Η Νάξος ήταν από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα αυτάρκης στα αγαθά της λόγω του μεγέθους της, της κεντρικής θέσης της στο Αιγαίο και του φυσικού πλούτου της. Γνωστά σε όλο το Αιγαίο ήταν τα φρούτα, το λάδι, ενώ το κρασί της το παρομοίαζαν με το νέκταρ που έπιναν οι θεοί.
Η εύφορη γη του νησιού συνεχίζει να προμηθεύει με αγνά υλικά το ναξιώτικο τραπέζι, ενώ εκατοντάδες είναι οι παραδοσιακές συνταγές που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά στα χέρια των νοικοκυρών και έχουν συντελέσει στη δημιουργία πλήθους γευστικών πιάτων.
Η Νάξος είναι διάσημη για τα μοναδικά τυριά της, όπως αρσενικό, γραβιέρα Νάξου, μυζήθρα, ξινομυζήθρα, τουλουμοτύρι, ανθότυρο, αφρομυζήθρα Νάξου, θηλυκοτύρι, κεφαλοτύρι, κοπανιστή, λαδοτύρι, μανούρι.
Επίσης, η Νάξος παράγει εξαιρετικό θυμαρίσιο μέλι και καλό κρασί και η ελληνική μυθολογία θέλει το Διόνυσο, το θεό του κρασιού και της διασκέδασης, να γεννιέται στη Νάξο και να φυτεύει το πρώτο κλίμα ως προστάτης της.
Οι οινοποιήσιμες ποικιλίες που υπάρχουν στη Νάξο είναι κυρίως το Αηδάνι, το Ποταμήσι, το Φωκιανό, η Μαντηλαριά και τοπικές ποικιλίες.
Οι επιτραπέζιες ποικιλίες που συναντιόνται κυρίως είναι το Ροζακί, η Σουλτανίνα και η Φράουλα. Ιδιαίτερα σημαντική είναι και η παραγωγή ελιάς και λαδιού στη Νάξο.
Τέλος, σημαντική είναι και η κτηνοτροφική δραστηριότητα. Στην ορεινή περιοχή του νησιού κύρια κατεύθυνση είναι η αιγοπροβατοτροφία, ενώ στα πεδινά επικρατεί η βοοτροφία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου