Ποιοί «μικραίνουν» τον Καραμανλή
Του Μανώλη Κοττάκη
Η ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ είκοσι ετών από τον θάνατο του Κωνσταντίνου Καραμανλή περιορίστηκε στην τέλεση ενός μνημοσύνου στον τάφο του ιδρυτή της ΝΔ στην Φιλοθέη, στην επανέκδοση των Αρχείων- να μην πω από ποιους- και σε ένα- δύο αφιερώματα στα οποία κορυφαία στελέχη της ΝΔ μπήκαν στον πειρασμό να συγκρίνουν άστοχες προσωπικές τους επιλογές με κορυφαίες αποφάσεις του Μακεδόνα πολιτικού στην μεγάλη πορεία του στο δημόσιο βίο.
Και τούτο για να δικαιώσουν τον εαυτό τους μέσω... Καραμανλή.
Ο αρχικός σχεδιασμός να μιλήσει ο Πρόεδρος Γιούνκερ σε εκδήλωση του ιδρύματος Καραμανλή ακυρώθηκε λόγω εμμονής ενός μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος το οποίο θεώρησε ότι τυχόν παρουσία του πρωθυπουργού στην εκδήλωση μνήμης θα πυροδοτούσε σενάρια συνωμοσίας.
Ο Ζαν- Κλωντ Γιούνκερ τελικώς ήρθε, είπε ότι είχε να πει για την καθαρή έξοδο, για το τέλος των μνημονίων και για την άρνηση του στην προληπτική γραμμή πίστωσης στο Μέγαρο Μαξίμου- κάνοντας ένα ωραιότατο πολιτικό δώρο στον Πρωθυπουργό- αλλά στην Βουλή των Ελλήνων ήταν πολύ προσεκτικός. Εξήρε σε τρεις γραμμές την προσωπικότητα του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Θα ήθελα μετά ταύτα να απευθυνθώ στον κ. Αχιλλέα Καραμανλή τον μοναδικό εν ζωή αδερφό του Εθνάρχη- ο οποίος επιθυμούσε να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής. Τελικά τι καταλάβατε που περιορίσατε την μνήμη του Εθνάρχη σε ένα
μνημόσυνο είκοσι ατόμων, εκ των οποίων τα δέκα ελάχιστα τον συμπαθούσαν όταν ήταν εν ζωή; Τελικά τι καταλάβατε που δεν επιτρέψαμε στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να τιμήσει την μνήμη του αδερφού σας για το γεγονός ότι από τον Μάϊο διανύουμε το τεσσερακοστό έτος από την τελετή υπογραφής ένταξης της χώρας στην ΕΟΚ; Υπήρχε καλύτερος τρόπος για να τιμηθεί η μνήμη του και για να γραφτεί ιστορία από αυτόν; Ενα μνημόσυνο είναι μόνο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής; Και εν πάση περιπτώσει τι είδους ενοχές είναι αυτές; Πολιτική νίκη για την παράταξη και κέρδος για τον τόπο θα ήταν αν καλείτο και «προσκυνούσε» με την παρουσία του ο Πρωθυπουργός την μνήμη του ιδρυτή της παράταξης, πρώην πρωθυπουργού, και αρχηγού του ελληνικού κράτους. Όχι αφορμή για σενάρια.
Η ίδια πορεία του Καραμανλή ήταν γεμάτη υπερβάσεις για τις οποίες δεν μέτρησε ποτέ το πολιτικό κόστος. Τεράστιο συν για την υστεροφημία του θα ήταν αν ο λόγος του Γιούνκερ είχε εκφωνηθεί στο ίδρυμα, ιστορική ευκαιρία που χάθηκε όμως. Αλλά φευ! Υπήρξαν σε αυτή την συγκυρία άνθρωποι υπεράνω πάσης υποψίας, οι οποίοι θέλησαν να μικρύνουν τον Καραμανλή.
Άνθρωποι που δεν δίστασαν να τον κόψουν και να τον ράψουν στα μέτρα τους αβέβαιων κομματικών φιλοδοξιών τους. Τον φαντάζομαι από κει ψηλά να τους κοιτάει και να κουνά το κεφάλι του επιτιμητικά.
Εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ"
27/04/2018
Του Μανώλη Κοττάκη
Η ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ είκοσι ετών από τον θάνατο του Κωνσταντίνου Καραμανλή περιορίστηκε στην τέλεση ενός μνημοσύνου στον τάφο του ιδρυτή της ΝΔ στην Φιλοθέη, στην επανέκδοση των Αρχείων- να μην πω από ποιους- και σε ένα- δύο αφιερώματα στα οποία κορυφαία στελέχη της ΝΔ μπήκαν στον πειρασμό να συγκρίνουν άστοχες προσωπικές τους επιλογές με κορυφαίες αποφάσεις του Μακεδόνα πολιτικού στην μεγάλη πορεία του στο δημόσιο βίο.
Και τούτο για να δικαιώσουν τον εαυτό τους μέσω... Καραμανλή.
Ο αρχικός σχεδιασμός να μιλήσει ο Πρόεδρος Γιούνκερ σε εκδήλωση του ιδρύματος Καραμανλή ακυρώθηκε λόγω εμμονής ενός μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος το οποίο θεώρησε ότι τυχόν παρουσία του πρωθυπουργού στην εκδήλωση μνήμης θα πυροδοτούσε σενάρια συνωμοσίας.
Ο Ζαν- Κλωντ Γιούνκερ τελικώς ήρθε, είπε ότι είχε να πει για την καθαρή έξοδο, για το τέλος των μνημονίων και για την άρνηση του στην προληπτική γραμμή πίστωσης στο Μέγαρο Μαξίμου- κάνοντας ένα ωραιότατο πολιτικό δώρο στον Πρωθυπουργό- αλλά στην Βουλή των Ελλήνων ήταν πολύ προσεκτικός. Εξήρε σε τρεις γραμμές την προσωπικότητα του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Θα ήθελα μετά ταύτα να απευθυνθώ στον κ. Αχιλλέα Καραμανλή τον μοναδικό εν ζωή αδερφό του Εθνάρχη- ο οποίος επιθυμούσε να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής. Τελικά τι καταλάβατε που περιορίσατε την μνήμη του Εθνάρχη σε ένα
Η ίδια πορεία του Καραμανλή ήταν γεμάτη υπερβάσεις για τις οποίες δεν μέτρησε ποτέ το πολιτικό κόστος. Τεράστιο συν για την υστεροφημία του θα ήταν αν ο λόγος του Γιούνκερ είχε εκφωνηθεί στο ίδρυμα, ιστορική ευκαιρία που χάθηκε όμως. Αλλά φευ! Υπήρξαν σε αυτή την συγκυρία άνθρωποι υπεράνω πάσης υποψίας, οι οποίοι θέλησαν να μικρύνουν τον Καραμανλή.
Άνθρωποι που δεν δίστασαν να τον κόψουν και να τον ράψουν στα μέτρα τους αβέβαιων κομματικών φιλοδοξιών τους. Τον φαντάζομαι από κει ψηλά να τους κοιτάει και να κουνά το κεφάλι του επιτιμητικά.
Εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ"
27/04/2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου