Οι Αγανακτισμένοι δεν ζουν πια εδώ…

Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Απύθμενο θράσος από επιφανείς αξιωματούχους. Δηλώνουν σπουδές που δεν έκαναν ποτέ. Μιλάνε ξένες γλώσσες μόνο σε νοηματική κωφαλάλων. Κρατάνε για τον εαυτό τους το ηθικό πλεονέκτημα, ενώ παράλληλα βγάζουν μύρια όσα στο εξωτερικό ή ξεχνάνε να τα συμπεριλάβουν στις δηλώσεις τους.

Καθημερινά βλέπουν το φως της δημοσιότητας πλαστά πτυχία λυκείων, πανεπιστημίων και αντί για τον εξοστρακισμό των «έξυπνων» πλαστογράφων, τους δίνεται και μια δεύτερη ευκαιρία να εξεταστούν και να κρατήσουν τη θεσούλα τους στο δημόσιο. Κοινωνική πρόκληση θεωρείται και από.....

φίλια κυβερνητικά μέσα και η περιβόητη ρύθμιση για την νομιμοποίηση «εξωχώριων» εταιριών για χρήση από πολιτικούς! Και δεν γίνεται, ο γνωστός πολιτικός σεισμός που θα γινόταν παλαιότερα, ούτε προβληματίζεται η κοινή γνώμη, ούτε ιδρώνει το αυτί κανενός.

Σκηνές απείρου κάλλους στα τηλεοπτικά παράθυρα από θέματα ηθικής αλλά και από τα σκληρά μέτρα σε φορολογία και ασφαλιστικό, ανάμεσα σε εκπροσώπους των κομμάτων. Ο πολιτικός υδράργυρος ανεβαίνει στα ύψη προς τέρψιν των τηλεθεατών και της τηλεθέασης των καναλιών. Με υβριστικούς χαρακτηρισμούς αλλά και με εκκωφαντικές αποχωρήσεις από τα πάνελ διαλέγονται με τον δικό τους τρόπο. Όσοι στριμώχνονται, αποχωρούν και όσοι δεν έχουν απάντηση, πετάνε τη μπάλα στην εξέδρα.

Πέρα όμως από την καρτποσταλική απεικόνιση της σύγχρονης πολιτικής πραγματικότητας υπάρχει κι ένας άλλος κόσμος. Ο κόσμος της βιοπάλης, της ανεργίας, της ανασφάλειας που βιώνει τις καταστροφικές συνέπειες των λανθασμένων επιλογών των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης. Και ο κόσμος αυτός δεν αποζημιώνεται από την τεράστια απογοήτευση του, με τις καθημερινές πολιτικές καρικατούρες των ειδήσεων και των πάνελ των πολιτικών εκπομπών και τις νέες ψεύτικες εξαγγελίες. Και αυτό αποτυπώνεται στα αναιμικά ποσοστά πρόθεσης ψήφου των κομμάτων σε σχέση με τα ποσοστά αποχής από τις εκλογές.

Δύσκολη και καταθλιπτική κατάσταση που ζούμε όσοι απομείναμε στη χώρα μας, καθήμενοι στον καναπέ μας ή στον μικρόκοσμο του ψηφιακού κόσμου, βρίζοντας και απειλώντας «Θεούς και δαίμονες»!

Μια καθημαγμένη κοινωνία από φόρους, ανεργία, λουκέτα επιχειρήσεων, φτωχοποίηση, δεν αντιδρά, μένει απαθής και όπως λένε, οι ανά την Ευρώπη διαδηλωτές «κοιμάται». Μια ολόκληρη κοινωνία βλέπει το τέλος της να έρχεται και κάθεται μπροστά στην τηλεόραση και στο internet και απλά το παρατηρεί ή και το καταγράφει στο τελευταίο μοντέλο κινητού που απέκτησε. Οι Αγανακτισμένοι δεν ζουν πια εδώ…!

Τέτοια γελοιοποίηση, τέτοια κοροϊδία, τόσα ψεύδη, ο λαός θα τα αποδεχτεί ή επιτέλους θα ξυπνήσει και γαία πυρί μειχθήτω;