 |
Η Ελλάδα στερείται εθνικών στόχων. Ένας από αυτούς είναι και η αντιμετώπιση των περιοχών που διαχρονικά απειλούνται και αμφισβητούνται. Φαίνεται ότι απειλούνται, προσέξτε, διότι η πραγματική απειλή για τη Θράκη όπως και για το Αιγαίο ή την Ήπειρο είναι η ίδια η Ελλάδα και όχι η Τουρκία ή η Αλβανία.
Εξηγούμαστε: η εγκατάλειψη αυτών των περιοχών «εκχωρεί» το δικαίωμα στους γείτονες να ονειρεύονται… Η Ελληνική κρατική αδιαφορία είναι εγκληματική για τα δικά μας συμφέροντα. Δίνει την εικόνα πως η Θράκη δεν μας ενδιαφέρει, πως το Αιγαίο είναι μακριά για να ασχοληθούμε, πως την Ήπειρο τη θυμόμαστε μόνο στις εθνικές επετείους.
Ως χώρα κάνουμε το εντελώς αντίθετο. Αντί να στηρίξουμε αυτές τις περιοχές, τις υπονομεύουμε. Οικονομία, παιδεία, υγεία, πολιτισμός, τουρισμός, πρωτογενής παραγωγή κ.α. έπρεπε να τυγχάνουν ειδικής μέριμνας για τους λεγόμενους ακρίτες. Και μην ξεχνιόμαστε, «ακρίτες» τους κάνουν να νιώθουν οι Έλληνες κυβερνήτες της «ηπειρωτικής» κουλτούρας.
Στο πλαίσιο (ανύπαρκτου) ειδικού σχεδίου ανάπτυξης και στήριξης των «ευαίσθητων» περιοχών, είναι αδιανόητη η μετανάστευση ελεύθερων επαγγελματιών και επιχειρήσεων π.χ. στη Βουλγαρία για καλύτερη φορολογική αντιμετώπιση. Η Θράκη για παράδειγμα θα έπρεπε να είναι κομβικό σημείο εμπορίου, υπηρεσιών υγείας και παιδείας των Βαλκανίων.Συμβαίνει το αντίθετο. Στην Ελλάδα των Μνημονίων τιμωρείται η επιχειρηματικότητα και η έννοια των διευκολύνσεων για περιοχές ειδικού ενδιαφέροντος είναι εξωπραγματική. Σχέδιο ανάπτυξης για τις «ευαίσθητες» περιοχές μας δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχει για το σύνολο της χώρας.
Παρουσιάζεται λοιπόν ως είδηση η επίσκεψη της πολιτικής ηγεσίας στη Θράκη. Ακριβώς γιατί είναι μία ξεχασμένη πατρίδα!
Δυστυχώς για μία ακόμη φορά, τρέχουμε πίσω από την ατζέντα των Τούρκων και των Αλβανών. Βασικά λουζόμαστε τη δική μας πολιτική ανυπαρξία. Επισκεπτόμαστε τη Θράκη σα να ανήκει ήδη στην Τουρκία και θέλουμε να στηρίξουμε την Ελληνική μειονότητα. Έλεος με αυτό το πολιτικό και επικοινωνιακό έγκλημα.
Λαός χωρίς συνεννόηση για τα βασικά εθνικά θέματα, χωρίς στόχους, πώς είναι δυνατόν να προχωρήσει; Πώς θα βγει από αυτή τη μιζέρια; Πότε θα ξυπνήσει; Όταν θα χαθούν (και άλλα) εδάφη; Θα είναι αργά!
«Ο Κεντροδεξιός»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου