Ο Σεβασμιώτατος Παροναξίαςκ. Καλλίνικος |
Ο Σεβασμιώτατος ενημέρωσε τους 56 κληρικούς και
τους 4 λαϊκούς εκκλησιαστικούς υπαλλήλους της Μητροπόλεώς μας για το θέμα που ανέκυψε και ακολούθησε εκτενής συζήτηση με τους ιερείς οι οποίοι εξέφρασαν την αγωνία και τον προβληματισμό τους για τις συνέπειες που θα έχει τυχόν εφαρμογή των «κατά πρόθεσιν» αποφάσεων αυτών.
Κατά την παραπάνω συζήτηση διαπιστώθηκε ταύτιση απόψεων, ομοφωνία και ομοψυχία. Ακολούθησε η σύνταξη και έγκριση σχετικού ψηφίσματος που έχει ως ακολούθως:
«Την Πέμπτη 8-11-2018 στην Πάρο και το Σάββατο 10-11-2018 στην Νάξο πραγματοποιήθηκαν έκτακτες Ιερατικές Συνάξεις των κληρικών και των λαϊκών εκκλησιαστικών υπαλλήλων της Ιεράς Μητροπόλεως Παροναξίας.
Τις έκτακτες αυτές Ιερατικές Συνάξεις συγκάλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Παροναξίας κ. Καλλίνικος, με αφορμή την αναγγελθείσα «εν δυνάμει» συμφωνία περί σχέσεων Πολιτείας και Εκκλησίας, μεταξύ του Πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.
Ο Σεβασμιώτατος, εξέθεσε αρχικά προς τους Ιερείς τις δικαιολογημένες ανησυχίες του εν σχέσει με το προτεινόμενο πλαίσιο συμφωνίας συνολικά, αλλά και για τις σπουδαιότατες προεκτάσεις που επιφέρει έναντι της Ιστορίας και του Έθνους σε πολλαπλούς τομείς, ἐκκλησιαστικούς, κοινωνικούς, νομικούς κλπ.
Ακολούθησε ευρεία διαλογική συζήτηση, κατά τη διάρκεια της οποίας οι Κληρικοί εξέφρασαν ομοφώνως την έντονη ανησυχία και αγωνία τους για τις αρνητικές συνέπειες που θα διαμορφωθούν με την πιθανή εφαρμογή του προτεινόμενου νέου καθεστώτος σχέσεων μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας. Συγκεκριμένα:
Διαφωνούν κάθετα με τήν αναθεώρηση του άρθρου 3 του Ελληνικού Συντάγματος και την προτεινόμενη προσθήκη τής φράσης: «Η Ελληνική Πολιτεία είναι θρησκευτικά ουδέτερη με ότι αυτό συνεπάγεται κανονιστικά και πρακτικά» καθώς δεν συντρέχουν Εθνικές, κοινωνικές ἤ νομικές ανάγκες οιασδήποτε αλλαγής.
Η θρησκευτική ελευθερία στην Ελλάδα είναι ισχυρά κατοχυρωμένη (και μάλιστα συνταγματικά) και ούτε έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα θρησκευτικού ρατσισμού που να χρήζουν νομικής προστασίας. Αντιθέτως ο όρος θρησκευτική ουδετερότητα στην Ελλάδα, που προτείνεται να θεσμοθετηθεί μπορεί εύκολα να παρερμηνευθεί και να επιφέρει αρνητικές συνέπειες στον Ορθόδοξο Ελληνικό λαό και στους παραδοσιακούς και ανθρωπιστικούς θεσμούς της Ελληνικής Κοινωνίας, και κυρίως επικίνδυνη αλλοίωση της εν γένει Ελληνορθοδόξου παραδόσεως και ιδιοπροσωπείας μας.
Εκφράζουν ωσαύτως την αντίθεση τους και για την οιαδήποτε αλλαγή στο άρθρο 21 του Ελληνικού Συντάγματος που προστατεύει τον θεσμό της Ελληνικής οικογένειας με την φράση «θεμέλιο της συντήρησης και της προαγωγής του Έθνους» που δεν πρέπει να απαλειφθεί. Άλλωστε η Ελληνική οικογένεια είναι αυτή που παραδοσιακά στηρίζει την Εθνική μας συνείδηση και ταυτότητα αλλά και προσφάτως στα δύσκολα χρόνια της οικονομικής κρίσης απέτρεψε την κοινωνική αποδόμηση. Η οικογένεια χρειάζεται προστασία και όχι απαξίωση.
Αντιτίθενται με τον πιο έντονο τρόπο στην αλλαγή του μισθολογικού καθεστώτος του Ιερού Κλήρου με την επικείμενη απόλυσή τους ως δημοσίων υπαλλήλων-λειτουργών. Η μετατροπή της θεσμοθετημένης τακτικής μισθοδοσίας με χαρακτηρισμό επιδότησης εμπεριέχει τον κίνδυνο στο άμεσο μέλλον μείωσης ή και κατάργησης ενός τέτοιου κονδυλίου λόγω οικονομικής αδυναμίας του Κράτους.
Ασαφές και αόριστο είναι και ποια σχέση εργασίας θα συνάψουν οι κληρικοί με το νέο “εργοδότη” τους, που πλέον δεν θα είναι η Ελληνική Πολιτεία και τι θα προβλέπει αυτή για το ύψος του μισθού, την μισθολογική εξέλιξη, τα ειδικά επιδόματα μισθοδοσίας όπως είναι οι παραμεθόριες, δυσπρόσιτές και προβληματικές περιοχές, το συνταξιοδοτικό, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ.
Η μέχρι τώρα αξιοποίηση της Εκκλησιαστικής περιουσίας δεν έχει αποδώσει καρπούς τέτοιους που θα μπορούσαν να προσδώσουν ενθαρρυντικό χαρακτήρα στην είσπραξη χρημάτων προς μελλοντική κάλυψη ή έστω την συμπλήρωση των εξόδων μισθοδοσίας.
Διαμαρτύρονται και εκφράζουν την πικρία τους για τις ερήμην τους αποφάσεις και συμφωνίες και τις δρομολογούμενες ρυθμίσεις που τους οδηγούν προ τετελεσμένων γεγονότων.
Ας σημειωθεί εδώ ότι οι Ιερείς είναι ο μόνος κλάδος που παρά την οικονομική κρίση που έπληξε με αλλεπάλληλα μέτρα τους ιδίους και τις οικογένειές τους, απέφυγαν τις κινητοποιήσεις και τις κάθε είδους διεκδικήσεις των οικονομικών απωλειών τους.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα δεχθούν και την καταφανή αυτή αδικία να απολυθούν από τη θέση τους και την δημοσιοϋπαλληλική τους ιδιότητα που τους εξασφαλίζει την σιγουριά της κοινής μοίρας (σε μια ενδεχόμενη νέα κρίση) με όλους τους άλλους δημοσίους υπαλλήλους.
Με υιικό σεβασμό απευθύνονται προς την Σεπτή Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, ζητώντας να απορρίψει την απαράδεκτη αυτή πρόταση συμφωνίας δίνοντας συγχρόνως την δυνατότητα να ακουστούν και οι θέσεις του Ιερού Κλήρου κατά τις εργασίες της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.
Άπαντες οι Κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως Παροναξίας και οι λαϊκοί Εκκλησιαστικοί υπάλληλοι Αυτής»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου