Του Μπογδάνου Κωνσταντίνου Είναι ίσως περιττό, να αφιερωθεί αυτό το κείμενο σε παράθεση πηγών, που θα αποδεικνύουν ότι ο Άρης Βελουχιώτης ήταν ένας ιδιαίτερα βίαιος άνθρωπος και πολεμιστής. Τόσο η ιστοριογραφία, όσο και η μνήμη δεν αφήνουν αμφιβολία: Μέσα στη γενική και αμφίπλευρη κτηνωδία της περιόδου 1943-1949, ο Βελουχιώτης, τόσο ως καπετάνιος, όσο και ως βασανιστής και εκτελεστής, διακρίνεται για την αγριότητά του.
Με τα χρόνια, και με δεδομένο ότι η λευκή τρομοκρατία συναγωνίστηκε, αν όχι ξεπέρασε, σε βαναυσότητα τις πρακτικές κτηνωδίας και σαδισμού των κομμουνιστών, αλλά και ως αντίδραση στην κρατική ιδεολογική επιβολή της μετεμφυλιακής Ελλάδας, ο Βελουχιώτης ανάχθηκε σε σύμβολο – κάτι σαν τον Έλληνα Γκεβάρα. Βεβαίως, ο ρομαντικός γιατρός από την Αργεντινή δεν ήταν οπαδός των μαζικών αντιποίνων, δεν οργάνωσε ψυχρά τη σφαγή εκατοντάδων αμάχων σε μια εβδομάδα διαρκούς πετσοκόμματος, ούτε καταγράφεται ως ιδιόχειρος βασανιστής. Εντούτοις, ο Άρης κατέκτησε θέση συμβόλου μαζικής κουλτούρας εφάμιλλου του Τσε, ως ένα pop icon της εγχώριας νεότερης αριστεράς.
Ας είμαστε πραγματιστές: Ελάχιστοι θαυμαστές του καπετάνιου του ΕΛΑΣ θα πάψουν να τον αγαπούν αφού διαβάσουν έναν απολογισμό των πεπραγμένων του – ειδικά στο μειωμένου κύρους διαδίκτυο, όπου καθένας λέει ό,τι θέλει. Η συνηθέστερη αντίδραση θα είναι «και οι άλλοι τα ίδια έκαναν». Ειδικά με δεδομένο ότι εδώ και κάποια χρόνια η άμβλυνση των εμφυλιακών παθών έχει ατονήσει, δίνοντας της θέση της σε όξυνση που τρέφεται από την πολιτική πόλωση που επικρατεί στη χώρα, η λογική δύσκολα θα επικρατήσει του συναισθήματος. Παρά ταύτα, ειδικά στις δυσκολότερες εποχές, οι ηγεσίες οφείλουν να μην παρασύρονται από το εύκολο θυμικό ρεύμα, που καθοδηγεί τους πολλούς. Η ήδη συντελεσμένη αναγωγή ενός σφαγέα σε αντικείμενο γουορχωλικής αισθητικής δεν αναιρεί την ιστορική του διαδρομή.
Κι αν ακόμα ο Άρης «πουλάει», υπάρχουν στο Κίνημα της εποχής του εμφυλίου και των πέτρινων χρόνων πλήθος άξιων μορφών, που θα μπορούσαν να κοσμήσουν τον τοίχο υπουργικού γραφείου της «πρώτης φοράς αριστερά». Η επιλογή του Άρη Βελουχιώτη, από τους κους Πολάκη και Σπίρτζη, ως κάδρο για το χώρο που στεγάζει τα αξιώματά τους, δείχνει είτε έλλειψη ιστορικής γνώσης, είτε εσκεμμένη προκλητικότητα (και δη με διάθεση «ξεπλύματος»), που δεν αρμόζει σε μια κυβέρνηση, η οποία λέει πως θέλει να ενώνει. - See more at: http://marketnews.gr/article/392747/sfageas_se_grafeio_ypourgou#sthash.AM22bbYo.gc33JMmp.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου