Ο Κρατικός Προϋπολογισμός 2017 δεν θα εκτελεστεί. Για δύο λόγους. Είτε, πρώτον, θα παραμείνει η παρούσα κυβέρνηση, οπότε θα λάβει νέα δημοσιονομικά μέτρα που δεν έχουν συμπεριληφθεί στον Προϋπολογισμό 2017 που κατέθεσε, είτε, δεύτερον, θα προκληθούν εκλογές και μια νέα υπεύθυνη κυβέρνηση θα αλλάξει το μείγμα πολιτικής που έχει αποτυπωθεί σε αυτόν.
O Κρατικός Προϋπολογισμός 2017, προβλέπει ισχυρή ανάπτυξη για το 2017 με αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,7%. Δυστυχώς, η πρόβλεψη αυτή είναι μη ρεαλιστική. Ενδεικτικά, ενώ η κυβέρνηση παίρνει νέα μέτρα που περιορίζουν το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών, προβλέπει αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης κατά 1,8%! Επίσης, τορπιλίζει καθημερινά την αξιοπιστία και την εμπιστοσύνη Ελλήνων και αλλοδαπών στις προοπτικές της
ελληνικής οικονομίας, συντηρεί την αβεβαιότητα και την καχυποψία, προωθεί στα λόγια, αλλά ναρκοθετεί στην πράξη τις αποκρατικοποιήσεις, θέτει συνεχώς προσκόμματα στις μεταρρυθμίσεις. Παρά, όμως, την παντελή έλλειψη αξιοπιστίας και κλίματος εμπιστοσύνης, η κυβέρνηση προβλέπει να αυξηθούν οι επενδύσεις 9,1% το 2017!
Όλοι οι ανεξάρτητοι φορείς, από το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής μέχρι το Δημοσιονομικό Συμβούλιο, θεωρούν υπεραισιόδοξες αυτές τις προβλέψεις. Όμως και το Υπουργείο Οικονομικών διατηρεί ισχυρές επιφυλάξεις για τις ίδιες του τις εκτιμήσεις, καθώς παραθέτει 9 (!) ενδογενείς και εξωτερικούς κινδύνους που αν υλοποιηθούν θα «ψαλιδίσουν» τις προοπτικές ανάπτυξης.
Με βάση αυτό το υπεραισιόδοξο μακροοικονομικό σενάριο ισχυρής ανάπτυξης, το 2017 η κυβέρνηση εύχεται το πρωτογενές πλεόνασμα να φτάσει το 2,0% του ΑΕΠ ή 3,7 δις ευρώ, έναντι στόχου 1,75% του ΑΕΠ ή 3,2 δις ευρώ.
Για να επιτύχει αυτό το στόχο λαμβάνει μέτρα ύψους 4 δις ευρώ περίπου. Η συντριπτική πλειοψηφία των μέτρων αυτών, αφορούν αύξηση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών. Μόνο στο σκέλος των φορολογικών εσόδων λαμβάνονται 14 (!) νέα μέτρα απόδοσης 3,1 δις ευρώ! Προφανώς η κυβέρνηση αδιαφορεί για την εξάντληση της φοροδοτικής ικανότητας των πολιτών όπως μαρτυρά η εκτόξευση των φορολογικών οφειλών προς το Κράτος που έχουν ξεπεράσει το 50% του ΑΕΠ!
Η κυβέρνηση μάλιστα ισχυρίζεται ότι υπάρχει «υπεραπόδοση εσόδων». Όμως, αν δει κανείς τον Προϋπολογισμό (σελ. 56 της Εισηγητικής Έκθεσης) η ίδια εκτιμά ότι τα έσοδα του 2016 τελικά θα διαμορφωθούν 3,3 δις κάτω από τον στόχο. Κυρίως, γιατί η κυβέρνηση δεν εισέπραξε έσοδα από άλλες πηγές, οπότε αύξησε το βάρος που σηκώνουν οι πολίτες. Έτσι, επειδή πάρθηκαν μέσα στο 2016 νέα μέτρα που δεν είχαν συμπεριληφθεί στον αρχικό Προϋπολογισμό η υστέρηση των 3,3 δις ευρώ περιορίζεται στα 1,1 δις ευρώ.
Η αρχική υστέρηση των 3,3 δις ευρώ προέρχεται: (α) Από τα έσοδα των ελληνικών ομολόγων που έχουν στο χαρτοφυλάκιό τους η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες του ευρωσυστήματος (ANFAs & SMPs), δηλαδή χρημάτων που ανήκουν στον ελληνικό λαό και με αποκλειστική του ευθύνη έχασε ο κ. Τσίπρας, (β) Από την «αναβολή» (μία ακόμη) στην ολοκλήρωση της αποκρατικοποίησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων και στην καταβολή του σχετικού τιμήματος το 2017 (1,2 δις ευρώ), και (γ) Στη μετάθεση μιας δόσης του ΕΝΦΙΑ στο 2017, τον οποίον η κυβέρνηση όχι μόνο δεν κατήργησε, αλλά τον αύξησε κιόλας καταργώντας φοροαπαλλαγές και αυξάνοντας το συμπληρωματικό φόρο!
Και όλοι ξέρουν από που προήλθαν τα 2,2 δις ευρώ για να καλυφθεί αυτή η «τρύπα»: Από φόρους στο εισόδημα, αύξηση στην εισφορά αλληλεγγύης, αύξηση του ΦΠΑ, αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης, αύξηση των φόρων στα αυτοκίνητα, θέσπιση νέου τέλους στην τηλεόραση, από … φόρους, φόρους και πάλι φόρους!
Και επίσης όλοι ξέρουν που πήγαν αυτά τα χρήματα: Στην «τρύπα» που ξαναδημιούργησε η κυβέρνηση στο ασφαλιστικό, ιδίως τον ΟΑΕΕ, στην «τρύπα» που προήλθε από την αναβολή των αποκρατικοποιήσεων και στον κομματικό στρατό της. Που μας κόστισε, σύμφωνα με το μηνιαίο Δελτίο της Γενικής Κυβέρνησης, 146 εκατ. ευρώ επιπλέον στο 9μηνο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου 2016.
Αυτό δεν είναι βιώσιμο και δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Η κυβέρνηση κάνει πως δεν το βλέπει, αλλά η αδυναμία των πολιτών να ανταποκριθούν σε αυτή την πρωτοφανή φοροεπιδρομή, σε συνδυασμό με τις υπεραισιόδοξες προβλέψεις για ανάπτυξη, καθιστούν ανεδαφικές τις προβλέψεις της για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2017.
Εδώ εντοπίζεται ο ένας λόγος που ο Κρατικός Προϋπολογισμός 2017 δεν θα εκτελεστεί όπως κατατέθηκε. Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί απέναντι στους δανειστές ότι θα πάρει σωρεία μέτρων, από μείωση των συντάξεων, του εφάπαξ, των προνοιακών επιδομάτων και του προσωπικού στα ασφαλιστικά ταμεία από 20% έως και 40% σε ορισμένες κατηγορίες, μέχρι κατάργηση πολλών από τις υφιστάμενες φοροαπαλλαγές. Για να μην αποκαλυφθεί άμεσα η αναντιστοιχία μεταξύ λόγων και έργων, η κυβέρνηση κωλυσιεργεί και δεν καταθέτει, όπως επιβάλει το Δημόσιο Λογιστικό (ν. 4270/2014), το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ). Όταν καταθέσει το ΜΠΔΣ 2017-2020, το οποίο είναι «προαπαιτούμενο» (prior action) για την ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης του Μνημονίου της, τότε θα αποκαλυφθούν αυτά τα μέτρα που δεν περιλαμβάνονται στον Κρατικό Προϋπολογισμό 2017.
Αν η κυβέρνηση αποφασίσει να μην κλείσει την β’ αξιολόγηση έγκαιρα αλλά, αντίθετα, την αφήσει να σέρνεται όπως έκανε και με την α’ αξιολόγηση, τότε θα ψαλιδιστούν ακόμη περισσότερο οι προοπτικές ανάπτυξης το 2017. Έτσι, αντί για ισχυρή ανάπτυξη θα υπάρξει στασιμότητα στην οικονομία. Εάν ληφθεί υπόψη ότι για κάθε μια μονάδα χαμηλότερο ΑΕΠ «χάνονται» φόροι και ασφαλιστικές εισφορές περίπου 1 δις ευρώ, αν η ανάπτυξη περιοριστεί π.χ. στο 0,7%, αντί για 2,7%, τότε θα υπάρξει κενό στα έσοδα ύψους 2 δις ευρώ που θα πρέπει να καλυφθεί από νέα μέτρα. Σε κάθε περίπτωση γίνεται κατανοητό ότι, με αυτή την κυβέρνηση, θα επιβληθούν νέα δημοσιονομικά μέτρα, που δεν περιλαμβάνονται στον Προϋπολογισμό.
Ο άλλος λόγος που υποστηρίζουμε ότι δεν θα εκτελεστεί ο Κρατικός Προϋπολογισμός 2017, όπως κατατέθηκε, είναι εντελώς αντίθετος. Προϋποθέτει, όμως, πολιτική αλλαγή. Δεν τρέφουμε «αυταπάτες» ότι η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται ότι παραμένοντας στην εξουσία ζημιώνει τη χώρα. Επειδή όμως ενδιαφέρεται για την μακροπρόθεσμη πολιτικής της επιβίωση, μπορεί να αναγκαστεί να αφήσει την καρέκλα της εξουσίας. Αν το αποφασίσει αυτό και δρομολογήσει εκλογές μια νέα, υπεύθυνη, κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη θα τηρήσει τη Συμφωνία Αλήθειας που παρουσίασε για οριστική έξοδο από την κρίση. Πυρήνας της Συμφωνίας Αλήθειας είναι η εμπροσθοβαρής υλοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών και αποκρατικοποιήσεων και η αλλαγή του μείγματος δημοσιονομικής πολιτικής με λιγότερους φόρους και δαπάνες. Αναφορικά με το μείγμα πολιτικής, αυτό θα αποτυπωθεί σε ένα νέο ΜΠΔΣ το οποίο θα προσαρμόζει τα έσοδα και τα όρια δαπανών των Υπουργείων σε χαμηλότερο επίπεδο από αυτό που έχει ενσωματωθεί στον Κρατικό Προϋπολογισμό 2017.
Υπενθυμίζεται ότι οι παρεμβάσεις μειώσεων φόρων που έχει προτείνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης περιλαμβάνουν τη μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30%, τη μείωση του φόρου στις επιχειρήσεις στο 20%, από 29%, τη μείωση του φόρου μερισμάτων στο 5%, από 15%, την κατάργηση του ΕΦΚ στο κρασί, τη μείωση του ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια στο 13%, από 24% και την αύξηση του ορίου υπαγωγής στο ΦΠΑ στις 25.000 ευρώ, από 10.000 ευρώ. Μειώσεις φόρων ύψους 1,9 δις ευρώ που θα καλυφθούν από μειώσεις δαπανών 2 δις ευρώ συνολικά. Αυτές είναι οι άμεσες παρεμβάσεις των δύο πρώτων ετών και δεν εξαρτώνται από καμία αλλαγή των στόχων στα πρωτογενή πλεονάσματα. Αν επιτευχθεί η μείωση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος από το 3,5% του ΑΕΠ στο 2% τότε θα ξεδιπλωθούν και οι επόμενες μειώσεις φόρων στο εισόδημα, στο ΦΠΑ και στις ασφαλιστικές εισφορές, μετά το 2018.
Οι πολίτες καταλαβαίνουν ότι απαιτείται πολιτική αλλαγή, πριν να είναι αργά. Ας μη χαθεί άλλος χρόνος.
*Ο κ. Στέλιος Πέτσας είναι Σύμβουλος Δημοσιονομικής Πολιτικής του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Κ. Μητσοτάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου