Μια παρέμβαση Μεϊμαράκη αρκούσε για να χτυπήσουν οι… γνωστοί-άγνωστοι… “Τον έβαλε ο Καραμανλής”… Εκφράζει τη “δυσαρέσκεια Καραμανλή κατά Κυριάκου”… “Στα κάγκελα οι καραμανλικοί”…Ακόμη να μάθετε, να καταλάβετε και να κατανοήσετε. Ο καραμανλισμός είναι το κυριάρχο πολιτικό και
ιδεολογικό αφήγημα στον χώρο της Κεντροδεξιάς. Και τα τελευταία 19 χρόνια, εκφράζεται από έναν και μόνο άνθρωπο. Από τον Κώστα Καραμανλή. Τον… κανονικό, όχι τον τζούνιορ, βουλευτή Σερρών. Τον πολιτικό που έγινε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας στις 21 Μαρτίου του 1997, και κατάφερε να συγκινήσει και να εκφράσει την πιο πλατιά κοινωνική πλειοψηφία που συνάντησε κόμμα στην Ελλάδα από την εποχή του ΠΑΣΟΚ της Αλλαγής του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο Κώστας Καραμανλής επίσης, δεν συνηθίζει να μιλάει δι’ αντιπροσώπων. Και όσοι προσπάθησαν στο παρελθόν να διεκδικήσουν τέτοιο ρόλο για τον εαυτό τους, βρέθηκαν… στο ράφι. Στο περιθώριο. Στη λήθη της μνήμης, πολιτικής και ιστορικής.
Ο Κώστας Καραμανλής παραμένει εθνική εφεδρεία και σημείο αναφοράς, όχι μονάχα για την Κεντροδεξιά, αλλά για ευρύτερες κοινωνικές ομάδες, ακριβώς επειδή “αυτός είναι και τον ξέρουμε”, όπως είχε πει στην ιστορική ομιλία του στην Αθήνα στις βουλευτικές εκλογές του 2009, τότε που η Ελλάδα άνοιγε την αγκαλιά της για τον ακραίο λαϊκισμό του “λεφτά υπάρχουν”, του τελευταίου των Παπανδρέου που έγινε πρωθυπουργός.
Ο Κώστας Καραμανλής έχτισε διαχρονικά μια συμπαγή σχέση εμπιστοσύνης με την ελληνική κοινωνία, ακριβώς επειδή δεν υπήρξε δήθεν. Ήταν ο εαυτός του. Ήταν πιο κοντά στον μέσο Έλληνα, από κάθε άλλο πρωθυπουργό της Μεταπολίτευσης. Και το πλήρωσε. Με τον κανιβαλισμό της πρωθυπουργίας του και τη σύμπλευση ενός ωκεανού συμφερόντων για να τον γκρεμίσουν από την εξουσία.
Ας μην τον αδικούν λοιπόν άλλο, όσοι συνεχίζουν να διεκδικούν ρόλους και χρόνο δημοσιότητας, εμπλέκοντας το όνομά του. Όσοι, ακόμη και σήμερα, τον φοβούνται αρκετά ώστε να σκέφτονται πώς θα τον “τσαλακώσουν”.
Ακόμη δεν μάθατε; Στο τέλος, το φως νικάει πάντα το σκοτάδι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου