Είναι γνωστό ότι
οι μεταρρυθμίσεις θα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες.
Δυστυχώς όμως
δεν υπήρχε πολιτικό θάρρος και διαχειριστική επάρκεια από τους ιθύνοντες και
παρέμειναν στις καλένδες μεταρρυθμίσεις που αφορούν τη διοίκηση, τη δικαιοσύνη
αλλά και το μεγάλο ζητούμενο τη δίκαιη φορολογία.
Μετά από δέκα
επτά μήνες διακυβέρνησης της χώρας από τους ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, μακρύς χρόνος για
μια κυβέρνηση να βολοδέρνει ανάμεσα στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και στο
«αντάρτικο» πολλών πρωτοκλασάτων στελεχών της φαίνεται ότι κάτι μπορεί να
γίνει. Αρκεί να σταματήσει η καθημερινή σπερμολογία ανόητων σπερμολόγων που
ανήκουν στην κυβέρνηση. Σπερμολογούν ακατάπαυστα στα παράθυρα των τηλεοράσεων,
σε δηλώσεις, σε συνεντεύξεις λέγοντας πράγματα και ωραιοποιώντας καταστάσεις
ενώ ξέρουν ότι δεν πείθουν κανέναν. Μια οργιώδης «σπερμοπροπαγάνδα»
ακολουθώντας το επικοινωνιακό δόγμα του Γκαίμπελ «όσο πι μεγάλο είναι το ψέμα,
τόσο πιο εύκολα γίνεται πιστευτό»!
Σπερμολογούν ότι οι πιο δυσβάσταχτοι φόροι είναι
αναγκαίοι και μετά «λύπης» και βαριάς «καρδιάς» τους έχουν ψηφίσει. Δεν
παραλείπουν να δηλώσουν ότι φταίνε οι προηγούμενοι και ότι προστατεύουν τους
οικονομικά ασθενείς πολίτες! Προσπαθούν να παρουσιάσουν το «άσπρο-μαύρο»,
ανερυθρίαστα!
Σπερμολογούν ότι η απλή και άδολη αναλογική είναι
το μοναδικό που έλειπε από τη δημοκρατία μας και πρέπει να ψηφιστεί. Ενώ η
πραγματικότητα είναι ότι δεν τους βγαίνουν τα «κουκιά» για επανεκλογή. Δεν θα
ήταν παράδοξο αν δινόταν δικαίωμα ψήφου ακόμη πιο χαμηλά από τα δεκαεπτά. Σε
τελειόφοιτους του δημοτικού!
Όποιο
εκλογικό σύστημα συμφέρει, προτείνεται…
Σπερμολογούν για την αναγκαιότητα των
δημοψηφισμάτων σε θέματα που τους βολεύουν. Ευρώπη, Σύνταγμα, εκλογή Προέδρου
Δημοκρατίας από το λαό και ξεχνάνε την μοίρα που οι ίδιοι επεφύλαξαν στο
δημοψήφισμα του περασμένου καλοκαιριού.
Σπερμολογούν πατώντας σε δύο βάρκες, των
ευρωσκεπτικιστών ξεφουρνίζοντας λεκτικές ακροβασίες και «αριστερές»
ασυναρτησίες και των οπαδών της ενωμένης Ευρώπης όταν την έχουμε ανάγκη για να
πληρώσουμε ληξιπρόθεσμες οφειλές!
Σπερμολογούν οι της κυβέρνησης αλλά και της
αντιπολίτευσης για τις αιτίες της αποτυχίας του πραξικοπήματος στη γείτονα χώρα
και για την έκδοση ή μη των «οκτώ» Τούρκων αξιωματικών.
Γεμίσαμε από
ειδικούς πραξικοπημάτων, συνωμοσιολόγους, υπεύθυνους εξωτερικής πολιτικής,
αυτόκλητους δικηγόρους.
Το αστείο
είναι ότι όλοι αυτοί έχουν πνευματική ασυλία!
Είναι γεγονός
ότι οι ευθύνες του πολιτικού μας κόσμου για τη σημερινή δύσκολη οικονομική
κατάσταση και τη διαφαινόμενη μεγαλύτερη φτωχοποίηση των πολιτών είναι μεγάλες.
Πόσοι όμως από τους πολιτικούς μπορούν να καταλάβουν που οδηγείται η κοινωνία;
Η μέθοδος και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται από τη νέα αριστερόστροφη
διακυβέρνηση της χώρας σε σχέση με τα ζητούμενα από το λαό μοιάζουν με
δορυφόρους που κινούνται παράλληλα στο σύμπαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου