφικών στοιχείων όταν μελετά ένα λογοτεχνικό / θεατρικό κείμενο, αλλά αντιθέτως, επικεντρώνει (i) στη λειτουργικότητα αυτών των στοιχείων μέσα στα κείμενα, (ii) στο πώς χρησιμοποιούνται από τους θεατρικούς συγγραφείς, (iii) στους σκοπούς που εξυπηρετεί η παρουσία τους στα νέα συγκείμενα, στο πώς και στο αν αυτά υπερβαίνουν εκεί πλέον την αρχική τους υπόσταση κ.λπ.
Στη νέα μου, λοιπόν, αυτή διατριβή παρουσιάζω και μελετώ:
♦ Αναπαραστάσεις της ελληνικής κοινωνίας (μέσα 1940 - αρχές του 21ου αι.), όπως αυτές αποτυπώνονται στο καμπανέλλειο έργο, δηλαδή μελετώ νεοελληνικά ΗΘΗ,
♦ τις «ανασκηνοθεσίες» κάποιων γεγονότων από τη διαχρονική ιστορική πορεία του Ελληνισμού που επέλεξε να εγκιβωτίσει στο έργο του ο Ι.Κ., θυμηθήτε, π.χ., τα έργα του «Το μεγάλο μας τσίρκο», «Ο Εχθρός Λαός», «Το Κουκί και το Ρεβύθι»,
♦ πώς ο Ι.Κ. αξιοποιεί αρχαιοελληνικούς μύθους και τους «μεταφέρει» δημιουργικά μεταπλασμένους στο παρόν,
♦ τους διαμορφωτές της συγγραφικής του παραγωγής (ο γενέθλιος τόπος -η Νάξος- ένας εξ αυτών), την αυτονομία των θεατρικών του χαρακτήρων, τον ελληνικό χαρακτήρα της δραματουργίας του, την ταυτότητά του ως συγγραφέα πολιτικού, κοινωνικού, ρεαλιστικού (κυρίως) θεάτρου. Αναλύω, επίσης, τις λαογραφικού ενδιαφέροντος απόψεις του, όπως αυτές συγκεντρώθηκαν (1990) στο βιβλίο του Από σκηνής και από πλατείας και 15 (κατ’ επιλογήν) λαογραφικά μοτίβα, σύμβολα, τελετουργικές πράξεις που συναντώ στα κείμενά του.
Αγαπητοί, αγαπητές,
Με το παρόν πόνημά μου κρίνω πως συνέβαλα στη μελέτη του έργου του μεγάλου αυτού θεατρικού ανδρός από μια άλλη επιστημονική σκοπιά∙ θεωρώ πως τον τίμησα (όπως τού αξίζει) ε τον δικό μου τρόπο... Μακάρι οι παραπάνω προσωπικές μου αξιολογήσεις να είναι και δικές σας...
Η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει στη Χώρα της Νάξου, στις 16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025, την επομένη της «Παναγίας», στον αύλειο χώρο του ιστορικού Γυμνασίου. Μέχρι τότε θα έχουν δημοσιευθεί σχετικές κατατοπιστικότερες ανακοινώσεις.
Κρίνω πως με την λιτή (όπως τη σχεδιάζουμε) αυτήν εκδήλωση οι συμπατριώτες μου θα έχουν την ευκαιρία να τιμήσουν άλλη μια φορά τον αείμνηστο θεατράνθρωπό τους!
Ἔρρωσθε!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου