Ιστορίες «αριστερής τρέλας»

 Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου                      Η ΧΩΡΑ βρίσκεται στα πρόθυρα ενός νέου γενικευμένου lockdown και προσπαθεί να το αποφύγει με νύχια και με δόντια. Τη στιγμή που η πανδημία επελαύνει σε όλη την Ευρώπη δημιουργώντας το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο. Η παγκόσμια κοινότητα αντιμετωπίζει με τρόμο το πώς θα είναι η μέρα που ξημερώσει μετά την πανδημία και πόσο μεγάλη θα είναι η ζημιά σε ανθρώπινες ζωές ή σε υποβαθμισμένες ζωές. Κι όμως, ενώ συμβαίνουν αυτά, στην Ελλάδα κάποιοι κάνουν τους «τρελούς» ή πουλάνε «αριστερή τρέλα».
ΚΑΠΟΙΟΙ μετράνε εναγωνίως θύματα και κρούσματα. Πιστεύοντας ίσως ότι όσο περισσότερα είναι τόσο το καλύτερο γι’ αυτούς! «Από πού και ως πού;» είναι η εύλογη απορία που γεννά η κοινή λογική. Προφανώς δεν προκύπτει από πουθενά η δικαίωση μιας τέτοιας μακάβριας προσδοκίας. Οι πολίτες βλέπουν τι γίνεται παντού και καταλαβαίνουν. Κάποιοι άλλοι νομίζουν ότι με κάποιον μαγικό τρόπο επέρχεται κάποιου είδους «συμψηφισμός» με την τραγωδία στο Μάτι. Κάνοντας(;) ότι δεν αντιλαμβάνονται την εξόφθαλμη διαφορά της πανδημίας από την εγκληματική αμέλεια και ανικανότητα. Κάποιοι τρίτοι της ίδιας πολιτικής μήτρας συνεχίζουν απτόητοι την παραγωγή fake news. «Παλιά μου τέχνη κόσκινο». Κατασκεύασαν και διακίνησαν κυρίως μέσω του Διαδικτύου ότι τα «αφιονισμένα» ΜΑΤ -στη διάρκεια των επεισοδίων στο Γαλάτσι- μπήκαν στην κουζίνα ενός καταστήματος και χτύπησαν με κλομπ στο… κεφάλι ένα… 5χρόνο παιδάκι! Χαμός στα σόσιαλ μίντια. Στα κάγκελα η «ευαίσθητη» Αριστερά. Μέχρι να περάσουν λίγες ώρες για να σκάσει κι αυτή η φούσκα.

ΓΙΑΤΙ όμως κάθισαν κάποιοι στα υπόγεια και φούσκωναν μια φούσκα, η οποία ήταν προφανές ότι δεν αντέχει πολλά-πολλά; Διπλοβάρδια μήπως και αλλάξει η ατζέντα. Μήπως και ξεχαστεί η αποτροπιαστική φωτογραφία του πρύτανη, η οποία αποκάλυψε τον αυθεντικό φασισμό που κρύβουν μέσα τους «τα δικά μας παιδιά» με τις κουκούλες και σόκαρε τους πάντες. Ακόμα και η καταδίκη που έγινε με χαρακτηριστική καθυστέρηση, απέφυγε να μιλήσει για τους αυτουργούς της αθλιότητας. Σε αντίθεση με τη βουλευτή Εβρου κ. Α. Γκαρά, η οποία δεν απέφυγε να μιλήσει. Είπε ότι με την επικήρυξη των δραστών είναι σαν «να ζητούν από τον κόσμο να γίνουν καταδότες»! Βάσει του βιογραφικού της, το 2008 όταν οι δράστες της απάνθρωπης επίθεσης εναντίον της Κ. Κούνεβα επικηρύχθηκαν με 1.000.000 ευρώ -κάτι που τότε χαιρετίστηκε απ’ όλους- η κ. Γκαρά ήταν ενήλικη και μάλλον θα έπρεπε να θυμάται. Εκτός κι αν όπως υπάρχει καλή και κακή βία, υπάρχει καλή και κακή επικήρυξη. Ή έχει επιλεκτική μνήμη.

ΜΝΗΜΗ ή γνώση δεν φαίνεται να διαθέτει και ο Π. Πολάκης. Ο οποίος πήγε χθες σχεδόν αξημέρωτα έξω από το Ελληνικό με μια κάμερα για να κάνει ένα standup comedy. Γιατί τι άλλο εκτός από κωμωδία είναι αυτό που έκανε ο «αψύς»; Πήγε στις 2 Νοεμβρίου να καταγγείλει ότι δεν λειτουργεί ένα εργοτάξιο, το οποίο βάσει του ΦΕΚ έπρεπε να διαλυθεί στις 31/10/2020, έχοντας ολοκληρώσει το έργο του. Γκάφα από αντιπολιτευτικό μένος ή το αναφαίρετο δικαίωμα στον αυτοεξευτελισμό; Ο,τι και να είναι, ελάχιστη σημασία έχει. Σημασία για τη χώρα -τελικά- έχει πως διαθέτει μια πολιτικά ανύπαρκτη και ανυπόληπτη αντιπολίτευση, η οποία το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να πουλάει «αριστερή τρέλα» κι όποιος τσιμπήσει.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΕΤΡΑ ΣΤΑ ΑΕΙ

Οι αποφάσεις που πάρθηκαν χθες στην τηλεδιάσκεψη του Κ. Μητσοτάκη με τους πρυτάνεις των ΑΕΙ ουσιαστικά έρχονται να ολοκληρώσουν τη μεταρρύθμιση που ψηφίστηκε προ μηνών -κατ’ απαίτηση της ελληνικής κοινωνίας- για την κατάργηση του ασύλου, ως μανδύα προστασίας της ανομίας και της παραβατικότητας.


Τα τελευταία δέκα χρόνια γίνονται στην ευρύτερη περιοχή μας σεισμοί μεσαίου έως μεγάλου μεγέθους από…

Μέχρι χθες η ορθή νομοθέτηση ήταν ημιτελής, καθώς δεν διασφάλιζε ότι δεν θα μπορούσαν ποτέ 15 φασίστες κουκουλοφόροι να εξευτελίσουν και να ντροπιάσουν με αυτόν τον τρόπο τον πρύτανη του ΟΠΑ. Ο νόμος της Ν. Κεραμέως έκανε απλώς το πρώτο κρίσιμο βήμα, καταργώντας το άσυλο που είχε μεταλλαχθεί σε άβατο παρανομίας. Η χθεσινή τριπλή απόφαση α) για τη φύλαξη των ΑΕΙ, β) για τον έλεγχο του ποιος μπαίνει και γ) για την αυστηροποίηση των ποινών για τους παραβατικούς ολοκληρώνει τη μεταρρύθμιση.

Τα πανεπιστήμια θα λειτουργούν και δεν θα διαλύονται κάθε τρεις και λίγο από το χόμπι των καταληψιών. Οι φοιτητές θα μπορούν να κάνουν τα μαθήματά τους και να μη φοβούνται. Τα χωρίς λόγο χαμένα εξάμηνα θα γίνουν παρελθόν. Οι παρακρατικές συμπεριφορές, όπως με τη Χ.Α., δεν θα έχουν χώρο δράσης μέσα στα πανεπιστήμια. Και οι φασιστικές διαθέσεις θα τρώνε πόρτα. Αυτό που πρέπει να γίνει, για να ολοκληρωθεί 100% η μεταρρύθμιση, είναι οι καθηγητές και οι πρυτανικές αρχές να πάψουν είναι φοβικοί και να αναλάβουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί.



Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου