Θεσμικό ατόπημα;

Γράφει ο Ευπατρίδης

Κυκλοφορεί τις τελευταίες ημέρες κάτι στα δημοσιογραφικά γραφεία, που δεν έχει μεν δημοσιευθεί σαν πληροφορία αλλά είναι από αυτές τις φήμες που θεωρούνται βέβαιες. Είναι από αυτές τις περιπτώσεις πού τα λεγόμενα των «κύκλων» των πολιτικών προσώπων έχουν μεγαλύτερη εγκυρότητα από ένα δελτίο τύπου ή ένα κανονικό πολιτικό ρεπορτάζ.

Υπάρχει λοιπόν η φήμη, που διακινείται από διάφορους κύκλους, πως ο Υπουργός Εξωτερικών “έλαβε την πρωτοβουλία” τις προηγούμενες ημέρες να συνομιλήσει με τέσσερις πρώην πρωθυπουργούς, τους Τσίπρα, Καραμανλή και Παπανδρέου, Σημίτη  προκειμένου να τους ενημερώσει για τις τελευταίες εξελίξεις στην εξωτερική πολιτική της χώρας και να ανταλλάξουν απόψεις. Οι κύκλοι αυτοί δε διευκρινίζουν αν η ενέργεια αυτή έγινε κατόπιν πρωτοβουλίας του νυν Πρωθυπουργού. Και αυτό έχει τη σημασία του.

Καταρχήν, από όσο θυμάμαι οι εν ζωή πρώην πρωθυπουργοί δεν είναι μόνο τέσσερις. Είναι έξι, συν ο νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Πικραμμένος. Εξ’ αυτών, τέσσερις είναι και σήμερα πολιτικά ενεργοί με το ρόλο του βουλευτή (Σαμαράς, Καραμανλής, Παπανδρέου, Τσίπρας).

Πως ο ΥΠΕΞ ενημέρωσε μόνο τέσσερις εξ’ αυτών;
Οι υπόλοιποι κρίθηκαν ανάξιοι ενημέρωσης, ή ότι τα γνώριζαν τόσο καλά που δεν υπήρχε λόγος; Δηλαδή είναι περισσότερο κρίσιμη η ενημέρωση του Τσίπρα από του Σαμαρά, κατά τον κ. Δένδια;

Επαναλαμβάνω πως διατηρώ αμφιβολίες κατά πόσον αυτό το θεσμικό ατόπημα διαπράχθηκε καθ’ υπόδειξη του πρωθυπουργού.
Σε αυτά τα ζητήματα ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αποδειχθεί εξαιρετικά τυπικός. Επιπλέον, θεωρώ πως αν ήθελε να γίνει τέτοια ενημέρωση στους πρώην ΠΘ, θα την έκανε ο ίδιος, όπως είναι και το θεσμικά σωστό.

Η επιλογή των καταλλήλων να ενημερωθούν έγινε από τον ίδιο τον ΥΠΕΞ. Δεν ξέρω με ποιο κριτήριο.

Τις προσωπικές του συμπάθειες ίσως; Αν είναι έτσι, τα έχουμε ξαναπεί ότι ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος. Ο Νίκος Δένδιας σήμερα, αν κάποιοι στο παρελθόν είχαν πράξει διαφορετικά, θα ήταν πολιτευτής, Κέρκυρας.

Ίσως τις προσωπικές απόψεις των πρώην ΠΘ για την εξωτερική πολιτική; Για να το ξέρουμε αυτό θα έπρεπε να ξέρουμε και το περιεχόμενο της ενημέρωσης. Ίσως αυτό αιτιολογούσε τον αποκλεισμό όσων έχουν εκφράσει επιφυλάξεις για διάφορα ζητήματα. Αν όμως ισχύει κάτι τέτοιο, θα πρέπει να διερωτηθεί ο ΥΠΕΞ γιατί νιώθει πιο άνετα με τον Τσίπρα απ’ ό, τι με τον πρώην πρωθυπουργό της παράταξης του, Αντώνη Σαμαρά.

Πάντως, όταν έχεις το προνόμιο η παράταξή σου να έχει δύο ιστορικούς πρώην ΠΘ, τους αντιμετωπίζεις σαν ευκαιρία, όχι σα βραχνά.
Οι συμβουλές, οι εμπειρίες και οι διασυνδέσεις μπορούν να είναι εξαιρετικά χρήσιμες.
Είναι όμως δικαίωμα του κάθε ΥΠΕΞ ποια εργαλεία θα ακολουθήσει. Και θα κριθεί για αυτό, εκ του αποτελέσματος.