 |
Όμως, ο βουλευτής Α’ Αθήνας και μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ θέτει και μια ακόμη παράμετρο ενόψει εκλογών: ότι «για πρώτη φορά στην ιστορία της η χώρα μας έχει τέτοιο ύψος αποθεμάτων, δηλαδή, γεμάτα ταμεία για να αμυνθεί έναντι οποιουδήποτε κινδύνου» και ως εκ τούτου, ο πολίτης θα κληθεί να αποφασίσει ανάμεσα σε αυτούς που «επί πολλά χρόνια λεηλατούσαν το δημόσιο ταμείο» και στον ΣΥΡΙΖΑ, που «αξιοποιήσαμε τις θυσίες των Ελλήνων, νοικοκυρέψαμε και ανατάξαμε τα δημόσια οικονομικά και αφήνουμε γεμάτο το δημόσιο ταμείο».
Στις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης για νομοθετήματα της τελευταίας στιγμής, απαντά αντλώντας παράδειγμα από τη Βρετανία: «Λες και έπρεπε να σταματήσει τη λειτουργία του για το Brexit ή άλλα σημαντικά θέματα το Βρετανικό Κοινοβούλιο επειδή η πρωθυπουργός Μέι τελεί υπό παραίτηση και το κόμμα της κατετάγη 4ο στις ευρωεκλογές!», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Ερωτηθείς από το Πρακτορείο για τους χαμηλούς τόνους που έχει επιλέξει η ΝΔ, ο Ν. Φίλης κάνει λόγο για «μειλίχιο τέρας», ενώ για τη ρήξη Γεννηματά-Βενιζέλου δίνει την εξής απάντηση: «Μετά ήρθε η ακατανόητη απόφαση να εκπαραθυρώσουν τον κύριο Βενιζέλο, κρατώντας, όμως, ακέραιη την δική του πολιτική σύλληψη περί “στρατηγικής ήττας” της Αριστεράς (…) Μα, αν είναι αυτή η πολιτική τους γιατί να διώξουν τον κ. Βενιζέλο που ως εμπνευστής της και κλάσεις πιο ικανός από την κυρία Γεννηματά την εκφωνεί καλύτερα;», διερωτάται για να καταλήξει στο συλλογισμό του, «στις εκλογές που έρχονται το ΚΙΝΑΛ κινδυνεύει με βαριά ήττα και η υπό την κυρία Γεννηματά ηγετική ομάδα, απαλλάσσεται από ένα πρόσωπο του βεληνεκούς του κ. Βενιζέλου, ώστε, να μην τεθεί θέμα μετεκλογικής αμφισβήτησής της».
Τέλος, για το κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη, λέει ότι προσεγγίζει τον ίδιο «με συμπάθεια» αλλά και «με πολλή αγάπη» τους ψηφοφόρους του, οι οποίοι -όπως εκτιμά- θα στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές.
Ερ.: Φέρατε προς ψήφιση το αφορολόγητο, τη μείωση του οποίου εσείς είχατε θεσπίσει, ενώ πρόσφατα δεν δεχτήκατε την κατάργηση αυτής της ρύθμισης που πρότεινε η ΝΔ. Γιατί τώρα, κύριε Φίλη;
Απ.: Τώρα, γιατί μεσολάβησαν οι ευρωεκλογές, η επικράτηση της ΝΔ και η υψηλή πιθανότητα να κερδίσει και τις εθνικές εκλογές. Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή προοπτική λαμβάνουμε τα μέτρα μας για να προστατεύσουμε τη συντριπτική πλειοψηφία των φορολογουμένων (πάνω από 90%) που θα έχαναν έως 650 ευρώ ετησίως στην περίπτωση κατά την οποία η ΝΔ ως κυβέρνηση θα μειώσει το αφορολόγητο. Αυτή η κυβέρνηση εννοεί να δρα μέχρι το τελευταίο λεπτό της θητείας της με βάση τη συνταγματική νομιμότητα προς υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων. Και αυτό έγινε κατανοητό τόσο κατά την ψήφιση των νέων Κωδίκων -μια κορυφαία θεσμική παρέμβαση στη Δικαιοσύνη- που μετά από 70 χρόνια εκσυγχρόνισαν τον Ποινικό Κώδικα, και κατά την ψήφιση του αφορολόγητου. Σημαντικές στιγμές της κοινοβουλευτικής διαδικασίας από τις οποίες επέλεξε να απουσιάσει η αντιπολίτευση με παιδαριώδεις αιτιάσεις και μικροπολιτικές στοχεύσεις. Λες και έπρεπε να σταματήσει τη λειτουργία του για το Brexit ή άλλα σημαντικά θέματα το Βρετανικό Κοινοβούλιο επειδή η πρωθυπουργός Μέι τελεί υπό παραίτηση και το κόμμα της κατετάγη 4ο στις ευρωεκλογές! Όλα αυτά δείχνουν μια λαίμαργη για εξουσία αντιπολίτευση με τριτοκοσμική αντίληψη για τους θεσμούς και τη συνταγματική τάξη που καμιά σχέση δεν έχει με τον ευρωπαϊκό πολιτικό πολιτισμό. Σημειώνω, ότι ο κ. Βενιζέλος στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του επέκρινε την απόφαση να μην παραβρεθεί και να μην ψηφίσει η αντιπολίτευση τους νέους Κώδικες.
Ερ.: Και τα… καμπανάκια από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής;
Απ.: Τρία χρόνια τώρα μετά από κάθε έκθεση ξεσηκώνεται θόρυβος για «καμπάνες», «κίτρινες και κόκκινες κάρτες», «ενεργοποίηση του κόφτη» γιατί δεν θα πιαστούν οι στόχοι και όλα τα σχετικά. Πρόκειται για συνήθεις αιτιάσεις που επαναλαμβάνονται. Και τρία χρόνια αποδεικνύεται στο τέλος, ότι οι δικοί μας υπολογισμοί για τους δημοσιονομικούς στόχους ήταν οι σωστοί και όχι της Κομισιόν ή του ΔΝΤ, αυτού του παγκόσμιου πρωταθλητή λαθεμένων και αναξιόπιστων προβλέψεων. Λαμβάνουμε υπόψη τις παρατηρήσεις τους, όμως, πλέον, έχοντας βγει οριστικά από τα μνημόνια, χαράσσουμε με απόλυτη προσήλωση στους συμφωνημένους στόχους την πολιτική μας για ανακούφιση των πολιτών που πλήρωσαν δυσανάλογο κόστος στην κρίση. Η διαφορά με τα μνημονιακά χρόνια είναι ότι δεν περιμένουμε να έρθει το τέλος της χρονιάς για να μοιράσουμε τη δημοσιονομική υπεραπόδοση, τα έσοδα δηλαδή του λεγόμενου δημοσιονομικού χώρου. Την κατανέμουμε σε όλη τη χρονιά, ώστε, να λειτουργεί ανασχετικά στη συσσώρευση υπερπλεονασμάτων που βλάπτουν την οικονομία. Με αυτό τον τρόπο ενισχύουμε εμπροσθοβαρώς την ενεργό ζήτηση και την καταναλωτική δαπάνη και μέσω αυτών τις επενδύσεις και την αύξηση της απασχόλησης. Γι’ αυτό τα στοιχεία του Α΄ τριμήνου δείχνουν ανάπτυξη 1,3%, πάνω από το μέσο όρο της ευρωζώνης (1,1%) αλλά και των ΗΠΑ (0,8%). Γι’ αυτό η Ελλάδα είναι τρίτη στην Ευρώπη σε ποσοστό δημιουργίας θέσεων εργασίας (πίσω μόνο από την Ουγγαρία και την Ισπανία) και αξίζει εδώ να θυμηθούμε τις τερατολογίες ότι η αύξηση του κατώτερου μισθού θα οδηγήσει σε έκρηξη την ανεργία.
Όμως, παραξενεύομαι γιατί κανείς δεν έδωσε σημασία στην επιβεβαίωση από την έκθεση της Κομισιόν ότι για 9ο συνεχόμενο τρίμηνο αναπτύσσεται η οικονομία και ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της η χώρα μας έχει τέτοιο ύψος αποθεμάτων, δηλαδή, γεμάτα ταμεία για να αμυνθεί έναντι οποιουδήποτε κινδύνου. Πρέπει όλοι οι Έλληνες πολίτες να πληροφορηθούν αυτό το επίτευγμα: Για πρώτη φορά, λοιπόν, ως Κεντρική Διοίκηση έχουμε 24 δισ. απόθεμα και ως Γενική Κυβέρνηση 34 δισ. απόθεμα. Και όλοι μαζί να αναρωτηθούμε, ποιοι θα διαχειριστούν την επομένη των εκλογών αυτόν τον θησαυρό. Αυτοί που επί πολλά χρόνια λεηλατούσαν το δημόσιο ταμείο συσσωρεύοντας γιγάντια ελλείμματα και κατηγορούσαν αλλήλους για «καμμένη γη» ρίχνοντας τη χώρα στα βράχια, ή εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ, που αξιοποιήσαμε τις θυσίες των Ελλήνων, νοικοκυρέψαμε και ανατάξαμε τα δημόσια οικονομικά και αφήνουμε γεμάτο το δημόσιο ταμείο;
Ερ.: Σε πρόσφατη συνέντευξή σας υπογραμμίσατε τη δεξιά στροφή τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη. Πώς μπορεί να αντιπαρατεθεί με αυτήν ο ΣΥΡΙΖΑ, κύριε Φίλη, πώς μπορεί, μιλώντας για τη χώρα μας, να νικήσει το ρεύμα αυτό; Με μεγαλύτερη προσέγγιση του Κέντρου ή με υπογράμμιση του αριστερού DNA;
Απ.: Πριν φτάσουμε στη δεξιά στροφή στην Ευρώπη που πράγματι δυσκολεύει τη δράση μας, αυτό που κάνουμε είναι να αναλύουμε και να αφουγκραζόμαστε τα μηνύματα από τις δικές μας κάλπες για να δούμε τι πήγε στραβά και η ΝΔ απέκτησε ένα τόσο μεγάλο προβάδισμα στις ευρωεκλογές και να διορθώσουμε πορεία. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα μεγάλο λαϊκό αριστερό κόμμα. Παίρνει τα μηνύματα, τα αναλύει, τα αξιοποιεί και ενσωματώνει στο πολιτικό του πρόγραμμα, όχι μόνο τον έπαινο αλλά και την απογοήτευση ακόμη και το θυμό των πολιτών. Άμεσο διορθωτικό βήμα ήταν η κατάργηση της μείωσης του αφορολόγητου που με ρωτήσατε στην αρχή. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνει έτσι μια άμεση διαδραστική σχέση με το εκλογικό σώμα και όχι σχέσεις απόστασης, αλαζονείας ή αφ’ υψηλού «καθοδήγησης» συνοδευόμενες από συμπεριφορές που δεν απηχούν το ύφος μιας αριστερής διακυβέρνησης. Και τέτοιες συμπεριφορές -κακά τα ψέματα- υπήρξαν και προκάλεσαν. Άλλο βέβαια αυτό, άλλο το συνολικό ήθος της αριστερής διακυβέρνησης που ήταν θετικό. Ταυτόχρονα, για να απαντήσω σε ένα σκέλος του ερωτήματός σας, ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί έναν ευρύ χώρο δημιουργικής συνάντησης προοδευτικών πολιτών από ποικίλες αφετηρίες με καθοριστικό συνδετικό κρίκο, αυτό που εσείς ονομάζετε αριστερό DNA.
Noμίζω, επίσης, ότι, σε μια φάση που ο αντίπαλος δίνει σκληρή πολιτική και ιδεολογική μάχη για να επιφέρει τη λεγόμενη «στρατηγική ήττα» της Αριστεράς, είναι προφανές ότι χωρίς να παραγνωρίζουμε τις συμμαχίες και τις συγκλίσεις με δυνάμεις και πρόσωπα πέραν της ιστορικής Αριστεράς είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε σε αυτή την επίθεση με το σύνολο των ιδεών και των αξιών που συγκροτούν τη δική μας Αριστερά κι όχι με έναν ασπόνδυλο και θολό πολιτικό λόγο που, στο όνομα ενός ιδεολογικού πολυσυλλεκτισμού, αποπροσανατολίζει και διασπά αντί να ενισχύει και να ενώνει τις δυνάμεις μας.
Τώρα, εν όψει των εθνικών εκλογών και με το απόθεμα της κριτικής και του θυμού να έχει μειωθεί -δεν λέω, εκτονωθεί- μειώνοντας τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και αυξάνοντας την αποχή, τα ποσοστά της ΝΔ αλλά και μικρότερων σχηματισμών, πιστεύω ότι μπορούμε να «μηδενίσουμε το κοντέρ». Να σταθούμε μπροστά στους πολίτες, όχι με τις «σφεντόνες» μιας επιλεκτικής πολιτικής καλών προθέσεων που στις ευρωεκλογές διαστρεβλώθηκε από ένα γιγάντιο μιντιακό σύστημα ως «επιδοματική», αλλά με τα «βαριά όπλα» του απολογισμού ενός τεράστιου έργου σε πολλούς τομείς και κυρίως με το πρόγραμμά μας και το στρατηγικό μας σχέδιο για την οριστική έξοδο από την κρίση. Για την Ελλάδα της ελπίδας, της ευημερίας, της δίκαιης ανάπτυξης με παραγωγική ανασυγκρότηση, αλληλεγγύη και οικολογική προστασία.
Με αυτό τον τρόπο θα κόψουμε τον βήχα σε αυτούς που σε Ελλάδα και Ευρώπη νομίζουν ότι βρήκαν τον παπά να θάψουν ένα – ένα τα κοινωνικά δικαιώματα και τις κατακτήσεις των τελευταίων ετών και να παλινορθώσουν το καθεστώς της χρεοδουλοπαροικίας και της εγχώριας παρασιτικής κλεπτοκρατικής ολιγαρχίας. Ο λαός καταλαβαίνει ποια πολιτική έρχεται, μετά την πρωτιά Βέμπερ και Μητσοτάκη, την ενίσχυση της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, την κατάρρευση των σοσιαλδημοκρατών στη Γερμανία και σε άλλες χώρες, την αποδυνάμωση της Αριστεράς που δεν μπορεί να αντισταθμιστεί από την εντυπωσιακή άνοδο των Πρασίνων. Σε αυτή την ολέθρια για τα λαϊκά συμφέροντα προοπτική θα κάνουμε ότι μπορούμε να υψώσουμε φραγμό στις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Είμαι βέβαιος ότι αν παρουσιάσουμε με ευκρίνεια στον ελληνικό λαό τα δύο αντίπαλα πολιτικά σχέδια που συγκρούονται σε αυτές τις εκλογές και τι διακυβεύεται, μπορούμε να πετύχουμε τη νίκη και την ανατροπή. «Κι όμως γυρίζει», όπως είπε ο πρωθυπουργός ενθυμούμενος τον Γαλιλαίο.
Ερ.: Μεγάλο ποσοστό των παλαιών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ δεν σας ψήφισε. Υστερείτε ακόμη και σε κατηγορίες του εκλογικού σώματος που επωφελήθηκαν από τα θετικά μέτρα της κυβέρνησης. Ήταν, τελικώς, λάθος να γίνουν αυτές οι -σύμφωνα με την αντιπολίτευση- παροχές, λίγο πριν τις κάλπες; Μήπως είναι ξεπερασμένη η τακτική αυτή;
Απ.: Σας απάντησα και παραπάνω ότι εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε ότι δεν αρκούσε μια κακώς εννοούμενη στοχευμένη πολιτική σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες. Καλώς όλα αυτά τα χρόνια αποτρέψαμε την ανθρωπιστική κρίση και στηρίξαμε «με νύχια και με δόντια» τους ασθενέστερους και τα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα. Ούτε πρόκειται εγώ να παρασυρθώ από τις ρηχές προσεγγίσεις περί μεσαίας τάξης που υποτιμά πιο σύνθετες προσεγγίσεις για την κοινωνική-ταξική διαστρωμάτωση αλλά και το φαντασιακό και τις αξίες -ανορθολογικές και εξόχως συντηρητικές πολλές φορές- που διαχέονται και χαρακτηρίζουν τμήματα του λεγόμενου μεσαίου χώρου. Τις μεσαίες τάξεις διέλυσε η πολιτική των δύο πρώτων μνημονίων. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Αυτό χαρακτηρίζει, μάλιστα, το σύνολο των χωρών όπου ο νεοφιλελευθερισμός έχει πάρει τα ηνία στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής. Πάνω σε αυτή τη διάλυση ήρθαν πρόσθετες επιβαρύνσεις από δικές μας πολιτικές που μας επιβλήθηκαν. Στα πρώτα βήματα εξόδου από την κρίση δεν προλάβαμε να ικανοποιήσουμε αιτήματα και προσδοκίες των μεσοστρωμάτων. Σε αυτά τα στρώματα η κόπωση από δέκα χρόνια κρίσης και μνημονίων και η ανυπομονησία είναι έκδηλες, καθώς οι μνήμες από τον προ κρίσης απωλεσθέντα «παράδεισο» είναι πιο έντονες. Με δεδομένο όμως ότι σε αυτό το προ κρίσης μοντέλο ανάπτυξης δεν πρόκειται ούτε θέλουμε να επιστρέψουμε, οφείλουμε -σε αντιπαράθεση με το σχέδιο της ΝΔ που οδηγεί στο χθες που μας χρεοκόπησε- να παρουσιάσουμε στο σύνολο του ελληνικού λαού, στην τεράστια κοινωνική πλειοψηφία, το δικό μας σχέδιο με επίκεντρο την εργασία. Αν το κάνουμε αυτό με επάρκεια και μιλήσουμε προγραμματικά και συγκεκριμένα όπως αποφασίσαμε στην τελευταία Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, μπορούμε να υφάνουμε στέρεους δεσμούς μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών ευάλωτων πολιτών, ανέργων, εργαζομένων, μικρομεσαίων και αυτοαπασχολούμενων, αγροτών, επιστημόνων και νεολαίας και όχι να ενθαρρύνουμε την πολυδιάσπαση και τον κατακερματισμό, τον κοινωνικό αυτοματισμό, ακόμη και τον κανιβαλισμό, όπως επιδιώκει η συντηρητική παράταξη αλλά και η Ακροδεξιά, χρησιμοποιώντας ως πρόσθετα όπλα τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και τον φόβο προς τον «άλλο». Μια τέτοια προσέγγιση πέρα από γενικολογίες και κολακείες περί μιας «μυθικής» μεσαίας τάξης νομίζω ότι είναι πολύ πιο πλήρης πολιτικά και προγραμματικά και μπορεί και εκλογικά να αποβεί ωφέλιμη.
Ερ.: Ο πολιτικός σας αντίπαλος, ο κ. Μητσοτάκης, αλλά και άλλα κορυφαία στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως ο κ. Γεωργιάδης, διατηρούν εξαιρετικά χαμηλούς τόνους. Ενώ επί της ουσίας, ο πρόεδρος της ΝΔ απάντησε πως δεν υπάρχουν στην ατζέντα του ούτε απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων ούτε επταήμερη εργασία. Γιατί, τότε, επιμένετε;
Απ.: Χαρακτηρίζω «μειλίχιο τέρας» αυτό το επικοινωνιακό φτιασίδωμα της ΝΔ, του κ. Μητσοτάκη και των στελεχών του. Κανείς δεν πρέπει να ξεγελαστεί. Άλλωστε, σε αυτό το μασκάρεμα δεν συμμετέχουν οι παράγοντες εκείνοι που ξέρουμε ότι έχουν το πάνω χέρι και υπαγορεύουν πολιτικές στο πιο ετερόφωτο κόμμα της χώρας, τη σημερινή ΝΔ. Δεν συμμετέχει το ΔΝΤ που καραδοκεί να επιστρέψει στην Ελλάδα, όπως επέστρεψε στην Αργεντινή ένα χρόνο μετά τη νίκη του Μάκρι, του ομογάλακτου με τον κ. Μητσοτάκη. Δεν συμμετέχουν οι ακραίοι των Θεσμών που επαναφέρουν (γιατί άραγε;) πέντε χρόνια μετά, ζήτημα απολύσεων στο δημόσιο. Δεν συμμετέχει ο πολύς κ. Βέμπερ, ο εκλεκτός του κυρίου Μητσοτάκη που έχει ευθέως ταχθεί εναντίον του πακέτου των κοινωνικών μέτρων και ελαφρύνσεων. Δεν συμμετέχουν ο κ. Στουρνάρας, η κυρία Ξαφά, και τα Ινστιτούτα που επεξεργάζονται το κρυφό πρόγραμμα της ΝΔ για τη διάλυση του κοινωνικού κράτους και την παράδοση ολόκληρων τομέων της δημόσιας ασφάλισης, υγείας και παιδείας, στα παρασιτικά κλεπτοκρατικά κυκλώματα και στην κλασική κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα «της συμφοράς» που καραδοκούν πίσω από την κουρτίνες. Δεν συμμετέχουν οι ολιγάρχες που με τα κανάλια τους αλλά και με πρόσφατες τοποθετήσεις τους τάσσονται ανοιχτά υπέρ του κυρίου Μητσοτάκη. Δεν συμμετέχουν οι ιέρακες των αγορών, όπως η Goldman Sachs που σε πρόσφατη έκθεσή της πανηγυρίζει γιατί η πιθανή νίκη της ΝΔ θα διασφαλίσει την πτωτική πορεία των μισθών και την περαιτέρω διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Και βέβαια δεν συμμετέχουν -για να θέσω και ένα ζήτημα ύφους και ήθους της σημερινής ΝΔ- διάφοροι «Βάστα γερά Γερούν και ΔΝΤ» ή αποδοκιμασθέντες παλιότερα από την ίδια τη ΝΔ για υβριστικές και ακραία προκλητικές φιλοφασιστικές δηλώσεις τους, που τώρα ενθαρρυμένοι από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, όχι μόνο δεν κρύβονται, αλλά ο κ. Μητσοτάκης τους βάζει σε περίοπτη θέση στα ψηφοδέλτιά τους. Τόση μειλιχιότητα και χαμηλοί τόνοι!
Ερ.: Σε αναταραχή το Κίνημα Αλλαγής. Η συνεργασία με το ΚΙΝΑΛ περνά μέσα από τη στρατηγική ήττα ενός εκ των δύο;
Απ.: Έβλεπα τους εκπροσώπους του ΚΙΝΑΛ το βράδυ των εκλογών. Ορισμένοι ήταν πιο χαρούμενοι από τους εκπροσώπους της ΝΔ. Το κόμμα τους είχε επιβεβαιώσει για μια ακόμη φορά ότι είναι ικανό μόνο για χαμηλές μονοψήφιες επιδόσεις και απορούσα που έβρισκαν τόση ικανοποίηση και κληρονομημένη από τα παλιά, οίηση και αλαζονεία. Μετά ήρθε η ακατανόητη απόφαση να εκπαραθυρώσουν τον κ. Βενιζέλο, κρατώντας, όμως, ακέραιη την δική του πολιτική σύλληψη περί «στρατηγικής ήττας» της Αριστεράς. Παρεμπιπτόντως την ίδια άποψη έχουν πρωτοδιατυπώσει οι κ. Βορίδης και Γεωργιάδης και με πολύ πιο ωμό και χυδαίο τρόπο διάφοροι ακροδεξιοί τύπου Σκαλούμπακα. Μα, αν είναι αυτή η πολιτική τους γιατί να διώξουν τον κ. Βενιζέλο που ως εμπνευστής της και κλάσεις πιο ικανός από την κυρία Γεννηματά την εκφωνεί καλύτερα, αναρωτήθηκα. Νομίζω, ότι, η απάντηση είναι μάλλον απλή και πέρα από «στρατηγήματα» περί μείωσης του συσχετισμού μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ. Στις εκλογές που έρχονται το ΚΙΝΑΛ κινδυνεύει με βαριά ήττα και η υπό την κυρία Γεννηματά ηγετική ομάδα, απαλλάσσεται από ένα πρόσωπο του βεληνεκούς του κ. Βενιζέλου, ώστε, να μην τεθεί θέμα μετεκλογικής αμφισβήτησής της. Κι εδώ θέλω να σημειώσω ως δείγμα του δικού μας πολιτικού ήθους ότι την αποχαιρετιστήρια ομιλία του κυρίου Βενιζέλου ενός σημαντικού πολιτικού αντιπάλου την παρακολούθησαν και την χειροκρότησαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και μόνο ένας από το κόμμα του. Από αυτή την πολιτική και ανθρώπινη μικρότητα που επέδειξαν απέναντι στον πρώην αρχηγό τους οι κύριοι του ΚΙΝΑΛ, μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο βαθιά και πολυεπίπεδη είναι η κρίση και η κατάπτωση αυτού του χώρου.
Εμείς δεν επιθυμούμε τη μονοκομματική έκφραση του δημοκρατικού-προοδευτικού χώρου. Επιστρέφοντας στην κοινωνική και οικονομική κανονικότητα επιδιώκουμε «κανονικές» σχέσεις προγραμματικού διαλόγου και αντιπαράθεσης με όμορους πολιτικούς χώρους. Όμως, στις συμμαχίες όπως και στο τανγκό χρειάζονται δύο. Και πολύ φοβάμαι ότι στο σημερινό εναπομείναν ΠΑΣΟΚ, υπό τον άνοστο τίτλο ΚΙΝΑΛ, υπάρχουν πολλοί και πολλές που θέλουν να πλαισιώσουν ακόμη και ως έσχατοι του χορού την τραγωδία που ετοιμάζεται να ανεβάσει μετά τις 7 Ιουλίου ο κ. Μητσοτάκης αν ο ελληνικός λαός του παραχωρήσει το «θέατρο».
Ερ.: Κλείνοντας, πώς προσεγγίζετε το κόμμα Βαρουφάκη;
Απ.: Με συμπάθεια προς τον ίδιο και με πολλή αγάπη προς τους ψηφοφόρους που τον ψήφισαν στις ευρωεκλογές για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους, οι οποίοι τώρα, μαζί με χιλιάδες άλλους προοδευτικούς και αριστερούς πολίτες από τον κόσμο της αποχής και της διαμαρτυρίας, επιστρέφουν μαζικά και θα στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές.
Στις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης για νομοθετήματα της τελευταίας στιγμής, απαντά αντλώντας παράδειγμα από τη Βρετανία: «Λες και έπρεπε να σταματήσει τη λειτουργία του για το Brexit ή άλλα σημαντικά θέματα το Βρετανικό Κοινοβούλιο επειδή η πρωθυπουργός Μέι τελεί υπό παραίτηση και το κόμμα της κατετάγη 4ο στις ευρωεκλογές!», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Ερωτηθείς από το Πρακτορείο για τους χαμηλούς τόνους που έχει επιλέξει η ΝΔ, ο Ν. Φίλης κάνει λόγο για «μειλίχιο τέρας», ενώ για τη ρήξη Γεννηματά-Βενιζέλου δίνει την εξής απάντηση: «Μετά ήρθε η ακατανόητη απόφαση να εκπαραθυρώσουν τον κύριο Βενιζέλο, κρατώντας, όμως, ακέραιη την δική του πολιτική σύλληψη περί “στρατηγικής ήττας” της Αριστεράς (…) Μα, αν είναι αυτή η πολιτική τους γιατί να διώξουν τον κ. Βενιζέλο που ως εμπνευστής της και κλάσεις πιο ικανός από την κυρία Γεννηματά την εκφωνεί καλύτερα;», διερωτάται για να καταλήξει στο συλλογισμό του, «στις εκλογές που έρχονται το ΚΙΝΑΛ κινδυνεύει με βαριά ήττα και η υπό την κυρία Γεννηματά ηγετική ομάδα, απαλλάσσεται από ένα πρόσωπο του βεληνεκούς του κ. Βενιζέλου, ώστε, να μην τεθεί θέμα μετεκλογικής αμφισβήτησής της».
Τέλος, για το κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη, λέει ότι προσεγγίζει τον ίδιο «με συμπάθεια» αλλά και «με πολλή αγάπη» τους ψηφοφόρους του, οι οποίοι -όπως εκτιμά- θα στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές.
Ερ.: Φέρατε προς ψήφιση το αφορολόγητο, τη μείωση του οποίου εσείς είχατε θεσπίσει, ενώ πρόσφατα δεν δεχτήκατε την κατάργηση αυτής της ρύθμισης που πρότεινε η ΝΔ. Γιατί τώρα, κύριε Φίλη;
Απ.: Τώρα, γιατί μεσολάβησαν οι ευρωεκλογές, η επικράτηση της ΝΔ και η υψηλή πιθανότητα να κερδίσει και τις εθνικές εκλογές. Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή προοπτική λαμβάνουμε τα μέτρα μας για να προστατεύσουμε τη συντριπτική πλειοψηφία των φορολογουμένων (πάνω από 90%) που θα έχαναν έως 650 ευρώ ετησίως στην περίπτωση κατά την οποία η ΝΔ ως κυβέρνηση θα μειώσει το αφορολόγητο. Αυτή η κυβέρνηση εννοεί να δρα μέχρι το τελευταίο λεπτό της θητείας της με βάση τη συνταγματική νομιμότητα προς υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων. Και αυτό έγινε κατανοητό τόσο κατά την ψήφιση των νέων Κωδίκων -μια κορυφαία θεσμική παρέμβαση στη Δικαιοσύνη- που μετά από 70 χρόνια εκσυγχρόνισαν τον Ποινικό Κώδικα, και κατά την ψήφιση του αφορολόγητου. Σημαντικές στιγμές της κοινοβουλευτικής διαδικασίας από τις οποίες επέλεξε να απουσιάσει η αντιπολίτευση με παιδαριώδεις αιτιάσεις και μικροπολιτικές στοχεύσεις. Λες και έπρεπε να σταματήσει τη λειτουργία του για το Brexit ή άλλα σημαντικά θέματα το Βρετανικό Κοινοβούλιο επειδή η πρωθυπουργός Μέι τελεί υπό παραίτηση και το κόμμα της κατετάγη 4ο στις ευρωεκλογές! Όλα αυτά δείχνουν μια λαίμαργη για εξουσία αντιπολίτευση με τριτοκοσμική αντίληψη για τους θεσμούς και τη συνταγματική τάξη που καμιά σχέση δεν έχει με τον ευρωπαϊκό πολιτικό πολιτισμό. Σημειώνω, ότι ο κ. Βενιζέλος στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του επέκρινε την απόφαση να μην παραβρεθεί και να μην ψηφίσει η αντιπολίτευση τους νέους Κώδικες.
Ερ.: Και τα… καμπανάκια από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής;
Απ.: Τρία χρόνια τώρα μετά από κάθε έκθεση ξεσηκώνεται θόρυβος για «καμπάνες», «κίτρινες και κόκκινες κάρτες», «ενεργοποίηση του κόφτη» γιατί δεν θα πιαστούν οι στόχοι και όλα τα σχετικά. Πρόκειται για συνήθεις αιτιάσεις που επαναλαμβάνονται. Και τρία χρόνια αποδεικνύεται στο τέλος, ότι οι δικοί μας υπολογισμοί για τους δημοσιονομικούς στόχους ήταν οι σωστοί και όχι της Κομισιόν ή του ΔΝΤ, αυτού του παγκόσμιου πρωταθλητή λαθεμένων και αναξιόπιστων προβλέψεων. Λαμβάνουμε υπόψη τις παρατηρήσεις τους, όμως, πλέον, έχοντας βγει οριστικά από τα μνημόνια, χαράσσουμε με απόλυτη προσήλωση στους συμφωνημένους στόχους την πολιτική μας για ανακούφιση των πολιτών που πλήρωσαν δυσανάλογο κόστος στην κρίση. Η διαφορά με τα μνημονιακά χρόνια είναι ότι δεν περιμένουμε να έρθει το τέλος της χρονιάς για να μοιράσουμε τη δημοσιονομική υπεραπόδοση, τα έσοδα δηλαδή του λεγόμενου δημοσιονομικού χώρου. Την κατανέμουμε σε όλη τη χρονιά, ώστε, να λειτουργεί ανασχετικά στη συσσώρευση υπερπλεονασμάτων που βλάπτουν την οικονομία. Με αυτό τον τρόπο ενισχύουμε εμπροσθοβαρώς την ενεργό ζήτηση και την καταναλωτική δαπάνη και μέσω αυτών τις επενδύσεις και την αύξηση της απασχόλησης. Γι’ αυτό τα στοιχεία του Α΄ τριμήνου δείχνουν ανάπτυξη 1,3%, πάνω από το μέσο όρο της ευρωζώνης (1,1%) αλλά και των ΗΠΑ (0,8%). Γι’ αυτό η Ελλάδα είναι τρίτη στην Ευρώπη σε ποσοστό δημιουργίας θέσεων εργασίας (πίσω μόνο από την Ουγγαρία και την Ισπανία) και αξίζει εδώ να θυμηθούμε τις τερατολογίες ότι η αύξηση του κατώτερου μισθού θα οδηγήσει σε έκρηξη την ανεργία.
Όμως, παραξενεύομαι γιατί κανείς δεν έδωσε σημασία στην επιβεβαίωση από την έκθεση της Κομισιόν ότι για 9ο συνεχόμενο τρίμηνο αναπτύσσεται η οικονομία και ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της η χώρα μας έχει τέτοιο ύψος αποθεμάτων, δηλαδή, γεμάτα ταμεία για να αμυνθεί έναντι οποιουδήποτε κινδύνου. Πρέπει όλοι οι Έλληνες πολίτες να πληροφορηθούν αυτό το επίτευγμα: Για πρώτη φορά, λοιπόν, ως Κεντρική Διοίκηση έχουμε 24 δισ. απόθεμα και ως Γενική Κυβέρνηση 34 δισ. απόθεμα. Και όλοι μαζί να αναρωτηθούμε, ποιοι θα διαχειριστούν την επομένη των εκλογών αυτόν τον θησαυρό. Αυτοί που επί πολλά χρόνια λεηλατούσαν το δημόσιο ταμείο συσσωρεύοντας γιγάντια ελλείμματα και κατηγορούσαν αλλήλους για «καμμένη γη» ρίχνοντας τη χώρα στα βράχια, ή εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ, που αξιοποιήσαμε τις θυσίες των Ελλήνων, νοικοκυρέψαμε και ανατάξαμε τα δημόσια οικονομικά και αφήνουμε γεμάτο το δημόσιο ταμείο;
Ερ.: Σε πρόσφατη συνέντευξή σας υπογραμμίσατε τη δεξιά στροφή τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη. Πώς μπορεί να αντιπαρατεθεί με αυτήν ο ΣΥΡΙΖΑ, κύριε Φίλη, πώς μπορεί, μιλώντας για τη χώρα μας, να νικήσει το ρεύμα αυτό; Με μεγαλύτερη προσέγγιση του Κέντρου ή με υπογράμμιση του αριστερού DNA;
Απ.: Πριν φτάσουμε στη δεξιά στροφή στην Ευρώπη που πράγματι δυσκολεύει τη δράση μας, αυτό που κάνουμε είναι να αναλύουμε και να αφουγκραζόμαστε τα μηνύματα από τις δικές μας κάλπες για να δούμε τι πήγε στραβά και η ΝΔ απέκτησε ένα τόσο μεγάλο προβάδισμα στις ευρωεκλογές και να διορθώσουμε πορεία. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα μεγάλο λαϊκό αριστερό κόμμα. Παίρνει τα μηνύματα, τα αναλύει, τα αξιοποιεί και ενσωματώνει στο πολιτικό του πρόγραμμα, όχι μόνο τον έπαινο αλλά και την απογοήτευση ακόμη και το θυμό των πολιτών. Άμεσο διορθωτικό βήμα ήταν η κατάργηση της μείωσης του αφορολόγητου που με ρωτήσατε στην αρχή. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνει έτσι μια άμεση διαδραστική σχέση με το εκλογικό σώμα και όχι σχέσεις απόστασης, αλαζονείας ή αφ’ υψηλού «καθοδήγησης» συνοδευόμενες από συμπεριφορές που δεν απηχούν το ύφος μιας αριστερής διακυβέρνησης. Και τέτοιες συμπεριφορές -κακά τα ψέματα- υπήρξαν και προκάλεσαν. Άλλο βέβαια αυτό, άλλο το συνολικό ήθος της αριστερής διακυβέρνησης που ήταν θετικό. Ταυτόχρονα, για να απαντήσω σε ένα σκέλος του ερωτήματός σας, ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί έναν ευρύ χώρο δημιουργικής συνάντησης προοδευτικών πολιτών από ποικίλες αφετηρίες με καθοριστικό συνδετικό κρίκο, αυτό που εσείς ονομάζετε αριστερό DNA.
Noμίζω, επίσης, ότι, σε μια φάση που ο αντίπαλος δίνει σκληρή πολιτική και ιδεολογική μάχη για να επιφέρει τη λεγόμενη «στρατηγική ήττα» της Αριστεράς, είναι προφανές ότι χωρίς να παραγνωρίζουμε τις συμμαχίες και τις συγκλίσεις με δυνάμεις και πρόσωπα πέραν της ιστορικής Αριστεράς είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε σε αυτή την επίθεση με το σύνολο των ιδεών και των αξιών που συγκροτούν τη δική μας Αριστερά κι όχι με έναν ασπόνδυλο και θολό πολιτικό λόγο που, στο όνομα ενός ιδεολογικού πολυσυλλεκτισμού, αποπροσανατολίζει και διασπά αντί να ενισχύει και να ενώνει τις δυνάμεις μας.
Τώρα, εν όψει των εθνικών εκλογών και με το απόθεμα της κριτικής και του θυμού να έχει μειωθεί -δεν λέω, εκτονωθεί- μειώνοντας τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και αυξάνοντας την αποχή, τα ποσοστά της ΝΔ αλλά και μικρότερων σχηματισμών, πιστεύω ότι μπορούμε να «μηδενίσουμε το κοντέρ». Να σταθούμε μπροστά στους πολίτες, όχι με τις «σφεντόνες» μιας επιλεκτικής πολιτικής καλών προθέσεων που στις ευρωεκλογές διαστρεβλώθηκε από ένα γιγάντιο μιντιακό σύστημα ως «επιδοματική», αλλά με τα «βαριά όπλα» του απολογισμού ενός τεράστιου έργου σε πολλούς τομείς και κυρίως με το πρόγραμμά μας και το στρατηγικό μας σχέδιο για την οριστική έξοδο από την κρίση. Για την Ελλάδα της ελπίδας, της ευημερίας, της δίκαιης ανάπτυξης με παραγωγική ανασυγκρότηση, αλληλεγγύη και οικολογική προστασία.
Με αυτό τον τρόπο θα κόψουμε τον βήχα σε αυτούς που σε Ελλάδα και Ευρώπη νομίζουν ότι βρήκαν τον παπά να θάψουν ένα – ένα τα κοινωνικά δικαιώματα και τις κατακτήσεις των τελευταίων ετών και να παλινορθώσουν το καθεστώς της χρεοδουλοπαροικίας και της εγχώριας παρασιτικής κλεπτοκρατικής ολιγαρχίας. Ο λαός καταλαβαίνει ποια πολιτική έρχεται, μετά την πρωτιά Βέμπερ και Μητσοτάκη, την ενίσχυση της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, την κατάρρευση των σοσιαλδημοκρατών στη Γερμανία και σε άλλες χώρες, την αποδυνάμωση της Αριστεράς που δεν μπορεί να αντισταθμιστεί από την εντυπωσιακή άνοδο των Πρασίνων. Σε αυτή την ολέθρια για τα λαϊκά συμφέροντα προοπτική θα κάνουμε ότι μπορούμε να υψώσουμε φραγμό στις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Είμαι βέβαιος ότι αν παρουσιάσουμε με ευκρίνεια στον ελληνικό λαό τα δύο αντίπαλα πολιτικά σχέδια που συγκρούονται σε αυτές τις εκλογές και τι διακυβεύεται, μπορούμε να πετύχουμε τη νίκη και την ανατροπή. «Κι όμως γυρίζει», όπως είπε ο πρωθυπουργός ενθυμούμενος τον Γαλιλαίο.
Ερ.: Μεγάλο ποσοστό των παλαιών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ δεν σας ψήφισε. Υστερείτε ακόμη και σε κατηγορίες του εκλογικού σώματος που επωφελήθηκαν από τα θετικά μέτρα της κυβέρνησης. Ήταν, τελικώς, λάθος να γίνουν αυτές οι -σύμφωνα με την αντιπολίτευση- παροχές, λίγο πριν τις κάλπες; Μήπως είναι ξεπερασμένη η τακτική αυτή;
Απ.: Σας απάντησα και παραπάνω ότι εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε ότι δεν αρκούσε μια κακώς εννοούμενη στοχευμένη πολιτική σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες. Καλώς όλα αυτά τα χρόνια αποτρέψαμε την ανθρωπιστική κρίση και στηρίξαμε «με νύχια και με δόντια» τους ασθενέστερους και τα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα. Ούτε πρόκειται εγώ να παρασυρθώ από τις ρηχές προσεγγίσεις περί μεσαίας τάξης που υποτιμά πιο σύνθετες προσεγγίσεις για την κοινωνική-ταξική διαστρωμάτωση αλλά και το φαντασιακό και τις αξίες -ανορθολογικές και εξόχως συντηρητικές πολλές φορές- που διαχέονται και χαρακτηρίζουν τμήματα του λεγόμενου μεσαίου χώρου. Τις μεσαίες τάξεις διέλυσε η πολιτική των δύο πρώτων μνημονίων. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Αυτό χαρακτηρίζει, μάλιστα, το σύνολο των χωρών όπου ο νεοφιλελευθερισμός έχει πάρει τα ηνία στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής. Πάνω σε αυτή τη διάλυση ήρθαν πρόσθετες επιβαρύνσεις από δικές μας πολιτικές που μας επιβλήθηκαν. Στα πρώτα βήματα εξόδου από την κρίση δεν προλάβαμε να ικανοποιήσουμε αιτήματα και προσδοκίες των μεσοστρωμάτων. Σε αυτά τα στρώματα η κόπωση από δέκα χρόνια κρίσης και μνημονίων και η ανυπομονησία είναι έκδηλες, καθώς οι μνήμες από τον προ κρίσης απωλεσθέντα «παράδεισο» είναι πιο έντονες. Με δεδομένο όμως ότι σε αυτό το προ κρίσης μοντέλο ανάπτυξης δεν πρόκειται ούτε θέλουμε να επιστρέψουμε, οφείλουμε -σε αντιπαράθεση με το σχέδιο της ΝΔ που οδηγεί στο χθες που μας χρεοκόπησε- να παρουσιάσουμε στο σύνολο του ελληνικού λαού, στην τεράστια κοινωνική πλειοψηφία, το δικό μας σχέδιο με επίκεντρο την εργασία. Αν το κάνουμε αυτό με επάρκεια και μιλήσουμε προγραμματικά και συγκεκριμένα όπως αποφασίσαμε στην τελευταία Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, μπορούμε να υφάνουμε στέρεους δεσμούς μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών ευάλωτων πολιτών, ανέργων, εργαζομένων, μικρομεσαίων και αυτοαπασχολούμενων, αγροτών, επιστημόνων και νεολαίας και όχι να ενθαρρύνουμε την πολυδιάσπαση και τον κατακερματισμό, τον κοινωνικό αυτοματισμό, ακόμη και τον κανιβαλισμό, όπως επιδιώκει η συντηρητική παράταξη αλλά και η Ακροδεξιά, χρησιμοποιώντας ως πρόσθετα όπλα τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και τον φόβο προς τον «άλλο». Μια τέτοια προσέγγιση πέρα από γενικολογίες και κολακείες περί μιας «μυθικής» μεσαίας τάξης νομίζω ότι είναι πολύ πιο πλήρης πολιτικά και προγραμματικά και μπορεί και εκλογικά να αποβεί ωφέλιμη.
Ερ.: Ο πολιτικός σας αντίπαλος, ο κ. Μητσοτάκης, αλλά και άλλα κορυφαία στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως ο κ. Γεωργιάδης, διατηρούν εξαιρετικά χαμηλούς τόνους. Ενώ επί της ουσίας, ο πρόεδρος της ΝΔ απάντησε πως δεν υπάρχουν στην ατζέντα του ούτε απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων ούτε επταήμερη εργασία. Γιατί, τότε, επιμένετε;
Απ.: Χαρακτηρίζω «μειλίχιο τέρας» αυτό το επικοινωνιακό φτιασίδωμα της ΝΔ, του κ. Μητσοτάκη και των στελεχών του. Κανείς δεν πρέπει να ξεγελαστεί. Άλλωστε, σε αυτό το μασκάρεμα δεν συμμετέχουν οι παράγοντες εκείνοι που ξέρουμε ότι έχουν το πάνω χέρι και υπαγορεύουν πολιτικές στο πιο ετερόφωτο κόμμα της χώρας, τη σημερινή ΝΔ. Δεν συμμετέχει το ΔΝΤ που καραδοκεί να επιστρέψει στην Ελλάδα, όπως επέστρεψε στην Αργεντινή ένα χρόνο μετά τη νίκη του Μάκρι, του ομογάλακτου με τον κ. Μητσοτάκη. Δεν συμμετέχουν οι ακραίοι των Θεσμών που επαναφέρουν (γιατί άραγε;) πέντε χρόνια μετά, ζήτημα απολύσεων στο δημόσιο. Δεν συμμετέχει ο πολύς κ. Βέμπερ, ο εκλεκτός του κυρίου Μητσοτάκη που έχει ευθέως ταχθεί εναντίον του πακέτου των κοινωνικών μέτρων και ελαφρύνσεων. Δεν συμμετέχουν ο κ. Στουρνάρας, η κυρία Ξαφά, και τα Ινστιτούτα που επεξεργάζονται το κρυφό πρόγραμμα της ΝΔ για τη διάλυση του κοινωνικού κράτους και την παράδοση ολόκληρων τομέων της δημόσιας ασφάλισης, υγείας και παιδείας, στα παρασιτικά κλεπτοκρατικά κυκλώματα και στην κλασική κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα «της συμφοράς» που καραδοκούν πίσω από την κουρτίνες. Δεν συμμετέχουν οι ολιγάρχες που με τα κανάλια τους αλλά και με πρόσφατες τοποθετήσεις τους τάσσονται ανοιχτά υπέρ του κυρίου Μητσοτάκη. Δεν συμμετέχουν οι ιέρακες των αγορών, όπως η Goldman Sachs που σε πρόσφατη έκθεσή της πανηγυρίζει γιατί η πιθανή νίκη της ΝΔ θα διασφαλίσει την πτωτική πορεία των μισθών και την περαιτέρω διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Και βέβαια δεν συμμετέχουν -για να θέσω και ένα ζήτημα ύφους και ήθους της σημερινής ΝΔ- διάφοροι «Βάστα γερά Γερούν και ΔΝΤ» ή αποδοκιμασθέντες παλιότερα από την ίδια τη ΝΔ για υβριστικές και ακραία προκλητικές φιλοφασιστικές δηλώσεις τους, που τώρα ενθαρρυμένοι από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, όχι μόνο δεν κρύβονται, αλλά ο κ. Μητσοτάκης τους βάζει σε περίοπτη θέση στα ψηφοδέλτιά τους. Τόση μειλιχιότητα και χαμηλοί τόνοι!
Ερ.: Σε αναταραχή το Κίνημα Αλλαγής. Η συνεργασία με το ΚΙΝΑΛ περνά μέσα από τη στρατηγική ήττα ενός εκ των δύο;
Απ.: Έβλεπα τους εκπροσώπους του ΚΙΝΑΛ το βράδυ των εκλογών. Ορισμένοι ήταν πιο χαρούμενοι από τους εκπροσώπους της ΝΔ. Το κόμμα τους είχε επιβεβαιώσει για μια ακόμη φορά ότι είναι ικανό μόνο για χαμηλές μονοψήφιες επιδόσεις και απορούσα που έβρισκαν τόση ικανοποίηση και κληρονομημένη από τα παλιά, οίηση και αλαζονεία. Μετά ήρθε η ακατανόητη απόφαση να εκπαραθυρώσουν τον κ. Βενιζέλο, κρατώντας, όμως, ακέραιη την δική του πολιτική σύλληψη περί «στρατηγικής ήττας» της Αριστεράς. Παρεμπιπτόντως την ίδια άποψη έχουν πρωτοδιατυπώσει οι κ. Βορίδης και Γεωργιάδης και με πολύ πιο ωμό και χυδαίο τρόπο διάφοροι ακροδεξιοί τύπου Σκαλούμπακα. Μα, αν είναι αυτή η πολιτική τους γιατί να διώξουν τον κ. Βενιζέλο που ως εμπνευστής της και κλάσεις πιο ικανός από την κυρία Γεννηματά την εκφωνεί καλύτερα, αναρωτήθηκα. Νομίζω, ότι, η απάντηση είναι μάλλον απλή και πέρα από «στρατηγήματα» περί μείωσης του συσχετισμού μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ. Στις εκλογές που έρχονται το ΚΙΝΑΛ κινδυνεύει με βαριά ήττα και η υπό την κυρία Γεννηματά ηγετική ομάδα, απαλλάσσεται από ένα πρόσωπο του βεληνεκούς του κ. Βενιζέλου, ώστε, να μην τεθεί θέμα μετεκλογικής αμφισβήτησής της. Κι εδώ θέλω να σημειώσω ως δείγμα του δικού μας πολιτικού ήθους ότι την αποχαιρετιστήρια ομιλία του κυρίου Βενιζέλου ενός σημαντικού πολιτικού αντιπάλου την παρακολούθησαν και την χειροκρότησαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και μόνο ένας από το κόμμα του. Από αυτή την πολιτική και ανθρώπινη μικρότητα που επέδειξαν απέναντι στον πρώην αρχηγό τους οι κύριοι του ΚΙΝΑΛ, μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο βαθιά και πολυεπίπεδη είναι η κρίση και η κατάπτωση αυτού του χώρου.
Εμείς δεν επιθυμούμε τη μονοκομματική έκφραση του δημοκρατικού-προοδευτικού χώρου. Επιστρέφοντας στην κοινωνική και οικονομική κανονικότητα επιδιώκουμε «κανονικές» σχέσεις προγραμματικού διαλόγου και αντιπαράθεσης με όμορους πολιτικούς χώρους. Όμως, στις συμμαχίες όπως και στο τανγκό χρειάζονται δύο. Και πολύ φοβάμαι ότι στο σημερινό εναπομείναν ΠΑΣΟΚ, υπό τον άνοστο τίτλο ΚΙΝΑΛ, υπάρχουν πολλοί και πολλές που θέλουν να πλαισιώσουν ακόμη και ως έσχατοι του χορού την τραγωδία που ετοιμάζεται να ανεβάσει μετά τις 7 Ιουλίου ο κ. Μητσοτάκης αν ο ελληνικός λαός του παραχωρήσει το «θέατρο».
Ερ.: Κλείνοντας, πώς προσεγγίζετε το κόμμα Βαρουφάκη;
Απ.: Με συμπάθεια προς τον ίδιο και με πολλή αγάπη προς τους ψηφοφόρους που τον ψήφισαν στις ευρωεκλογές για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους, οι οποίοι τώρα, μαζί με χιλιάδες άλλους προοδευτικούς και αριστερούς πολίτες από τον κόσμο της αποχής και της διαμαρτυρίας, επιστρέφουν μαζικά και θα στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου